ปาวา อ งกฤษ Pava ค อเม องโบราณในสม ยพ ทธกาล เคยเป นเม องหลวง 1 ใน 2 เม องหลวงของเจ าม ลลกษ ตร ย แห งแคว นม ลละ 1 ใน 16 ม

ปาวา (อังกฤษ: Pava) คือเมืองโบราณในสมัยพุทธกาล เคยเป็นเมืองหลวง 1 ใน 2 เมืองหลวงของเจ้ามัลลกษัตริย์แห่งแควันมัลละ 1 ใน 16 มหาชนบทในสมัยพุทธกาล ปาวาตามที่ปรากฏเรื่องราวในคัมภีร์ทางพระพุทธศาสนานั้นเป็นเมืองที่พระพุทธเจ้าเคยเสด็จผ่านเมื่อคราวเสด็จจากเมืองเวสาลีไปยังกุสินารา เพื่อเสด็จดับขันธปรินิพพาน โดยพระพุทธเจ้าได้แวะพักที่ป่ามะม่วงของนายจุนทะเพื่อฉลองศรัทธาเสวยอาหารมื้อสุดท้ายของพระองค์ที่นายจุนทะกัมมารบุตร (นายจุนทะบุตรของนายช่างทอง) จัดถวาย

ปัจจุบันเมืองปาวาเป็นโบราณสถาน ตั้งอยู่ 15 กิโลเมตรทางตะวันออกของกุสินารา ในรัฐอุตตรประเทศ ประเทศอินเดีย

ความสำคัญ

จุนทะสถูป สถูปโบราณที่สร้างขึ้นเพื่อระลึกถึงสถานที่เสวยพระกระยาหารมื้อสุดท้ายของพระพุทธเจ้า

พระพุทธเจ้าได้เสด็จผ่านเมืองแห่งนี้เพื่อไปยังสาลวโนทยาน เมืองกุสินารา โดยได้แวะพักที่ป่ามะม่วงของนายจุนทะและรับฉลองศรัทธาด้วยสุกรมัทวะตามรับสั่งของพระองค์ เป็นพระกระยาหารมื้อสุดท้าย หลังจากพระองค์เสร็จภัตตกิจ พระองค์ได้ประชวรลงปักขันธิกาพาธอย่างหนัก ทรงสั่งให้นายจุนทะนำสุกรมัทวะไปฝังไว้ ณ บ่อน้ำ (ซึ่งบ่อนี้ยังปรากฏมาจนปัจจุบัน) หลังจากอนุโมทนาทานแล้ว ได้เสด็จไปยังเมืองกุสินาราโดยแวะที่กกุธารนทีระหว่างทาง

หลังพุทธปรินิพพาน เมืองปาวาได้รับส่วนแบ่ง 1 ใน 8 ส่วน แห่งพระบรมสารีริกธาตุจากโทณพราหมณ์ด้วย โดยปรากฏสถูปบรรจุพระบรมสารีริกธาตุอยู่จนปัจจุบันนี้ (แต่พระบรมสารีริกธาตุได้ถูกพระเจ้าอโศกอัญเชิญไปประดิษฐานในที่อื่นแล้ว)

ปัจจุบันนอกจากสถูปพระบรมสารีริกธาตุแล้ว ยังมีจุนทะสถูป สถานที่เสยพระกระยาหารครั้งสุดท้ายของพระพุทธองค์ด้วย โดยใกล้ ๆ กับสถูปมีบ่อน้ำโบราณซึ่งสันนิษฐานว่าเป็นบ่อเดียวกันกับบ่อที่ฝังพระกระยาหารมื้อสุดท้ายของพระพุทธเจ้า

ดูเพิ่ม

อ้างอิง

พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๐ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๒ ทีฆนิกาย มหาวรรค มหาปรินิพพานสูตร ที่ ๓ . พระไตรปิฎกฉบับสยามรัฐ. [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก <[1]>. เข้าถึงเมื่อ 4-6-52

[1] พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๐ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๒ ทีฆนิกาย มหาวรรค มหาปรินิพพานสูตร ที่ ๓ . พระไตรปิฎกฉบับสยามรัฐ. [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก <[1]>. เข้าถึงเมื่อ 4-6-52