30 52 20 N 31 28 39 E 30 87222 N 31 47750 E 30 87222 31 47750 แผนท แสดงขอบเขตของโกเชน ด นแดนโกเชน ฮ บร א ר ץ ג ש ן ʾEreṣ

30°52′20″N 31°28′39″E / 30.87222°N 31.47750°E / 30.87222; 31.47750

ดินแดนโกเชน (ฮีบรู: אֶרֶץ גֹּשֶׁן, ʾEreṣ Gōšen) เป็นชื่อในคัมภีร์ฮีบรูที่ใช้กล่าวถึงสถานที่ในที่(ฟาโรห์)ของโยเซฟพระราชทานแก่ชาวฮีบรู (หนังสือปฐมกาล, Genesis 45:9–10) และเป็นดินแดนที่พวกเขาออกจากอียิปต์ใน เชื่อกันว่าพื้นที่นี้ตั้งอยู่ทางตะวันออกของดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำไนล์ อียิปต์ล่าง โดยอาจอยู่ที่อวาริส ศูนย์กลางอำนาจของกษัตริย์ฮิกซอส หรือบริเวณใกล้เคียง

ข้อความพระคัมภีร์

ดินแดนโกเชนได้รับการกล่าวถึงในหนังสือปฐมกาลและอพยพ โดยเรื่องราวของโยเซฟในบทสุดท้ายของหนังสือปฐมกาล ยาโคบเผชิญกับทุกขภิกขภัยและส่งลูกชาย 10 คนไปซื้อข้าวที่อียิปต์ โยเซฟ ลูกชายอีกคนของยาโคบ เป็นผู้สำเร็จราชการแผ่นดินในอียิปต์และอนุญาตให้พ่อกับพี่ชายอาศัยที่อียิปต์ ในปฐมกาล 45:10 ดินแดนโกเชนได้รับการปฏิบัติเหมือนเป็นผู้ใกล้ชิดโยเซฟ ผู้อาศัยอยู่ที่ราชสำนักฟาโรห์ และในปฐมกาล 47:5 โกเชนได้รับการกล่าวถึงเป็น "ดินแดนดีที่สุด" ของดินแดนอียิปต์ แต่ยังเป็นนัยว่ามีความแตกต่างจากส่วนอื่น ๆ ของอียิปต์ด้วย เนื่องจากโยเซฟกล่าวแก่ครอบครัวให้เสนอตัวเป็นผู้ดูแลปศุสัตว์ต่อฟาโรห์ "เพื่อท่านทั้งหลายจะได้อาศัยอยู่ในดินแดนโกเชน เพราะชาวอียิปต์เกลียดชังคนที่เลี้ยงแพะแกะทั้งหมด" ปฐมกาล 47:11 สลับ "ดินแดนราเมเสส" เข้ากับโกเชน: "ฝ่ายโยเซฟให้บิดาและบรรดาพี่น้องของท่านอาศัยอยู่และให้กรรมสิทธิ์ที่ดินในแผ่นดินอียิปต์ ในดินแดนดีที่สุด คือดินแดนราเมเสส ตามรับสั่งของฟาโรห์"

ในหนังสืออพยพ วงศ์วานอิสราเอล ลูกหลานของยาโคบ ยังคงอาศัยอยู่ในอียิปต์และให้กำเนิดลูกหลานจำนวนมาก ชื่อโกเชนปรากฏในหนังสืออพยพเพียงสองครั้ง เช่น ในหัวเรื่องภัยพิบัติแห่งอียิปต์ โกเชนที่ชาวอิสราเอลอาศัยอยู่รอดพ้นจากภัยพิบัติแมลงวันและลูกเห็บที่รุมเร้าชาวอียิปต์

ดินแดนนี้ยังได้รับการกล่าวถึงในหนังสือโยชูวา ซึ่งวงศ์วานอิสราเอลยังคงทำการพิชิตแผ่นดินแห่งพระสัญญา โยชูวา 11:16 ระบุว่า: "โยชูวายึดแผ่นดินนั้นทั้งหมด คือแดนเทือกเขาเนเกบทั้งหมด แผ่นดินโกเชนทั้งหมด ที่ลุ่ม ที่ราบ และแดนเทือกเขาของอิสราเอลกับที่ลุ่มของมัน" ไม่มีความเห็นที่ตรงกันทั้งหมดว่าโกเชนในหนังสือโยชูวาหมายถึงถิ่นที่อยู่เดิมของชาวยิวในอียิปต์หรือไม่ เนื่องจากระยะทางระหว่างคานาอันและโกเชนของอียิปต์นั้นไกลมาก โทราห์ยังระบุอีกหลายครั้งว่าพระผู้เป็นเจ้าทรงห้ามวงศ์วานอิสราเอลเดินทางกลับอียิปต์ แม้จะมีการเรียกร้องก็ตาม

ศัพทมูลวิทยา

การระบุที่ตั้ง

ปิธม

ราเมเสส

On

ที่ตั้งของ, ราเมเสส และ On (แฮลิอูโปลิส) ในอียิปต์เหนือ

ใน ค.ศ. 1885 ระบุโกเชนเป็นที่ 20 ของอียิปต์ ตั้งอยู่ทาสามเหลี่ยมปากแม่น้ำตะวันออกและรู้จักกันในชื่อ "Gesem" หรือ "Kesem" ในสมัยราชวงศ์ที่ยี่สิบหกแห่งอียิปต์ (672–525 ปีก่อน ค.ศ.) ปลายด้านตะวันตกครอบคลุมถึง ปลายตะวันออกอยู่ในอำเภอ Succoth ที่มีเป็นเมืองหลัก ทางเหนือถึงซากพี-ราเมส ("ดินแดนแรเมซีส") และรวมทั้งพื้นที่เพาะปลูกและพื้นที่เลี้ยงสัตว์

Isaac Rabinowitz, Israel Ephʿal, Jan Retsö และ David F. Graf เหล่านักวิชาการ ระบุดินแดนโกเชนเข้ากับส่วน "Arabia" ของอาณาจักร Qedarite ทางตะวันออกของสามเหลี่ยมปากแม่น้ำไนล์ และรอบปิธม และชาวอียิปต์รู้จักกันในนาม Gsm (𓎤𓊃𓅓𓏏𓊖) ส่วนชาวยิวรู้จักกันในนาม ʾEreṣ Gōšen (אֶרֶץ גֹּשֶׁן, แปลว่า ดินแดนเกเชม) ตามพระเจ้าเกเชมแห่ง Qedarite หรือราชวงศ์ของพระองค์

แม้ว่า นักวิชาการ คัดค้านการระบุ ʾEreṣ Gōšen เข้ากับดินแดน Qedarite ในอียิปต์ตะวันออก โดยอ้างว่าชาว Qedarites ไม่เคยปกครองภูมิภาค Wādī Ṭumīlāt การค้นพบเศษซากของชาว Qedarite ในภูมิภาค Wādī Ṭumīlāt เช่น ศาลเจ้าที่อุทิศแด่เทพีอัลลาต ทำให้ข้อคัดค้านของ Van Seters ถูกปัดตกไป

อ้างอิง

Genesis 42
Genesis 45
Bietak 2015, p. 26.
Genesis 47:5
Van Seters 2004, p. 384.
Genesis 46:34
Genesis 47:11
Exodus 1:7
Grabbe 2014, p. 43.
Joshua 11:16
Van Seters 2001, pp. 267–269.
Retsö 2013, pp. 300–301.
Retsö 2013, pp. 250–251.
Ephʿal 1984, pp. 210–214.
Rabinowitz 1956.
Graf 1997, p. 223.

ข้อมูล

Bietak, Manfred (2015). "On the Historicity of the Exodus: What Egyptology Today Can Contribute to Assessing the Biblical Account of the Sojourn in Egypt". ใน Levy, Thomas E.; Schneider, Thomas; Propp, William H. C. (บ.ก.). Israel's Exodus in Transdisciplinary Perspective: Text, Archaeology, Culture, and Geoscience. Springer. ISBN .
Ephʿal, Israel (1984). The Ancient Arabs: Nomads on the Borders of the Fertile Crescent, 9th-5th Centuries B.C. Jerusalem: . ISBN .
Grabbe, Lester (2014). "Exodus and History". ใน Dozeman, Thomas B.; Evans, Craig A.; Lohr, Joel N. (บ.ก.). The Book of Exodus: Composition, Reception, and Interpretation. Brill. ISBN .
Graf, David F. (1997). "Palestine: Palestine in the Persian through Roman Periods". ใน ; ; ; Muhly, James D.; Pardee, Dennis; Sauer, James A.; Finney, Paul Corby; Jorgensen, John S. (บ.ก.). . Vol. 4. Oxford, United Kingdom; New York City, United States: . pp. 222–228. ISBN .
Rabinowitz, Isaac (1956). "Aramaic Inscriptions of the Fifth Century B. C. E. from a North-Arab Shrine in Egypt". . Chicago, United States: . 15 (1): 1–9. doi:10.1086/371302. JSTOR 542658. S2CID 161559065. สืบค้นเมื่อ 1 January 2023.
Retsö, Jan (2013). The Arabs in Antiquity: Their History from the Assyrians to the Umayyads. London, United Kingdom; New York City, United States: . ISBN .
(2001). "The Geography of the Exodus". ใน Dearman, J. Andrew; Graham, M. Patrick (บ.ก.). The Land that I Will Show You: Essays on the History and Archaeology of the Ancient Near East in Honor of J. Maxwell Miller. : Supplement Series. Vol. 343. Sheffield, United Kingdom: . pp. 255–276. ISBN .
Van Seters, John (2004). "The Joseph Story: Some Basic Observations". ใน Knoppers, Gary N.; Hirsch, Antoine (บ.ก.). Egypt, Israel, and the Ancient Mediterranean World: Studies in Honor of Donald B. Redford. Brill. ISBN .

[1] Genesis 42

[2] Genesis 45

[FOOTNOTEBietak201526-3] Bietak 2015, p. 26.

[4] Genesis 47:5

[FOOTNOTEVan_Seters2004384-5] Van Seters 2004, p. 384.

[6] Genesis 46:34

[7] Genesis 47:11

[8] Exodus 1:7

[FOOTNOTEGrabbe201443-9] Grabbe 2014, p. 43.

[10] Joshua 11:16

[FOOTNOTEVan_Seters2001267–269-11] Van Seters 2001, pp. 267–269.

[FOOTNOTERetsö2013300–301-12] Retsö 2013, pp. 300–301.

[FOOTNOTERetsö2013250–251-13] Retsö 2013, pp. 250–251.

[FOOTNOTEEphʿal1984210–214-14] Ephʿal 1984, pp. 210–214.

[FOOTNOTERabinowitz1956-15] Rabinowitz 1956.

[FOOTNOTEGraf1997223-16] Graf 1997, p. 223.