การทำความฝันในวัยเด็กของคุณให้เป็นจริงได้อย่างแท้จริง

การทำความฝันในวัยเด็กของคุณให้เป็นจริงได้อย่างแท้จริง (อังกฤษ: Really Achieving Your Childhood Dreams) เป็นที่บรรยายโดย ดร. (Dr. Randy Pausch) ศาสตราจารย์วิชาวิทยาการคอมพิวเตอร์ จากมหาวิทยาลัยคาร์เนกีเมลลอน เมื่อวันที่ 18 กันยายน พ.ศ. 2550 (อ้างถึง The last lecture , เล็กเชอร์ครั้งสุดท้าย) ทั้งวิดีโอการเลกเชอร์เรื่อง การทำความฝันในวัยเด็กของคุณให้เป็นจริงได้อย่างแท้จริง (Really Achieving Your Childhood Dreams) และหนังสือเรื่อง เดอะลาสต์เลกเชอร์ ได้รับการเผยแพร่และจำหน่ายเป็นหนังสือขายดีที่สุดของ เดอะนิวยอร์กไทมส์ ร่วมเรียบเรียงโดยผู้สื่อข่าวของ เดอะวอลล์สตรีทเจอร์นัล ชื่อ (Jeffrey Zaslow)

โปสเตอร์ประชาสัมพันธ์การเลกเชอร์ของพอสช์

พอสช์ ได้ถูกวินิจฉัยว่าเป็นมะเร็งตับอ่อน ในเดือนกันยายน พ.ศ. 2549 ในวันที่ 19 กันยายน ปีเดียวกัน ดร.แรนดี้ พอสช์ ประสบผลทางด้านลบกับ ในเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2550 หมอตรวจพบว่ามะเร็งร้ายได้ก่อตัวขึ้นมาอีก พอสช์ถูกวินิจฉัยว่าเป็นมะเร็งตับอ่อนระยะสุดท้าย และเขาได้รับการแจ้งว่าเค้ามีเวลาเหลือกับการมีสุขภาพดีแค่ 3 – 6 เดือน

ในระหว่างการบรรยายหรือเล็กเชอร์ พอสช์พูดอย่างมีความหวังและสนุกสนาน มีการแทรกด้วยคำคมต่างๆ เขามีความสนใจอย่างยิ่งเกี่ยวกับการศึกษาด้านวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์และวิศวกรรม มีการแนะนำเรื่องการสร้างความร่วมมือ (multidisciplinary collaboration) กันระหว่างนักวิจัยที่มีความเชี่ยวชาญในสาขาต่างๆ การทำงานเป็นทีม และการแสดงออกต่อผู้อื่น การเสนอให้ผู้ฟังได้แรงบันดาลใจในชีวิตจากชีวิตของเขา และสามารถนำชีวิตของเขาไปประยุกต์ใช้ในชีวิตตนเองได้ ดร.แรนดี้ พอสช์ ยังได้คอมเมนถึงการเปลี่ยนชื่อจาก “เล็กเชอร์ครั้งสุดท้าย” เป็นคำว่า ”การเดินทาง” พอสช์ได้อุทานว่า – ผมได้กำหนดไว้แล้ว แต่พวกเค้าดันไปเปลี่ยนชื่อ หลังจากที่ ดร.แรนดี้ พอสช์ จบการบรรยาย สตีฟ ซีบอลท์ – ในนามของอิเล็คโทรนิค อาร์ตส บริษัทยักษ์ใหญ่ด้านการผลิต พัฒนาและจัดจำหน่ายวิดีโอเกมส์และซอฟแวร์ ซึ่งปัจจุบันได้ร่วมมือกับมหาวิทยาลัยคาร์เนกีเมลลอน ในการพัฒนาซอฟแวร์ Alice 3.0 – ได้กล่าวอย่างให้เกียรติถึงความทรงจำเรื่องทุนการศึกษา ที่ ดร. แรนดี้ พอสช์ ได้สนับสนุนให้กับผู้หญิงเพื่อศึกษาด้านวิทยาการคอมพิวเตอร์ และวิศวกรรม

The last lecture, เล็กเชอร์ครั้งสุดท้าย ของ ดร.แรนดี้ พอสช์ ได้รับความสนใจ และการยอมรับจากสื่ออเมริกัน และทั่วโลก วิดีโอที่บันทึกการบรรยาย กลายเป็นความตื่นเต้นทางอินเทอร์เน็ต จำนวนการเปิดดูผ่านทางอินเทอร์เน็ตสูงกว่าล้านครั้งในเดือนแรกหลังจากมีการปล่อยผ่านบริการเครือข่ายสังคม เช่น ยูทูบ, , มายสเปซ และ เฟซบุ๊ก ดร.แรนดี้ พอสช์ ได้ส่งการบรรยายฉบับย่อในดิโอปราห์วินฟรีย์โชว์ ในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2550 และในวันที่ 9 เมษายน พ.ศ. 2551 ABC ได้ออกอากาศเป็นเวลา 1 ชั่วโมง ในช่วงของ (Diane Sawyer) ให้ชื่อของว่า เล็กเชอร์ครั้งสุดท้าย: เรื่องความรักสำหรับชีวิตคุณ (The Last Lecture: A Love Story For Your Life) เป็นเวลา 4 วัน หลังการเสียชีวิตจากมะเร็งตับอ่อนเมื่อวันที่ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2551 ABC ได้ออกอากาศเพื่อระลึกและไว้อาลัยให้แก่ชีวิต และการบรรยายที่มีชื่อเสียงของ ดร. แรนดี้ พอสช์

เบื้องหลัง

Randy Pausch

การบรรยายที่ผ่านมา

ดร.แรนดี้ พอสช์ เป็นที่ รู้จักในงานบรรยาย เพียงบางครั้ง อาชีพก่อนหน้าที่เป็นที่รู้จักกันดีของ ดร. แรนดี้ พอสช์ คือ อาจารย์ในแผนกวิทยาการคอมพิวเตอร์ ที่โรงเรียนวิศวกรรม มหาวิทยาลัยเวอร์จิเนีย ในปี พ.ศ. 2540 – 2541 และได้ทำงานเป็นจินตวิศวกร ในเดอะวอลต์ดิสนีย์ ซึ่งทำให้กับอิเล็คโทรนิค อาร์ตส ที่มหาวิทยาลัยเวอร์จิเนีย ดร. แรนดี้ พอสช์ เป็นที่รู้จักในการบรรยายเรื่องความสำคัญในการผลิตเทคโนโลยี เพื่อให้ผู้ใช้งาน (users) สามารถใช้งานได้ง่ายยิ่งขึ้น ซึ่งเค้าได้แสดงจุดยืนนี้ด้วยการนำเสนอผ่านอุปกรณ์ ซึ่งเป็นอุปกรณ์ที่ใช้บันทึกวิดีโอ ด้วยระบบอนาล็อก (VCR: videocassette recorder) ซึ่งยากมาที่จะทำการ ควบคุมและใส่คำสั่ง (โปรแกรม, program) เพื่อกำหนดระบบการทำงานได้ เค้าได้ทุบทำลายมันด้วยค้อน ในระหว่างการนำเสนอ ดร.แรนดี้ พอสช์ เป็นที่รู้จักในงานบรรยายอีก ในเรื่อง ซึ่งได้จัดบรรยายในปี พ.ศ. 2541 ที่ มหาวิทยาลัยเวอร์จิเนีย และอีกครั้งหนึ่งในปี พ.ศ. 2550 โดยจัดขึ้นในเวลาและสถานที่เดียวกัน กับการบรรยายเรื่อง การทำความฝันในวัยเด็กของคุณให้เป็นจริง (Really Achieving Your Childhood Dreams) เป็นหนึ่งใน 9 หัวข้อของชุดการบรรยายที่ชื่อว่า “การเดินทาง” (Journeys lecture series) ซึ่งจัดขึ้นโดยมหาวิทยาลัยคาร์เนจี เมลลอน (Carnegie Mellon University) มีรายชื่อผู้บรรยาย เช่น (Raj Reddy), (Jay Apt), (Jared Cohon) และ อธิการบดีมหาวิทยาลัย [15] โดยชุดการบรรยาย ที่ชื่อว่า “การเดินทาง” (Journeys lecture series) เป็นการบรรยายให้กับ พนักงาน และสมาชิกของมหาวิทยาลัย ได้พูดคุยถึงการเดินทางอย่างมืออาชีพ การตัดสินใจ และการท้าทายกับสิ่งที่ได้ประสบพบเจอ The series of lectures was focused on university staff members discussing their professional journeys and the decisions and challenges they faced.

มะเร็งระยะสุดท้าย

ในช่วงเวลาที่ ดร.แรนดี้ พอสช์ เป็นอาจารย์บรรยาย เค้าเป็นผู้ป่วยมะเร็งตับอ่อน และในระหว่างการสัมภาษณ์ ดร.แรนดี้ พอสช์ ระบุว่า เค้ารู้สึกพองโต เมื่อได้รับรู้ว่าเค้ามีเนื้อร้าย ถึงอาจเป็นมะเร็ง ในขณะที่หมอกำลังทำการถ่ายภาพรังสีส่วนตัดอาศัยคอมพิวเตอร์ (CT Scan) เพื่อตรวจสอบนิ่วในถุงน้ำดี ต่อมา ดร. แรนดี้ พอสช์ (Dr Randy Pausch) ประสบผลทางด้านลบกับ เพื่อหยุดการเจริญเติบโตของเนื้อร้ายในร่างกายของเขา ซึ่งได้พิสูจน์แล้วว่าล้มเหลว (ดร.แรนดี้ พอสช์ , Dr Randy Pausch) ได้รับการผ่าตัดโดยรักษาส่วนปลายของกระเพาะอาหารไว้ (Whipple procedure) หมอได้ตัดถุงน้ำดี, ตัดบางส่วนของ ลำไส้เล็ก, ตัด 1 ใน 3 ของตับอ่อน, และส่วนหนึ่งของกระเพาะอาหาร และเริ่มที่จะทดลอง และนั่นสามารถเพิ่มโอกาสได้อีก 45% ในการมีชีวิตอยู่ได้อีก 5 ปี ดร.แรนดี้ พอสช์ เริ่มเข้ารับการรักษาด้วยรังสี (ฉายรังสี) ในเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2549 และหยุดรับการรักษาในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2550 เขารุ้สึกดีเค้ามีสุขภาพที่ดี หลังจากจบการรักษา ในเดือนกรกฎาคม และสิงหาคม ปีเดียวกันนั้น ผลทดสอบโดยมหาวิทยาลัยจอนส์ฮอปกินส์แสดงให้เห็นว่า ดร.แรนดี้ พอสช์ ได้หายจากมะเร็งแล้ว แต่แล้วในปลายเดือนสิงหาคม ดร.แรนดี้ พอสช์ ได้แจ้งกับผู้อ่านบน เวปไซท์ว่าโรคมะเร็งของเค้าได้กลับมาอีกครั้ง ดังนี้ – ผลของการเอกซ็เรย์แบบละเอียดด้วยคอมพิวเตอร์ (CT Scan) พบเนื้อร้าย 10 ชิ้น ปรากฏที่ตับของเขา และที่ม้ามมีเนื้อร้ายขนาดเล็กหลายชิ้นอีกด้วย หมอพูดว่านี่เป็นการกลับมาอย่างรุนแรงที่สุดเท่าที่หมอเคยพบมา หมอคาดการณ์ว่า ดร.แรนดี้ พอสช์ จะมีชีวิตที่ดี เหลืออยู่เพียง 3 – 6 เดือนเท่านั้น

ดร.แรนดี้ พอสช์ ได้จัดการบรรยายบนพื้นฐานการบรรยายโดยทั่วไปที่จัดไว้ให้โดยอาจารย์บางท่าน และบนแนวคิด กับจินตนาการว่าอะไรที่ควรจะพูด และอะไรที่เขาต้องการจะสืบทอดเป็นมรดกต่อไป ถ้าเขามีโอกาสครั้งสุดท้ายที่จะได้แบ่งปันความรู้ให้กับโลกใบนี้ มหาวิทยาลัยคาร์เนกีเมลลอนได้ทำการเปลี่ยนชื่อชุดของการบรรยายจากเดิมที่ถูกตั้งชื่อว่า “เล็กเชอร์ครั้งสุดท้าย” (Last Lecture) ให้เป็นชื่อ “การเดินทาง” (Journeys) และจัดให้พนักงานได้พูดถึงประสบการณ์ของพวกเขาเหล่านั้น ดร.แรนดี้ พอสช์ถูกเสนอให้บรรยายในช่วงเวลาที่เค้าถูกวินิจฉัยว่าเป็นมะเร็งตับอ่อน และช่วงที่เขาได้รับข่าวว่า เขามีเวลาในชีวิตเหลืออยู่ไม่กี่เดือนหลังจากที่ไม่ประสบความสำเร็จในการรักษามะเร็ง เนื่องด้วยมะเร็งระยะสุดท้ายทำให้ ดร. แรนดี้ พอสช์ เกือบจะยกเลิกการบรรยายไป แต่เมื่อได้พูดคุยกับภรรยาของเขา เขาจึงตัดสินใจที่จะรับโอกาสครั้งสุดท้ายนี้ เพื่อที่จะได้แบ่งปันความคิดของเขาให้กับโลกใบนี้ ดร.แรนดี้ พอสช์ เปรียบเทียบเทียบการบรรยายครั้งนี้ กับฉากสุดท้ายตอนจบในภาพยนตร์เรื่อง (The Nature), ที่ เรย์ ฮอปส์ (Ray Hobbs) ตัวแสดงหลัก สามารถเอาชนะอาการบาดเจ็บ และความชรา โดยสามารถตีลูกเบสบอล และวิ่งครบรอบจนทำแต้มได้

หมายเหตุ

1. "University Lecture Series: Really Achieving Your Childhood Dreams". มหาวิทยาลัยคาร์เนกีเมลลอน. September 18, 2007. สืบค้นเมื่อ 2008-07-30.
2. Bush, Kent (July 30, 2008). "Bush: Pausch's dying taught others how to live". . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-08-18. สืบค้นเมื่อ 2008-07-30.
3. "Hardcover Advice list". เดอะนิวยอร์กไทมส์. 2008-06-22. สืบค้นเมื่อ 2008-07-30.
4. Roth, Mark (September 19, 2007). "CMU professor gives his last lesson on life". Pittsburgh Post-Gazette. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-02-12. สืบค้นเมื่อ 2008-07-30.
5. Zaslow, Jeff (September 20, 2007). "A Beloved Professor Delivers The Lecture of a Lifetime". เดอะวอลล์สตรีทเจอร์นัล. สืบค้นเมื่อ 2008-07-30.
6. Ramit Plushnick-Masti, Associated Press (July 25, 2008). "Prof whose 'last lecture' became a sensation dies,"
7. Watzman, Anne (March 10, 2006). "Carnegie Mellon Collaborates With EA to Revolutionize Computer Science Education". Carnegie Mellon Today. สืบค้นเมื่อ 2008-07-30.
8. Schmitz, Von Gregor Peter (2007-10-01). "Ein todkranker Professor rührt Amerika". Spiegel (ภาษาเยอรมัน). สืบค้นเมื่อ 2008-08-11.
9. Zaslow, Jeffrey (2007-09-27). "The Professor's Manifesto: What It Meant to Readers". The Wall Street Journal. สืบค้นเมื่อ 2008-08-11.
10. Randy Pausch reprising his "Last Lecture". Google Video. 2007-10-24. {{}}: |access-date= ต้องการ |url= ((help))
11. Randy Pausch ABC Special about the "Last Lecture", April 2008. Google Video. 2008-04-11. {{}}: |access-date= ต้องการ |url= ((help))
12. "ABC News: Randy Pausch, Author of 'The Last Lecture,' Dies at 47". ABC. สืบค้นเมื่อ 2008-08-11.
13. Young, Jeffery (October 12, 2007). "After His Last Lecture, a Computer Scientist Contemplates His Final Months". . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-04-16. สืบค้นเมื่อ 2008-07-31.
14. Unterbrink, Michelle (November 28, 2007). "Randy Pausch Delivers Lecture on Time Management at UVA, Draws Crowd of Hundreds". Virginia Sentinel. สืบค้นเมื่อ 2008-07-31.
15. "University Lecture Series: Journeys". Carnigie Mellon University. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-07-03. สืบค้นเมื่อ 2008-08-02.
16. (Pausch & Zaslow 2008, p. 2) harv error: no target: CITEREFPausch_&_Zaslow2008 ()
17. (Pausch & Zaslow 2008, p. 3) harv error: no target: CITEREFPausch_&_Zaslow2008 ()
18. (Pausch & Zaslow 2008, p. 3 – 4) harv error: no target: CITEREFPausch_&_Zaslow2008 ()
19. (Pausch & Zaslow 2008, p. 6) harv error: no target: CITEREFPausch_&_Zaslow2008 ()
20. (Pausch & Zaslow 2008, p. 7) harv error: no target: CITEREFPausch_&_Zaslow2008 ()

อ้างอิง

• Pausch, Randy; Jeff Zaslow (2008). เดอะลาสต์เลกเชอร์. . p. 206. ISBN .
• Pausch, Randy (September 18, 2007). "Randy Pausch's Last Lecture: Really Achieving Your Childhood Dreams" (PDF). มหาวิทยาลัยคาร์เนกีเมลลอน. สืบค้นเมื่อ 2008-08-27.

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิคำคมมีคำคมเกี่ยวกับ Randy Pausch

• "The Last Lecture: A Love Story For Your Life", เก็บถาวร 2008-04-20 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน ABC Special aired April 9, 2008 (subtitles: English, German) เก็บถาวร 2011-07-19 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
• Randy Pausch explaining his motivation behind the "Last Lecture" and book เก็บถาวร 2008-04-20 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน (subtitles: English, German) เก็บถาวร 2011-07-23 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
• Randy Pausch, home page and Health update page at Carnegie Mellon University