ฉาน ย หว จ นต วย อ 单于 จ นต วเต ม 單于 พ นอ น Chányú หร อ ช าน ย หว จ น 善于 พ นอ น Shànyú ย อมาจาก เช งหล ก ถ ฉาน ย หว จ น 撐

ฉาน-ยฺหวี (จีนตัวย่อ: 单于; จีนตัวเต็ม: 單于; พินอิน: Chányú) หรือ ช่าน-ยฺหวี (จีน: 善于; พินอิน: Shànyú) ย่อมาจาก เชิงหลีกูถูฉาน-ยฺหวี (จีน: 撐犁孤塗單于; พินอิน: Chēnglí Gūtú Chányú) เป็นชื่อตำแหน่งที่ใช้โดยผู้ปกครองสูงสุดของชนร่อนเร่ในเป็นเวลา 8 ศตวรรษ จนกระทั่งถูกแทนที่ด้วยตำแหน่ง "" ในปี ค.ศ. 402 การใช้ชื่อตำแหน่งฉาน-ยฺหวีที่มีชื่อเสียงคือการใช้โดยตระกูล (攣鞮) แห่งชนเผ่าซฺยงหนูในยุคราชวงศ์ฉิน (221–206 ปีก่อนคริสตกาล) และราชวงศ์ฮั่น (206 ปีก่อนคริสตกาล – ค.ศ. 220) ภายหลังชาวจีนยังใช้ชื่อตำแหน่งฉาน-ยฺหวีในการกล่าวถึงผู้นำชนเผ่า (突厥) ด้วย

รูปจำลองของหัวหน้านักรบชนเผ่าซฺยงหนูในช่วงศตวรรษที่ 2 ก่อนคริสตกาล - คริสต์ศตวรรษที่ 1 โดยนักโบราณคดี พิพิธภัณฑสถานกลางแห่งรัฐคาซัคสถาน

อ้างอิง

Museum notice
Kradin, Nikolay N. (23 January 2020). "Some Aspects of Xiongnu History in Archaeological Perspective". Competing Narratives between Nomadic People and their Sedentary Neighbours. 7thInternational Conference on the Medieval History of the Eurasian Steppe. Vol. 53. pp. 149–165. doi:10.14232/sua.2019.53.149-165. ISBN . Nonetheless, among archaeologists, there are many supporters of the Xiongnu migration to the West. In recent years, S. Botalov (2009) constructed a broad picture of the migration of the Xiongnu to the Urals, and then Europe. In Kazakhstan, A.N. Podushkin discovered the Arysskaya culture with a distinct stage of Xiongnu influence (2009). Russian archaeologists are actively studying the Hun sites in the Caucasus (Gmyrya 1993; 1995)
Podushkin, A.A. 2009. Xiongnu v Yuznom Kazakhstane. In: Nomady kazakhstanskikh stepey: etnosociokulturnye protsessy i kontakty v Evrazii skifo sakskoy epokhi: Edited by Z. Samashev, Astana: Ministry of Culture and Information of the Kazakhstan Republic: 147‒154
Taskin V.S. "Materials on history of Dunhu group nomadic tribes", Moscow, 1984, p. 305,306, (Таскин В.С. "Mатериалы по истории древних кочевых народов группы Дунху") (ในภาษารัสเซีย)

อ่านเพิ่มเติม

Yap, Joseph P. (2019). The Western Regions, Xiongnu and Han, from the Shiji, Hanshu and Hou Hanshu. ISBN .

[1] Museum notice

[2] Kradin, Nikolay N. (23 January 2020). "Some Aspects of Xiongnu History in Archaeological Perspective". Competing Narratives between Nomadic People and their Sedentary Neighbours. 7thInternational Conference on the Medieval History of the Eurasian Steppe. Vol. 53. pp. 149–165. doi:10.14232/sua.2019.53.149-165. ISBN . Nonetheless, among archaeologists, there are many supporters of the Xiongnu migration to the West. In recent years, S. Botalov (2009) constructed a broad picture of the migration of the Xiongnu to the Urals, and then Europe. In Kazakhstan, A.N. Podushkin discovered the Arysskaya culture with a distinct stage of Xiongnu influence (2009). Russian archaeologists are actively studying the Hun sites in the Caucasus (Gmyrya 1993; 1995)
Podushkin, A.A. 2009. Xiongnu v Yuznom Kazakhstane. In: Nomady kazakhstanskikh stepey: etnosociokulturnye protsessy i kontakty v Evrazii skifo sakskoy epokhi: Edited by Z. Samashev, Astana: Ministry of Culture and Information of the Kazakhstan Republic: 147‒154

[3] Taskin V.S. "Materials on history of Dunhu group nomadic tribes", Moscow, 1984, p. 305,306, (Таскин В.С. "Mатериалы по истории древних кочевых народов группы Дунху") (ในภาษารัสเซีย)