บทความน ไม ม การอ างอ งจากแหล งท มาใดกร ณาช วยปร บปร งบทความน โดยเพ มการอ างอ งแหล งท มาท น าเช อถ อ เน อความท ไม ม แหล


สัญลักษณ์
สัตว์ปีก	นกสาลิกาปากดำ (Pica pica)
ดอกไม้	ดอกการบูร (Cinnamomum camphora)
ต้นไม้	ต้นการบูร (Cinnamomum camphora)

ประวัติศาสตร์

ซางะเป็นหนึ่งในจังหวัดที่เล็กที่สุดในญี่ปุ่น แต่เป็นเวทีสำคัญในประวัติศาสตร์ในสมัยที่กองทัพของโทโยโตมิ ฮิเดโยชิบุกโจมตีเกาหลีเมื่อปลายศตวรรษที่ 16 ซางะได้รับการก่อตั้งขึ้นเป็นจังหวัดเมื่อปี ค.ศ. 1883 จากการตัดสินใจของรัฐบาลที่จะจัดตั้งให้เป็นจังหวัดของส่วนกลางแทนการแบ่งการปกครองเป็นส่วน ๆ ตามระบบขุนนางแบบเก่า และในที่สุดในปี ค.ศ. 1896 ก็สามารถรวม 8 เมือง และ 7 อำเภอเข้าด้วยกันเป็นจังหวัดซางะในปัจจุบัน

สภาพภูมิประเทศ

จังหวัดซางะ ตั้งอยู่ทางตะวันตกเฉียงเหนือของเกาะคีวชู ทางภาคใต้ของประเทศญี่ปุ่น ทางทิศตะวันออกติดกับจังหวัดฟูกูโอกะ ทิศตะวันตกติดต่อกับจังหวัดนางาซากิ มีเนื้อที่ประมาณ 2,400 ตารางกิโลเมตร สภาพภูมิประเทศทางตอนเหนือและทางตะวันตกเป็นเทือกเขาสูงใหญ่ อุดมสมบูรณ์ไปด้วยทรัพยากรธรรมชาติที่สวยงาม ซึ่งเป็นพื้นที่ป่าสงวนหลายแห่ง ทั้งยังเป็นแหล่งฟื้นฟูปลูกป่าทดแทนที่มีความก้าวหน้าที่สุดแห่งหนึ่งในญี่ปุ่น ต่ำลงมาเป็นที่ราบลุ่มแม่น้ำซึ่งเป็นแหล่งกสิกรรมอันสำคัญ ทางด้านตะวันตกเป็นเนินเขาและที่ราบสูงซึ่งเกิดจากลาวาและหินภูเขาไฟ มีที่ราบชายฝั่งทะเลทั้งสองด้านได้แก่ทางด้านเหนือและทางด้านใต้ติดกับทะเลอาริอาเกะที่ซึ่งความสูงของระดับน้ำขึ้นน้ำลงต่างกันถึง 6 เมตร

สภาพภูมิอากาศ

อุณหภูมิโดยเฉลี่ยประมาณ 16 องศาเซลเซียส ฤดูร้อนไม่ร้อนจัด แต่อาจจะอบอ้าวบ้างในช่วงกลางฤดูร้อน อุณหภูมิสูงสุดประมาณ 32 องศาเซลเซียส ส่วนฤดูหนาวอากาศเย็นสบาย ไม่หนาวจัด แต่มีลมพัดตลอดเวลา อุณหภูมิต่ำสุดประมาณ 10 องศาเซลเซียส จังหวัดซางะจัดได้ว่าไม่ค่อยประสบกับภัยธรรมชาติเช่น ฝนตกหนัก พายุไต้ฝุ่นหรือแผ่นดินไหวเท่าใดนัก เมื่อเทียบกับโตเกียวหรือจังหวัดอื่น ๆ

การปกครอง

จังหวัดซางะประกอบด้วย 10 นคร 6 อำเภอ และ 10 เมือง ได้แก่

นคร

(ญี่ปุ่น: 神埼市; โรมาจิ: Kanzaki-shi)
(ญี่ปุ่น: 鹿島市; โรมาจิ: Kashima-shi)
(ญี่ปุ่น: 唐津市; โรมาจิ: Karatsu-shi)
ซางะ (ญี่ปุ่น: 佐賀市; โรมาจิ: Saga-shi; เมืองหลวง)
(ญี่ปุ่น: 多久市; โรมาจิ: Taku-shi)
(ญี่ปุ่น: 武雄市; โรมาจิ: Takeo-shi)
(ญี่ปุ่น: 鳥栖市; โรมาจิ: Tosu-shi)
(ญี่ปุ่น: 伊万里市; โรมาจิ: Imari-shi)
(ญี่ปุ่น: 嬉野市; โรมาจิ: Ureshino-shi)
(ญี่ปุ่น: 小城市; โรมาจิ: Ogi-shi)

อำเภอและเมือง

อำเภอคันซากิ (ญี่ปุ่น: 神埼郡; โรมาจิ: Kanzaki-gun)
- เมืองโยชิโนงาริ (ญี่ปุ่น: 吉野ヶ里町; โรมาจิ: Yoshinogari-chō)
อำเภอคิชิมะ (ญี่ปุ่น: 杵島郡; โรมาจิ: Kishima-gun)
- เมืองโคโฮกุ (ญี่ปุ่น: 江北町; โรมาจิ: Kōhoku-machi)
- เมืองชิโรอิชิ (ญี่ปุ่น: 白石町; โรมาจิ: Shiroishi-chō)
- เมืองโอมาจิ (ญี่ปุ่น: 大町町; โรมาจิ: Ōmachi-chō)
อำเภอนิชิมัตสึอูระ (ญี่ปุ่น: 西松浦郡; โรมาจิ: Nishimatsuura-gun)
- เมืองอาริตะ (ญี่ปุ่น: 有田町; โรมาจิ: Arita-chō)

อำเภอฟูจิตสึ (ญี่ปุ่น: 藤津郡; โรมาจิ: Fujitsu-gun)
- เมืองทาระ (ญี่ปุ่น: 太良町; โรมาจิ: Tara-chō)
อำเภอมิยากิ (ญี่ปุ่น: 三養基郡; โรมาจิ: Miyaki-gun)
- เมืองคามิมิเนะ (ญี่ปุ่น: 上峰町; โรมาจิ: Kamimine-chō)
- เมืองคิยามะ (ญี่ปุ่น: 基山町; โรมาจิ: Kiyama-chō)
- เมืองมิยากิ (ญี่ปุ่น: みやき町; โรมาจิ: Miyaki-chō)
อำเภอฮิงาชิมัตสึอูระ (ญี่ปุ่น: 東松浦郡; โรมาจิ: Higashimatsuura-gun)
- เมืองเก็งไก (ญี่ปุ่น: 玄海町; โรมาจิ: Genkai-chō)

สภาพแวดล้อมและการดำรงชีวิต

จังหวัดซางะเป็นจังหวัดที่มีสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติที่ยังคงสมบูรณ์ มีการทำกสิกรรมอย่างกว้างขวางในแถบที่ราบซางะ โดยมีข้าวเป็นผลผลิตสำคัญซึ่งมีการเก็บเกี่ยวมากที่สุดในคีวชู ทั้งยังมีผลผลิตสูงติดอันดับ 5 จากทั่วญี่ปุ่นในปี 1996 อีกด้วย การประมงทางด้านฝั่งทะเลทางเหนือและใต้ทั้งการจับสัตว์น้ำและการเพาะพันธุ์ปลา เป็นอุตสาหกรรมหลักอีกอย่างหนึ่งเนื่องจากแหล่งประมงอันชุกชุม ในขณะเดียวกัน ซางะก็ยังเป็นเขตนิคมอุตสาหกรรมที่สำคัญแห่งหนึ่งในภาคใต้ของญี่ปุ่น เนื่องจากเป็นศูนย์กลางการคมนาคมที่สะดวก โดยเฉพาะที่เมือง เป็นเสมือนสี่แยกใหญ่ศูนย์กลางของคีวชู ซึ่งมีเส้นทางหลวงหลายเส้นตัดผ่านเชื่อมโยงเมืองต่าง ๆ ทางภาคใต้เข้าด้วยกัน นอกจากอุตสาหกรรมด้านอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์แล้ว อุตสาหกรรมด้านเซรามิกนั้นเป็นที่ขึ้นชื่อและเป็นความภาคภูมิใจของชาวซางะและเนื่องจากที่ตั้งของจังหวัดซางะ ตรงกับคาบสมุทรเกาหลีโดยมีทะเลญี่ปุ่นกั้นกลาง ทำให้ซางะมีบทบาทสำคัญทางการค้าและความสัมพันธ์ระหว่างประเทศมาตั้งแต่อดีต เนื่องจากสามารถติดต่อกับต่างประเทศ และจังหวัดอื่น ๆ ที่อยู่ทางด้านในของญี่ปุ่น ซึ่งมีผลให้ซางะได้รับอิทธิพลทางศิลปวัฒนธรรมจากเกาหลีและจีนมาไม่น้อย รวมไปถึงความสัมพันธ์ระหว่างนานาประเทศผ่านทางการค้ามาตั้งแต่สมัยอดีตกาล ซึ่งนอกจากจีนและเกาหลีแล้ว ยังมีชาติอื่น ๆ ได้แก่เนเธอร์แลนด์ โปรตุเกส และเยอรมนี เป็นต้น ทำให้ซางะเป็นจังหวัดที่ให้ความสำคัญกับกิจกรรมแลกเปลี่ยนระหว่างชาติมาจนถึงปัจจุบัน มีการจัดกิจกรรมทางศิลปวัฒนธรรมญี่ปุ่น การสอนภาษาญี่ปุ่น การแข่งกีฬา งานอาสาสมัครต่าง ๆ และกิจกรรมอื่น ๆ อีกมากมายที่เปิดโอกาสให้ชาวต่างชาติเข้าร่วมกิจกรรมได้ รวมไปถึงการให้ความช่วยเหลือหรือคำปรึกษาแก่ชาวต่างชาติที่อาศัยอยู่ในซางะและจังหวัดใกล้เคียง

การท่องเที่ยว

ในปัจจุบัน จากการที่จังหวัดซางะได้รับการอ้างอิงถึงในภาพยนตร์และละครโทรทัศน์หลายเรื่อง เช่น กลกิโมโน, Timeline จดหมาย ความทรงจำ หรือSTAY ซากะ..ฉันจะคิดถึงเธอ ทำให้ซางะได้รับความสนใจมากขึ้นจากนักท่องเที่ยว โดยเฉพาะนักท่องเที่ยวชาวไทย ในเดือนพฤศจิกายน 2013 ไม่มีนักท่องเที่ยวชาวไทยเดินทางไปซางะเลย แต่ในปี 2014 จนถึงครึ่งปีแรกของปี 2015 มีนักท่องเที่ยวชาวไทยเดินทางไปซางะมากถึง 400 เท่า โดยทางรัฐบาลท้องถิ่นของซางะก็สนับสนุนในภาคส่วนนี้อยู่ด้วย เริ่มตั้งแต่ปี 2013 โดยมีป้ายภาษาไทยเป็นหนึ่งใน 4 ภาษาสำหรับการท่องเที่ยวของที่นี่ นอกเหนือไปจากภาษาญี่ปุ่น จีน และเกาหลี มีสถานที่ท่องเที่ยวหลายแห่ง เช่น ศาลเจ้าในนิกายเซน หรือตลาดเช้าโยบูโกะ และสินค้าท้องถิ่นที่น่าสนใจ เช่น ปลาหมึกแก้ว การเดินทางสามารถโดยสารเครื่องบินจากสนามบินสุวรรณภูมิมาที่ ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากซางะมากนัก

อ้างอิง

หนัง-พา-ไทย-ไป-เที่ยว-ซากะจากกรุงเทพธุรกิจ

บทความสถานที่ในประเทศญี่ปุ่นนี้ยังเป็น คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[1] หนัง-พา-ไทย-ไป-เที่ยว-ซากะจากกรุงเทพธุรกิจ