พระนางศุภยาจี

พระนางศุภยาจี (พม่า: စုဖုရားကြီး; พ.ศ. 2397 – 25 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2455) เป็นพระอัครมเหสีในพระเจ้าธีบอ พระมหากษัตริย์พระองค์สุดท้ายแห่งราชวงศ์โก้นบอง

พระนางศุภยาจี စုဖုရားကြီး
สมเด็จพระราชินีนาถแห่งพม่า
ดำรงพระยศ	30 ตุลาคม พ.ศ. 2421 – 12 เมษายน พ.ศ. 2422
ก่อนหน้า	พระนางสิริปวรมหาราชินทารตนาเทวี
ถัดไป	พระนางศุภยาลัต
เจ้าหญิงแห่ง
ดำรงพระยศ	พ.ศ. 2397 – 2421
ถัดไป	ยุบเลิก
ประสูติ	พ.ศ. 2397 มัณฑะเลย์ พม่า
สวรรคต	25 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2455 (57 พรรษา) มี่นกู้น บริติชพม่า
ฝังพระศพ	เจดีย์ชเวดากอง ย่างกุ้ง ประเทศพม่า
คู่อภิเษก	พระเจ้าธีบอ
พระราชบุตร	ไม่มี
ราชวงศ์	โก้นบอง
พระราชบิดา	พระเจ้ามินดง
พระราชมารดา	พระนางอเลนันดอ
ศาสนา	พุทธนิกายเถรวาท

พระประวัติ

พระนางศุภยาจี พระราชสมภพใน พ.ศ. 2397 พระนามเดิมว่า อไท้ซุ พญาจี (ထိပ်စုဖုရားကြီး) เป็นพระราชธิดาพระองค์ใหญ่ในสามพระองค์ของพระเจ้ามินดงและพระนางอเลนันดอ พระองค์เป็นพระเชษฐภคินีในพระนางศุภยาลัตและพระนางศุภยาเล แฮโรลด์ ฟีลดิ้ง ฮอลล์ บรรยายว่า เจ้าหญิงศุภยาจี ไม่ค่อยเป็นที่รู้จักนัก เป็นคนเงียบๆ เรียบร้อย พร้อมที่จะทำตามคำสั่ง ต่อมาพระนางอเลนันดอได้จัดการให้พระเจ้าธีบอได้ครองบัลลังค์ แล้วจึงได้เสนอให้ อไท้ซุ พญาจี พระราชธิดาพระองค์ใหญ่ เป็นพระราชินี เมื่อเจ้าหญิงศุภยาลัตทรงทราบว่าพระเจ้าธีบออภิเษกสมรสกับเจ้าหญิงศุภยาจี เจ้าหญิงศุภยาลัต ทรงเขียนจดหมายถึงพระเจ้าธีบอ และเสด็จไปเข้าเฝ้า ทรงมุ่งตรงไปยังที่ประทับของกษัตริย์และพำนักที่นั่น แม้ว่าพระชนนีจะทรงรับสั่งอย่างไร เหล่าเสนาบดีทูลทัดทานอย่างไร ก็ไม่เป็นผล พระองค์จึงรับพระนางไว้ เหตุการณ์ที่น้องสาวแย่งสิทธิครอบครองจากพี่สาว และสถาปนาตัวเองเป็นราชินีถือว่าเป็นเรื่องที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนในรัชสมัยก่อนหน้านี้ และเป็นการฝ่าฝืนประเพณีโบราณ

พระราชวังสีป่อในรัตนคีรี สถานที่ที่พระนางศุภยาจี และพระราชวงศ์ถูกเนรเทศ

รัชสมัยของพระราชวงศ์กินเวลาเพียงเจ็ดปี เมื่อพระเจ้าธีบอพ่ายแพ้ในสงครามอังกฤษ–พม่าครั้งที่สามและถูกบังคับให้สละราชสมบัติโดยอังกฤษในปี พ.ศ. 2428 เมื่อวันที่ 25 พฤศจิกายน พ.ศ. 2428 เหล่าพระราชวงศ์ทรงถูกเชิญออกจากพระราชวังมัณฑะเลย์ผ่านประตูทางทิศใต้ของเมืองที่มีกำแพงล้อมรอบ ตามถนนที่เรียงรายไปด้วยทหารอังกฤษและอาสาสมัครที่ร่ำไห้ไปยังแม่น้ำอิรวดีที่ซึ่งเรือกลไฟรอคอยอยู่ พระนางศุภยาจีและพระราชชนนีถูกส่งไปทวาย พระองค์สวรรคตในวันที่ 25 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2455 ในเมืองมี่นกู้นหลังจากพระชนนีของพระองค์สวรรคตในปี พ.ศ. 2443 พระศพถูกฝังไว้ทางตอนใต้ของเจดีย์ชเวดากองในย่างกุ้งในปัจจุบัน

อ้างอิง

1. Shah, Sudha (2012-06-14). The King In Exile : The Fall Of The Royal Family Of Burma (ภาษาอังกฤษ). Harper Collins. ISBN .
2. "Forty Years in Burma, by John Ebenezer Marks". anglicanhistory.org. สืบค้นเมื่อ 2018-10-04.
3. . The Myanmar Times (ภาษาอังกฤษ). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-01-18. สืบค้นเมื่อ 2018-10-04.