ท่อส่งก๊าซอาหรับ

ท่อส่งแก๊สอาหรับ (อังกฤษ: Arab Gas Pipeline) เป็นท่อที่ส่งออกแก๊สธรรมชาติของอียิปต์ไปยังตะวันออกกลางและอาจไปถึงทวีปยุโรปด้วยการสร้างส่วนขยายในอนาคต เมื่อก่อสร้างเสร็จ ท่อส่งแก๊สดังกล่าวจะมีความยาวรวมกว่า 1,200 กิโลเมตร มีมูลค่าก่อสร้าง 1.2 พันล้านดอลล่าร์สหรัฐ

รายละเอียด

ส่วนอาริช-อคาบา

ส่วนแรกของท่อเชื่อมจากอาริชในอียิปต์ไปยังในจอร์แดน ส่วนนี้แบ่งออกเป็นสามส่วนย่อย ส่วนแรกยาว 250 กิโลเมตร บนบกซึ่งเชื่อมจากอัล-อาริชไปยังทาบาริมทะเลแดง นอกจากนี้ ยังประกอบด้วยหน่วยเพิ่มแรงดันในอาริชและสถานีตรวจวัดปริมาณในทาบา ส่วนที่สองยาว 15 กิโลเมตร อยู่ใต้ทะเลเชื่อมจากทาบาไปยังอคาบา ส่วนที่สาม ซึ่งมีสถานีตรวจวัดปริมาณอีกแห่งหนึ่งตั้งอยู่ ยาวประมาณ 1 กิโลเมตร บนชายฝี่งซึ่งเชื่อมเข้ากับโรงไฟฟ้าพลังความร้อนอคาบา

ส่วนอาริช-อคาบาซึ่งมีมูลค่าก่อสร้าง 220 ล้านดอลล่าร์สหรัฐ เสร็จสิ้นในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2546 ท่อมีเส้นผ่านศูนย์กลาง 36 นิ้ว (910 มม.) และมีปริมาณรองรับแก๊สได้กว่า 10,300 ล้านลูกบาศก์เมตรต่อปี

ส่วนอคาบา-เอลรีฮับ

ส่วนที่สองได้ขยายท่อในจอร์แดนจากอคาบา ตั้งแต่อัมมานไปยังเอลรีฮับ (24 กิโลเมตรจากชายแดนซีเรีย) ส่วนนี้มีความยาว 390 กิโลเมตร และมีมูลค่าการก่อสร้าง 300 ล้านดออล่าร์สหรัฐ มีการก่อสร้างใน พ.ศ. 2548

ส่วนเอลรีฮับ-ฮอมส์

ส่วนที่สามนี้มีความยาวทั้งสิ้น 319 กิโลเมตร จากจอร์แดนไปยังซีเรีย 90 กิโลเมตรแรกทอดตั้งแต่ชายแดนจอร์แดน-ซีเรียไปยังสถานีไฟฟ้าเดียร์อาลี จากโรงไฟฟ้าดังกล่าว ท่อจะทอดผ่านดามัสกัสไปยังหน่วยเพิ่มแรงดันอัลรายัน ใกล้กับฮอมส์ ส่วนนี้ก่อสร้างแล้วเสร็จในเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2551

ส่วนฮอมส์-ทริโปลี

ส่วนฮอมส์-ทริโปลีเชื่อมจากหน่วยเพิ่มแรงดันอัลรายันไปยังบานีอัสในซีเรีย และทอดยาวไปอีก 32 กิโลเมตรไปยังทริโปลี ประเทศเลบานอน การตกลงที่จะสร้างท่อส่วนนี้มีการลงนามเมื่อวันที่ 2 กันยายน พ.ศ. 2552 และการทดสอบครั้งแรกได้เริ่มขึ้นตั้งแต่วันที่ 8 กันยายน การส่งแก๊สปกติเริ่มขึ้นตั้งแต่วันที่ 19 ตุลาคม พ.ศ. 2552 โดยส่งให้แก่สถานีไฟฟ้าเดียร์อัมมาร์ นอกจากนี้ยังมีการเสนอให้ขยายท่อส่วนนนี้จากบานีอัสไปจนถึงไซปรัส

ท่ออาริช-แอชเคลอน

ท่ออาริช-แอชเคลอนเป็นท่อส่งแก๊สธรรมชาติยาว 100 กิโลเมตรใต้ทะเล ซึ่งเชื่อมท่อส่งแก๊สอาหรับกับอิสราเอล ถึงแม้ว่ามันจะมิใช่ส่วนหนึ่งของโครงการท่อส่งแก๊สอาหรับอย่างเป็นทางการ แต่ท่อดังกล่าวได้แตกสาขามาจากท่อเดียวกันในอียิปต์ ท่อดังกล่าวอำนวยการสร้างและดำเนินการโดยบริษัทแก๊สเมดิเตอร์เรเนียนตะวันออก (EMG) ซึ่งเป็นบริษัทร่วมของท่อแก๊สเมดิเตอร์เรเนียน (28%) บริษัทเมอร์ฮัฟของอิสราเอล (25%) ปตท. (25%) EMI-EGI LP (12%) และบริษัทปิโตรเลียมสาธารณะอียิปต์ (10%)

ท่อดังกล่าวสามารถเปิดใช้งานได้ตั้งแต่เดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2551 เดิมอียิปต์และอิสราเอลเคยตกลงกันว่าจะมีการส่งแก๊สธรรมชาติผ่านท่อนี้กว่า 1.7 พันล้านลูกบาศก์เมตรต่อปีสำหรับการใช้งานโดยบริษัทไฟฟ้าอิสราเอล แต่ปริมาณการส่งได้เพิ่มขึ้นเป็น 2.1 พันล้านลูกบาศก์เมตรต่อปีไปจนถึง พ.ศ. 2571 นอกเหนือจากนี้ ปลายปี พ.ศ. 2552 EMG ได้ลงนามในสัญญาที่จะส่งแก๊สธรรมชาติทางท่อเพิ่มอีก 2 พันล้านลูกบาศก์เมตรต่อปีสำหรับเครื่องกำเนิดไฟฟ้าของเอกชน และอุตสาหกรรมที่เกี่ยวข้องอีกหลายแห่งในอิสราเอล และยังมีการดำเนินการเจรจากับผู้มีศักยภาพที่จะซื้อต่อไป ในปี พ.ศ. 2553 ท่อดังกล่าวส่งแก๊สธรรมชาติกว่าครึ่งหนึ่งที่บริโภคกันในอิสราเอล ในขณะที่อีกครึ่งหนึ่งมาจากทรัพยากรภายในประเทศ ท่อดังกล่าวสามารถรองรับการส่งแก๊สได้กว่า 9 พันล้านลูกบาศก์เมตรต่อปี และข้อตกลงระหว่างทั้งสองชาติในการวางกรอบสำหรับการจัดซื้อแก๊สธรรมชาติเป็นจำนวนถึง 7.5 พันล้านลูกบาศก์เมตร ทำให้อิสราเอลเป็นหนึ่งในตลาดส่งออกแก๊สธรรมชาติที่สำคัญที่สุดแห่งหนึ่งของอียิปต์

การสร้างส่วนขยายในอนาคต

การเชื่อมต่อซีเรีย-ตุรกี

เดือนมีนาคม พ.ศ. 2549 อียิปต์ ซีเรีย จอร์แดน ตุรกี เลบานอน และโรมาเนีย บรรลุข้อตกลงในการสร้างส่วนขยายของท่อส่งแก๊สจากซีเรียไปจนถึงชายแดนตุรกี จากที่นั่น ท่อส่งจะเชื่อมต่อเข้ากับท่อนาบูโคที่วางแผนก่อสร้งไว้แล้วเพื่อการส่งแก๊สธรรมชาติต่อไปยังยุโรป ตุรกีคาดว่าจะซื้อแก๊ส 2-4 พันล้านลลูกบาศก์เมตรต่อปีจากท่อส่งแก๊สอาหรับ เมื่อวันที่ 4 มกราคม พ.ศ. 2551 ตุรกีและซีเรียลงนามในข้อตกลงที่จะสร้างท่อยาว 63 กิโลเมตร ระหว่างกับเป็นส่วนแรกของการเชื่อมต่อซีเรีย-ตุรกีจากท่อส่งแก๊สอาหรับ

เมื่อวันที่ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2551 สตรอยทรานส์แก๊สลงนามในสัญญามูลค่า 71 ล้านดอลล่าร์สหรัฐ สำหรับก่อสร้างส่วนนี้ สัญญาดังกล่าวเป็นโมฆะในช่วงต้นปี พ.ศ. 2552 และได้มีการยื่นประมูลใหม่ ส่วนเชื่อมต่อคาดว่าจะพร้อมในปี พ.ศ. 2554

การเชื่อมต่อกับอิรัก

ในเดือนกันยายน พ.ศ. 2547 อียิปต์ จอร์แดน ซีเรีย และเลบานอนตกลงที่จะเชื่อมท่อส่งแก๊สอาหรับเข้ากับท่อส่งแก๊สของอิรักเพื่อให้อิรักสามารถส่งออกแก๊สธรรมชาติไปยังทวีปยุโรปได้

เหตุระเบิด

วันที่ 5 กุมภาพันธ์ ระหว่างการประท้วงในอียิปต์ พ.ศ. 2554 มีรายงานว่าได้เกิดเหตุระเบิดขึ้นที่ท่อส่งแก๊สใกล้กับหน่วยเพิ่มแรงดันเอลอาริช ซึ่งส่งแก๊สธรรมชาติให้แก่อิสราเอลและจอร์แดน ทำให้การส่งแก๊สธรรมชาติไปยังสองประเทศดังกล่าวต้องหยุดชะงัก

ตามข้อมูลของผู้ว่าราชการ "สถานีแก๊สที่ตั้งอยู่ใกล้กับจุดเกิดระเบิดนั้นไม่ได้รับความเสียหายและระเบิดไม่ได้ส่งผลกระทบต่อเขตที่อยู่อาศัย" สถานีโทรทัศน์ของรัฐได้กล่าวโทษผู้ก่อการ "ผู้ซึ่งฉวยโอกาสจากสถานการณ์ที่ยังไม่มั่นคงภายในประเทศ" อย่างไรก็ตาม ตามข้อมูลของประธาน เหตุระเบิดครั้งนี้เกิดขึ้นจากแก๊สรั่วและไม่ใช่เหตุโจมตีของผู้ก่อการร้าย

อ้างอิง

1. . Ya Libnan. 23 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2008. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-02-28. สืบค้นเมื่อ 10 มีนาคม ค.ศ. 2008. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= และ |date= ((help)) (อังกฤษ)
2. . The Arab Fund for Economic and Social Development. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-04-05. สืบค้นเมื่อ 12 สิงหาคม ค.ศ. 2008. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= ((help)) (อังกฤษ)
3. "Arab gas pipeline agreement". Gulf Oil & Gas. 26 มกราคม ค.ศ. 2004. สืบค้นเมื่อ 5 ตุลาคม ค.ศ. 2007. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= และ |date= ((help)) (อังกฤษ)
4. "Arab Gas Pipeline Primes Lebanon Branch". Oil and Gas Insight. 4 กันยายน ค.ศ. 2009. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-01-04. สืบค้นเมื่อ 24 ตุลาคม ค.ศ. 2009. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= และ |date= ((help)) (อังกฤษ)
5. "Iraq Joins the Arab Gas Pipeline Project". Gulf Oil & Gas. 26 กันยายน ค.ศ. 2004. สืบค้นเมื่อ 5 ตุลาคม ค.ศ. 2007. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= และ |date= ((help)) (อังกฤษ)
6. "Syria Completes First Stage of Arab Gas Pipeline". Downstream Today. 18 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2008. สืบค้นเมื่อ 23 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2008. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= และ |date= ((help)) (อังกฤษ)
7. "Stroitransgaz wins tender to build the third part of Arab gas pipeline". The Canadian Trade Commissioner Service. พฤศจิกายน ค.ศ. 2005. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-07-12. สืบค้นเมื่อ 14 มกราคม ค.ศ. 2008. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= และ |date= ((help)) (อังกฤษ)
8. "Lebanon Receives Egypt Gas To Run Power Plant". Downstream Today. 20 ตุลาคม ค.ศ. 2009. สืบค้นเมื่อ 24 ตุลาคม ค.ศ. 2009. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= และ |date= ((help)) (อังกฤษ)
9. . ArabicNews.com. 25 กันยายน ค.ศ. 2004. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-10-22. สืบค้นเมื่อ 5 ตุลาคม ค.ศ. 2007. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= และ |date= ((help)) (อังกฤษ)
10. "PTT buys 25% of East Mediterranean Gas Co". Oil & Gas Journal. . 7 ธันวาคม ค.ศ. 2007. สืบค้นเมื่อ 5 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2011. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= และ |date= ((help)) (อังกฤษ)
11. Nassir Shirkani (10 มีนาคม ค.ศ. 2008). "Egyptian gas flows to Israel". . NHST Media Group. สืบค้นเมื่อ 10 มีนาคม ค.ศ. 2008. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= และ |date= ((help)) (อังกฤษ)
12. . Alexander's Gas & Oil Connections. 29 มีนาคม ค.ศ. 2006. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-09-30. สืบค้นเมื่อ 5 ตุลาคม ค.ศ. 2007. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= และ |date= ((help)) (อังกฤษ)
13. "Syria to Buy Iranian Gas Via Turkey". Downstream Today. 9 มกราคม ค.ศ. 2008. สืบค้นเมื่อ 14 มกราคม ค.ศ. 2008. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= และ |date= ((help)) (อังกฤษ)
14. (PDF). Euro-Arab Mashreq Gas Co-operation Centre. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2016-12-20. สืบค้นเมื่อ 14 มกราคม ค.ศ. 2008. {{}}: Cite journal ต้องการ |journal= ((help)); ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= ((help)) (อังกฤษ)
15. . Kommersant. 14 ตุลาคม ค.ศ. 2008. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-03-10. สืบค้นเมื่อ 26 ตุลาคม ค.ศ. 2008. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= และ |date= ((help)) (อังกฤษ)
16. Sweilam, Ashraf (5 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2011). "Egypt TV reports explosion, fire at gas pipeline in northern Sinai Peninsula near Gaza Strip". Los Angeles Times. Associated Press. สืบค้นเมื่อ 5 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2011. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= และ |date= ((help))^[](อังกฤษ)
17. . รอยเตอร์ส. 5 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-10-17. สืบค้นเมื่อ 5 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2011. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= และ |date= ((help)) (อังกฤษ)
18. Issacharoff, Avi; Ravid, Barak (5 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2011). "Egypt holds gas supply to Israel and Jordan after pipeline explosion". . สืบค้นเมื่อ 5 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2011. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= และ |date= ((help)) (อังกฤษ)
19. Razzouk, Nayla; Galal, NOla (5 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2011). "Egypt Gas Exports to Israel, Jordan Halted After Sinai Pipeline Explosion". . สืบค้นเมื่อ 5 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2011. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= และ |date= ((help)) (อังกฤษ)
20. "Gas pipeline to Jordan, Syria set ablaze in Egypt". CNN. 5 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2011. สืบค้นเมื่อ 5 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2011. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= และ |date= ((help)) (อังกฤษ)
21. . รอยเตอร์ส. 5 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-10-17. สืบค้นเมื่อ 5 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2011. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= และ |date= ((help)) (อังกฤษ)
22. "Blast at Egypt gas pipeline". IANS/RIA Novosti. 5 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2011. สืบค้นเมื่อ 5 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2011. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= และ |date= ((help)) (อังกฤษ)
23. Kiley, Sam (5 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2011). "Gas Leak Explosion At Egypt-Israel Facility". . สืบค้นเมื่อ 5 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2011. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= และ |date= ((help)) (อังกฤษ)