การาจี

การาจี (อูรดู: کراچی; สินธ์: ڪراچي; สัทอักษรสากล: [kəˈraːtʃi]  ( ฟัง)) เป็นนครที่มีประชากรมากที่สุดของประเทศปากีสถาน และเป็นเมืองที่มีประชากรมากเป็นอันดับที่ 12 ของโลก โดยมีจำนวนประชากรมากกว่า 20 ล้านคน การาจีตั้งอยู่ทางใต้ของประเทศ ติดกับทะเลอาหรับ ในอดีตเคยเป็นเมืองหลวงของปากีสถาน และยังคงเป็นเมืองหลักของแคว้นสินธ์ นครจัดจัดเป็น นครนี้เป็นและอุตสาหกรรมชั้นนำของประเทศ ใน ค.ศ. 2021 จีดีพีโดยประมาณของนครนี้อยู่ที่มากกว่า 200,000 ล้านดอลลาร์สหรัฐ (พีพีพี) ตามรายงานจาก FBR นครการาจีจ่ายภาษี 9 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ (25% ของทั้งประเทศ) ในช่วงปีงบประมาณในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 2021 ถึงพฤษภาคม ค.ศ. 2022 การาจียังเป็นนครที่มีความเป็นสากล ความหลากหลายทางภาษา เชื้อชาติ และศาสนามากที่สุดของประเทศปากีสถาน และเป็นหนึ่งในนครที่มีเสรีภาพทางสังคมและโลกิยนิยมมากที่สุดของประเทศ การาจีทำหน้าที่เป็นศูนย์กลางการขนส่ง และมีท่าเรือใหญ่สุดสองแห่งของประเทศ คือ กับ และเป็นที่ตั้งของท่าอากาศยานที่มีคนพลุกพล่านมากที่สุดของประเทศ คือ

การาจี کراچی
นคร
ตามเข็มนาฬิกาจากบน: , , , , ,
สมญา:  นครแห่ง ,ปารีสตะวันออก, นครแห่งแสง, Bride of the Cities
การาจี ที่ตั้งในแคว้นสินธ์ แสดงแผนที่แคว้นสินธ์ การาจี ที่ตั้งในประเทศปากีสถาน แสดงแผนที่ประเทศปากีสถาน การาจี การาจี (ทวีปเอเชีย) แสดงแผนที่ทวีปเอเชีย การาจี การาจี (โลก) แสดงแผนที่โลก
พิกัด: 24°51′36″N 67°0′36″E / 24.86000°N 67.01000°E / 24.86000; 67.01000
ประเทศ	ปากีสถาน
	แคว้นสินธ์
จัดตั้ง	ค.ศ. 1729
สภามหานคร	1880; 144 ปีที่แล้ว (1880)
สภานคร	City Complex,
เขต	7
การปกครอง
• ประเภท
• องค์กร
•	ไม่มี (ว่าง)
•	ไม่มี (ว่าง)
•	Dr. Saif ur Rehman
•
พื้นที่
• นคร	3,780 ตร.กม. (1,460 ตร.ไมล์)
ความสูง	10 เมตร (30 ฟุต)
ประชากร  ()
• นคร	14,916,456 คน
• อันดับ	;
• ความหนาแน่น	3,900 คน/ตร.กม. (10,000 คน/ตร.ไมล์)
• รวมปริมณฑล	16,051,521 คน
เขตเวลา	(เวลามาตรฐานปากีสถาน)
	74XXX – 75XXX
	021
จีดีพี/พีพีพี	200,000 ล้านดอลลาร์สหรัฐ (2021)
ท่าอากาศยานนานาชาติ	()
ระบบขนส่งมวลชนเร็ว
เขตที่มีพื้นที่มากสุด
ประชากรมากสุดตามพื้นที่ (2020)	Orangi Town (2,750,000)
บริเวณที่มีจีดีพีสูงสุด (2020)	(40,000 ล้านดอลลาร์สหรัฐ)
เว็บไซต์	www.kmc.gos.pk

แคว้นนี้มีผู้อยู่อาศัยมาหลายสหัสวรรษ แต่ตัวนครได้รับการจัดตั้งเป็นหมู่บ้านที่มีป้อมปราการชื่อ Kolachi ใน ค.ศ. 1729 การตั้งถิ่นฐานมีความสำคัญเพิ่มขึ้นอย่างมากเมื่อบริษัทอินเดียตะวันออกเข้ามาในช่วงกลางคริสต์ศตวรรษที่ 19 เจ้าหน้าที่ปกครองของอังกฤษได้ดำเนินโครงการมากมายเพื่อเปลี่ยนเมืองให้กลายเป็นเมืองท่าที่สำคัญ และเชื่อมมันกับของอนุทวีปอินเดีย ในช่วงที่มีการแบ่งอินเดียใน ค.ศ. 1947 การาจีเป็นเมืองใหญ่สุดในแคว้นสินธ์ โดยมีประชากรประมาณ 400,000 คน หลัง นครนี้เกิดารเปลี่ยนแปลงในด้านจำนวนประชากรและประชากรศาสตร์อย่างมาก เนื่องจากการเข้ามาของผู้อพยพมุสลิม (ผู้พูดภาษาอูรดู) แสนกว่าคนจากอินเดีย ประกอบกับการอพยพออกของพลเมืองฮินดู ซึ่งทำให้ชาวฮินดูในนครลดลงจาก 51.1% เหลือเพียง 1.7% ของประชากรทั้งหมด นครนี้เกิดการเติบโตทางเศรษฐกิจอย่างรวดเร็วหลังปากีสถานได้รับเอกราช ดึงดูดผู้อพยพจากทั่วประเทศและภูมิภาคอื่น ๆ ในเอเชียใต้ รายงานจาก การาจีมีประชากรทั้งหมด 16,051,521 คน โดย 14.9 ล้านคนอาศัยอยู่ในเขตเมือง การาจีเป็นหนึ่งในเมืองที่เติบโตเร็วที่สุดในโลก และมีชุมชนที่สำคัญจากเกือบทั้งหมด การาจีมี 2 ล้านคน 1 ล้านคน และจากประเทศพม่า 400,000 คน

ศัพทมูลวิทยา

ก่อนปากีสถานเป็นเอกราช นครนี้รู้จักกันโดยทั่วไปในชื่อ Karanchi ในภาษาอูรดู ถึงแม้ว่ารูปสะกดภาษาอังกฤษ Karachi เริ่มกลายเป็นที่นิยมมากขึ้น

เมืองพี่น้อง

• แมชแฮด ประเทศอิหร่าน
• โกม ประเทศอิหร่าน
• เทียนจิน ประเทศจีน
• อุรุมชี ประเทศจีน

อ้างอิง

1. Sarina Singh 2008, p. 164.
2. Paracha, Nadeem F. (26 September 2014). "Visual Karachi: From Paris of Asia, to City of Lights, to Hell on Earth". Dawn. Pakistan. สืบค้นเมื่อ 10 March 2016.
3. Ghosh, Palash (22 August 2013). "Karachi, Pakistan: Troubled, Violent Metropolis Was Once Called 'Paris Of The East'". . สืบค้นเมื่อ 8 January 2017.
4. Hunt Janin & Scott A. Mandia 2012, p. 98.
5. Sind Muslim College 1965.
6. . Karachi Metropolitan Corporation. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 May 2014. สืบค้นเมื่อ 6 May 2014.
7. "Dr Syed Saifur Rehman appointed Karachi administrator". . 8 December 2021. สืบค้นเมื่อ 8 December 2022.
8. "Commissioner vows support for Christmas Interfaith Peace Rally". (newspaper). 10 December 2021. สืบค้นเมื่อ 24 December 2021.
9. . Karachi Metropolitan Corporation. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 February 2014. สืบค้นเมื่อ 6 May 2014.
10. . City District Government of Karachi. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-06-23. สืบค้นเมื่อ 4 March 2022.
11. . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 April 2020. สืบค้นเมื่อ 4 June 2020.
12. Pakistan Bureau of Statistics. (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 29 August 2017.
13. (PDF). pbscensus.gov.pk. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 29 August 2017. สืบค้นเมื่อ 3 September 2017.
14. . . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 November 2015. สืบค้นเมื่อ 11 January 2022.
15. "Karachi: The backbone of Pakistan". September 2020.
16. "| Finance Division | Government of Pakistan |". Finance Division, Government of Pakistan.
17. "Ten major cities' population up by 74pc". สืบค้นเมื่อ 21 October 2017.
18. (PDF). . 1998. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 14 November 2018. สืบค้นเมื่อ 18 February 2016.
19. Amer, Khawaja (10 June 2013). "Population explosion: Put an embargo on industrialisation in Karachi". The Express Tribune. สืบค้นเมื่อ 16 June 2017.
20. "GaWC – The World According to GaWC 2008". Lboro.ac.uk. 3 June 2009. สืบค้นเมื่อ 14 September 2009.
21. . Diserio.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 February 2010. สืบค้นเมื่อ 14 September 2009.
22. . pigje.com.pk. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 September 2014. สืบค้นเมื่อ 25 February 2016.
23. Inskeep, Steve (2012). Instant City: Life and Death in Karachi. Penguin Publishing Group. p. 284. ISBN . สืบค้นเมื่อ 30 October 2016.
24. Paracha, Nadeem F. (26 September 2014). "Visual Karachi: From Paris of Asia, to City of Lights, to Hell on Earth". Dawn. สืบค้นเมื่อ 8 March 2016.
25. Abbas, Qaswar. "Karachi: World's most dangerous city". India Today. สืบค้นเมื่อ 24 October 2016. Karachi, Pakistan's largest city, with a population of approx. 3.0 crore (Mumbai has 2 crore people) is the country's most educated, liberal and secular metropolis.
26. "Pakistani journalists face threats from Islamists". Deutsche Welle. สืบค้นเมื่อ 24 October 2016. This all happened in the heart of Karachi – a relatively liberal city with a population of more than 15 million.
27. . www.cia.gov. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 July 2021. สืบค้นเมื่อ 10 July 2021.
28. Mahim, Maher (3 November 2013). "Karachi's Stone Age proves history didn't start with the Muslims". The Express Tribune. สืบค้นเมื่อ 16 October 2016.
29. Askari, Sabiah (2015). Studies on Karachi: Papers Presented at the Karachi Conference 2013. Cambridge Scholars Publishing. ISBN . สืบค้นเมื่อ 30 October 2016.
30. Gayer, Laurent (2014). Karachi: Ordered Disorder and the Struggle for City. HarperCollins Publishers. p. 368. ISBN . จากแหล่งเดิมเมื่อ 23 December 2016. สืบค้นเมื่อ 30 October 2016.
31. "Port Qasim | About Karachi". Port Qasim Authority. สืบค้นเมื่อ 10 February 2014.
32. "CENSUS OF INDIA, 1941 VOLUME XII SIND" (PDF). สืบค้นเมื่อ 6 December 2021.
33. "Population According to Religion" (PDF). . p. 8,22.
34. Brunn, Stanley (2008). Cities of the World: World Regional Urban Development. Rowman & Littlefield. p. 647. ISBN . จากแหล่งเดิมเมื่อ 23 December 2016. สืบค้นเมื่อ 30 October 2016.
35. Kotkin, Joel. "The World's Fastest-Growing Megacities". Forbes.
36. . Daily Times. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 August 2011. สืบค้นเมื่อ 24 August 2010.
37. . Center for International Development and Conflict Management, University of Maryland. 10 January 2007. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 June 2010. สืบค้นเมื่อ 6 May 2010.
38. Craig, Time. "Pakistan cracks down on Afghan immigrants, fearing an influx as U.S. leaves Afghanistan". The Washington Post. สืบค้นเมื่อ 24 October 2016. Qaim Ali Shah, the chief minister of Sindh province in southern Pakistan, said at a news conference in February that there were already more than 1 million illegal Afghan immigrants living in Karachi, a rapidly growing city of 22 million people.
39. "Pakistan Emergency Situational Analysis – District Karachi" (PDF). Alhasan Systems. 2015. p. 14.
40. "Here are the TWIN Sisters of Karachi, Lahore, Islamabad, Multan, and other Pakistani cities, from across the globe". siasat.pk. Siasat Blogs. 19 กรกฎาคม 2021. สืบค้นเมื่อ 13 ตุลาคม 2021.
41. "Qom". toiran.com. Toiran.com. สืบค้นเมื่อ 13 ตุลาคม 2021.
42. "China's Tianjin Municipality named sister-city to Karachi, Islamabad". pakistantoday.com.pk. Pakistan Today. 21 กันยายน 2021. สืบค้นเมื่อ 13 ตุลาคม 2021.
43. "Three Chinese towns named sister cities to Karachi, Gwadar, Multan". dawn.com. Dawn. 29 มีนาคม 2019. สืบค้นเมื่อ 11 ตุลาคม 2021.

บรรณานุกรม

• Singh, Sarina (2008). Pakistan and the Karakoram Highway. Lonely Planet. ISBN .
• Janin, Hunt; Mandia, Scott A. (11 October 2012). Rising Sea Levels: An Introduction to Cause and Impact. . ISBN .
• Sind Muslim College, Karachi (1965). Sind Muslim College Magazine. .

แหล่งข้อมูลอิ่น

Wikinews

วิกิข่าว มีข่าวเกี่ยวกับบทความ:
Category:Karachi

Wikisource

วิกิซอร์ซภาษาอังกฤษ (English) มีข้อมูลต้นฉบับเกี่ยวกับ: 1911 Encyclopædia Britannica/Karachi

• วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ การาจี
• คู่มือการท่องเที่ยว การาจี จากวิกิท่องเที่ยว (ในภาษาอังกฤษ)
• เว็บไซต์ทางการ
• film by an unknown British soldier (1942–1947). Karachi at the end of the Raj. Mowgli Productions.
• การาจี ที่เว็บไซต์ Curlie