บทความน ไม ม การอ างอ งจากแหล งท มาใดกร ณาช วยปร บปร งบทความน โดยเพ มการอ างอ งแหล งท มาท น าเช อถ อ เน อความท ไม ม แหล

ตัวละครในการ์ตูนญี่ปุ่นเรื่อง[[สแลมดังก์ ]]

ตัวละครหลัก

ทีมโชโฮคุ

ซากุรางิ ฮานามิจิ

ซากุรางิ ฮานามิจิ (ญี่ปุ่น: 桜木花道; โรมาจิ: Sakuragi Hanamichi) ซากุรางิ เป็นพระเอกของเรื่อง เป็นตัวเดินเรื่องโดยตลอด เขาเริ่มเล่นบาสเกตบอลเพราะตกหลุมรัก อาคางิ ฮารุโกะ ด้วยพรสวรรค์และความพยายามของตัวเองทำให้ซากุรางิมีความสามารถเพิ่มขึ้น อย่างรวดเร็วโดยที่ตัวเองไม่รู้ตัว และยังเป็นกำลังสำคัญให้ทีมบาสเกตบอลโรงเรียนโชโฮคุโดยการฝึกเล่นบาสไม่กี่เดือน พรสวรรค์อย่างแรกที่ตัวซากุรางิค้นพบคือการรีบาวด์ และการเลย์อัพชูต และสุดท้ายคือการดังก์อันทรงพลัง นอกจากนี้ยังมีจุดเด่นอีกจุดหนึ่งก็คือ "ความสามารถในการชักนำทีม" ซากุรางิ ได้รับการฝึกฝนและคำแนะนำจากโค้ชอันไซ รุ่นพี่อายาโกะและอาคางิ ทั้งการฝึกพื้นฐานการเลี้ยงลูก เลย์อัพ และลูกชู้ตพื้นฐาน ( ฝึกชู้ต 20,000 ลูก ) ทำให้เขาได้แสดงผลของการฝึกซ้อมอย่างหนักออกมาโดยการทำคะแนนสำคัญ เอาชนะโรงเรียนเทคโนซังโนในการแข่งระดับประเทศ เขามีนิสัยชอบตั้งฉายาให้คนอื่น เช่น เขาเรียกอาคางิว่า "กอริ"(ゴリ) , โคงุเระ "แว่นคุง"(メガネ君) , อุโอซุมิ "หัวหน้าลิง"(ボス猿)

วันเกิด : 1 เมษายน
ในตอนเข้าชมรมสูง 188 ซม. หลังจากฝึกชู้ต 20,000 ลูก มีความสูงเพิ่มขึ้นเป็น 189.2 ซม./หนัก 85 กก.
ตำแหน่ง : เพาเวอร์ฟอร์เวิร์ด
หมายเลข : 10
อยู่ปี 1
คำพูดประจำตัว : อัจฉริยะ!
คุณสมบัติพิเศษ : มีทั้งพละกำลัง และความอึด ส่วนด้านการต่อยตีก็ไม่แพ้ใคร
ฉายา : ไอ้หัวแดง,อัจฉริยะซากุระงิ,บาสเก็ตแมน,ราชารีบาวด์

รุคาว่า คาเอเดะ

รุคาว่า คาเอเดะ (ญี่ปุ่น: 流川楓; โรมาจิ: Rukawa Kaede) เข้ามาเรียนที่โรงเรียนโชโฮคุเพราะเหตุผลที่ว่า โรงเรียนนี้ใกล้บ้านทั้งๆที่มีโรงเรียนหลายโรงเรียนที่มีชื่อเสียงทางบาสเกตบอลเชิญให้ไปเล่น ก็ไม่ไปเล่นให้เพราะโรงเรียนอื่นไกลบ้าน เป็นคนเงียบๆ แต่มีฝีมือการเล่นบาสเกตบอลอยู่ในระดับมือต้นๆ ของมัธยมปลาย เป็นคนที่ ซากุรางิ ฮานามิจิ ตั้งเป้าไว้ว่าเป็นคู่แข่งอันดับหนึ่ง ทั้งการเล่นบาสเกตบอลและเรื่องของความรัก นอกจากนี้รุคาว่ามีความสามารถพิเศษคือสามารถหลับได้ทุกเวลา แม้กระทั่งขณะขี่จักรยาน มีนิสัยส่วนตัวคือเกลียดความพ่ายแพ้ รุคาว่านั้นเห็น เซนโด เป็นคู่แข่งมาตลอดเนื่องจากเคยพ่ายแพ้ให้กับเซนโดเมื่อตอนแข่งอุ่นเครื่อง หากพูดถึงเรื่องการพัฒนา รุคาว่าถือว่ามีการพัฒนาฝีมือไปไกลมาก เล่นได้ทั้งวงนอกและวงใน การเลี้ยงบอลก็ไม่เป็นรองใคร ชู้ต 3 คะแนนก็แม่นยำ ภายหลังได้รับการบอกกล่าวเป็นนัยๆจากเซนโดถึงเรื่องที่ตัวเขานั้นยังใช้ พรสวรรค์ที่มีอยู่ออกมาไม่หมด ซึ่งก็คือเรื่องของการส่งที่เฉียบขาด เพราะก่อนหน้านี้ รุคาว่าเล่นบาสโดยอาศัยฝีมือการลุยเดี่ยวมาโดยตลอด และวิธีนั้นก็ได้ผลเสมอมา จนกระทั่งได้พบกับ ซาวาคิตะ ซึ่งเป็นนักบาสฝีมือฉกาจ รุคาว่าไม่สามารถผ่านซาวาคิตะไปได้ เขาจึงจำเป็นต้องละทิ้งความภูมิใจบางอย่างไปเพื่อเติมเต็มสิ่งที่เขายังขาด อยู่ซึ่งก็คือการผ่านบอลนั่นเอง ซึ่งก็หมายความว่าหลังจากเสร็จสิ้นการแข่งขันระดับประเทศครั้งนี้ รุคาว่าจะกลายเป็นนักบาสที่สมบูรณ์แบบ นอกจากนี้ชื่อของเขายังถูกตั้งตามนักกีฬาบาสเกตบอลทีม All-Japan

วันเกิด : 1 มกราคม
สูง 187 ซม./หนัก 75 กก.
ตำแหน่ง : สมอลฟอร์เวิร์ด
หมายเลข : 11
อยู่ปี 1
ได้รับรางวัลผู้เล่นหน้าใหม่ยอดเยี่ยมประจำเขตคานางาวะ
ติดทีมชาติญี่ปุ่นชุดเยาวชน
ฉายา : หมาจิ้งจอก

อาคางิ ทาเคโนริ

อาคางิ ทาเคโนริ (ญี่ปุ่น: 赤木剛憲; โรมาจิ: Akagi Takenori) เป็นกัปตันทีมบาสเกตบอลโชโฮคุ และเป็นพี่ของ ฮารุโกะ ซากุรางิ ได้ตั้งฉายากอริลลาไว้ให้เพราะหน้าตาคล้ายกับลิงกอริลา โดยอาคางิได้มีความฝันที่ว่าต้องเข้าไปแข่งบาสเกตบอลระดับประเทศให้จงได้ เขาตั้งใจฝึกซ้อมอย่างหนักและก้าวขึ้นมาเป็นผู้เล่นตำแหน่ง เซ็นเตอร์อันดับหนึ่งของจังหวัดคานางาวะ อาคางิเป็นคนฝึกซ้อมและสอนบาสเกตบอลให้ซากุรางิ ฮานามิจิ ตลอดเวลาและมีส่วนทำให้พรสวรรค์ทางการ รีบาวด์ของซากุรางิ เกิดขึ้น ท่าประจำตัวของอาคางิคือการกระโดดปัดลูกชู้ตจากคู่แข่ง ซึ่งทรงพลังอย่างมาก ซากุรางิเรียกท่านี้ว่าท่าตีแมลงวัน

วันเกิด : 10 พฤษภาคม
สูง 197 ซม./หนัก 93 กก.
ตำแหน่ง : เซ็นเตอร์
หมายเลข : 4
อยู่ปี 3
ฉายา : กอริลลา(กอริ)

มิยางิ เรียวตะ

มิยางิ เรียวตะ (ญี่ปุ่น: 宮城リョータ; โรมาจิ: Miyagi Ryōta) เป็นการ์ดจ่ายความเร็วสูงของทีมโรงเรียนโชโฮคุ และเป็นเพื่อนสนิทที่สุดในทีมของซากุรางิ หลังจากแก้ปัญหาการเข้าใจผิดกันพวกเขาก็พบว่าพวกเขามีปัญหาเดียวกันในด้านความรักและแรงจูงใจในการเล่นบาสของมิยางิคือเพื่อนร่วมห้องของเขาหรือผู้จัดการทีม อายาโกะจัง นั่นเอง ถึงเขาจะตัวเล็กแต่ก็มีความสามารถและมีความเร็วเป็นเลิศ เขาเป็นตัวเคลื่อนเกมในการแข่งขัน ขยันวิ่งมากแต่มีจุดอ่อนอยู่ที่การชู้ตไกลที่ไม่ค่อยจะลงซักเท่าไหร่ มิยางิมีจุดเด่นที่ความเร็วแต่แล้วมิยางิก็ยังไม่ไปไม่ถึงระดับที่เรียกว่าพอยต์การ์ด อันดับหนึ่งของจังหวัดคานางาวะเพราะในจังหวัดคานางาวะมี มากิ ชินอิจิ อยู่ แต่เมื่อพ้นการแข่งขันระดับประเทศภาคฤดูร้อนไปแล้ว อาคางิ ทาเคโนริ กัปตันทีมโชโฮคุก็ลาออกและยกตำแหน่งกัปตันให้แก่มิยางิเพื่อนสู้ศึกการแข่งขันฤดูหนาวต่อไป

วันเกิด : 31 กรกฎาคม
สูง 168 ซม./หนัก 59 กก.
ตำแหน่ง : พอยต์การ์ด
หมายเลข : 7
อยู่ปี 2
ฉายา : เรียวจิน

มิสึอิ ฮิซาชิ

มิสึอิ ฮิซาชิ (ญี่ปุ่น: 三井寿; โรมาจิ: Mitsui Hisashi) ผู้เล่นทรงคุณค่า ในระดับมัธยมต้น ก่อนย้ายมาเรียนในระดับมัธยมปลายที่โรงเรียนโชโฮคุเพราะโรงเรียนโชโฮคุมีทีมบาสเกตบอลที่อาจารย์อันไซฝึกสอนอยู่ และมิสึอิก็เคารพอาจารย์อันไซอย่างมาก โดยในการเข้าทีมปีแรกนั้นได้พบกับอาคางิ ทาเคโนริซึ่งตอนนั้นยังเป็นผู้เล่นไม่มีชื่ออยู่ แต่แล้วมิสึอิก็ได้รับบาดเจ็บจนตนเองคิดว่าจะกลับมาลงเล่นไม่ได้แล้ว อีกทั้งในขณะซ้อมทีมยังแพ้ให้แก่อาคางิและเกิดอาการเจ็บเข่ากำเริบ จึงได้หันหลังให้วงการบาสเกตบอลไป และได้ไปเข้ากลุ่มกับนักเลงในเมือง และกลับไปก่อกวนทีมบาสโชโฮคุ แต่แล้วมิสึอิก็กลับใจพยามยามรักษาเข่าให้หายและกลับมาเล่นบาสอีกครั้งเพราะได้อาจารย์อันไซสั่งสอนอีกครั้งในระหว่างการชกต่อยกับ ซากุรางิ มิยางิ และรุคาว่า จุดเด่นของมิสึอิคือการชูตลูกในระยะไกล 3 คะแนนเพราะการเลิกเล่นบาสเกตบอลไปนานทำให้ฝีมือต่างๆไม่เหมือนเดิม แต่การกระโดดชูตลูก 3 คะแนนยังเหมือนเดิมอยู่เลยทำจุดเด่นให้เป็นจุดแข็งในสถานะการณ์เฉพาะหน้าจุดอ่อนของมิสึอิคือ หมดแรงเร็วมากเพราะการไปเป็นนักเลงอยู่ช่วงหนึ่งไม่ได้ฝึกซ้อมเล่นบาสเกตบอลอย่างต่อเนื่องทำให้เรี่ยวแรงหายไปหมด เมื่อพ้นการแข่งขันภาคฤดูร้อน เขาจะได้เป็นรองกัปตันทีม ( ในตอนท้ายเรื่องแทนที่เขาจะเตรียมตัวสอบมหาลัย เขากลับอยู่ในทีมเตรียมตัวแข่งขันภาคฤดูหนาวเพื่อที่จะได้ทุนการศึกษาด้านกีฬาเพราะเขารู้สึกว่าเขาคงสอบไม่ผ่าน )

วันเกิด : 22 พฤษภาคม
สูง 184 ซม./หนัก 70 กก.
ตำแหน่ง : ชู้ตติ้งการ์ด
หมายเลข : 14
อยู่ปี 3
ฉายา : มิตจี้,มิตจัง

โคงุเระ คิมิโนบุ: โคงุเระ คิมิโนบุ (ญี่ปุ่น: 木暮公延; โรมาจิ: Kogure Kiminobu) เป็นรองกัปตันทีมโชโฮคุ มีบทบาทในการช่วยดูแลทีมแทนอาคางิ และตั้งแต่ที่ซากุรางิ และรุคาว่า เข้ามาในทีม เขาก็กลายมาเป็นตัวสำรอง นอกจากนี้เขายังเป็นเพื่อนสนิทของอาคางิและมิสึอิ

อาคางิและโคงุเระเป็นเพื่อนร่วมทีมมาตั้งแต่ตอนมัธยมต้น โคงุเระเริ่มเล่นบาสเพราะอยากแข็งแกร่งขึ้นแต่เขาหลงรักบาสเข้าจริงๆเมื่อได้ร่วมเล่นกับอาคางิ เขาและอาคางิ มีเพียง 2 คนที่อยู่ในทีมมา 3 ปี ในขณะที่มิสึอิออกจากชมรมระหว่างช่วงปีหนึ่ง และคนอื่นๆก็ออกจากทีมเพราะการเข้มงวดและการฝึกวินัยของอาคางิที่มากเกินไป โคงุเระเอ็นดู ชื่นชมและพยายามที่จะนำความสามารถในตัวของซากุรางิออกมาอยู่เสมอ เขาเป็นที่คนอ่อนโยน เอาใจใส่และเป็นมิตร แทบจะไม่มีใครเคยเห็นเวลาเขาถอดแว่นเลย ( ซากุรางิเรียกเขาว่า " เมงาเนะคุง (Megane-kun/メガネくん) " ซึ่งแปลว่าชายที่สวมใส่แว่นตา ) ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นตัวสำรองแต่เมื่อถึงเวลาต้องแข่ง เขาก็จะดึงประสบการ์ณและความสามารถทั้งหมดออกมาแข่ง เมื่อตอนอยู่บนสนามเขาเป็นนักชูตฝีมือดีและมีความฉลาดเฉลียว ลูกชู้ต 3 คะแนนของเขาเป็นตัวตัดสินในการแข่งขันกับเรียวนัน ในขณะที่เขาไม่ได้มีความสามารถพิเศษอย่างอาคางิหรือมิสึอิ เขาเป็นนักบาสที่ไว้วางใจได้ เพราะเขาได้รับการฝึกฝนอบรมอย่างหนักมาตั้งแต่มัธยมต้น โคงุเระเป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่ซากุรางิจะเชื่อฟัง เพราะเขาปฏิบัติต่อทุกคนอย่างเท่าเทียม และใจดีกับทุกคน มีหลายๆคนที่นับถือและเคารพเขา

วันเกิด : 12 กรกฎาคม
สูง 178 ซม./หนัก 64 กก.
ตำแหน่ง : สมอลฟอร์เวิร์ด
หมายเลข : 5
อยู่ปี 3
ฉายา : แว่นคุง

ยาสุฮารุ ยาสุดะ: ยาสุฮารุ ยาสุดะ (ญี่ปุ่น: 安田靖春; โรมาจิ: Yasuda Yasuharu) ยาสุดะเป็นรุ่นน้องในทีมโชโฮคุ เขาถูกซากุรางิเรียกว่า 'ยาสุ' ถึงแม้เขาจะดูไม่มีอะไรโดดเด่น แต่ในเหตุการ์ณต่อสู้ในโรงยิมเขาเป็นอีกหนึ่งคนที่พยายามห้ามปรามมิสึอิให้หยุด เขาเป็นเพื่อนสนิทอีกคนของเรียวตะ เขามีนิสัยอ่อนโยนและใจเย็น

ทีมเรียวนัน

เซนโด อากิระ

เซนโด อากิระ (ญี่ปุ่น: 仙道彰; โรมาจิ: Sendō Akira) นักกีฬาบาสเกตบอลอัจฉริยะปี 2 แห่งทีมเรียวนัน สามารถเล่นได้หลายตำแหน่งทั้ง และ เล่นได้ทั้งวงนอกและวงใน ธรรมดาในการแข่งขันจะไม่ปล่อยฝีมือที่มีอยู่ออกมาเต็มที่จนกว่าสถานการณ์ในทีมจะเข้าสู่ภาวะคับขัน เซนโดก็จะเผยความสามารถที่แท้จริงและเข้าพลิกเกมส์ได้อย่างที่ต้องการ แม้ว่าจะเป็นคนแปลกๆดูไม่กระตือรือล้นแต่ว่าเพื่อนร่วมทีมต่างให้ความเชื่อมั่นในตัวเซนโดอย่างมาก เพียงแค่คำพูดเดียวของเซนโดก็เรียกความเชื่อมั่นของสมาชิกในทีมกลับมาได้ แต่น่าเสียดายที่เขายังไม่มีโอกาสไปแข่งระดับประเทศ เซนโดนั้นมองว่า รุคาว่า และ ซากุรางิ เป็นคู่แข่ง และรอคอยที่จะแข่งขันกับทั้งคู่ หลังจากที่การแข่งขันชิงตั๋วไปอินเตอร์ ไฮ จบลง อุโอสุมิ ลาออกเพื่อเตรียมตัวสอบเข้ามหาวิทยาลัย เซนโดก็ได้เป็นผู้สืบทอดตำแหน่งกัปตันทีมต่อมา

ได้รับรางวัล 1 ใน 5 ผู้เล่นยอดเยี่ยมของเขตคานาคาว่า
เคยดวลกับ ซาวาคิตะ เออิจิ สมัยเรียนอยู่ ม.ต้นแต่เอาชนะไม่ได้
เคยฝ่าด่านของอาคางิแล้วทำแต้มได้ถึง 50 คะแนน
ชอบตกปลา
ส่วนสูง 190 ซม.
มากิยอมรับว่าเซนโดก้าวเข้ามาอยู่ในระดับเดียวกับตัวเองแล้ว
เป็นผู้ชี้จุดบางจุดที่รุคาว่ายังขาดไป ทำให้รุคาว่าพัฒนาฝีมือขึ้นในการแข่งกับซังโน
มีนักข่าวแอบปลื้มอยู่ขนาดตามทำข่าวแม้ว่าจะไม่ได้ไประดับประเทศก็ตาม

อุโอซูมิ จุน

อุโมซูมิ จุน (ญี่ปุ่น: 魚住純; โรมาจิ: Uozumi Jun) กัปตันทีมบาสของเรียวนัน มีสถานะเป็นทั้งคู่แข่งและเพื่อนรักของ อาคางิ อุโอสุมินั้นสูง 202 ซม. จริงๆแล้วเป็นคนที่ไม่มีพรสวรรค์ในด้านบาสซักเท่าไหร่ แต่ได้รับการชี้แนะจากโค้ชทาโอกะ ในที่สุดจึงได้พยายามฝึกฝนตัวเองจนก้าวมาสู่ตำแหน่งกัปตันทีมเรียวนัน หากเทียบกับกับอาคางิแล้ว อุโอสุมิถือว่าประสบความสำเร็จก่อน แต่ความสามารถยังคงเป็นรอง หลังจากตกรอบคัดเลือกไประดับประเทศ อุโอสุมิก็ลาออกจากการเป็นกัปตันทีม และยกตำแหน่งให้กับเซนโด อากิระ แต่บทบาทก็ยังไม่หมดเพียงแค่นั้นเพราะยังตามไปเชียร์ทีมโชโฮคุ ที่แข่งกับทีมซังโน และยังเป็นผู้ชี้ทางสว่างให้แก่อาคางิ ในช่วงที่กำลังแข่งขันอีกด้วย

มีฉายาว่า "บิ๊กจุน,ยักแห่งคานางาวะ" ซากุรางิเรียกว่า "หัวหน้าลิง" หรือ "ลิงหัวโจก" และ "ไอ้หัวหยอง"
มีความใฝ่ฝันว่าจะเป็นกุ๊ก
จุดเดือดต่ำ เสียฟาล์วบ่อยครั้งจนเคยถูกไล่ออกจากสนาม

ไอดะ ฮิโคอิจิ: ไอดะ ฮิโคอิจิ (ญี่ปุ่น: 相田彦; โรมาจิ: Aida Hikoichi)นักบาสเกตบอลปี 1 ตำแหน่งการ์ดของเรียวนัน เค้าต้องการเป็นหนึ่งในผู้เล่นของเรียวนัน แต่ฝีมือยังไม่ถึงที่จะเล่นได้ ทำให้ฮิโคอิจิต้องมาทำการจดบันทึกข้อมูลรายละเอียดการแข่งขันกับโค้ชทาโอกะ มักชอบพูดว่า "ต้องเช็คให้ละเอียด" ทุกครั้งเมื่อเห็นผู้เล่นที่มีความสามารถ และชอบตะโกนคำว่า "Unbelievable!!!" ทุกครั้งในระหว่างการแข่งขัน คิโคอิจิเห็นซากุรางิครั้งแรกว่า เป็นผู้เล่นที่ดีที่สุด เพราะมีความมั่นใจตัวเองมาก เป็นคนตัวไม่สูง สูงแค่ 160 ซม. แต่ได้เห็นการเล่นของมิยางิ เรียวตะ ทำให้เกิดแรงบันดาลใจยึดเป็นต้นแบบ ฮิโคอิจิ เป็นน้องชายของ "ไอดะ ยาโยอิ" ผู้สื่อข่าวของนิตยสารบาสเกตบอลรายสัปดาห์อีกด้วย

ทีมไคนัน

มากิ ชินอิจิ

มากิ ชินอิจิ (ญี่ปุ่น: 牧紳一; โรมาจิ: Maki Shin'ichi) มากิ ชินอิจิ นักบาส MVP แห่งเขตคานางาวะ ประสบความสำเร็จตั้งแต่อยู่ปี 1 เล่นตำแหน่งพอยท์การ์ด แห่งทีม ไคนัน แต่แม้ว่าจะเล่นตำแหน่งนี้ สถิติของการทำแต้มก็ถือว่าสูง เล่นบาสด้วยความฉลาด อ่านเกมขาด จังหวะไหนควรทำฟาล์วคู่ต่อสู้และจังหวะไหนไม่ควรเสี่ยง มีความเป็นผู้นำสูง กระหายในชัยชนะ ภูมิใจในสถาบันของตนเองแต่ก็ไม่เคยประมาททีมคู่แข่งหน้าใหม่ อุปนิสัยเป็นคนเงียบๆขรึมๆจะมีสมาธิอยู่ในเกมส์เสมอ ดูเหมือนไม่คิดอะไรแต่เมื่อโดน ซากุรางิ หาว่าหน้าแก่ก็โมโหเป็นเหมือนกัน นับถือคู่แข่งที่ใจสู้ ระดับความสามารถต้องใช้คนประกบอย่างน้อย 3 คนขึ้นไป มีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักของนักบาสเยาวชนทั่วไป

ฉายาว่า ปู่ ราชาบาสเกตบอล
ส่วนสูง 184 ซม.
นำทีมไคนันเข้าถึงรอบชิงชนะเลิศในการแข่งระดับประเทศ
นักข่าวให้ฉายาว่า "สัตว์ประหลาด"

ทีมเทคโนฯ ซังโน

ซาวาคิตะ เออิจิ

ซาวาคิตะ เออิจิ (ญี่ปุ่น: 沢北栄治; โรมาจิ: Sawakita Eiji) นักบาสอัจฉริยะ ปี 2 แห่งทีม ซังโน ได้รับการปลูกฝังให้รักกีฬาจากผู้เป็นพ่อบาสเกตบอลตั้งแต่เป็นทารก เพียงแค่อายุ 14 ปีก็สามารถเอาชนะการดวลตัวต่อตัวกับพ่อตัวเองได้แล้ว ชีวิตม.ต้น ไร้คู่แข่งโดยสิ้นเชิงทำให้รุ่นพี่ในโรงเรียนเดียวกันไม่พอใจ จึงย้ายมาเรียนต่อที่เทคนิคซังโน ซึ่งเป็นโรงเรียนที่มีชื่อเสียงด้านบาสอันดับหนึ่ง แต่มันก็ทำให้ซังโนกลายเป็นทีมบาสที่เก่งจนแทบจะหาคู่แข่งมาแข่งด้วยไม่ได้แล้วในประเทศญี่ปุ่นเนื่องจากทีมเก่งเกินไป ซาวาคิตะจึงคิดจะไปเรียนต่อที่อเมริกา ดินแดนที่มีผู้เล่นที่มีความสามารถจะหยุดเขาได้ ซาวาคิตะมีนิสัยคล้ายกับ รุคาว่า ซึ่งชอบเล่นโดยการฉายเดี่ยว บ้าระห่ำแต่มีประสิทธิภาพสูง เรื่องการดวลตัวต่อตัวยากที่จะแพ้ใคร แม้แต่รุคาว่าก็ไม่อาจผ่านซาวาคิตะไปได้ และยังเคยเอาชนะ เซนโด อากิระ มาแล้วเมื่อสมัย ม.ต้น มีความทะเยอทะยานที่จะแข่งขันกับคู่แข่งที่มีความสามารถ การได้ดวลกับรุคาว่าทำให้เขาตื่นเต้นเพราะได้เจอคู่มือที่ยอดเยี่ยมและมีลักษณะคล้ายกับตัวเอง ซึ่งซาวาคิตะนั้นเหนือว่ารุคาว่าเล็กน้อย

ร้องไห้ง่าย
มักจะโดนคาวาตะแกล้งเป็นประจำ
สมาธิสั้นมากมักจะไขว้เขวง่ายๆ เช่นในตอนที่ ซากุรางิ หลอกว่าเล่นโดยใช้แผน ซึ่งจริงๆแล้วไม่มีแผนอะไรทั้งสิ้น

ตัวละครรอง

คาวาตะ มาซาชิ: คาวาตะ มาซาฟุมิ (ญี่ปุ่น: 河田雅史; โรมาจิ: Kawata Masashi) (เทคนิคซังโน) กำแพงเหล็กปี 3 แห่งทีมเทคนิคซังโน มีประสบการณ์การเล่นทั้งวงในและวงนอก แม้รูปร่างจะถึกแต่ก็มีความพริ้วไหวต่างจาก อาคางิ เป็นคนที่เอาจริงเอาจังในการแข่งขัน ไม่อ่อนข้อให้กับคู่แข่งที่บาดเจ็บ มีคนกล่าวไว้ว่ามีความสามารถระดับทีมชาติ มีฉายาที่ตั้งโดยซากุรางิว่า "กอลิล่ากลมบ็อก" คาวาตะสูง 190 ซ.ม. ชอบแกล้งซาวาคิตะ ตอนแรกตัวเล็ก สูง 165 ซม. ในตอนเข้าม.ปลายใช้เวลา 1 ปีในการเพิ่มความสูง เคยเล่นมาแทบทุกตำแหน่ง จากการ์ด สู่ ฟอเวิร์ด แล้วก้าวสู่ตำแหน่ง Center

ฟูจิมะ เคนจิ (ในอนิเมะออกเสียงฟูจิม่า): ฟูจิมะ เคนจิ (ญี่ปุ่น: 藤真健司; โรมาจิ: Fujima Kenji) (โชโย) อัจฉริยะของทีม โชโย เป็นนักบาสอาภัพเพราะไม่สามารถก้าวขึ้นไปเป็นอันดับ 1 ของคานางาวะได้ เนื่องจากมี มากิ ชินอิจิยืนขวางอยู่ สิ่งที่เขามีไม่แพ้มากิก็คือความเป็นผู้นำ มีจิตวิทยาในการชักนำลูกทีมที่ดี เพียงคำพูดเดียวก็ปลุกใจลูกทีมได้แล้ว เขาเคยมาร่วมทีมรวมดาวคานางาวะแข่งกับโชโฮคุ ตอนนี้จะเห็นว่าฟูจิมะเก่งมาก ถนัดมือซ้าย ส่วนสูง 178 ซม.

ฮาเซกาวะ คาซูชิ

ฮาเซกาวะ คาซูชิ (โชโย) เป็นผู้เล่นตำแหน่ง SF ของทีมโชโย เขาเป็นคู่แข่งตัวฉกาจของ มึสึอิ มีความสามารถด้านการชู้ตแบบฟอเวิร์ด และมีความสามารถที่โดดเด่นที่สุดคือการบล็อก เนื่องจากในอดีตเขาเคยเป็นนักกีฬา

วอลเลย์บอลมาก่อน เขามีความเร็วเป็นอย่างสูง สามารถบล็อกลูกชู้ตของมิสึอิได้บ่อยครั้ง โดยคนส่วนใหญ่รู้จักเขาจากการใช้ท่า วอลเลย์บล็อก ใส่มิสึอิ เขามีส่วนสูงอยู่ที่ 190 ซม.


จิน โซอิชิโระ: จิน โซอิชิโระ (ญี่ปุ่น: 神宗一郎; โรมาจิ: Jin Sōichirō) (สาธิตไคนัน) นักบาสปี 2 ทีมสาธิตไคนันตอนแรกที่เข้าร่วมทีมไคนันนั้นต้องการเล่นตำแหน่ง เซนเตอร์ แต่ด้วยรูปร่างที่ผอมบาง โค้ชไคนันได้บอกจินไปตามตรงว่าไม่ควรเล่นตำแหน่งนี้ แต่ด้วยความที่จินเป็นคนที่มีใจเป็นนักสู้ มีความพยายาม เขาจึงหันเหตัวเองไปฝึกซ้อมการชู้ต 3 คะแนนแทน ซึ่งทุกวันเขาจะซ้อมชู้ตไม่ต่ำกว่าวันละ 500 ลูก เป็นเจ้าของผู้ทำคะแนนเฉลี่ยสูงสุดของเขตคานางาวะด้วย จิน ได้รางวัล 1 ใน 5 ผู้เล่นยอดเยี่ยมของจังหวัดคานางาวะ เขา รู้จักกับฟุกุดะ แห่งทีมเรียวนันมาก่อน โดยฟูกุดะเรียกจินว่า "จินจิน" เขาทำแต้มเฉลี่ยสูงสุดในการแข่งขันระดับเขต ส่วนสูง 189 ซม.

ฟุกุดะ คิชโช: ฟุกุดะ คิชโช (ญี่ปุ่น: 福田吉兆; โรมาจิ: Fukuda Kicchō) (เรียวนัน) นักบาสตำแหน่ง PF ปี 2 แห่งทีมเรียวนัน มีฝีมือในการบุกที่ยอดเยี่ยม แต่การป้องกันยังอ่อนด้อยเนื่องจากไม่มีประสบการณ์ในการแข่ง มอง ซากุรางิ เป็นคู่แข่ง จริงๆแล้วฟูกุดะเกือบจะไม่ได้เข้าร่วมทีมแข่งขันระดับเขตเนื่องจากมีปัญหากับ โค้ชทาโอกะ เนื่องจากโค้ชทาโอกะนั้นใช้วิธีปลุกใจที่ผิดพลาดเอาแต่ด่าฟูกุดะ แต่กลับชม เซนโด อากิระ เพราะคิดผิดไปว่าจะทำให้ฟูกุดะมีความตั้งใจจะพัฒนาฝีมือตัวเองขึ้น แต่แล้วฟูกุดะก็ทนไม่ไหวและออกจากชมรมไปพักนึง สิ่งที่เขาต้องการก็คือเสียงชมเชยจากคนรอบข้างเหมือนอย่างที่เซนโดได้รับ เขาเคยรู้จักกับจินของทีมไคนันมาก่อน จินเรียกฟูกุดะว่า "ฟุ๊กกี้" และมีฉายาว่า ฟุกุซึเกะ

คิโยตะ โนบุนางะ: คิโยตะ โนบุนางะ (ญี่ปุ่น: 清田信長; โรมาจิ: Kiyota Nobunaga) (สาธิตไคนัน) ดาวรุ่งดวงใหม่ปี 1 แห่งทีม ไคนัน มีดีที่ความเร็วและพลังกระโดดทั้งๆที่ตัวไม่สูงนัก (178 ซ.ม.) แต่สามารถฝ่า อุโอสุมิเข้าไปทำ ได้สำเร็จ อุปนิสัย บ้าๆบอๆกวนๆ หลงตัวเอง (พอๆกับซากุรางิ) เห็น รุคาว่า เป็นคู่แข่ง มีฉายาว่าเจ้าลิงป่า

ฟุคาสึ: ฟุคาสึ (เทคนิคซังโน) PG ปี 3 ของทีมซังโน บุคลิกในสนามแม้ไม่โดดเด่นเท่า ซาวาคิตะ และคาวาตะ แต่ฝีมือด้านการครองบอลและชิงบอลไม่เป็นสองรองใคร มีความเยือกเย็นแม้ว่าอยู่ภายใต้สถานการณ์กดดัน

อาจารย์ อันไซ: อันไซ (โค้ชประจำทีมโชโฮคุ) อดีตนักบาสทีมชาติญี่ปุ่นและอดีตปีศาจผมขาวในตำนาน ชื่อเสียงเลื่องลือกระฉ่อนวงการในความโหดของการฝึก เน้นการสอนโดยถือหลักพื้นฐานแน่นเป็นหลัก ดังนั้นการซ้อมจึงเป็นไปอย่างโหดร้ายราวกับอยู่ในค่ายทหาร เป็นเหตุให้ "ยาซาวะ" ลูกศิษย์ที่อาจารย์อันไซนั้นเชื่อว่าเป็นคนที่มีคุณสมบัติพอที่จะเป็นนักบาสมือ 1 ทนไม่ไหวและลาออกจากทีม ภายหลังเสียชีวิตที่อเมริกา หลังจากเหตุการณ์นี้ อาจารย์อันไซก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคน กลายเป็นคนนิ่งเงียบสีหน้าเรียบเฉย แต่เมื่อได้เห็น ซากุรางิ กับ รุคาว่า อาจารย์อันไซก็มีความหวังขึ้นเพราะมองออกว่าทั้งคู่มีคุณสมบัติที่จะเป็นนักบาสอันดับ 1 ได้ เป็นคนให้กำลังใจ มิสึอิ ฮิซาชิ สมัยแข่ง ม.ต้น ว่า "หากยอมแพ้ เกมก็จบทันที" ทำให้มิสึอิกลับมาฮึด และนำทีมสู่ชัยชนะได้สำเร็จ มีความสามารถมองจุดแก้เกมได้ทะลุปรุโปร่ง มีโรคหัวใจเป็น

อาจารย์ทาโอกะ: อาจารย์ทาโอกะ (โค้ชประจำทีมเรียวนัน) โค้ชฝีมือดีคนหนึ่ง อยู่ทีม เรียวนัน เป็นโค้ชที่มีความจริงจังในการฝึกฝนลูกทีมเพื่อให้ลูกทีมมีความพัฒนา เรื่องการวางแผนแก้เกมก็ไม่เป็นรองใคร สร้างทีมโดยมี อุโอสุมิ เป็นแกนหลัก มีความฝันว่าเมื่ออุโอซุมิอยู่ปี 3 ทีมเรียวนันก็จะได้ไปแข่งระดับประเทศ เดิมทีเขามีนักบาสในใจอยู่แล้วก็คือ รุคาว่า มิยางิ เรียวตะ และ มิสึอิ ฮิซาชิ แต่ทั้ง 3 คนเลือกที่จะเข้าเรียนต่อที่ โชโฮคุ ทำให้แผนการที่วางไว้ต้องพับกระดานลงไป สมัยเรียนเป็นนักกีฬาบาส (ที่เจ้าตัวว่าไว้ว่าฝีมือดีระดับรุคาว่า) อาจารย์ทาโอกะไม่ถูกกับโค้ชทีมไคนันเนื่องจากเป็นคู่แข่งกันมาตลอดตั้งแต่สมัยยังเป็นนักเรียน

อาคางิ ฮารุโกะ: น้องสาวของอาคางิ หลงใหลในตัวรุคาว่า เป็นคนมองโลกในแง่ดีจึงไม่กลัวซากุรางิในตอนแรก และเป็นคนชักชวนให้ซากุรางิเข้าร่วมชมรมบาสของพี่ชายตัวเอง ไม่รู้ตัวว่าซากุรางินั้นแอบชอบอยู่ ในขณะเดียวกันก็ไม่สามารถบอกความในใจของตัวเองให้กับรุคาว่าได้

แก๊งค์ซากุรางิ: อดีตแก๊งเด็ก ม.ต้น วะโคสุดโฉด ผู้เลื่องชื่อด้านการต่อยตี สมาชิกประกอบด้วย ซากุรางิ,มิโตะ โยเฮ,โอคุทสึ ยูจิ,โนเมะ ชูอิจิโร และทาคามิยะ โนโซมิ ผลงานที่ภูมิใจคือ ปกป้องชมรมบาสจากนักเลง และช่วยเหลือมิสึอิให้ถอนตัวออกจากกลุ่มเด็กซ่าได้สำเร็จ

มิโตะ โยเฮ: เพื่อนสนิทของซากุรางิ ปกติดูเป็นคนสนุกสนาน แต่เวลาต่อยตีก็ร้ายกาจมาก ตอนที่สู้กับมิตสึอิก็ชนะได้สบายๆ