ต กโกวค วป าย 獨孤求敗 เป นต วละครอ ปโลกน ท ม การกล าวถ งจากต วละครในนวน ยายกำล งภายในของก มย งประว ต ต วละครต กโกวค วป าย เ

ต๊กโกวคิ้วป้าย (獨孤求敗) เป็นตัวละครอุปโลกน์ที่มีการกล่าวถึงจากตัวละครในนวนิยายกำลังภายในของกิมย้ง

ประวัติตัวละคร

ต๊กโกวคิ้วป้าย (เดียวดายแสวงหาความพ่ายแพ้) ฉายาอสูรกระบี่ (剑魔) นั้นไม่ปรากฏที่มาที่ไป หรือชื่อเสียงเรียงนามที่แท้จริงเลยสักครั้ง เพียงแต่ถูกกล่าวขึ้นมาลอย ๆ ว่า เป็นยอดฝีมือที่มีอายุอยู่ในช่วงก่อนมังกรหยก ภาค 2 เพียง 80 ปีเท่านั้น เมื่อเป็นเช่นนั้นแสดงว่าต้องเป็นรุ่นก่อนหน้าของห้ายอดฝีมือ เป็นช่วงกึ่งกลางระหว่างแปดเทพอสูรมังกรฟ้า กับ มังกรหยก ภาค 1 แต่กลับไม่มีการกล่าวถึงโดยเลยแม้แต่ครั้งเดียว

คิดค้นสุดยอดวิชา

คือเคล็ดกระบี่ 9 เคล็ด ประกอบด้วย (เคล็ดทำลายกระบี่ เคล็ดทำลายดาบ เคล็ดทำลายทวนและกระบอง เคล็ดทำลายโซ่และฉมวก เคล็ดทำลายแส้ เคล็ดทำลายฝ่ามือ เคล็ดทำลายเกาทัณฑ์ (อาวุธลับ) เคล็ดทำลายลมปราณ และเคล็ดรวม) วิชาเก้ากระบี่เดียวดายเป็นเคล็ดวิชาที่ไม่มีกระบวนท่าตายตัว โดยเนื้อแท้แล้ว เคล็ดทั้งหมดมีจุดมุ่งหมายเพื่อ "หาจุดอ่อนในจุดอ่อนนั่นเอง" ความหมายของจุดอ่อนในจุดอ่อนก็คือ จุดอ่อนที่ไม่สามารถละเลยได้ ซึ่งตั้งอยู่บนสมมติฐานว่า ทุกกระบวนท่ามีจุดอ่อน จะมากน้อยขึ้นกับประสบการณ์ของผู้ใช้ เมื่อมองเห็นจุดอ่อนในจุดอ่อนเราก็สามารถจู่โจมจุดนั้น ผลก็คือคู่ต่อสู้ต้องป้องกันตัว ระหว่างป้องกันตัวก็จะมีจุดอ่อนเกิดขึ้นอีก เราก็โจมตีจุดอ่อนนี้อีก ทำเช่นนี้ไปเรื่อย ๆ จนชนะ กล่าวโดยสรุป ทุกกระบวนท่าสามารถทำลายได้ และเก้ากระบี่เดียวดายเป็นเคล็ดวิชาทำลายแบบหนึ่งต่อหนึ่ง ถ้าคู่ต่อสู้ใช้ 1 ท่าเก้ากระบี่เดียวดายก็มีเพียง 1 ท่า ถ้าคู่ต่อสู้ใช้ 100 ท่า เก้ากระบี่เดียวดายก็มี 100 ท่าเช่นกัน อย่างไรก็ตาม แม้ว่าเก้ากระบี่เดียวดายจะเป็นเคล็ดที่ไม่แพ้ แต่ไม่ได้บอกว่าจะชนะเสมอไป เพราะเมื่อใช้เก้ากระบี่เดียวดายจะเกิดกระบวนท่า ซึ่งสามารถถูกทำลายได้เช่นเดียวกัน หรือจะให้พูดกันตรง ๆ ก็คือ มีโอกาสเสมอ เมื่อเจอกับคู่ต่อสู้ที่มีประสบการณ์สูงกว่า นั้นเอง

จากบันทึกในสุสานกระบี่ กระบี่คมใช้ช่วงต้นของชีวิต กระบี่เหล็กนิลใช้ช่วงกลาง เมื่อวางกระบี่เหล็กนิล ก็ใช้กระบี่ไม้ ตั้งปณิธานมุ่งสู่เขตขั้นไร้กระบี่เหนือกว่ามีกระบี่ ก้อนหินใบหญ้าล้วนใช้ต่างอาวุธได้ จึงอนุมานได้ว่า เก้ากระบี่เดียวดายเป็นวิชาช่วงต้น กระบี่เหล็กนิลเป็นวิชาขั้นสูงกว่า ส่วนกระบี่ไม้หรือไร้กระบี่นั้น ไม่มีหลักฐานว่าต๊กโกวคิวป่ายสำเร็จหรือไม่ เพราะบันทึกจบแค่ตั้งปณิธานจะฝึกให้ถึงขั้นนั้น

มรดกของต๊กโกวคิ้วป้าย

อมตะวาจา

ท่องยุทธจักร กว่าสามสิบปีพิชิตศัตรู สังหารอริราช วีรบุรุษห้าวหาญ ทั่วทั้งโลกหล้าไร้ผู้ต่อกร สิ้นผู้ทัดเทียม ได้แต่เร้นกายในหุบเขาลึก มีอินทรีเป็นเพื่อน โออนิจจาในชีวิตคิดแสวงหาคู่มือสักคนยังไม่พบพาน นับว่าเปล่าเปลี่ยวอ้างว้างสุดคณา

"ลงชื่อ เกี่ยมม้อ (กระบี่อสูร) ต๊กโกวคิ้วป่าย"

สุสานกระบี่

อีกสิ่งที่ต๊กโกวคิ้วป่ายได้ทิ้งไว้ และยืนยันถึงการมีตัวตนและระดับพลังฝีมือในเชิงกระบี่ของเขา นั้นคือสุสานกระบี่ ซึ่งต่อมาในมังกรหยกเอี้ยก้วยได้เป็นผู้ไปพบเข้า โดยสุสานกระบี่นั้นตั้งอยู่บนแท่นหินที่ยื่นออกมาจากหน้าผาสูงชัน จารึกข้อความไว้ว่า กระบี่อสูรต๊กโกวคิ้วป่าย เมื่อพิชิตทั่วแผ่นดินไร้ผู้ต่อต้าน จึงฝังกระบี่ไว้สถานที่นี้ โอ้อนิจจา เหล่าผู้กล้าอับจนวิธี เสียทีที่กระบี่คมกล้า เป็นที่น่าอนาถใจ เอี้ยก้วยเมื่อเห็นข้อความก็รู้สึกว่าผู้อาวุโสท่านนี้มีนิสัยทระนงถือดี ท่องเที่ยวเพียงลำพัง มีส่วนคล้ายกับนิสัยใจคอของเขา สุสานกระบี่ก็ครอบครองชัยภูมิที่ดี คาดว่าคนผู้นี้ปราดเปรื่องทั้งบุ๋นและบู๊ มีปณิธานเหนือคนธรรมดา นับเป็นยอดคนที่น่าเลื่อมใส ในสุสานกระบี่มีกระบี่วางเรียงอยู่บนแท่นหินเขียว กระบี่ที่วางเรียงมีสามเล่ม ระหว่างเล่มแรกกับเล่มที่สองขั้นไว้ด้วยแผ่นหินแท่งยาวแท่งหนึ่ง

ใต้กระบี่แรกได้สลักอังษรไว้ว่า เกรี้ยวกราดรุนแรง ทำลายล้างทุกสิ่ง เมื่อวัยหนุ่มฉกรรจ์ ใช้ชิงชัยกับเหล่าผู้กล้าแคว้นฮ่อซวก ลักษณะกระบี่มีความยาวประมาณสี่เชียะ เปล่งประกายสีเขียว นับเป็นศัสตราวุธคมกล้า
ถัดมาเป็นแท่งหิน เมื่อยกขึ้นมีข้อความจารึกไว้ว่า กระบี่อ่อนกุหลาบม่วง ใช้ก่อนอายุสามสิบ พลั้งมือทำร้ายผู้กล้าฝ่ายธรรมมะ ถือเป็นสิ่งอัปมงคล โยนทิ้งลงสู่ก้นหุบเหว
กระบี่เล่มที่สาม เป็นกระบี่สีดำมีน้ำหนักมาก ปลายโค้งมนไม่มีคม กระบี่แบบนี้ไหนเลยใช้ได้คล่องแคล่วถนัดมือ แต่ใต้กระบี่กลับจารึกไว้ว่า กระบี่หนักไร้คม ใช้ได้คล่องแคล่ว ฝีมือการสร้างไม่ประณีต ก่อนอายุสี่สิบใช้พิชิตทั่วแผ่นดิน
กระบี่เล่มสุดท้าย เอี้ยก้วยคิดว่าต้องหนักยิ่งกว่ากระบี่เหล็กนิล จึงเกร็งลมปราณสู่แขนซ้าย แต่พอยกมากลับเบาหวิว ที่แท้เป็นเพียงกระบี่ไม้เปื่อยผุ จารึกไว้ว่า

"หลังอายุสี่สิบปี ไม่ยึดติดกับวัตถุ แม้นจะไผ่หรือหินล้วนคือกระบี่ นับแต่บัดนี้ "มุ่งสู่ขอบเขต" ไร้กระบี่เหนือกว่ามีกระบี่"

เอี้ยก้วยวางกระบี่ลงอย่างนอบน้อม ทอดถอนใจยาว แล้วกล่าวว่า ยอดวิชาของผู้อาวุโส สุดที่ผู้คนจะคาดคำนวณได้

ปริศนาธรรมที่แฝงไว้ในกระบี่ทั้ง 4 เล่ม

ในขณะที่ทุกคนหลงไปกับฝีมือและความเก่งกาจของ ต๊กโกวคิ้วป่าย ซึ่งทิ้งกระบี่ทั้ง 4 เล่ม ตกทอดไว้จนเอี้ยก้วยได้มาพบในมังกรหยกภาค 2 น้อยคนนักที่จะตระหนักถึงปริศนาธรรมที่ท่านอาจารย์กิมย้ง ซ่อนเอาไว้ในกระบี่ทั้ง 4 เล่มนี้ โดยใช้ตัวละครอย่าง ต๊กโกวคิ้วป่าย เป็นผู้อำพราง

กระบี่เล่มแรก (無名利劍) "กระบี่ไร้นาม" เกรี้ยวกราดรุนแรง แสวงหาชื่อเสียง ฝึกฝนมุ่งมั่นเพื่อความเป็นหนึ่ง คือช่วงวัยหนุ่ม
กระบี่เล่มสอง (紫薇軟劍) "กระบี่อ่อนกุหลาบม่วง" ฆ่าคนเพื่อไต่เต้าสู่ความเป็นใหญ่ พลั้งมือทำร้ายคนดี จึงทิ้งกระบี่คือวัยสร้างชื่อ
กระบี่เล่มสาม (玄鐵重劍) "กระบี่เหล็กนิล" เริ่มเข้าใจโลก หันมาใช้กระบี่หนัก แม้เคลื่อนไหวช้าลงแต่มีเวลาคิดมากขึ้น เพื่อจะได้ไม่พลั้งมือทำร้ายคนดีอีก คือวัยตอนไร้ผู้เปรียบติดแล้ว
กระบี่เล่มสุดท้าย (腐朽木劍) "กระบี่ไม้" เข้าใจในโลก จึงละทิ้งกระบี่ มีอินทรีเป็นเพื่อน ปล่อยวางทุกสิ่ง สิ้นผู้ทัดเทียม

"หากดูให้ดีแล้วก็จะพบว่าสิ่งที่แฝงมากับความยิ่งใหญ่ของตัวละคร ต๊กโกวคิ้วป้ายผู้นี้ คือการสะท้อนแนวคิด ทัศนคติ และปรัชญาของอาจารย์กิมย้ง ที่ต้องการสื่อให้เห็นถึงความไม่เที่ยงในช่วงชีวิตของคนเรานั้นเอง"

วิชาตกทอด

เคล็ดกระบี่หนัก ความจริงมิได้มีการจารึกไว้ แต่อินทรียักษ์จำวิธีที่ต๊กโกวคิ้วป่ายฝึกได้ จึงบังคับให้เอี้ยก้วยทำตาม โดยฝึกกระบี่ในน้ำป่า รุกรับกับอินทรียักษ์ แนวทางกระบี่เป็นการเน้นกำลังหนักหน่วง ซึ่งถูกกล่าวกันว่าเอี้ยก้วยคือผู้สืบทอด "เคล็ดวิชาสายลมปราณ"
ซึ่งต่างจากของต๊กโกวคิ้วป่ายในกระบี่เย้ยยุทธจักรที่เน้นการพลิกแพลงกระบวนท่า ยิ่งคู่ต่อสู้เก่งกาจมากเพียงใด เพลงกระบี่ก็แสดงอานุภาพล้ำลึกพิสดารตามมากเพียงนั้น โดยว่ากันว่า "ฟงชินหยาง" คือผู้สืบทอด "เคล็ดวิชาสายกระบี่" ของตำนาน ผู้แสวงพ่ายท่านนี้

ต๊กโกวคิ้วป้าย