นาโอยะ อิโนอูเอะ

นาโอยะ อิโนอูเอะ (ญี่ปุ่น: 井上 尚弥; โรมาจิ: Inoue Naoya) นักมวยสากลอาชีพชาวญี่ปุ่น ปัจจุบันเป็นแชมป์โลกของสหพันธ์มวยนานาชาติ (IBF), ,แชมป์โลกสมาคมมวยโลก WBA (ซูเปอร์แชมป์) และแชมป์โลก WBC ในรุ่นแบนตัมเวท (118 ปอนด์) เป็นนักมวยสากลชาวญี่ปุ่นที่สามารถครองแชมป์โลก 3 รุ่น ได้เป็นคนที่ 5 ของประเทศญี่ปุ่น

นาโอยะ อิโนอูเอะ
สถิติ
ชื่อจริง	นาโอยะ อิโนอูเอะ 井上 尚弥 Naoya Inoue
ฉายา	สัตว์ประหลาด​ (The Monster) ญี่ปุ่น: 怪物 โรมาจิ: Kaibutsu (ไคบูสึ)
น้ำหนัก	ไลท์ฟลายเวท ฟลายเวท​ ซูเปอร์ฟลายเวท แบนตัมเวท
ส่วนสูง	165 เซนติเมตร
ช่วงชก	171 เซนติเมตร
สัญชาติ	ญี่ปุ่น
เกิด	10 เมษายน พ.ศ. 2536 (26 ปี) ซามะ ประเทศญี่ปุ่น
รูปแบบการชก	ออร์ทอดอกซ์
สถิติขึ้นชก
ชกทั้งหมด	23
ชนะ	23
ชนะน็อก	20
แพ้	0
เสมอ	0

ประวัติ

เกิดเมื่อวันที่ 10 เมษายน พ.ศ. 2536 ที่เมืองซามะ จังหวัดคานางาวะ มีน้องชาย 1 คน คือ ทากูมะ อิโนอูเอะ เป็นอดีตแชมป์เฉพาะกาล WBC รุ่นแบนตัมเวท และลูกพี่ลูกน้อง 1 คน โคกิ อิโนอูเอะ

เริ่มต้นการชกมวยจากมวยสากลสมัครเล่น ผ่านการชกมวยสากลสมัครเล่นมาอย่างโชกโชน โดยได้เหรียญทองจากรายการเพรสซิเดนท์คัพ เมื่อปี พ.ศ. 2554 ที่กรุงจาการ์ตา ประเทศอินโดนีเซีย และตกรอบ 3 ในรายการมวยสากลสมัครเล่นชิงแชมป์โลก 2554 ที่บากู ประเทศอาเซอร์ไบจาน โดยรวมสถิติการชกมวยสากลสมัครเล่นทั้งหมด ชนะ 75 ครั้ง แพ้ 6 ครั้ง (ชนะน็อกหรืออาร์เอสซี 48 ครั้ง )

เมื่อหันมาชกมวยสากลอาชีพ ก็ได้เข้าสังกัดโอฮาชิยิมที่โยโกฮามะ ของฮิเดยูกิ โอฮาชิ อดีตแชมป์โลก 2 สถาบัน คือ สภามวยโลก (WBC) และสมาคมมวยโลก (WBA) ในรุ่นสตรอว์เวท (105 ปอนด์) ซึ่งนาโอยะสร้างปรากฏการณ์เป็นนักมวยชาวญี่ปุ่นที่ชกน้อยครั้งที่สุดแล้วได้ตำแหน่งแชมป์โลก คือ เพียง 6 ครั้งเท่านั้น เมื่อเป็นฝ่ายเอาชนะทีเคโอ ยกที่ 6 อาเดรียน เอร์นันเดซ นักมวยชาวเม็กซิกันได้เมื่อวันที่ 6 เมษายน พ.ศ. 2557 ที่ศูนย์กีฬาในร่มอเนกประสงค์เขตโอตะ ที่ โตเกียว(ต่อมาสถิตินี้ได้ถูกทำลายลงโดย โคเซ ทานากะ ในปี พ.ศ. 2558 ที่ชกเพียง 5 ครั้ง แล้วได้แชมป์โลก) ซึ่งก่อนหน้าที่จะได้แชมป์โลกนั้น นาโอยะได้ทั้งแชมป์ของสหพันธ์มวยภาคตะวันออกไกลและแปซิฟิก (OPBF) และแชมป์ของประเทศญี่ปุ่น ในรุ่นเดียวกันนี้มาแล้ว และเมื่อป้องกันตำแหน่งครั้งแรกก็เป็นฝ่ายเอาชนะทีเคโอ สามารถเล็ก ก่อเกียรติยิม ผู้ท้าชิงชาวไทยไปในยกที่ 11 ที่สนามกีฬาในร่มแห่งชาติโยโยงิ เมื่อวันที่ 5 กันยายน ปีเดียวกัน โดยก่อนชนะนาโอยะเป็นฝ่ายชกเอาสามารถเล็กลงไปให้กรรมการนับ 8 ได้ถึง 2 ครั้ง ในยกที่ 4 และยกที่ 6

ต่อมาในเดือนพฤศจิกายน ปีเดียวกัน นาโอยะได้สละตำแหน่ง เพื่อเลื่อนรุ่นไปชิงแชมป์โลกของ WBO ในรุ่นจูเนียร์แบนตัมเวท กับ เจ้าของตำแหน่งชาวอาร์เจนตินา และเป็นฝ่ายเอาชนะน็อกไปได้เพียงยกที่ 2 ในปลายปี

ปี พ.ศ. 2561 นาโอยะ อิโนอูเอะสละตำแหน่งแชมป์องค์กรมวยโลก เพื่อเลื่อนรุ่นไปชิงแชมป์โลกสมาคมมวยโลก รุ่นแบนตัมเวท (WBA) กับ เจมี แมกดอนเนลล์ เจ้าของตำแหน่งแชมป์โลกชาวอังกฤษ ในเดือนพฤษภาคม ปี พ.ศ. 2561 ที่ กรุงโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น ผลปรากฏว่า นาโอยะ อิโนอูเอะ สามารถเอาชนะทีเคโอในยกที่ 1 และได้คว้าแชมป์โลก ในรูปแบบที่เจมีแพ้แบบสู้แทบไม่ได้จากหมัดรัวชุดของนาโอยะ

ปีถัดมา ได้ชิงแชมป์โลก IBF กับ เอ็มมานูเอล โรดริเกซ นักชกผู้ท้าชิงชาวปวยร์โตรีโก ที่สกอตแลนด์ ผลการชกนาโอยะสามารถชนะทีเคโอ​ได้อย่างรวดเร็วผิดคาดในยกที่ 2

นาโอยะ อิโนอูเอะ เป็นนักมวยที่ได้รับความนิยมอย่างยิ่งจากแฟนมวยชาวญี่ปุ่น โดยเฉพาะในหมู่วัยรุ่นคนหนุ่มสาว เนื่องจากเป็นนักมวยที่อายุน้อย ประกอบกับหน้าตาดี เป็นนักมวยที่มีความรวดเร็ว ออกหมัดได้ว่องไว แม่นยำ หนักหน่วงและรุนแรงทั้งซ้ายขวา

เพลงที่เปิดประกอบในช่วงเวลาเดินขึ้นเวทีประจำตัวของนาโอยะ คือ "Departure" เป็นเพลงประกอบละครโทรทัศน์ญี่ปุ่นเรื่อง "Good Luck" ในปี พ.ศ. 2545 ของ​

เกียรติประวัติ

• แชมป์ประเทศญี่ปุ่น รุ่นไลท์ฟลายเวท
  • ชิง, 25 สิงหาคม 2556 ชนะคะแนน เรียวอิจิ ทางูจิ ( ญี่ปุ่น) ที่ , ซามะ, ประเทศญี่ปุ่น
  • สละแชมป์
• แชมป์ OPBF รุ่นไลท์ฟลายเวท
  • ชิง (ที่ว่าง), 6 ธันวาคม 2556 ชนะน็อกโดยเทคนิคยกที่ 5 ( ฟิลิปปินส์) ที่ สนามกีฬาแห่งชาติเรียวโงกุ, มหานครโตเกียว, ประเทศญี่ปุ่น
• แชมป์โลก WBC รุ่นไลท์ฟลายเวท
  • ชิง, 6 เมษายน 2557 ชนะน็อกโดยเทคนิคยกที่ 6 อาเดรียน เอร์นันเดซ ( เม็กซิโก) ที่ ศูนย์กีฬาในร่มอเนกประสงค์เขตโอตะ, มหานครโตเกียว, ประเทศญี่ปุ่น
  • ป้องกันครั้งที่ 1, 5 กันยายน 2557 ชนะน็อกโดยเทคนิคยกที่ 11 สามารถเล็ก ก่อเกียรติยิม ( ไทย) ที่ สนามกีฬาในร่มโยโยงิที่ 2, มหานครโตเกียว, ประเทศญี่ปุ่น
  • สละแชมป์ 3 พฤศจิกายน 2557
• แชมป์โลก WBO รุ่นจูเนียร์แบนตัมเวท
  • ชิง, 30 ธันวาคม 2557 ชนะน็อกยกที่ 2 ( อาร์เจนตินา) ที่ ศูนย์กีฬาในร่มโตเกียว, มหานครโตเกียว, ประเทศญี่ปุ่น
  • ป้องกันครั้งที่ 1, 29 ธันวาคม 2558 ชนะน็อกโดยเทคนิคยกที่ 2 ( ฟิลิปปินส์) ที่ อาริอาเกะคอลิเซียม, มหานครโตเกียว, ประเทศญี่ปุ่น
  • ป้องกันครั้งที่ 2, 8 พฤษภาคม 2559 ชนะคะแนน ( เม็กซิโก) ที่ อาริอาเกะคอลิเซียม, มหานครโตเกียว, ประเทศญี่ปุ่น
  • ป้องกันครั้งที่ 3, 4 กันยายน 2559 ชนะน็อกโดยเทคนิคยกที่ 10 เพชรบางบอน ส.ธนะภิญโญ ( ไทย) ที่ สกายอารีนา, ซามะ, ประเทศญี่ปุ่น
  • ป้องกันครั้งที่ 4, 30 ธันวาคม 2559 ชนะน็อกโดยเทคนิคยกที่ 6 โคเฮ โคโนะ ( ญี่ปุ่น) ที่ อาริอาเกะคอลิเซียม, มหานครโตเกียว, ประเทศญี่ปุ่น
  • ป้องกันครั้งที่ 5, 21 พฤษภาคม 2560 ชนะน็อกยกที่ 3 ( สหรัฐ) ที่ อาริอาเกะคอลิเซียม, มหานครโตเกียว, ประเทศญี่ปุ่น
  • ป้องกันครั้งที่ 6, 9 กันยายน 2560 ชนะอาร์ทีดียกที่ 6 ( สหรัฐ) ที่ ดิกนิตี เฮลท์ สปอร์ด พาร์ก, , สหรัฐ
  • ป้องกันครั้งที่ 7, 30 ธันวาคม 2560 ชนะน็อกโดยเทคนิคยกที่ 3 ( ฝรั่งเศส) ที่ โยโกฮามะ คัลเจอรัล ยิมเนเซียม, โยโกฮามะ, ประเทศญี่ปุ่น
  • สละแชมป์ 6 มีนาคม 2561
• แชมป์โลก WBA รุ่นแบนตัมเวท
  • ชิง, 25 พฤษภาคม 2561 ชนะน็อกโดยเทคนิคยกที่ 1 ( สหราชอาณาจักร) ที่ สนามกีฬาในร่มอเนกประสงค์แขวงโอตะ, มหานครโตเกียว, ประเทศญี่ปุ่น
  • ป้องกันครั้งที่ 1, 7 ตุลาคม 2561 ชนะน็อกโดยเทคนิคยกที่ 1 ( สาธารณรัฐโดมินิกัน) ที่ , โยโกฮามะ, ประเทศญี่ปุ่น
• แชมป์โลก IBF และเดอะริงรุ่นแบนตัมเวท
  • ชิง (เดอะริง เป็นการชิงตำแหน่งว่าง), 18 พฤษภาคม 2562 ชนะน็อกโดยเทคนิคยกที่ 2 ( ปวยร์โตรีโก) ที่ , กลาสโกว์, สหราชอาณาจักร
  • ป้องกันครั้งที่ 1 และชิงแชมป์โลก WBA ​(ซูเปอร์แชมป์) ในรุ่นเดียวกัน, 7 พฤศจิกายน 2562 ชนะคะแนน โนนิโต โดแนร์ ( ฟิลิปปินส์) ที่ ไซตามะซูเปอร์อารีนา, ไซตามะ, ประเทศญี่ปุ่น
  • ป้องกันครั้งที่ 2 , 31 ตุลาคม 2563 ชนะน็อกโดยเทคนิคยกที่ 7 ( ออสเตรเลีย) ที่ , แพราไดส์, สหรัฐ
  • ป้องกันครั้งที่ 3 , 19 มิถุนายน 2564 ชนะน็อกโดยเทคนิคยกที่ 3 ไมเคิล ดาสมาริญญัส ( ฟิลิปปินส์) ที่ , ​ แพราไดส์, สหรัฐ
  • ป้องกันครั้งที่ 4, 14 ธันวาคม 2564 ชนะน็อกโดยเทคนิคยกที่ 8 ( ไทย) ที่ สนามกีฬาแห่งชาติเรียวโงกุ, มหานครโตเกียว, ประเทศญี่ปุ่น
  • ป้องกันครั้งที่ 5 และชิงแชมป์โลก WBC ในรุ่นเดียวกัน, 7 มิถุนายน 2565 ชนะน็อกโดยเทคนิคยกที่ 2 โนนิโต โดแนร์ ( ฟิลิปปินส์) ที่ ไซตามะซูเปอร์อารีนา, ไซตามะ, ประเทศญี่ปุ่น

อ้างอิง

1. Eric Armit (August 27, 2013). "Behind the Results". . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-12-08. สืบค้นเมื่อ December 8, 2013.
2. . International Boxing Association. July 13, 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-03-22. สืบค้นเมื่อ December 8, 2013.
3. Jerome S. Galunan Jr. (July 10, 2011). . . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-12-02. สืบค้นเมื่อ December 8, 2013.
4. Toto Pribadi, Luzman Rifqi Karami (July 8, 2011). "Jepang Juara Umum Piala Presiden XXI" (ภาษาอินโดนีเซีย). VIVA News. สืบค้นเมื่อ December 8, 2013.
5. Anson Wainwright (2013). "My first goal is to become world champion". Max Boxing. สืบค้นเมื่อ December 8, 2013.
6. . boxing.com. 6 April 2014. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-04-12. สืบค้นเมื่อ 11 April 2014.
7. http://thaboxingvoice.com/19-year-old-unbeaten-japanese-kosei-tanaka-wins-wbo-title/45805?var=no
8. . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-11-09. สืบค้นเมื่อ 2014-11-11.
9. "Naoya Inoue wins second title". อีเอสพีเอ็น. 30 December 2014. สืบค้นเมื่อ 3 January 2015.
10. "naoya inoue posts first round ko victory jamie mcdonnell". อีเอสพีเอ็น. 26 May 2018. สืบค้นเมื่อ 30 June 2019.
11. "Inoue vs Rodriguez results: Naoya Inoue destroys Emmanuel Rodriguez in two rounds". badlefthook. 18 May 2019. สืบค้นเมื่อ 30 June 2019.
12. "มวย สามารถเล็ก ก่อเกียรติยิม vs นาโอยะ อิโนเอะ ชิงแชมป์โลก WBC 1/2". ช่อง 7. 5 September 2014. สืบค้นเมื่อ 6 September 2014.^[]
13. "มวย สามารถเล็ก ก่อเกียรติยิม vs นาโอยะ อิโนเอะ ชิงแชมป์โลก WBC 2/2". ช่อง 7. 5 September 2014. สืบค้นเมื่อ 6 September 2014.^[]
14. "Inoue to fight for 3rd world title in 3rd weight class". KYODO NEWS. 6 March 2018. สืบค้นเมื่อ 20 June 2021.

แหล่งข้อมูลอื่น

• สถิติการชก (อังกฤษ)