จักรพรรดิหลิวซ่งเส้าอู่

จักรพรรดิหลิวซ่งเสี้ยวอู่ (จีน: 宋孝武帝; พินอิน: sòng xiào wǔdì; อังกฤษ: Emperor Xiaowu of (Liu) Song) (19 กันยายน ค.ศ. 430 – 12 กรกฎาคม ค.ศ. 464) พระนามเดิม หลิว จุ้น (劉駿) เป็นจักรพรรดิองค์ที่ 5 แห่งราชวงศ์หลิวซ่งของจีน พระองค์เป็นพระราชโอรสของ จักรพรรดิหลิวซ่งเหวิน หลังจากที่พระเชษฐา หลิว เช่า ได้ลอบปลงพระชนม์พระราชบิดาในปี ค.ศ. 453 และยึดบัลลังก์ พระองค์จึงก่อการกบฏและโค่นล้มหลิว เช่า โดยทั่วไปพระองค์ได้รับการยกย่องว่าเป็นจักรพรรดิที่มีความสามารถ แต่แข็งกร้าวและมักมากในกาม พระองค์ลดทอนอำนาจของขุนนางและอ๋องอย่างมากในรัชสมัยของพระองค์

จักรพรรดิหลิวซ่งเสี้ยวอู่ Emperor Xiaowu of (Liu) Song
จักรพรรดิองค์ที่ 5 แห่งราชวงศ์หลิวซ่ง
ครองราชย์	20 พฤษภาคม ค.ศ. 453 – 12 กรกฎาคม ค.ศ. 464
ก่อนหน้า	หลิว เช่า
ถัดไป	หลิว จึเย่
พระสนม
พระราชบุตร	(หลิว ฉู่ยฺวี่, 劉楚玉) องค์หญิงแห่งหลินฮหฺวาย-คังอาย (หลิว ฉู่เพ่ย 劉楚佩) หลิว จึเย่ หลิว จึชาง องค์หญิงแห่งอันกู่ องค์หญิงแห่งหลินหรู่ องค์หญิงแห่งอันจี๋ องค์หญิงแห่งคังเล่อ (劉修明) (劉子勳)
พระนามเต็ม หลิว จุ้น (劉駿) รัชศก เสี้ยวเจี้ยน (孝建; ค.ศ. 454–456) ต้าหมิง (大明; ค.ศ. 457–464) พระมรณนาม จักรพรรดิเสี้ยวอู่ (孝武帝; หมายความว่า "จักรพรรดิผู้กตัญญูหาญกล้า") วัดประจำรัชกาล ชื่อจู่ (世祖)
พระราชบิดา	จักรพรรดิหลิวซ่งเหวิน
พระราชมารดา

พระราชประวัติ

พระองค์ทรงพระราชสมภพ ในปี ค.ศ. 430 เป็นพระราชโอรสพระองค์ที่สามของ จักรพรรดิหลิวซ่งเหวิน พระมารดาคือ ซึ่งทั้งพระนาง และพระองค์เอง ก็ไม่ได้เป็นที่โปรดปรานของจักรพรรดิหลิวซ่งเหวินมากนัก ในปี ค.ศ. 435 พระองค์ได้รับการสถาปนาเป็นอ๋องแห่งอู่หลิง ในปี ค.ศ. 439 เมื่ออายุ 9 ขวบ พระองค์ได้รับตำแหน่งผู้ว่าราชการมณฑลเซียงโจว (湘州, ปัจจุบันคือ มณฑลเหอหนาน) และในอีกหลายปีต่อมาได้รับพระบรมราชโองการให้โยกย้ายพระองค์ไปตามเมืองต่าง ๆ แม้ว่าพระองค์จะไม่ได้มีอำนาจปกครองเมืองนั้นก็ตามจนกระทั่งถึงปี ค.ศ. 445 ได้รับแต่งตั้งให้เป็นผู้ว่าราชการมณฑลยงโจว (雍州, ปัจจุบันคือ มณฑลหูเป่ย์ทางตะวันตกเฉียงเหนือ และมณฑลเหอหนานทางตะวันตกเฉียงใต้) ซึ่งเป็นเมืองที่สำคัญทางการทหาร เนื่องจากตั้งอยู่ติดชายแดนกับรัฐเว่ยเหนือ (ศัตรูสำคัญของรัฐหลิวซ่ง) และด้วยจักรพรรดิเหวินมีพระราชประสงค์ในการกอบกู้เมืองคืนจากเว่ยเหนือ ในรัชสมัยของพี่ชายของพระองค์ จักรพรรดิหลิวซ่งเฉา ยงโจวถือเป็นมณฑลสำคัญ เนื่องจากพระมารดาไม่ได้รับความโปรดปรานจากจักรพรรดิ พระนางจึงมักติดตามพระราชโอรสไปมากกว่าที่จะอยู่ที่พระราชวังในเมืองหลวง

ในปี ค.ศ. 448 หลิวจุ้นได้รับการแต่งตั้งให้เป็นผู้ว่าราชการมณฑลสฺวีโจวที่มีความสำคัญเท่าเทียมกัน (ปัจจุบันอยู่ที่ มณฑลเจียงซูตอนเหนือ และ มณฑลอานฮุยตอนเหนือ) โดยมีเมืองหลวงอยู่ที่เผิงเฉิง และที่นี่พระองค์ได้ร่วมรบในสงครามครั้งใหญ่ระหว่างหลิวซ่ง กับเว่ยเหนือ ในปี ค.ศ. 450 ด้วยความก้าวหน้าในการรุกคืนทางเหนือของจักรพรรดิเหวินแห่งหลิวซ่งทำให้สามารถขับไล่จักรพรรดิเว่ยไท่อู่ไปได้ชั่วคราว แต่ด้วยกองกำลังของราชวงศ์เว่ยเหนือภายใต้การนำทัพของจักรพรรดิไท่อู่ได้บุกโจมตีทางใต้เพื่อตอบโต้ กองทัพเว่ยเหนือมาถึงเผิงเฉิงอย่างรวดเร็ว หลิว อี้กง (劉義恭) ลุงของหลิว จุ้น อ๋องแห่งเจียงเซีย ผู้บัญชาการกองทหารภาคเหนือต้องการละทิ้งเผิงเฉิงตามคำแนะนำของ จาง ช่าง (張暢) หลิว จุ้น ยืนกรานที่จะปกป้องเผิงเฉิง ทำให้หลิว อี้กงล้มเลิกแผนการที่จะหนี จักรพรรดิไท่อู่หลังจากเจรจาทางการทูตที่เผิงเฉิงเรียบร้อยแล้ว จึงเดินทางมุ่งหน้าไปทางใต้ตลอดทางจนถึง แม่น้ำแยงซี ก่อนที่จะถอนทัพไปในปี ค.ศ. 451 แม้จะยึดเผิงเฉิงได้ หลิว จุ้น ถูกลดบทบาทเล็กน้อยหลังสงครามเสร็จสิ้น (ระหว่างสงคราม หลิว จุ้นมี รัชทายาทหลิว เช่าพี่ชายของพระองค์ และ เหอ จางซื่อ (何尚之 เป็นที่ปรึกษากองทัพ) จักรพรรดิเหวินปลดพระเชษฐา อดีตสมุหนายกในปี ค.ศ. 440 แล้วประหารชีวิต) ในปี ค.ศ. 452 หลิวจุ้นถูกส่งไปดำรงตำแหน่งผู้ว่าราชการมณฑลหยานใต้ (南兖州 – หนานหยานโจว ปัจจุบันคือ มณฑลเจียงซู)

อ้างอิง

ก่อนหน้า		จักรพรรดิหลิวซ่งเสี้ยวอู่		ถัดไป
หลิว เช่า		พระมหากษัตริย์จีน (ค.ศ. 430 – 464)		จักรพรรดิหลิวซ่งที่ถูกปลด (หลิว จึเย่)|}