บทความน ต องการการจ ดหน า จ ดหมวดหม ใส ล งก ภายใน หร อเก บกวาดเน อหา ให ม ค ณภาพด ข น ค ณสามารถปร บปร งแก ไขบทความน ได แ

วิลเลียมที่ 9 ดยุกแห่งอากีแตน "เดอะตรูบาดู" (อังกฤษ: William IX, Duke of Aquitaine "the Troubadour", อุตซิตา: Guilhèm IX duc d'Aquitània e de Gasconha, Guilhèm VII comte de Peitieus, ฝรั่งเศส: Guilaume IX duc d'Aquitaine) เป็นดยุกแห่งอากีแตนและแกสโคนี และเคานต์แห่งปัวตู ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1086 ถึง ค.ศ. 1126 เขาเป็นบุตรชายของที่มีกับภรรยาคนที่สาม เขาสืบทอดดัชชีตอนอายุ 15 ปี ในปี ค.ศ. 1088 ตอนอายุ 16 ปี วิลเลียมแต่งงานกับภรรยาคนแรก บุตรสาวของ แอร์มองการ์ดเป็นคนสวยและการศึกษาดี แต่อารมณ์ขึ้น ๆ ลง ๆ ขั้นรุนแรง บวกกับการที่เธอล้มเหลวในการตั้งครรภ์ ทำให้วิลเลียมส่งเธอกลับไปให้บิดาและการแต่งงานจบลงในปี ค.ศ. 1091

ในปี ค.ศ. 1094 วิลเลียมแต่งงานกับ บุตรสาวและทายาทของกิเลม (วิลเลียม) ที่ 4 แห่งตูลูซ (ฟิลิปปาเพิ่งเป็นม่ายจากการตายของสามีคนแรก ซานโช รามิเรสแห่งอารากอน) วิลเลียมมีบุตรชายสองคนกับบุตรสาวห้าคนกับฟิลิปปา หนึ่งในนั้นคือทายาทของวิลเลียม วิลเลียมอีกคนที่ต่อมากลายเป็นวิลเลียมที่ 10 แห่งอากีแตน

พระสันตะปาปาเออร์บันที่ 2 ใช้เวลาในช่วงคริสต์มาสปี ค.ศ. 1095 ที่ราชสำนักของวิลเลียมที่ 9 พระสันตะปาปาปลุกเร้าให้เขารับกางเขนและออกเดินทางไปดินแดนศักดิ์สิทธิ์ แต่วิลเลียมกำลังสนใจอาณาเขตของเคานต์แห่งตูลูซที่ดยุกแห่งอากีแตนเชื่อกันว่าเป็นสิทธิ์ของตน ยิ่งมีการแต่งงานกับฟิลิปปามาเสริม วิลเลียมจึงอาศัยช่วงที่เรย์มงด์ที่ 4 เคานต์แห่งตูลูซ ลุงของภรรยาไม่อยู่ อ้างสิทธิ์ในตูลูซ เออร์บันไม่เออออด้วย ดังนั้นเมื่อไม่มีการช่วยเหลือจากศาสนจักร วิลเลียมกับฟิลิปปาจึงถูกจับกุมตัวในปี ค.ศ. 1098 ลงโทษที่ทั้งคู่ทำการคุกคามด้วยการตัดขาดออกจากศาสนา ส่วนหนึ่งเพราะหลีกเลี่ยงไม่ได้ วิลเลียมจึงเข้าร่วมสงครามครูเสดปี ค.ศ. 1101 ออกเดินทางไล่ล่าความสำเร็จในสงครามครูเสดครั้งที่ 1 ในปี ค.ศ. 1099 เพื่อหาเงินทุน เขาจำนองตูลูซกับแบร์นาร์ด์แห่งตูลูซ บุตรชายของเรย์มงด์ที่ 4 เขาไปถึงดินแดนศักดิ์สิทธิ์ในปี ค.ศ. 1101 และอยู่ที่นั่นจนถึงปีต่อมา วิลเลียมต่อสู้ ส่วนใหญ่เป็นสงครามเล็ก ๆ ในอานาโตเลียโดยไม่มีความสำเร็จที่โดดเด่น ความประมาทของเขาทำให้กองทัพถูกซุ่มโจมตีหลายครั้ง ในเดือนกันยายน ค.ศ. 1101 กองทัพทั้งหมดของเขาถูกทำลายโดยชาวเติร์กที่เฮราเคลีย ตัววิลเลียมเองหนีมาได้อย่างหวุดหวิด ตามที่ออร์เดอริค วิทาลิสเล่า เขาไปถึงแอนเทียชพร้อมกับสหายที่รอดชีวิตเพียง 6 คน

วิลเลียมถูกตัดขาดออกจากศาสนาสองครั้ง ครั้งแรกในปี ค.ศ. 1114 จากข้อกล่าวหาเรื่องอภิสิทธิ์ในการเสียภาษีให้ศาสนจักร เขาถูกตัดขาดออกจากศาสนาครั้งที่สองจากการลักพาตัวไวส์เคานเตสดองเฌอโรซ์ ภรรยาของขุนนางศักดินาของตนเอง ไอเมอรีที่ 1 เดอ โรชฟูกูลด์ ไวส์เคานต์แห่งชาร์เตลเลอร์อูลต์ ถึงจะว่ากันว่าตัวดองเฌอโรซ์เองก็สมยอม วิลเลียมให้เธออยู่ที่หอคอยมูแบร์ฌอนน์ในปราสาทของตนเองที่ปัวตีเย ทำให้เธอมีฉายาว่า ลา มูแบร์ฌอนน์ ตอนที่กลับจากตูลูซไปปัวตีเย ฟิลิปปาเดือดดาลเมื่อรู้ว่าดองเฌอโรซ์อาศัยอยู่ในพระราชวังของตน ฟิลิปปาที่อับอายขายหน้าจากไปในปี ค.ศ. 1116 เพื่อเกษียณตัวเข้าแอบบีย์แห่งฟงเตฟรูลด์ ที่ที่เธอกลายเป็นเพื่อนกับภรรยาคนแรกของวิลเลียม แอร์มองการ์ดแห่งอองฌู อ้างอิงตามบันทึกของแอบบีย์ ฟิลิปปาตายที่นั่นในวันที่ 28 พฤศจิกายน ค.ศ. 1118

ความสัมพันธ์ระหว่างดยุกกับบุตรชายคนโต วิลเลียม ก็มีรอยร้าวเช่นกัน ทว่าบิดากับบุตรชายมีความสัมพันธ์ดีขึ้นหลังการแต่งงานของวิลเลียมผู้ลูกกับในปี ค.ศ. 1121 (ทำให้วงจรของครอบครัวหมุนเป็นวงกลม ไอนอร์เป็นบุตรสาวของดองเฌอโรซ์กับสามีตามกฎหมาย ไอเมอรีที่ 1 เดอ โรชฟูกูลด์ ไวส์เคานต์แห่งชาเตลเลอร์อูลด์)

หลังฟิลิปปาตาย แอร์มองการ์ด ภรรยาคนแรกของวิลเลียม รีบย้ายจากฟงเตฟรูลด์แอบบีย์มาที่ราชสำนักอากีแตน เธอขอกลับมาเป็นดัชเชสแห่งอากีแตน ในเดือนตุลาคม ค.ศ. 1119 เธอไปโผล่ที่การประชุมสภาที่แรมส์ที่มีพระสันตะปาปาคาลิกซ์ตัสที่ 2 เป็นประธาน เพื่อขอให้พระสันตะปาปาตัดขาดวิลเลียมออกจากศาสนา (แม้เขาจะถูกตัดขาดออกจากศาสนาอยู่แล้ว), ขับไล่ดองเฌอโรซ์ออกไปจากพระราชวังของดยุก และคืนตำแหน่งโดยชอบธรรมให้กับเธอ (แอร์มองการ์ด) พระสันตะปาปาปฏิเสธที่จะทำตามที่เธอขอ และการถูกตัดขาดจากศาสนาที่มีอยู่ของวิลเลียมถูกยกเลิกในปี ค.ศ. 1220 แต่เธอสร้างปัญหาให้กับวิลเลียมต่อตลอดหลายปีหลังจกนั้น ซึ่งมีส่วนทำให้เขาตัดสินใจไปสมทบกับกองทัพที่กำลังต่อสู้อยู่กับชาวมัวร์ในสเปน วิลเลียมไปสมทบกับราชอาณาจักรคาสตีลและเลออน ช่วงปี ค.ศ. 1120 ถึง ค.ศ. 1123 กองทหารของอากีแตนต่อสู้เคียงบ่าเคียงไหล่กับพระราชินีอูร์ราคาแห่งคาสตีล ด้วยความพยายามที่จะพิชิตชาวมัวร์แห่งกอร์โดบาและจบเรกองกีสตา

ในปี ค.ศ. 1122 เขาเสียตูลูซ ดินแดนของฟิลิปปาที่ตอนนี้เป็นเขตแดนโดยชอบธรรมของบุตรชายคนโตของเขา ให้กับอัลฟองซ์ จอร์แดนแห่งตูลูซ

แหล่งข้อมูล

http://www.languedoc-france.info/190202_aquitaine.htm