ตัวนำยวดยิ่งชนิดที่ 2

ในการศึกษาเกี่ยวกับสภาพนำยวดยิ่ง ตัวนำยวดยิ่งชนิดที่ 2 (อังกฤษ: Type-II superconductor)

The B-T diagram of type-II superconductor.

คือลักษณะของการก่อตัวของกระแสหมุนวนของแม่เหล็ก () ในสนามแม่เหล็กที่นำมาใช้ สิ่งนี้เกิดขึ้นนอกเหนือไปจากบางค่าของความเข้มของสนามวิกฤติ H_c1 ความหนาแน่นของกระแสหมุนวนเพิ่มขึ้นด้วยความเข้มของสนามที่เพิ่มขึ้น ที่สนามวิกฤติที่สูงขึ้น H_c2 สภาพนำไฟฟ้ายวดยิ่งจะถูกทำลายลงอย่างสิ้นเชิงและตัวนำยวดยิ่งชนิดที่ 2 จะไม่เกิดปรากฏการณ์ไมส์เนอร์()ขึ้นอย่างสมบูรณ์เหมือนกับตัวนำยวดยิ่งประเภทที่ 1

ประวัติ

แนวคิดของ ตัวนำยวดยิ่งทั้งสองชนิด ถูกเสนอโดยเลฟ แลนเดา (Lev Landau) และวิแทลลี จินซ์เบิร์ก (Vitaly Ginzburg) ในรายงานวิจัยของพวกเขาเกี่ยวกับ () ในการถกเถียงกันของพวกเขานั้น ตัวนำไฟฟ้าชนิดที่ 1 มีพลังงานอิสระเชิงบวกของตัวนำไฟฟ้าขอบเขตโลหะปกติ ในปี ค.ศ. 1935 (Rjabinin), (Lev Shubnikov) ได้ทำการทดลองและค้นพบตัวนำยวดยิ่งประเภทที่ 2 ในห้องทดลอง หรือ (cryogenic laboratory) ที่ศูนย์วิทยาศาสตร์แห่งชาติในเมืองคาร์คอฟ (the National Scientific Center Kharkiv Institute of Physics and Technology in Kharkov) ในยูเครน ได้ให้คำอธิบายไว้อย่างครอบคลุมไว้ในหนังสือที่มีชื่อว่า "ความไม่เป็นเชิงเส้นในสภาพนำยวดยิ่งของคลื่นไมโครเวฟ" (Nonlinearities in Microwave Superconductivity), ที่ร่วมเขียนโดย ดิมิทรี โอ เลเดนเยฟ (Dimitri O. Ledenyov) และ วิคเตอร์ โอ เลเดนเยฟ (Viktor O. Ledenyov)

ดูเพิ่ม

• ตัวนำยวดยิ่งชนิดที่ 1

อ้างอิง

1. Tinkham, M. (1996). Introduction to Superconductivity, Second Edition. New York, NY: McGraw-Hill. ISBN .
2. J. N. Rjabinin, L.W. Schubnikow, Magnetic properties and critical currents of superconducting alloys, Physikalische Zeitschrift der Sowjetunion, vol .7, no.1, pp. 122-125, 1935.
3. J. N. Rjabinin, L.W. Schubnikow, Magnetic properties and critical currents of supra-conducting alloys, Nature, 135, no. 3415, pp. 581-582, 1935
4. http://adsabs.harvard.edu/abs/2012arXiv1206.4426L
5. http://arxiv.org/abs/1206.4426