ซูเนโอะ

โฮเนะกาว่า ซึเนะโอะ หรือ โฮะเนะกะวะ ซูเนโอะ (ญี่ปุ่น: 骨川スネ夫; โรมาจิ: Honekawa Suneo; ราชบัณฑิตยสภา: โฮเนกาวะ ซูเนโอะ) หรือชื่อในฉบับอังกฤษว่า สนีช (อังกฤษ: Sneech) เป็นตัวละครการ์ตูนจากเรื่องโดราเอมอน เกิดในเดือนกุมภาพันธ์ไม่ปรากฏวัน แต่จากข้อมูลใน "สารานุกรมโดราเอมอน" (ドラえもん百科) ที่แต่งโดย ได้บอกไว้ว่าเกิดวันที่ 28 มีนาคม^[]

โฮเนะกาว่า ซึเนะโอะ
ตัวละครใน โดราเอมอน
ซึเนะโอะ (ซ้ายมือ ด้านล่าง)
สร้างโดย	ฟุจิโกะ เอฟ. ฟุจิโอะ
ให้เสียงโดย	ญี่ปุ่น: ชุง ยาชิโระ (พ.ศ. 2516) คาเนตะ คิมตสึกิ (พ.ศ. 2522–2548) นาโอกิ ทัตสึตะ (พ.ศ. 2528) โทโมกาซุ เซกิ (พ.ศ. 2548–ปัจจุบัน) ไทย: อรุณี นันทิวาส
ประวัติ
ญาติ	โฮเนะกาว่า ซึเนะสึกุ (น้องชาย) โฮเนะกาว่า ซึเนะจุ (ลูกชาย) โฮเนะกาว่า ซึเนะกิชิ (ญาติ) โฮเนะกาว่า มิเอะโยะชิ (หลาน ?)

ซึเนะโอะ เป็นตัวละครหลักของเรื่องที่ถูกออกแบบให้มีลักษณะเจ้าเล่ห์ คล้ายสุนัขจิ้งจอก ปากแหลม ชอบยุให้ไจแอนท์ รังแกโนบิตะ ซึเนะโอะเป็นคนที่ชอบคุยโวโอ้อวด เนื่องจากเป็นคนมีฐานะร่ำรวย เชี่ยวชาญด้านการเต้นบัลเลต์และเล่นตลก สิ่งที่เพื่อน ๆ อยากได้ เขามีครบทุกอย่าง เป็นนักสะสมของใช้ มักมีของแพง ๆ มาอวดเพื่อน ๆ มักจะหาเรื่องแกล้งโนบิตะบ่อย ๆ มีความใฝ่ฝันอยากจะเป็นนักออกแบบ

ซึเนโอะมีน้องชื่อซึเนะสึกุ (ญี่ปุ่น: スネツグ; โรมาจิ: Sunetsugu ซุเนะสึงุ) อยู่ในการอุปการะของคุณป้าของเขา และมีลูกพี่ลูกน้องชายชื่อซึเนะกิชิ (ญี่ปุ่น: スネ吉; โรมาจิ: Sunekichi ซุเนะกิชิ) ในอนาคตเขามีลูกชายคนหนึ่งชื่อซีเนะจุ (ญี่ปุ่น: スネ樹; โรมาจิ: Suneju ซุเนะจุ) ซึ่งมักจะถูกโนบิสุเกะกลั่นแกล้งพร้อมกับโกดะ ยาซาชิ หรือ ไจจิบิ ลูกของไจแอนท์ด้วย และมีลูกหลานชื่อมิเอะโยะชิ (ญี่ปุ่น: ミエ吉; โรมาจิ: Mieyoshi)

ในบางตอน ซึเนะโอะ แสดงความหลงตัวเองให้เห็น ด้วยการชอบส่องกระจกและชมเชยตัวเองว่าเป็น ชายที่หล่อที่สุดในโลก เนื่องจากเขามีรูปร่างที่เล็กที่สุดในกลุ่ม จึงรู้สึกว่าสิ่งนี้เป็นปมด้อยของเขาอยู่ตลอด จึงพยายามที่จะกลบปมด้อยนั้นโดยการชอบคุยโม้โอ้อวดฐานะทางบ้านอยู่เสมอ ความลับอย่างหนึ่งของซึเนะโอะที่ไม่อยากให้ใครรู้คือ มักปัสสาวะรดที่นอน ถึงแม้ว่าจะโตจนเรียนระดับ แล้วก็ตาม ซูโนโอะจึงต้องใส่ผ้าอ้อมก่อนนอน ซึเนะโอะเป็นคนที่ติดแม่มาก ๆ เพราะแม่ของซึเนะโอะค่อนข้างเลี้ยงอย่างตามใจ และมักจะเรียกซึเนะโอะว่า "ลูกโอะ" (ญี่ปุ่น: スネちゃま; โรมาจิ: Sunechama) ในโดราเอมอนฉบับภาพยนตร์หลาย ๆ ตอน เมื่อเจอเหตุการณ์ที่เลวร้าย ซึเนะโอะมักจะเป็นคนแรกที่ร้องไห้หาแม่ก่อนใคร ๆ

อ้างอิง

1. ฟุจิโกะ F ฟุจิโอะ (2546, 28 เมษายน). โดราเอมอน Big Book. (เล่ม 11 โดเรมีกุ๊กกิ๊ก). กรุงเทพฯ : เนชั่น เอ็ดดูเทนเมนท์, หน้า 5,
2. โชงะกุกัง โดเรมอน-รูม (เรียบเรียง) อังคณา รัตนจันทร์ (แปล). ไขความลับของโดเรมอน. กรุงเทพฯ : นานมีบุ๊คส์พับลิเคชั่นส์, 2553, หน้า 78, 172,
3. โชงะกุกัง โดเรมอน-รูม (เรียบเรียง) อังคณา รัตนจันทร์ (แปล). ไขความลับของโดเรมอน. กรุงเทพฯ : นานมีบุ๊คส์พับลิเคชั่นส์, 2553, หน้า 172,
4. โชงะกุกัง โดเรมอน-รูม (เรียบเรียง) อังคณา รัตนจันทร์ (แปล). ไขความลับของโดเรมอน. กรุงเทพฯ : นานมีบุ๊คส์พับลิเคชั่นส์, 2553, หน้า 176,
5. โชงะกุกัง โดเรมอน-รูม (เรียบเรียง) อังคณา รัตนจันทร์ (แปล). ไขความลับของโดเรมอน. กรุงเทพฯ : นานมีบุ๊คส์พับลิเคชั่นส์, 2553, หน้า 79,