น หว เจ น จ น 女真 เป นกล มคนท พ ดภาษาต งก ซ กในเอเช ยตะว นออกส บเช อสายมาจาก อาศ ยอย ในภาคตะว นออกเฉ ยงเหน อของจ นหร อท เ

นฺหวี่เจิน (จีน: 女真) เป็นกลุ่มคนที่พูดภาษาตุงกูซิกในเอเชียตะวันออกสืบเชื้อสายมาจาก อาศัยอยู่ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของจีนหรือที่เรียกว่าแมนจูเรียก่อนศตวรรษที่ 18 หฺวัง ไท่จี๋ เปลี่ยนชื่อนฺหวี่เจินเป็นแมนจูในปี ค.ศ. 1635 กลุ่มชาวนฺหวี่เจินกลุ่มต่าง ๆ ใช้ชีวิตเป็นนักล่าสัตว์ คนเลี้ยงสัตว์กึ่งเร่ร่อน หรือเกษตรกร

ชาวนฺหวี่เจิน

ชื่อภาษาจีน

อักษรจีนตัวเต็ม

女眞

อักษรจีนตัวย่อ

女真

การถอดเสียง
ภาษาจีนกลางมาตรฐาน
ฮั่นยฺหวี่พินอิน	Nǚzhēn
เวด-ไจลส์	Ju-chen

ชื่อเกาหลีใต้

ฮันกึล

여진

การถอดเสียง
อาร์อาร์	yeojin

ชื่อคีตัน

คีตัน

dʒuuldʒi

ราชวงศ์หมิงจำแนกพวกเขาออกเป็น 3 กลุ่มซึ่งสะท้อนความใกล้ชิดกับหมิง:

(จีน: 建州) นฺหวี่เจินบางส่วนผสมกับเกาหลีและจีนอาศัยอยู่ใกล้กับแม่น้ำมูดาน และเหลียวตง พวกเขาได้ชื่อว่าตัดเย็บเสื้อผ้าได้คล้ายกับชาวจีน และดำรงชีวิตด้วยการล่าสัตว์และตกปลา ทำการเกษตร ค้าขายไข่มุกและโสม
(จีน: 海西) นฺหวี่เจินซึ่งตั้งชื่อตามแม่น้ำไห่ซีหรือซงฮัว เป็นชนเผ่าที่มีประชากรจำนวนมากและเป็นอิสระ ส่วนใหญ่เป็นผู้เลี้ยงสัตว์กึ่งเร่ร่อนทางตะวันตกและเกษตรกรผู้อยู่ประจำทางตะวันออก พวกเขาเป็นชาวนฺหวี่เจินที่ได้รับอิทธิพลอย่างมากจากชาวมองโกล
(จีน: 野人) บางครั้งใช้เรียกนฺหวี่เจินทั้งหมด โดยเจาะจงกว่านั้นหมายถึงชาวเมืองทางตอนเหนือของแมนจูเรียที่มีประชากรน้อย เหนือหุบเขาแม่น้ำเหลียวและซงฮัว โดยหาเลี้ยงตัวเองด้วยการล่าสัตว์ ตกปลา เลี้ยงหมู และเกษตรกรรมบางส่วน

ชาวนฺหวี่เจินส่วนใหญ่เป็นที่รู้จักจากบรรพบุรุษของราชวงศ์จินและราชวงศ์ชิงที่พิชิตดินแดนจีน ราชวงศ์หลังซึ่งแต่เดิมเรียกตัวเองว่าจินยุคหลัง ก่อตั้งโดยหนูเอ่อร์ฮาชื่อ ผู้บัญชาการของเจี้ยนโจว นฺหวี่เจิน ผู้ซึ่งรวบรวมชนเผ่านฺหวี่เจินส่วนใหญ่ให้เป็นปึกแผ่น รวมประชากรทั้งหมดของพวกเขาเข้ากับกองทหารที่สืบทอดกันมาซึ่งรู้จักกันในชื่อแปดกองธงและอุปถัมภ์การสร้างอักษรสำหรับภาษาของตนซึ่งอิงจากอักษรมองโกล ในปี ค.ศ. 1635 คำว่า แมนจู ถูกกำหนดให้เป็นชื่อเดียวสำหรับชนชาตินั้น

อ้างอิง

Grand Dictionnaire Ricci de la Langue Chinoise, Vol. IV, Paris: Institut Ricci, 2001, p. 697. (ในภาษาฝรั่งเศส) & (ในภาษาจีน)
[The State Name of the Liao Dynasty was not “Qara Khitai (Liao Khitai )”] (PDF). 愛新覚羅烏拉熙春女真契丹学研究 (ภาษาจีน). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 27 September 2011.
Zarrow, Peter (2015-09-23). Educating China: Knowledge, Society and Textbooks in a Modernizing World, 1902–1937 (ภาษาอังกฤษ). Cambridge University Press. p. 191. ISBN . Fan and Han noted that the Jurchens were of the Eastern Hu race (Donghuzu)
Lee, Lily Xiao Hong; Wiles, Sue (2014-03-13). Biographical Dictionary of Chinese Women: Tang Through Ming, 618-1644 (ภาษาอังกฤษ). M.E. Sharpe. p. 222. ISBN . The Jin dynasty was established by the Jurchen people, ancestors of the Manchus who later founded the Qing dynasty.
Roth Li 2002, pp. 11–13.

แหล่งข้อมูล

; Jin, Shi (2007), "Manchuria from the Fall of the Yuan to the Rise of the Manchu State (1368–1636)" (PDF), Ritsumeikan Bungaku, pp. 12–34
Arnold, Lauren (1999), Mark Stephen Mir (บ.ก.), Princely Gifts and Papal Treasures: The Franciscan Mission to China and Its Influence on the Art of the West, 1250–1350, Desiderata Press, p. p. 179, ISBN
Bretschneider, E. (2013), "Pei Shi Ki", Mediaeval Researches from Eastern Asiatic Sources: Fragments towards the Knowledge of the Geography and History of Central and Western Asia from the 13th to the 17th Century, Vol. I, London: Routledge, Trench, Trübner, & Co., p. 25, ISBN
Breuker, Remco E. (2010), Establishing a Pluralist Society in Medieval Korea, 918-1170: History, Ideology and Identity in the Koryŏ Dynasty, Brill's Korean Studies Library, vol. 1, Leiden: Brill, pp. 220-221, ISBN
Chan Hok-lam (1988), "The Chien-wen, Yung-lo, Hung-hsi, and Hsüan-te Reigns, 1399–1435", ใน Frederick W. Mote; Denis Twitchett; John K. Fairbank (บ.ก.), The Cambridge History of China, Volume 7: The Ming Dynasty, 1368–1644, Pt. 1, Cambridge: Cambridge University Press, pp. 182–304, ISBN
Clark, Donald N. (1998), "Sino-Korean Tributary Relations under the Ming", ใน Denis C. Twitchett; Frederick W. Mote (บ.ก.), The Cambridge History of China, Volume 8: The Ming Dynasty, 1368–1644, Pt. 2, Cambridge: Cambridge University Press, pp. 272–300, ISBN
Cosmo, Nicola Di (2007), The Diary of a Manchu Soldier in Seventeenth-Century China: "My Service in the Army", by Dzengseo, Routledge Studies in the Early History of Asia, vol. 3, Routledge, p. 3, ISBN
Crossley, Pamela Kyle (1997), The Manchus, Blackwell Publishers
Dardess, John W. (2012), Ming China, 1368–1644: A Concise History of a Resilient Empire, Rowman & Littlefield, p. 18, ISBN
Elliott, Mark C. (2001), The Manchu Way: The Eight Banners and Ethnic Identity in Late Imperial China (illustrated, reprint ed.), Stanford University Press, ISBN
Fox, Ralph (1936), Genghis Khan, Harcourt & Brace, p. 278
Franke, Herbert (1990), "The Forest Peoples of Manchuria: Kitans and Jurchens", ใน Denis Sinor (บ.ก.), The Cambridge History of Early Inner Asia, Vol. I, Cambridge: Cambridge University Press, pp. 400–423, ISBN
Franke, Herbert (1994), "The Chin Dynasty", ใน Twitchett, Denis C.; Franke, Herbert (บ.ก.), The Cambridge History of China, Volume 6: Alien Regimes and Border States, 907–1368, Cambridge: Cambridge University Press, pp. 215–320, ISBN
Gernet, Jacques (1972), Le Monde Chinois [A History of Chinese Civilization], Cambridge: translated by J.R. Foster and Charles Hartman for Cambridge University Press in 1982, p. 356, ISBN
Goodrich, Luther Carrington, บ.ก. (1976), Dictionary of Ming Biography, 1368-1644, vol. 2, Association for Asian Studies. Ming Biographical History Project Committee (illustrated ed.), Columbia University Press, p. 1066, ISBN
Gorelova, Liliya M., บ.ก. (2002), Manchu Grammar, Part 8, Handbook of Oriental Studies, vol. 7, Brill Academic Pub, pp. 13–14, ISBN
Hoong Teik Toh (2005), Materials for a Genealogy of the Niohuru Clan with Introductory Remarks on Manchu Onomastics, Aetas Manjurica, vol. 10, Wiesbaden: Otto Harrassowitz KG, ISBN
Howorth, H.H. (October 1871), James Summers (บ.ก.), "The Origines of the Manchus", The Phœnix: A Monthly Magazine for India, Burma, Siam, China, Japan, & Eastern Asia, vol. II no. 16, London, pp. 53–57
Huang, Pei (1990), "New Light on The Origins of The Manchus", Harvard Journal of Asiatic Studies, 50 (1): 239–282, doi:10.2307/2719229, JSTOR 2719229
Huttman, William (1843), "An Account of Peking", Fisher's Colonial Magazine and Commercial Maritime Journal, Vol. II, London: Fisher, Son, & Co., p. 178
Janhunen, Juha (2004), "From Choson to Jucher: On the Possibilities of Ethnonymic Continuity in Greater Manchuria", ใน Marek Stachowski; Kinga Maciuszak (บ.ก.), (PDF), Krakow: Jagiellonian University Press, pp. 67 ff, คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2017-05-10, สืบค้นเมื่อ 2023-03-27
Kane, Daniel (1997), "Language Death and Language Revivalism: The Case of Manchu", Central Asiatic Journal, vol. 41, pp. 231–249
Keane, Augustus Henry; Quiggin, A. Hingston; Haddon, A.C. (1920), Man: Past and Present, Cambridge: Cambridge University Press, p. 279, ISBN
Lach, Donald F.; Kley, Edwin J. Van (1998), Asia in the Making of Europe, Vol. III, p. 1760
Lanciotti, Lionello, บ.ก. (1980), La donna nella Cina imperiale e nella Cina repubblicana, Civiltà veneziana: Studi, vol. 36, L. S. Olschki, ISBN , ISSN 0069-438X
Meng, Sen (2006), 《满洲开国史讲义》 [Lecture Notes on Early Manchu History], Zhonghua Book Co., ISBN
Mitamura, Taisuke (1970), Chinese eunuchs: the structure of intimate politics, C.E. Tuttle Co., p. 54, ISBN
Morgan, E. Delmar (1872), "An Expedition through Manchuria, from Pekin to Blagovestchensk, in 1870, by the Archimandrite Palladius, Chief of the Russo-Greek Church Mission at Pekin", The Journal of the Royal Geographical Society, Vol. XLII, London: William Clowes & Sons for John Murray, p. 159
(1815–1823), , Macao: East India Company's Press
- Morrison, Robert (1820), Part II.—Vol. II., Printed at the Honorable East India company's press, by P.P. Thoms; [etc., etc.] of Morrison (1815–1823).
Mote, Frederick (1999), Imperial China, 900–1800, Harvard University Press, p. 195
Muto, Tomio (1939), Pan-Pacific, Pan-Pacific Union, pp. 113–114
Pelliot, Paul (1959), Notes on Marco Polo, Vol. I, Paris: Imprimerie Nationale, §161: Ciorcia
Perdue, Peter C (2009), China Marches West: The Qing Conquest of Central Eurasia (reprint ed.), Harvard University Press, p. 127, ISBN , สืบค้นเมื่อ 10 March 2014
Peterson, Willard J., บ.ก. (2002), The Cambridge History of China, Volume 9: The Ch'ing Dynasty to 1800, Pt. 1, Cambridge: Cambridge University Press, pp. 13, 31, ISBN
Rachewiltz, Igor De, บ.ก. (1993), "In the Service of the Khan: Eminent Personalities of the Early Mongol-Yüan Period (1200–1300)", Asiatische Forschungen: Monographienreihe zur Geschichte, Kultur und Sprache der Völker Ost- und Zentralasiens, Otto Harrassowitz Verlag, 121: 112, ISBN , ISSN 0571-320X, สืบค้นเมื่อ 10 March 2014
Ravenstein, Ernest George; Keane, Augustus Henry, บ.ก. (1882), The Universal Geography, Vol. VII, J.S. Virtue & Co., p. 121
Rawski, Evelyn S. (Nov 1996), "Presidential Address: Reenvisioning the Qing: The Significance of the Qing Period in Chinese History", The Journal of Asian Studies, Association for Asian Studies, 55 (4): 829–850, doi:10.2307/2646525, JSTOR 2646525, S2CID 162388379
Rawski, Evelyn S. (15 November 1998), The Last Emperors: A Social History of Qing Imperial Institutions, University of California Press, p. 43, ISBN
Reardon-Anderson, James (October 2000), "Land Use and Society in Manchuria and Inner Mongolia during the Qing Dynasty", Environmental History, Forest History Society and American Society for Environmental History, 5 (4): 503–530, doi:10.2307/3985584, JSTOR 3985584, S2CID 143541438
Rockhill, William Woodville (1967), The Journey of William of Rubruck to The Eastern Parts of the World, 1253-55, As Narrated by Himself, With Two Accounts of the Earlier Journey of John of Pian de Carpine
Ross, John (1891), The Manchus, or, The Reigning Dynasty of China: Their Rise and Progress, London: Elliot Stock, p. 76
Rossabi, Morris (1998), "The Ming and Inner Asia", ใน Denis C. Twitchett; Frederick W. Mote (บ.ก.), The Cambridge History of China, Volume 8: The Ming Dynasty, 1368–1644, Pt. 2, Cambridge: Cambridge University Press, pp. 221–71, ISBN
Roth Li, Gertraude. "State Building Before 1644". In Peterson (2002).
Seth, Michael J. (2006), A Concise History of Korea: From the Neolithic Period Through the Nineteenth Century, Rowman & Littlefield, p. 138, ISBN
Seth, Michael J. (16 October 2010), A History of Korea: From Antiquity to the Present, Rowman & Littlefield Publishers, p. 144, ISBN
Stolberg, Eva M. (2015), "Tungusic", ใน (บ.ก.), Native Peoples of the World: An Encyclopedia of Groups, Cultures, and Contemporary Issues, Abingdon: Routledge, pp. 713–714, ISBN
Serruys, Henry (1955), "Sino-J̌ürčed relations during the Yung-Lo period, 1403–1424", Asiatische Forschungen, O. Harrassowitz, 4: 22, ISBN , ISSN 0571-320X
(2000), , East Asian Studies 210: Introduction to Nomadic Cultures, Western Washington University, คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-06-01, สืบค้นเมื่อ 16 February 2014
(1855), Translation of the Ts'ing Wan K'e Mung, A Chinese Grammar of the Manchu Tartar Language, with Introductory Notes on Manchu Literature, Shanghai: London Mission Press, p. lxxvi
Wang, Yuan-kang (6 December 2010), Harmony and War: Confucian Culture and Chinese Power Politics, Columbia University Press, p. 301, ISBN
Wei Cuiyi Wei Ts'ui-i; Karl W. Luckert (1998), Uighur Stories from along the Silk Road, University Press of America, p. 91
Williams, Henry Smith (1904), The Historians' History of the World: Poland, The Balkans, Turkey, Minor Eastern States, China, Japan, Outlook Company, p. 272
Wittfogel, Karl August; Fêng, Chia-shêng (March 1946), History of Chinese Society: Liao, 907–1125, Transactions of the American Philosophical Society, vol. 36, American Philosophical Society, p. 10, ISBN
Wurm, Stephen Adolphe; Mühlhäusler, Peter; Tyron, Darrell T., บ.ก. (1996), Atlas of Languages of Intercultural Communication in the Pacific, Asia, and the Americas, vol. 1, Walter de Gruyter, p. 828, ISBN
(1860), "On an Ancient Inscription in the Neu-chih Language", Journal of the Royal Asiatic Society of Great Britain and Ireland, Vol. XVII, London: John W. Parker & Son, pp. 331–345
Yule, Henry (1878), "China" , ใน Baynes, T. S. (บ.ก.), Encyclopædia Britannica, vol. 5 (9th ed.), New York: Charles Scribner's Sons, p. 627
Yule, Henry (1911). "China" . ใน Chisholm, Hugh (บ.ก.). สารานุกรมบริตานิกา ค.ศ. 1911. Vol. 6 (11 ed.). สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์. p. 189.
Zhang Boquan (1984), 《金史简编》, Liaoning People's Publishing, pp. 97–98
Zhang Feng (2008), , ISA's 49th Annual Convention, San Francisco, March 26–29, 2008, International Relations Department The London School of Economics and Political Science, pp. 29, 30, คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 20 April 2014, สืบค้นเมื่อ 18 April 2014

[1] Grand Dictionnaire Ricci de la Langue Chinoise, Vol. IV, Paris: Institut Ricci, 2001, p. 697. (ในภาษาฝรั่งเศส) & (ในภาษาจีน)

[2] [The State Name of the Liao Dynasty was not “Qara Khitai (Liao Khitai )”] (PDF). 愛新覚羅烏拉熙春女真契丹学研究 (ภาษาจีน). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 27 September 2011.

[3] Zarrow, Peter (2015-09-23). Educating China: Knowledge, Society and Textbooks in a Modernizing World, 1902–1937 (ภาษาอังกฤษ). Cambridge University Press. p. 191. ISBN . Fan and Han noted that the Jurchens were of the Eastern Hu race (Donghuzu)

[4] Lee, Lily Xiao Hong; Wiles, Sue (2014-03-13). Biographical Dictionary of Chinese Women: Tang Through Ming, 618-1644 (ภาษาอังกฤษ). M.E. Sharpe. p. 222. ISBN . The Jin dynasty was established by the Jurchen people, ancestors of the Manchus who later founded the Qing dynasty.

[FOOTNOTERoth_Li200211–13-5] Roth Li 2002, pp. 11–13.