การพิมพ์ลูกกลิ้งเดี่ยว

การพิมพ์ลูกกลิ้งเดี่ยว (อังกฤษ: Rotary printing press) เป็นเทคนิคการพิมพ์ชนิดหนึ่งซึ่งใช้ลูกกลิ้งประกอบด้วยภาพกลับด้านเป็นแม่พิมพ์ แม่พิมพ์จะรับหมึกก่อนนำมากลิ้งลงบนกระดาษ ทำนองเดียวกับหรือตราประทับ การพิมพ์ลูกกลิ้งเดี่ยวต่างจากการพิมพ์ลูกกลิ้งคู่ตรงที่การพิมพ์ลูกกลิ้งคู่ แม่พิมพ์จะไม่ใช้ภาพกลับด้าน ทำให้ต้องมีลูกกลิ้งยางรับหมึกกลับด้านจากแม่พิมพ์เพื่อนำไปถ่ายทอดลงบนกระดาษ

การพิมพ์ลูกกลิ้งเดียวตามที่มีหลักฐานนั้น วิลเลียม นิโคลสัน (พ.ศ. 2333) เป็นผู้จดสิทธิบัตรคนแรก แต่เครื่องพิมพ์ดังกล่าวยังใช้คนหมุนอยู่ ต่อมา (พ.ศ. 2354) พัฒนาเครื่องพิมพ์ของโยฮันน์ กูเทนแบร์กให้เป็นเครื่องพิมพ์ชนิดที่แม่พิมพ์หมุนได้ด้วยกำลังไอน้ำ ทำให้สามารถพิมพ์กระดาษที่ใหญ่ขึ้นได้ ต่อมาริชาร์ด มาร์ช โฮ พัฒนาเครื่องพิมพ์ให้มีหลายลูกกลิ้งในปี พ.ศ. 2386 บางแหล่งกล่าวว่า อิปโปลีต โอกุสต์ มารีนอนี เป็นผู้คิดค้นเครื่องพิมพ์ชนิดลูกกลิ้งเดี่ยว

ดูเพิ่ม

• การพิมพ์ออฟเซต

อ้างอิง

1. Rotary press ใน Encyclopedia Brittanica
2. . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-11-03. สืบค้นเมื่อ 2017-11-02.
3. Weygand, Zina (2009). The Blind in French Society from the Middle Ages to the Century of Louis Braille. Stanford: Stanford University Press.
4. (1998). A History of Graphic Design (Third ed.). John Wiley & Sons, Inc. p. 147. ISBN .
5. Hoiberg, Dale H., บ.ก. (2010). "Abell, A(runah) S(hepardson)". Encyclopædia Britannica. Vol. I: A-ak Bayes (15th ed.). Chicago, Illinois: Encyclopædia Britannica Inc. p. 26. ISBN .