ซาโยนาระ คุณครูผู้สิ้นหวัง

ซาโยนาระ คุณครูผู้สิ้นหวัง (ญี่ปุ่น: さよなら絶望先生; โรมาจิ: Sayonara, Zetsubou-Sensei) เป็นซีรีส์มังงะญี่ปุ่น ที่เขียนและวาดภาพประกอบโดย เริ่มได้รับการตีพิมพ์ในนิตยสารโชเน็นรายสัปดาห์ ของโคดันชะ ตั้งแต่เดือนเมษายน พ.ศ. 2548 ถึงมิถุนายน พ.ศ. 2555 มีการรวบรวมไว้เป็นเล่ม (ทังโกบง) มังงะได้รับการดัดแปลงเป็นอนิเมะทีวีซีรีส์สามเรื่อง และสองชุดวิดีโอแอนิเมชั่นดั้งเดิม (OVA) แอนิเมชั่นเคลื่อนไหวโดยสตูดิโอ ระหว่างปี พ.ศ. 2550 ถึง พ.ศ. 2553 มังงะได้รับรางวัล ครั้งที่ 31 ในหมวดโชเน็ง เมื่อปี พ.ศ. 2550 ในประเทศไทยมังงะมีลิขสิทธิ์โดยสำนักพิมพ์วิบูลย์กิจ

ซาโยนาระ คุณครูผู้สิ้นหวัง
さよなら絶望先生
ชื่อภาษาอังกฤษ	Sayonara, Zetsubou-Sensei
มังงะ
เขียนโดย
สำนักพิมพ์	โคดันชะ วิบูลย์กิจ
อนิเมะ
กำกับโดย	อากิยูกิ ชินโบว
สตูดิโอ	Shaft
อนิเมะ
(Zoku) Sayonara, Zetsubou-Sensei
กำกับโดย	อากิยูกิ ชินโบว
สตูดิโอ	Shaft
อนิเมะ
Goku: Sayonara, Zetsubou-Sensei
กำกับโดย	อากิยูกิ ชินโบว
สตูดิโอ	Shaft
อนิเมะ
Zan: Sayonara, Zetsubou-Sensei
กำกับโดย	อากิยูกิ ชินโบว
สตูดิโอ	Shaft
อนิเมะ
Zan: Sayonara, Zetsubou-Sensei Bangaichi
กำกับโดย	อากิยูกิ ชินโบว
สตูดิโอ	Shaft

ตัวละคร

อิโตะชิคิ โนโซมุ

อาจารย์ที่มองโลกในแง่ร้ายตลอด ชอบแต่งตัวสไตล์ญี่ปุ่น มีความฝันว่าอยากจะตาย แต่ก็ไม่เคยตายได้สำเร็จสักครั้ง เมื่อ เขียนติดกันก็จะอ่านว่า "เซ็ทสึโบ" ที่แปลว่าสิ้นหวัง

อาราอิ จิเอะ

อาจารย์สาวที่โนโซมุมักเข้าไปปรึกษาหรือระบายความในใจเป็นประจำ

ฟุอุระ คะฟุกะ

สาวน้อยผู้มองโลกในแง่ดี เป็นนักเรียนคนแรกที่เรียก โนโซมุว่า "อาจารย์เซ็ตซึโบ" ที่แปลว่าสิ้นหวัง

โคโมริ คิริ

สาวน้อยฮิคิโคโมริ ที่มักหมกตัวอยู่แต่ในห้องไม่ยอมออกไปไหน แต่พักหลังติดใจโนโซมุ เลยหันมาหมกตัวอยู่ที่โรงเรียน

สึเนะสึคิ มาโตอิ

สาวน้อยโรคจิตผู้มีความรักอันรุนแรง เมื่อมีแฟนหรือแอบชอบใครก็จะเปลี่ยนบุคลิกไปตามแฟนหรือคนที่แอบชอบ และมักจะติดตามคนที่สนใจอยู่ตลอดเวลา ไม่ว่าจะโทรศัพท์ไปหาทุก 5 นาที หรือไม่ก็ติดเครื่องดักฟังไว้ ตอนนี้แอบชอบ อ.เซ็ตสึโบ อยู่

โคะบุชิ อาบิรุ

สาวน้อยที่ชื่นชอบหาง ไม่ว่าจะเป็นหางแบบไหนก็ตาม เธอมักจะหลงใหล และมีสะสมไว้ ที่สำคัญยังชอบหาความรุนแรงใส่ตัว มักจะบาดเจ็บอยู่เป็นประจำ

คิมุระ คาเอเระ (คาเอเดะ)

สาวน้อยจากนอก ที่มีสองบุคลิก สุดมั่น และ เรียบร้อยกุลสตรี

โอโตะนาชิ เมรุ

สาวน้อยเมล์นรก ไม่ยอมพูดจากับใคร แต่มักจะส่งเป็นอีเมลทางโทรศัพท์แทน มักมีปัญหากับการหาสัญญาณให้โทรศัพท์

คึทสึ จิริ

สาวน้อยผู้ยึดมั่นความพิถีพิถัน เป็นคนที่ระเบียบจัดมาก จนคล้าย ๆ กับเผด็จการ มีเอกลักษณ์คือผมยาวแสกกลาง

เซคิอุทสึ มาเรีย ทาโร่

สาวน้อยลี้ภัย ที่ลักลอบเข้ามาตามตู้คอนเทนเนอร์ บ้านเกิดอยู่แถวทวีปเอเชีย มีสีผิวคล้ำ และไม่ใส่รองเท้าเป็นเอกลักษณ์ แอบลักลอบเข้ามาเรียนโรงเรียนที่โนโซมุสอนอยู่

ฮิโต นามิ

สาวน้อยที่ปกติที่สุดในบรรดาเพื่อน ๆ ของเธอ แต่ไม่ค่อยจะยอมรับว่าตัวเองปกติ จึงถูกล้อเรื่อง "ความปกติ" ของตนเองอยู่เสมอ ๆ

ฟูจิโยมิ ฮารุมิ

สาวแว่นสาย Yaoi เขียนโดจินชิขายเสมอ มีความสามรถทางกีฬาในระดับสูง แต่ไม่ถูกใช้งาน

อิโตะชิคิ มิโคโตะ

ลูกชายคนที่สามแห่งตระกูลอิโตะชิคิ เป็นพี่ชายของโนโซมุ และเป็นคุณหมอ และลักษณะชื่อก็คล้ายกับโนโซมุ เมื่อ เขียนติดกันก็จะอ่านว่า "เซ็ทสึเมย์" ที่แปลว่าตาย

อิโตะชิคิ ริน

น้องสาวของโนซุมุ อายุเพียงแค่ 17 ปี เป็นครูสอนจัดดอกไม้ ลักษณะชื่อเมื่อเอามาเขียนติดกัน จะอ่านว่า "เซ็ทสึริน" ที่แปลว่าเก่ง (ในเรื่องอย่างว่า)

อุซึงิ คาเงะโร่

ประธานห้องตัวจริงเสียงจริง แต่ไม่มีใครรู้จัก มักอยู่นอกสายตา มีเอกลักษณ์คือ หนุ่มใส่แว่น และหัวล้านตรงกลาง

คุโด จุน

นักเรียนหนุ่มที่ชอบอ่านหนังสือ และมีพรสวรรค์ในการเล่าเรื่องต่าง ๆ

โคโตะนน

เป็นเน็ตไอดอล หรือ หญิงสาวที่มีชื่อเสียงในโลกอินเทอร์เน็ต แต่ตัวจริงกับรูปในอินเทอร์เน็ตมักจะแตกต่างกันมาก

อิโตะชิคิ มะจิรุ

ลูกชายของ อิโตะชิคิ เอนิชิ ที่เป็นพี่ชายของโนโซมุ แอบมาอาศัยที่บ้านของโนโซมุ

รูปแบบต่าง ๆ

มังงะ

การ์ตูนเรื่องนี้แต่งและวาดภาพโดย จัดพิมพ์ในประเทศญี่ปุ่นเป็นครั้งแรกภายใต้ลิขสิทธิ์ของ โคดันชะ และตีพิมพ์ในนิตยสาร โชเน็นแม็กกาซีน ฉบับภาษาญี่ปุ่นปัจจุบันมีจำนวน 26 เล่ม และในประเทศไทยโดย สำนักพิมพ์วิบูลย์กิจ ปัจจุบันมีจำนวน 16 เล่ม

#	ชื่อเล่ม	วันที่ออกจำหน่ายต้นฉบับ	วันที่ออกจำหน่าย ภาษาไทย
01	-	16 กันยายน 2548	31 พฤษภาคม 2551
001. ซาโยนาระคุณครูผู้สิ้นหวัง 002. อาจารย์เซ็ทซึโบกลับมาแล้ว 003. พอข้ามอุโมงค์พ้นก็ขาวโพลน 004. ไม่มีใครอยู่เบื้องหน้าผม ข้างหลังผมมีเธออยู่ 005. ไม่ยอมแพ้ทั้งเรื่องศอกและเข่า 006. บินข้ามประเทศนั้นมา 007. ชีวิตไม่มีเสาอากาศ 008. เก็บหนังสือเข้าชั้นให้ดี ๆ แล้วไปที่เมืองกันเถอะ 009. ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นพวกเราก็ต้องรวมกลุ่มกัน 010. ห้องนี้เป็นห้องเรียนที่มีปัญหาเยอะ
02	-	16 ธันวาคม 2548	15 มิถุนายน 2551
011. ขอให้พระจันทร์คืนนี้เดือนนี้หม่นหมองด้วยน้ำตาของผม 012. ผมทรงหน้าม้าที่เพิ่งถูกเปิดออก 013. ขอให้ไม่มีเรื่องอะไรที่เธอรู้ 014. ฉันมันคนในลืบเงาโดยโชคชะตา 015. สารภาพนามแฝง 016. ผู้คนเยอะแยะไปหมดเลย 017. พี่ครับ ผมเป็นขุนนาง 018. กระโดดหนีไปก่อนจะสบตา 019. เพราะงั้นแหละถึงได้หนี ตามมาสิ! ฟิโรสตราตอส! 020. มันไม่ค่อยมั่นคง ฉันจึงออกไปตามหาท้องฟ้า
03	-	17 มีนาคม 2549	15 กรกฎาคม 2551
021. เมืองที่อุบาทว์เกินไปจนเศร้า 022. เคยอ่านแต่หนังสือที่น่าอาย 023. มนุษย์วัฒนธรรมคนหนึ่ง หลบฝนอยู่ที่ใต้ประตูราโชมอน 024. ต้องเผาสะพานยามะนัตสึ 025. ฉันเกษียณอายุแล้วแต่ยังไม่มีงานทำ 026. เช้าวันหนึ่งพอ เกรกอล แซมซ่า ตื่นขึ้นมาก็ต้องแบกโอะมิโคะชิ 027. หญ้าชมจันทร์ที่ฟูจิมันผิด 028. ขึ้นปีใหม่ปีนี้ กะจะพิสูจน์ดูซะหน่อย 029. เซื่องซึมตามอย่างพ่อแม่ เลยจำศีลมาตั้งแต่เด็ก 030. เนินมุซาชิในตอนนี้ช่างมืดมิด

แหล่งข้อมูลอื่น

• โคดันชะ 2009-07-09 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน (ญี่ปุ่น)