ดุริยางคศาสตร์

ดนตรีวิทยา (อังกฤษ: Musicology) เป็นการศึกษาด้านดนตรีในด้านการวิจัย การวิเคราะห์ด้านวิชาการ ดนตรีวิทยาเป็นส่วนหนึ่งของมนุษยศาสตร์ ผู้ศึกษาด้านนี้ในแง่การวิจัยดนตรีเรียกว่า นักดนตรีวิทยา (musicologist)

ตามหลักแล้ว ประวัติศาสตร์ดนตรีวิทยา (เรียกทั่วไปว่า ประวัติศาสตร์ดนตรี) เป็นสาขาที่เด่นชัดที่สุดของดนตรีวิทยา ประวัติศาสตร์ดนตรีวิทยาถือเป็นหนึ่งในสาขาย่อยดนตรีวิทยาที่ใหญ่ที่สุด โดยประวัติศาสตร์ดนตรีวิทยา, มานุษยดนตรีวิทยา และดนตรีวิทยาเชิงระบบ (systematic musicology) มีขนาดใกล้ ๆ กัน มานุษยดนตรีวิทยา ว่าด้วยเรื่องการศึกษาดนตรีที่เกี่ยวข้องกับบริบททางวัฒนธรรม ดนตรีวิทยาเชิงระบบ ว่าด้วยดนตรีสวนศาสตร์, วิทยาศาสตร์ และเทคโนโลยีเกี่ยวกับเสียงของเครื่องดนตรี และนัยยะที่เกี่ยวข้องทางดนตรีของสรีรศาสตร์ จิตวิทยา สังคมวิทยา หลักปรัชญา และการคำนวณ

อ้างอิง

1. John Haines, Eight Centuries of Troubadours and Trouvères: The Changing Identity of Medieval Music (Cambridge, 2004), '55.
2. For broad treatments, see the entry on "musicology" in , the entry on "Musikwissenschaft" in Musik in Geschichte und Gegenwart, and the classic approach of Adler (1885).
3. Adler, Guido (1885). Umfang, Methode und Ziel der Musikwissenschaft. Vierteljahresschrift für Musikwissenschaft, 1, 5-20.
4. "What is Ethnomusicology? - Society for Ethnomusicology". The Society for Ethnomusicology. สืบค้นเมื่อ 25 February 2016.