ชาวฟิลิสตีน

ชาวฟิลิสตีน (อังกฤษ: Philistines; ฮีบรู: פְּלִשְׁתִּים, อักษรโรมัน: Pəlīštīm; กรีกคอยนี (LXX): Φυλιστιείμ, อักษรโรมัน: Phulistieím) เป็นกลุ่มชนโบราณซึ่งตั้งถิ่นฐานอยู่บริเวณชายฝั่งตอนใต้ของคานาอันในช่วงศตวรรษที่ 12 จนถึง 604 ปีก่อนคริสต์ศักราชก่อนที่จะถูกเนรเทศไปยังเมโสโปเตเมียโดยพระเจ้าเนบูคัดเนสซาร์ที่ 2 แห่ง หลังดินแดนนี้กลายเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดินี้และจักรวรรดิเปอร์เซีย พวกเขาจึงสูญเสียเอกลักษณ์ทางชาติพันธุ์และหายไปจากบันทึกทางประวัติศาสตร์และโบราณคดีในปลายศตวรรษที่ 5 ก่อนคริสต์ศักราช ชนกลุ่มนี้มักมีข้อขัดแย้งกับวงศ์วานอิสราเอลในเรื่องคัมภีร์ไบเบิล แม้ว่าแหล่งข้อมูลหลักเกี่ยวกับชาวฟิลิสตีนนั้นพบได้ในคัมภีร์ฮีบรู มีการบันทึกถึงพวกเขาครั้งแรกในที่วิหารของฟาโรห์แรเมซีสที่ 3 ที่ ซึ่งบันทึกชื่อพวกเขาเป็น (ยอมรับเป็นคำร่วมเชื้อสายของภาษาฮีบรูว่า Peleshet); เทียบกับศัพท์ภาษาอัสซีเรียเป็น Palastu,Pilišti, หรือ Pilistu

รายละเอียดจากพระคัมภีร์ระบุเมืองของฟิลิสตีน 5 แห่ง: กาซา, , , และ

หมายเหตุ

1. 𓊪𓏲𓂋𓏤𓏤𓐠𓍘𓇋𓍑
2. 𒉺𒆷𒀸𒌓
3. 𒉿𒇷𒅖𒋾
4. 𒉿𒇷𒅖𒌓

อ้างอิง

1. St. Fleur, Nicholas. 2019. "DNA Begins to Unlock Secrets of the Ancient Philistines." New York Times.
2. Meyers 1997, p. 313.
3. Raffaele D'Amato; Andrea Salimbeti (2015). Sea Peoples of the Bronze Age Mediterranean c.1400 BC-1000 BC. Bloomsbury Publishing. pp. 30–32. ISBN .
4. Hans Wildberger (1979) [1978]. Isaiah 13-27: A Continental Commentary. แปลโดย Thomas H. Trapp. Fortress Press. p. 95. ISBN .

ข้อมูล

• Meyers, Eric M. (1997). The Oxford Encyclopedia of Archaeology in the Near East: Volume 4. Oxford, United Kingdom: Oxford University Press. ISBN .

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ ชาวฟิลิสตีน