ตเว็นเตอ

ตเว็นเตอ (ดัตช์: Twente) เป็นภูมิภาคทางตะวันออกของจังหวัดโอเฟอไรส์เซิลในประเทศเนเธอร์แลนด์ คำว่าตเว็นเตอมาจากคำว่า ตุยฮันตี (Tuihanti) อันเป็นชื่อของชนเผ่าเยอรมันที่เคยตั้งถิ่นฐานอยู่ในแถบนี้ในสมัยโรมันโบราณ ตเว็นเตอมีประชากรประมาณ 620,000 คน โดยส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในเมืองใหญ่อย่าง เฮงเงโล และเอ็นสเคอเด

ภูมิทัศน์

เขตเทศบาลในภูมิภาคตเว็นเตอ

แม้ตเว็นเตอจะมีความเป็นเมืองสูง และก็ขึ้นชื่อเรื่องของชนบทที่มีธรรมชาติสวยงาม เป็นจุดดึงดูดนักท่องเที่ยวให้มาพักผ่อนในวันหยุด มีภูเขาขนาดเล็กมากมายจากเหนือจรดใต้ และยังมีสถาปัตยกรรมยุคโรมันหลงเหลืออยู่บ้าง เศรษฐกิจของตเว็นเตอขึ้นอยู่กับเกษตรกรรม ทำให้พื้นที่หลายส่วนอุดมไปด้วยทุ่งหญ้า ทุ่งเลี้ยงสัตว์สลับกับป่าพุ่มเตี้ย ทั้งยังมีป่าชายเลนและบึงจำนวนไม่น้อย

เศรษฐกิจ

เศรษฐกิจของตเว็นเตอขึ้นกับเกษตรกรรมค่อนข้างมาก รองลงมาเป็นภาคบริการและการท่องเที่ยว และภายหลังเริ่มเป็นที่รู้จักจากการขายสินค้าท้องถิ่นไปทั่วประเทศ เช่น เบียร์โครลส์ นอกจากนี้ ตเว็นเตอยังมีบริษัทก่อสร้างเกิดขึ้นมากมาย โดยเฉพาะในเมืองไรส์เซิน ที่มีบริษัทการก่อสร้าง ไฟฟ้า ปั๊มน้ำ และฉนวนความร้อนตั้งอยู่มากมาย ส่วนหมู่บ้านทางตะวันออกเฉียงเหนือมีความเชี่ยวชาญด้านวิศวกรรมถนน มีบริษัทหลายแห่งตั้งอยู่โดยไม่เพียงก่อสร้างถนนในประเทศเท่านั้นแต่ยังมีการลงทุนไกลถึงเอเชียและอเมริกาอีกด้วย

วัฒนธรรม

ธงของตเว็นเตอเป็นธงสีแดงสดใสและมีม้าพยศสีขาวอยู่ตรงกลาง ซึ่งเชื่อว่ามาจากม้าพันธุ์ดีของชาวแซกซัน นอกจากนี้ ม้าพยศสีขาวยังปรากฏในตราประจำรัฐนอร์ทไรน์-เว็สท์ฟาเลินและรัฐนีเดอร์ซัคเซิน สองรัฐในเยอรมนีที่อยู่ติดกับตเว็นเตออีกด้วย

ตเว็นเตอมีวัฒนธรรมท้องถิ่นหลายอย่างที่เป็นเอกลักษณ์และได้รับการอนุรักษ์มาจนถึงทุกวันนี้ เช่น กีฬาโบว์ลิงถนน (klootsketersverennigings) ชาวตเว็นเตอทางตะวันออกเป็นนับถือคริสต์ศาสนานิกายคาทอลิกจำนวนมาก ซึ่งต่างกับทางตะวันตกที่เป็นชาวโปรเตสแตนต์ ทางตะวันออกจึงมีการฉลองเทศกาลคาร์นิวัลกันอย่างสนุกสนานในช่วงปลายเดือนกุมภาพันธ์

ตเว็นเตอรับเอาวัฒนธรรมอาหารมาจากหลายแห่ง แต่ก็มีอาหารท้องถิ่นที่เป็นเอกลักษณ์และดั้งเดิมของท้องที่อยู่บ้าง เช่น ขนมปังลูกเกดที่นิยมรับประทานเพื่อฉลองการเกิดของทารก ไส้กรอกตับย่าง รวมไปถึงเบียร์

สถาปัตยกรรมของตเว็นเตอได้รับอิทธิพลมาจากชาวแซกซันค่อนข้างมาก ลักษณะของบ้านแบบดั้งเดิมจะคล้ายกับทางตอนเหนือของเยอรมนี เช่น เลิสฮุส ซึ่งแปลตรงตัวว่าบ้านหลวม ๆ ที่ส่วนใหญ่เป็นบ้านขนาดเล็กมีเพียงห้องเดียวที่คนและสัตว์เลี้ยงใช้ชีวิตร่วมกัน มีหลังคาสูงกว่าปกติหรือคิดเป็นราว ๆ สองในสามของความสูงของบ้าน

ภาษาท้องถิ่นของตเว็นเตอ คือ ภาษาตเว็นตส์ เป็นภาษาย่อยภาษาหนึ่งของภาษาเยอรมันต่ำและได้รับการรับรองจากรัฐบาลเนเธอร์แลนด์อย่างเป็นทางการให้เป็นภาษาท้องถิ่น (เช่นเดียวกับภาษาลิมบูร์กทางตอนใต้ของประเทศ) การออกเสียงนั้นแตกต่างไปในแต่ละหมู่บ้านแต่ไม่ต่างกันมากนัก ในอดีตภาษาไม่เป็นที่ยอมรับจึงมีคนพูดน้อยลง จนกระทั่งได้มีการส่งเสริมให้อนุรักษ์ ผ่านการจัดเทศกาลสำเนียง การแข่งขันการเขียน และจัดโครงการส่งเสริมวัฒนธรรมท้องถิ่นขึ้น ภาษาตเว็นตส์จึงยังไม่สูญหายไป

ทางด้านกีฬานั้น มีสโมสรฟุตบอลอาชีพเพียงแห่งเดียวของภูมิภาคคือ สโมสรฟุตบอลตเว็นเตอ ปัจจุบันเล่นอยู่ในลีกสูงสุดเอเรอดีวีซี เป็นหนึ่งในทีมที่ประสบความสำเร็จในระยะหลัง โดยสามารถครองแชมป์ลีกสูงสุดได้ในปี ค.ศ. 2010 และคว้าแชมป์ฟุตบอลถ้วยได้ในปี ค.ศ. 2011 นอกจากนี้ ตเว็นเตอยังเป็นบ้านเกิดของนักกีฬาว่ายน้ำและนักกีฬาขี่ม้าเหรียญทองโอลิมปิกอีกหลายคน

อ้างอิง

1. Green, D.H. Language and History in the Early Germanic World. Cambridge University Press. 2000. 250. Accessed: 24-11-2011

แหล่งข้อมูลอื่น

• BeleefTwente.nl – เว็บไซต์ข้อมูลสำหรับนักท่องเที่ยว