ป้อมปราการหลวงทังล็อง

ป้อมปราการหลวงทังล็อง (เวียดนาม: Hoàng thành Thăng Long) เป็นโบราณสถานที่สร้างขึ้นในคริสต์ศตวรรษที่ 11 โดยได้สร้างทับป้อมปราการจีนที่สร้างมาตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 7 เพื่อแสดงอิสรภาพที่มีต่อชาวจีนของชาวดั่ยเหวียต พระราชวังนี้เป็นศูนย์กลางอำนาจทางการเมืองและการศาสนามากว่า 13 ศตวรรษต่อเนื่องโดยตลอด เป็นราชวังแห่งเดียวในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่สร้างด้วยหินทั้งหมดและยังหลงเหลืออยู่

ส่วนกลางของป้อมปราการหลวง ทังล็อง-ฮานอย *
แหล่งมรดกโลกโดยยูเนสโก
หอธงกตเก่อ
พิกัด	21°02′06.9″N 105°50′24.9″E / 21.035250°N 105.840250°E / 21.035250; 105.840250
(ประเทศ)	เวียดนาม
ภูมิภาค **	เอเชียและแปซิฟิก
ประเภท	มรดกทางวัฒนธรรม
(เกณฑ์พิจารณา)	(ii), (iii), (iv)
อ้างอิง	1328
ประวัติการขึ้นทะเบียน
ขึ้นทะเบียน	2553 (คณะกรรมการสมัยที่ 34)
พื้นที่	18.395 ha
ที่ตั้งของป้อมปราการหลวงทังล็อง ในประเทศเวียดนาม
* ชื่อตามที่ได้ขึ้นทะเบียนในบัญชีแหล่งมรดกโลก ** ภูมิภาคที่จัดแบ่งโดยยูเนสโก

มรดกโลก

ป้อมปราการหลวงทังล็องได้รับลงทะเบียนเป็นมรดกโลกในการประชุมคณะกรรมการมรดกโลกสมัยสามัญครั้งที่ 34 เมื่อ พ.ศ. 2553 ที่กรุงบราซิเลีย ประเทศบราซิล ด้วย(ข้อกำหนดและหลักเกณฑ์ในการพิจารณา) ดังนี้

• (ii) - เป็นสิ่งที่มีอิทธิพลยิ่ง ผลักดันให้เกิดการพัฒนาสืบต่อมาในด้านการออกแบบทางสถาปัตยกรรม อนุสรณ์สถาน ประติมากรรม สวน และภูมิทัศน์ ตลอดจนการพัฒนาศิลปกรรมที่เกี่ยวข้อง หรือการพัฒนาการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ ซึ่งได้เกิดขึ้นในช่วงเวลาใดเวลาหนึ่ง หรือบนพื้นที่ใด ๆ ของโลกซึ่งทรงไว้ซึ่งวัฒนธรรม
• (iii) - เป็นสิ่งที่ยืนยันถึงหลักฐานของวัฒนธรรมหรืออารยธรรมที่ปรากฏให้เห็นอยู่ในปัจจุบันหรือว่าที่สาบสูญไปแล้ว
• (iv) - เป็นตัวอย่างอันโดดเด่นของประเภทของสิ่งก่อสร้างอันเป็นตัวแทนของการพัฒนา ทางด้านวัฒนธรรม สังคม ศิลปกรรม วิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี อุตสาหกรรม ในประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติ

อ้างอิง

• ศูนย์ข้อมูลมรดกโลก ประเทศเวียดนาม