ตั๋วสัญญาใช้เงิน

ตั๋วสัญญาใช้เงิน (อังกฤษ: promissory note) หมายถึง หนังสือตราสารซึ่งบุคคลคนหนึ่ง เรียกว่า "ผู้ออกตั๋ว" (อังกฤษ: maker) ให้คำมั่นสัญญาว่าจะใช้เงินจำนวนหนึ่งให้แก่บุคคลอีกคนหนึ่งหรือใช้ให้ตามคำสั่งของบุคคลอีกคนหนึ่ง เรียกว่า "ผู้รับเงิน" (อังกฤษ: payee)

ตั๋วสัญญาใช้เงิน คือ เอกสารทางการเงินชนิดหนึ่งที่ใช้ในการกู้ยืมกันอย่างถูกต้องตามกฎหมาย โดยบุคคลผู้ออกตั๋วได้ทำสัญญาเป็นลายลักษณ์อักษรว่าจะใช้เงินภายในระยะเวลาที่กำหนด หากตั๋วสัญญาใช้เงินเป็นแบบไม่มีเงื่อนไขและสามารถเปลี่ยนมือได้ จะเรียกว่า

องค์ประกอบของตั๋วสัญญาโดยทั่วไปจะประกอบด้วย เงินต้น,อัตราดอกเบี้ย, กำหนดวันชำระเงิน, วันสิ้นสุดการชำระเงิน ในบางครั้งอาจจะมีข้อกำหนดในกรณีที่ผู้ออกตั๋วหรือผู้กู้กระทำผิดตามข้อกำหนด ผู้ออกกู้ก็จะทำการยึดทรัพย์สินตามที่ได้กำหนดกันไว้ นอกจากนี้ยังมีตั๋วสัญญาอีกชนิดที่เรียกว่า ตั๋วสัญญาประเภทนี้จะไม่มีกำหนดถึงวันสิ้นสุดการชำระเงินไว้ในตั๋วสัญญากู้เงิน แต่จะขึ้นอยู่กับผู้ออกกู้ว่าจะเรียกเก็บเมื่อไร แต่โดยทั่วไปแล้ว ผู้ออกกู้จะทำการแจ้งถึงกำหนดเวลาที่ต้องการให้ผู้กู้ทราบล่วงหน้าเป็นเวลา 3-4 วัน สำหรับการกู้ยืมเงินที่เป็นส่วนบุคคลนั้น โดยปกติจะมีการเซนต์สัญญาเป็นลายลักษณ์อักษร ซึ่งในสัญญาจะระบุถึงในเรื่องของภาษีไว้ด้วย

ตั๋วสัญญาใช้เงินจึงมีผู้ที่เกี่ยวข้องอยู่ด้วยกันเพียงสองฝ่าย ไม่เหมือนกับกรณีตั๋วแลกเงินและเช็คที่มีผู้เกี่ยวข้องในสัญญาสามฝ่าย โดยตั๋วสัญญาใช้เงินมีวิวัฒนาการมาจากกฎหมายพ่อค้า (อังกฤษ: Merchant Law) เพื่อให้เครดิตแก่บรรดาพ่อค้าผู้มีชื่อในตั๋วสัญญาใช้เงิน โดยตั๋วสัญญาใช้เงินจะมีการได้แต่เฉพาะตั๋วชนิดระบุชื่อเท่านั้น ไม่สามารถออกในชนิดผู้ถือได้ ซึ่งต่างกับต่างประเทศที่ตั๋วสัญญาใช้เงินออกให้แก่ผู้ถือได้

อ้างอิง

• กรมสรรพากร
• Promissory Note Template 2016-03-07 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน ตัวอย่างตั๋วสัญญาใช้เงิน

1. สหธน รัตนไพจิตร, คำอธิบายกฎหมายตั๋วเงิน, พิมพ์ครั้งที่ 19, (กรุงเทพฯ:วิญญูชน, 2565).