ซุนเซียง

ซุนเซียง (孫翊; 184-203) ชื่อรอง ฉู่ปี้ (叔弼) เป็นขุนพลและขุนนางที่เป็นน้องชายของซุนกวนจักรพรรดิผู้ก่อตั้งง่อก๊กในยุคสามก๊ก

ซุนเซียงขุนนางแห่งง่อก๊กเกิดค.ศ.184ถึงแก่กรรมค.ศ.203สถานที่ถึงแก่กรรมเมืองง่อกุ๋นชื่อรองฉู่ปี้ (Shubi,叔弼)

กำเนิด

ซุนเซียง เป็นบุตรชายคนที่สามของซุนเกี๋ยน ซึ่งเกิดจากนางง่อฮูหยิน เป็นน้องชายของซุนกวน เป็นสามีของนาง ซุนเซียงเป็นคนองอาจ ห้าวหาญ มีฝีมือการรบรุนแรง เด็ดขาดทัดเทียมกับซุนเซ็ก อีกทั้งยังมีสติปัญญาความรู้ความสามารถมาก ทำให้จูตีหนึ่งในที่ปรึกษาของซุนเซ็กยอมรับนับถือเป็นอย่างมาก และเสนอให้ซุนเซ็กแต่งตั้งเขาเป็น เซียวเหลียน (孝廉,ตำแหน่งข้าราชการระดับสูง)

ในปี ค.ศ.198 โจโฉ ส่งเทียบเชิญให้ซุนเซียง หนุ่มน้อยวัย 14 ปีเข้าร่วมทำงานในสำนักงานของคณะมหาเสนาบดี แต่ซุนเซียงขอเลือกอยู่กับครอบครัวในแผ่นดินแดนใต้มากกว่า

ปี ค.ศ.200 เมื่อซุนเซ็กล้มป่วยลง ที่ปรึกษาของเขานำโดยเตียวเจียวและจูตี เสนอแนะว่าควรแต่งตั้งให้ซุนเซียงเป็นผู้สืบทอดตำแหน่งผู้นำของแผ่นดินกังตั๋ง แต่ซุนเซ็กเลือกที่จะแต่งตั้งซุนกวนน้องชายคนรอง เนื่องจากเห็นว่าซุนกวนมีวัยวุฒิที่เหมาะสมกว่า

ค.ศ.202 ซุนกวนปราบปรามหัวเมืองง่อได้สำเร็จ แต่ขุนนางแดนเมืองง่อหลายคนหนีเข้าป่าไป จึงมอบหมายให้ งอเก๋ง ผู้มีศักดิ์เป็นลุงขึ้นเป็นเจ้าเมืองตันเอี๋ยงปกครองชายแดนเมืองง่อ

เสียชีวิต

ปี ค.ศ.203 งอเก๋งเสียชีวิต ซุนเซียงจึงได้รับการแต่งตั้งให้เป็นเจ้าเมืองแทน ซุนเซียงมีความตั้งใจจะให้กลุ่มขุนนางเก่า ๆ เข้ามารับราชการตามเดิม จึงเรียกอิหลำกับไต้อ้วน ที่หนีเข้าป่ากลับเข้ารับราชการ แต่ ยังคงมีความแค้นฝังใจอยู่ จึงคิดก่อการกบฎ โดยคบคิดกับเปียนหอง คนสนิทของซุนเซียงให้ทรยศฆ่านาย

วันหนึ่งซุนเซียงแต่งโต๊ะเลี้ยงขุนนางที่ศาลากลาง นางชีฮูหยินผู้เป็นภรรยาได้ร้องทักว่า"อย่าได้ไปเลย จะมีเคราะห์หนักรออยู่"แต่ซุนเซียงไม่เชื่อ หลังงานเลี้ยง ซุนเซียงจะกลับเข้าในจวน เปียนหองซึ่งเดินตามมาจึงใช้กระบี่ฟันซุนเซียงตาย ด้วยวัยเพียง 19 ปี

การล้างแค้นของภรรยา

เมื่อซุนเซียงตายแล้ว อิหลำและไต้อ้วนจับตัวเปียนหองฆ่าเสียเพื่อปกปิดความผิด อิหลำคิดจะเอานางชีฮูหยิน ภรรยาของซุนเซียงเป็นภรรยา แต่ด้วยไหวพริบสติปัญญาของนางซีฮูหยิน จึงแสร้งตกลงแล้วขอเลื่อนไปอีกหนึ่งเดือนตามประเพณีที่ภรรยาม่ายยังไม่ควรรีบแต่งงานใหม่ จึงสามารถรวบรวมกำลังพลที่จงรักภักดีต่อตระกูลซุน จับอิหลำกับไต้อ้วน ตัดศีรษะไปเซ่นไหว้ที่หลุมศพซุนเซียงได้ในที่สุด

อ้างอิง

1. de Crespigny (2007), p. 778. harv error: no target: CITEREFde_Crespigny2007 ()

แหล่งข้อมูลอื่น

https://www.samkok911.com/2014/07/Sun-Yi.html