คลองสวนพล หร อ คลองไผ ล ง เป นคลองหน งในเขตเทศบาลเม องอโยธยา อำเภอพระนครศร อย ธยา จ งหว ดพระนครศร อย ธยา เป นคลองท อย นอ

คลองสวนพลู หรือ คลองไผ่ลิง เป็นคลองหนึ่งในเขตเทศบาลเมืองอโยธยา อำเภอพระนครศรีอยุธยา จังหวัดพระนครศรีอยุธยา เป็นคลองที่อยู่นอก ในอดีตถือเป็นชุมชนชาวจีนขนาดใหญ่มาตั้งแต่กรุงศรีอยุธยา และเคยมีชื่อเสียงจากการเป็นแหล่งผลิตขนมไทยในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา

ประวัติ

คลองสวนพลู หรือ คลองไผ่ลิง คือแม่น้ำป่าสักสายเก่าที่ปัจจุบันได้แปรสภาพเป็นคลองระยะสั้นต่อจาก ที่ไหลลงแม่น้ำป่าสักบริเวณหน้าวัดเกาะแก้ว ในอดีตบริเวณดังกล่าวเป็นที่ตั้งถิ่นฐานของชาวจีนมาตั้งแต่กรุงศรีอยุธยาตอนต้น ที่ส่วนใหญ่จะเป็นจีนแต้จิ๋วที่ส่วนใหญ่เป็นไพร่และชาวนา ซึ่งสมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรีก็ทรงมีเชื้อสายจีนแต้จิ๋วและเสด็จพระราชสมภพ ณ ย่านวัดเกาะแก้วริมคลองสวนพลูนี้เอง แต่ในช่วงการเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่สองอันเป็นช่วงเวลาแห่งความโกลาหล พระราชพงศาวดารกรุงศรีอยุธยา ฉบับพันจันทนุมาศ ระบุว่าในปี พ.ศ. 2309 ค่ายจีนคลองสวนพลู 400 คนเศษที่ต่อสู้กับพม่านั้นได้ทำลายมณฑปของพระพุทธบาทที่สระบุรีแล้วนำของมีค่าติดไปเสียด้วย

ช่วงทศวรรษ 2500-2520 คลองสวนพลูเป็นแหล่งทำขนมไทย บ้านแต่ละหลังจะมีเพิงทำขนมไทยอยู่ริมตลิ่ง แล้วจะมีพ่อค้าเรือเร่รับไปขายตามสถานที่สำคัญต่าง ๆ ในตัวเมืองพระนครศรีอยุธยา แต่ปัจจุบันเหลืออยู่ไม่กี่หลังที่ยังทำขนมไทยดั้งเดิมขายอยู่

อ้างอิง

กำพล จำปาพันธ์ (9 เมษายน 2557). "เคารพและเข้าใจประวัติศาสตร์อโยธยา-อยุธยา หยุดรื้อสุสานจีนที่วัดพนัญเชิง". ประชาไท. สืบค้นเมื่อ 22 มีนาคม 2560. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= ((help))
กำพล จำปาพันธ์. อยุธยา จากสังคมเมืองท่านานาชาติ สู่มรดกโลก. นนทบุรี : มิวเซียมเพรส, 2559. หน้า 30
สุจิตต์ วงษ์เทศ (28 มีนาคม 2560). "พม่าอังวะไม่ได้เผาทำลายอยุธยาทั้งหมด อยุธยาเป็นซากด้วยฝีมือคนพื้นเมืองและไทยจีน". มติชนออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 30 มีนาคม 2560. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= ((help))

บทความอาคาร หรือ สถานที่สำคัญนี้ยังเป็น คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[ประชาไท-1] กำพล จำปาพันธ์ (9 เมษายน 2557). "เคารพและเข้าใจประวัติศาสตร์อโยธยา-อยุธยา หยุดรื้อสุสานจีนที่วัดพนัญเชิง". ประชาไท. สืบค้นเมื่อ 22 มีนาคม 2560. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= ((help))

[กำพล-2] กำพล จำปาพันธ์. อยุธยา จากสังคมเมืองท่านานาชาติ สู่มรดกโลก. นนทบุรี : มิวเซียมเพรส, 2559. หน้า 30

[3] สุจิตต์ วงษ์เทศ (28 มีนาคม 2560). "พม่าอังวะไม่ได้เผาทำลายอยุธยาทั้งหมด อยุธยาเป็นซากด้วยฝีมือคนพื้นเมืองและไทยจีน". มติชนออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 30 มีนาคม 2560. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= ((help))