พระนางอินฮย็อน

สมเด็จพระราชินีอินฮย็อน (เกาหลี: 인현왕후, จีน: 仁顯王后) (1667–1701) ทรงเป็นพระมเหสีพระองค์ที่2ในพระเจ้าซุกจงแห่งโชซอนและเป็นหนึ่งในมเหสีที่เป็นที่รู้จักกันดีที่สุดของราชวงศ์โชซอน ชีวิตของพระนางได้รับการแสดงในละครประวัติศาสตร์เกาหลีหลายเรื่องราว

สมเด็จพระมเหสีอินฮย็อน
พระราชินี (1681-1688,1694-1701)
ประสูติ	15 พฤษภาคม ค.ศ. 1667 เมืองยอจู จังหวัดคยองกี อาณาจักรโชซอน
สวรรคต	16 กันยายน ค.ศ. 1701 (34 ปี) พระราชวังชังด็อก ฮันยาง อาณาจักรโชซอน
ฝังพระศพ
พระราชสวามี	พระเจ้าซุกจง (ค.ศ. 1674 - ค.ศ. 1720)
ราชวงศ์	ราชวงศ์โชซอน
พระราชบิดา	มิน ยู จุง
พระราชมารดา	ท่านผู้หญิงซอง

ประวัติ

พระนางเสด็จพระราชสมภพในสกุลมินแห่งยอฮึงซึ่งเป็นสกุลอันสูงศักดิ์ โดยเป็นธิดาคนรองของ มินยูจุง (Hangul: 민유중, Hanja: 閔維重)กับภรรยาคนที่ 2 ซึ่งเป็นสตรีจากสกุลซ็องแห่งอึนจิน

ในปีค.ศ. 1681 พระนางทรงเข้าพระราชพิธีอภิเษกสมรสกับพระเจ้าซุกจง ทรงดำรงพระยศเป็นพระมเหสีพระองค์ที่ 2 ในพระเจ้าซุกจง ขณะที่พระนางมีพระชนมายุเพียง 14 ปี ต่อมาในปีค.ศ. 1688 เมื่อพระสนมจาง โซอึยมีพระประสูติกาลพระราชโอรสทำให้เกิดความวุ่นวายภายในราชสำนักจนนำไปสู่เหตุการณ์ การเปลี่ยนขั้วอำนาจปีคีซา (기사환국, 己巳換局) ในช่วงเวลานั้นพระเจ้าซุกจงต้องการให้พระราชโอรสที่ประสูติจากพระสนมโซอึย สกุลจางได้รับการแต่งตั้งเป็นองค์ชายรัชทายาท (วังเซจา 王世子) พระองค์จึงโปรดเลื่อนขั้นพระสนมโซอึย สกุลชัง ขึ้นเป็นพระสนมเอก พระราชทานราชทินนามว่า พระสนมเอกฮีบิน การแต่งตั้งนี้ได้รับการสนับสนุนจากฝ่ายใต้()ซึ่งสนับสนุนสนมพระสนมเอกฮีบิน แต่ถูกคัดค้านจากฝ่ายตะวันตก()ซึ่งสนับสนุนพระมเหสี สกุลมินซึ่งนำโดยซงชียอล การคัดค้านทำให้พระเจ้าซุกจงโกรธเป็นอย่างมาก ฝ่ายใต้จึงยุยงให้พระเจ้าซุกจงทรงประหารชีวิตซงชียอล เนรเทศขุนนางฝ่ายตะวันตกออกไปจากราชสำนัก รวมทั้งปลดพระมเหสี สกุลมิน และแต่งตั้งพระสนมเอกฮีบินสกุลจางขึ้นเป็นพระมเหสี (วังบี 王妃) แทน

ต่อมาในปีค.ศ. 1694 พระเจ้าซุกจงเกิดความรู้สึกสำนึกผิดกับการกระทำเจ้าอารมณ์ของพระองค์ จึงมีพระราชโองการคืนพระอิสริยยศพระมเหสีให้แด่อดีตพระมเหสีอินฮย็อนสกุลมินให้ดำรงพระอิสริยยศพระมเหสี(วังบี 王妃) และเชิญเสด็จกลับมาประทับอยู่ในพระราชวังตามพระอิสริยยศอันสูงศักดิ์ดังเดิม

รวมทั้งโปรดให้ลดพระอิสริยยศพระมเหสี สกุลจาง กลับไปเป็นดังเดิม เรียกว่า(갑술환국, 甲戌換局) จนกระทั่งในปีค.ศ. 1701 พระมเหสี สกุลมิน ทรงพระประชวรเสด็จสวรรคตอย่างน่าเคลือบแคลงสงสัย ณ พระตำหนักกย็องชอนจอน (景春殿) ในพระราชวังชางกย็องกุง(昌慶宮) กรุงฮันยาง สิริพระชนมพรรษา 35 พรรษา (บางแหล่งบอกว่าพระนางถูกวางยาพิษ)พระเจ้าซุกจงในขณะที่ไว้ทุกข์ให้กับพระมเหสี ทรงพระสุบินทอดพระเนตรเห็นพระนางในชุดโซบกเปียกโชกไปด้วยเลือด พระเจ้าซุกจงทรงถามพระมเหสีถึงสาเหตุที่พระนางสวรรคต แต่พระนางไม่ได้ตรัสอะไร แต่ทรงชี้ไปทางตำหนักพระสนมเอกฮีบิน พระเจ้าซุกจงตื่นพระบรรทมขึ้นมาแล้วเสด็จพระราชดำเนินไปที่ตำหนักของพระสนมเอกฮีบิน ในขณะที่ทรงพระดำเนินเข้ามาใกล้ตำหนักพระสนมเอกนั้น พระองค์ก็ได้สดับเสียงดนตรี เสียงสวดมนต์และเสียงหัวเราะ ทรงแอบทอดพระเนตรดูจึงได้ทอดพระเนตรเห็นพระสนมเอกฮีบินกับหญิงคนทรง กำลังทำพิธีสวดสาปแช่งให้พระมเหสี สกุลมินสวรรคต อีกทั้งใช้ลูกศรกระหน่ำแทงไปที่หุ่นที่ใช้เป็นตัวแทนพระองค์พระมเหสี พระเจ้าซุกจงจึงทรงมีพระราชโองการให้ปลดพระสนมเอกฮีบินลงเป็นสามัญชน พร้อมกับพระราชทานยาพิษ เรื่องราวของพระมเหสี สกุลมินนั้นได้รับการบันทึกโดยนางพระกำนัลของพระนางเองในบันทึกที่ชื่อว่า อินฮย็อน วังฮู จอน (Hangul: 인현왕후전, Hanja: 仁顯王后傳, Queen Inhyeon's Story) พระบรมศพของพระมเหสี สกุลมิน ได้รับการบรรจุฝังที่สุสานหลวงมย็องรึง ภายหลังเมื่อพระเจ้าซุกจงเสด็จสวรรคตในอีกหลายปีต่อมานั้น พระบรมศพของพระองค์ก็ได้รับการบรรจุฝังเคียงข้างพระมเหสี สกุลมิน ณ สุสานหลวงมย็องรึงนี้เอง

พระมเหสี สกุลมินได้รับพระราชทานพระนามอย่างเป็นทางการภายหลังสวรรคตว่า พระมเหสีอินฮย็อน (仁顯王后)

พระนางยังคงได้รับการถวายพระนามเพิ่มขึ้นเรื่อยๆตามโอกาสสำคัญต่างๆในเวลาต่อมา ในที่สุดเมื่อถึงปีค.ศ. 1890 ในรัชกาลพระเจ้าโกจง พระนามเต็มอย่างเป็นทางการของพระนางก็มีความยาวถึง 14 ตัวอักษรคือ พระมเหสีฮโย-กย็อง ซุกซ็อง จางซุน ว็อนฮวา อึยยอล จ็องมก อินฮย็อน วังฮู (孝敬淑聖莊純元化懿烈貞穆仁顯王后)

พระอิสริยยศ

• พระมเหสีฮโยกย็อง ซุกซอง จางซุน ว็อนฮวา อึยยอล จ็องมก อินฮย็อน วังฮู
• 효경숙성장순원화의열정목인현왕후
• 孝敬淑聖莊純元化懿烈貞穆仁顯王后

ก่อนหน้า		พระนางอินฮย็อน		ถัดไป
พระนางอินกย็อง		สมเด็จพระราชินีแห่งโชซอน (ค.ศ. 1681 - 1689)		พระนางอ๊กซาน
พระนางอ๊กซาน		สมเด็จพระราชินีแห่งโชซอน (ค.ศ. 1694 - 1701)		พระนางอินว็อน