ซินหงี

ซินหงี มีชื่อในภาษาจีนกลางว่า เชิน อี๋ (จีน: 申儀; พินอิน: Shēn Yí) เป็นขุนพลของโจโฉขุนศึกในยุคราชวงศ์ฮั่นตะวันออก เคยแปรพักตร์ไปเข้าด้วยขุนศึกเล่าปี่ ท้ายที่สุดกลับมาเป็นขุนพลของรัฐวุยก๊กในยุคสามก๊ก

ซินหงี (เชิน อี๋)
申儀
ขุนพลเรือหอ (樓船將軍 โหวฉวานเจียงจฺวิน)
ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 228 (228) – ค.ศ. ? (?)
กษัตริย์	โจยอย
เจ้าเมืองเว่ย์ซิง (魏興太守 เว่ย์ซิงไท่โฉ่ว)
ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 220 (220) – ค.ศ. 228 (228)
กษัตริย์	โจผี โจยอย
ขุนพลสถาปนาความเชื่อมั่น (建信將軍 เจี้ยนซิ่นเจียงจฺวิน) (ภายใต้เล่าปี่)
ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 219 (219) – ค.ศ. 220 (220)
กษัตริย์	พระเจ้าเหี้ยนเต้
เจ้าเมืองเสเสีย (西城太守 ซีเฉิงไท่โฉ่ว) (ภายใต้เล่าปี่)
ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 219 (219) – ค.ศ. 220 (220)
กษัตริย์	พระเจ้าเหี้ยนเต้
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	ไม่ทราบ นคร มณฑลหูเป่ย์
เสียชีวิต	ไม่ทราบ
ญาติ	ซินต๋ำ (พี่ชาย)
อาชีพ	ขุนนาง, ขุนพล
บรรดาศักดิ์	เจินเซียงโหว (真鄉侯) หรือ ยฺเหวียนเซียงโหว (員鄉侯)

รับใช้โจโฉ

ซินต๋ำเป็นชาวเมืองเซียงหยง (上庸 ช่างยง) มณฑลเอ๊กจิ๋ว ซึ่งอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ของ นคร มณฑลหูเป่ย์ในปัจจุบัน ซินหงีเป็นน้องชายของซินต๋ำ เกิดในตระกูลที่ร่ำรวยและมีอิทธิพลในแถบเมืองเซียงหยงและเสเป๋ง (西平 ซีผิง) ต่อมาในปี ค.ศ. 215 ซินหงีและซินต๋ำร่วมกับเตียวฬ่อยอมสวามิภักดิ์ต่อโจโฉ

รับใช้เล่าปี่

ในปี ค.ศ. 219 เล่าปี่ยกทัพโจมตีโจโฉในยุทธการที่ฮันต๋ง ซินหงีและซินต๋ำแปรพักตร์เข้าด้วยเล่าปี่ เล่าปี่แต่งตั้งให้ซินหงีเป็นขุนพลสถาปนาความเชื่อมั่น (建信將軍 เจี้ยนซิ่นเจียงจฺวิน) และเจ้าเมือง (太守 ไท่โฉ่ว) ของเมืองเสเสีย (西城 ซีเฉิง)

ในปี ค.ศ. 220 ซินหงีซึ่งอยู่ใต้บังคับบัญชาของของเล่าฮองขุนพลและบุตรบุญธรรมของเล่าปี่จึงก่อกบฏต่อเล่าฮองและตีเล่าฮองแตกพ่ายไป ซินหงีและซินต๋ำติดตามเบ้งตัดแปรพักตร์เข้าด้วยโจผี

รับใช้วุยก๊ก

หลังซินหงีกลับมาเข้าด้วยรัฐวุยก๊ก ซินหงีได้รับการแต่งตั้งให้เป็นเจ้าเมือง (太守 ไท่โฉ่ว) ของเมืองเว่ย์ซิง (魏興; อยู่บริเวณในมณฑลฉ่านซีและในมณฑลหูเป่ย์ในปัจจุบัน) และได้รับบรรดาศักดิ์เป็นเจินเซียงโหว (真鄉侯) หรือยฺเหวียนเซียงโหว (員鄉侯) ให้ไปประจำการอยู่ที่สฺวินโข่ว (洵口) ซินหงีมักจะแกะตราราชการหลายอันและแจกจ่ายโดยไม่ได้รับอนุญาต

ในรัชสมัยจักรพรรดิโจยอยแห่งวุยก๊ก จูกัดเหลียงอัครมหาเสนาบดีและผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์แห่งรัฐจ๊กก๊กชักจูงเบ้งตัดให้แปรพักตร์กลับมาเข้าด้วยจ๊กก๊ก เบ้งตัดตอบรับคำจูกัดเหลียงและคิดการจะก่อกบฏต่อวุยก๊ก ซินหงีไม่เห็นด้วยกับเบ้งตัด อีกทั้งเวลานั้นซินหงีก็มีเรื่องขัดแย้งกับเบ้งตัด ซินหงีจึงลอบรายงานไปยังราชสำนักวุยก๊ํกว่าเบ้งตัดกำลังติดต่อกับจ๊กก๊ก ซินหงีนำกำลังไปสกัดทางไปจ๊กก๊กเพื่อไม่ให้ทัพจ๊กก๊กยังมาหนุนช่วยเบ้งตัดได้ ในที่สุดเบ้งตัดจึงถูกสุมาอี้จับตัวมาประหารชีวิตในปี ค.ศ. 228

หลังเบ้งตัดเสียชีวิต ซินหงีรู้สึกวิตกกังวล ขณะนั้นขุนนางคนอื่น ๆ หลายคนในภูมิภาคมอบของกำนัลให้สุมาอี้เพื่อแสดงความยินดีกับชัยชนะของสุมาอี้ในการปราบกบฏเบ้งตัด สุมาอี้ส่งคนถือหนังสือไปตามซินหงี ซินหงีจึงมาพบสุมาอี้ สุมาอี้ถามซินหงีเรื่องการแจกจ่ายตราประทับที่ไม่ได้รับอนุญาต จากนั้นจึงให้คุมตัวซินหงีไปเมืองหลวง ภายหลังมีการย้ายตำแหน่งให้ซินหงีไปเป็นขุนพลเรือหอ (樓船將軍 โหลวฉวานเจียงจฺวิน) หลักฐานทางประวัติศาสตร์ไม่มีการบันทึกถึงซินหงีอีกหลังจากนั้น

ในนิยายสามก๊ก

ในนิยายอิงประวัติศาสตร์เรื่องสามก๊กในศตวรรษที่ 14 ซึ่งเล่าเรื่องเหตุการณ์ก่อนและระหว่างยุคสามก๊ก ซินหงีเดิมเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของโจโฉ ต่อมาเล่าฮองและเบ้งตัดยกกำลังทหารมาตีเมืองเซียงหยง ซินหงีจึงยอมสวามิภักดิ์ต่อเล่าปี่พร้อมกับซินต๋ำ ภายหลังเบ้งตัดมีความผิดต่อเล่าปี่ฐานไม่ไปช่วยกวนอู ซินหงีจึงชักชวนให้เบ้งตัดแปรพักตร์ไปเข้าด้วยวุยก๊ก ในระหว่างการบุกขึ้นเหนือของจูกัดเหลียง เบ้งตัดคิดกลับไปเข้าด้วยจ๊กก๊กและก่อกบฏต่อวุยก๊ก ซินหงีและซินต๋ำแสร้งทำเป็นเข้าด้วยเบ้งตัดแต่ขณะเดียวกันก็ลอบช่วยเหลือกองทัพวุยก๊กที่ยกกำลังมาปราบกบฏจนสามารถกำจัดเบ้งตัดได้สำเร็จ ต่อมาซินหงีและซินต๋ำไปเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของสุมาอี้ในยุทธการที่เกเต๋ง

ในซีรีส์ละครโทรทัศน์เรื่องสามก๊กในปี พ.ศ. 2537 มีการเล่าว่าหลังการเสียชีวิตของเบ้งตัด ซินหงีและซินต๋ำถูกสั่งประหารโดยสุมาอี้เพราะทั้งคู่ไว้ใจไม่ได้ เป็นเรื่องราวเฉพาะในละครชุดนี้ ไม่ปรากฏในนวนิยายสามก๊กต้นฉบับและหลักฐานทางประวัติศาสตร์อย่างเป็นทางการ

หมายเหตุ

1. ในสามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) มักเรียกซ่างยง (上庸) ว่า "ซงหยง" เหมือนกับชื่อ "ซงหยง" ที่ใช้เรียกเมือง "เซียงหยาง" (襄陽) ในที่นี้จึงเรียก "ซ่างยง" ว่า "เซียงหยง" ตามชื่อที่ปรากฏการเรียกใน สามก๊กฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) ตอนที่ 62

อ้างอิง

1. (ครั้งนั้นแฮเฮาเซียงกับซิหลงทหารโจผี ๆ ใช้ให้มาอยู่เมืองยังหยง ให้มาเกลี้ยกล่อมทหารเมืองเซียงหยง) "สามก๊ก ตอนที่ ๖๒". วัชรญาณ. สืบค้นเมื่อ September 27, 2023.{{}}: CS1 maint: url-status ()
2. (以耽弟儀為建信將軍、西城太守) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 40.
3. (申儀叛封，封破走還成都。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 40.
4. (儀魏興太守，封（真鄉侯）〔員鄉侯〕，屯洵口。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 40.
5. (諸葛亮聞之，陰欲誘達，數書招之，達與相報答。魏興太守申儀與達有隙，密表達與蜀潛通，帝未之信也。司馬宣王遣參軍梁幾察之，又勸其入朝。達驚懼，遂反。) อรรถาธิบายจากเว่ยเลฺว่ในจดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 3.
6. (初，申儀久在魏興，專威疆埸，輒承制刻印，多所假授。達既誅，有自疑心。時諸郡守以帝新克捷，奉禮求賀，皆聽之。帝使人諷儀，儀至，問承制狀，執之， ...) จิ้นชู เล่มที่ 1.
7. (達死後，儀詣宛見司馬宣王，宣王勸使來朝。儀至京師，詔轉拜儀樓船將軍，在禮請中。) อรรถาธิบายจากเว่ยเลฺว่ในจดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 40.

บรรณานุกรม

• ตันซิ่ว (ศตวรรษที่ 3). จดหมายเหตุสามก๊ก (ซันกั๋วจื้อ).
• เผย์ ซงจือ (ศตวรรษที่ 5). อรรถาธิบายจดหมายเหตุสามก๊ก (ซานกั๋วจื้อจู้).
• (648). (จิ้นชู).
• ล่อกวนตง (ศตวรรษที่ 14). สามก๊ก (ซันกั๋วเหยี่ยนอี้).