การทัพมาลายา

การทัพมาลายา เป็นชุดเหตุการณ์การรบระหว่างกองทัพฝ่ายสัมพันธมิตรกับกองทัพจักรวรรดิญี่ปุ่นในบริติชมาลายา (มาลายาของบริเตน) นับตั้งแต่วันที่ 8 ธันวาคม ค.ศ. 1941 ถึงวันที่ 31 มกราคม ค.ศ. 1942 ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง การรบที่เกิดขึ้นส่วนใหญ่เป็นการรบทางบกระหว่างหน่วยรบต่างๆ ของเครือจักรภพอังกฤษและกองทัพบกจักรวรรดิญี่ปุ่น สำหรับสหราชอาณาจักร อินเดีย ออสเตรเลีย และสหพันธรัฐมาลายาแล้ว ยุทธการครั้งนี้นับได้ว่าเป็นหายนะ

การทัพมาลายา
ส่วนหนึ่งของ สงครามมหาสมุทรแปซิฟิก ในสงครามโลกครั้งที่สอง
กองทัพญี่ปุ่นรุกเข้ายึดเมืองกัวลาลัมเปอร์
วันที่ 8 ธันวาคม 1941 -- 31 มกราคม 1942 สถานที่ บริติชมาลายา ผล ฝ่ายญี่ปุ่นได้รับชัยชนะ กองทัพเครือจักรภพแห่งชาติล่าถอยจากสิงคโปร์ การต่อต้านของ
คู่สงคราม
:	: กองเรือเล็กบรรทุกอากาศยานที่ 22 กองทัพบกไทย
ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ
	โทโมยูกิ ยามาชิตะ ทะคุโร มะสึอิ แปลก พิบูลสงคราม
กำลัง
กำลังพล 140,000 คน อากาศยาน 158 ลำ	กำลังพล 70,000 คน อากาศยาน 568 ลำ รถถัง 200 คัน
ความสูญเสีย
ตาย 5,500 คน บาดเจ็บ 5,000 คน ตกเป็นเชลย 40,000 คน	ตาย 1,793 คน บาดเจ็บ 3,378 คน

ยุทธการนี้เป็นที่จดจำจากการใช้ (bicycle infantry) ซึ่งช่วยให้กองกำลังสามารถขนย้ายยุทธปัจจัยและเคลื่อนที่ได้อย่างรวดเร็วในภูมิประเทศที่เป็นป่าทึบ ของอังกฤษ (Royal Engineers) ได้ทำลายสะพานนับร้อยแห่งด้วยระเบิดระหว่างการล่าถอย ซึ่งช่วยให้สามารถถ่วงเวลาการรุกของกองทัพญี่ปุ่นได้เล็กน้อย เมื่อญี่ปุ่นสามารถยึดสิงคโปร์ได้สำเร็จนั้น ปรากฏว่าสหราชอาณาจักรสูญเสียกำลังรบ 9,600 นาย

ภูมิหลัง

ในระหว่างช่วงสงคราม ยุทธศาสตร์การทหารของกองทัพสหราชอาณาจักรในภูมิภาคตะวันออกไกลอยู่ในสภาพย่ำแย่เนื่องจากขาดทั้งความระมัดระวังและเงินทุน แผนการของรัฐบาลสหราชอาณาจักรในกรณีที่เกิดความเป็นศัตรูใดๆ ก็ตามนั้น พึ่งพากับการประจำการของกองเรือรบที่เข้มแข็งในฐานทัพเรือสิงคโปร์เป็นหลัก เพื่อป้องกันทั้งการยึดครองของสหราชอาณาจักรในภูมิภาคตะวันออกไกลและเส้นทางเดินเรือสู่ออสเตรเลีย การดำรงอยู่ของทัพเรือที่เข้มแข็งเช่นนี้ถูกถือว่าเป็นการแสดงออกซึ่งการขัดขวางบัรรดาผู้รุกรานที่อาจเป็นไปได้ด้วยเช่นกัน อย่างไรก็ตามในปี ค.ศ. 1940 พลโทไลโอเนล บอนด์ (Lionel Bond) ผู้บัญชาการกองทัพมลายา ได้ยอมรับว่าการป้องกันสิงค์โปร์อย่างได้ผลนั้นจำเป็นต้องอาศัยการปัองกันจากทั่วทั้งคาบสมุทร และฐานทัพเรือเพียงอย่างเดียวนั้นไม่เพียงที่จะขัดขวางการบุกของญี่ปุ่นได้ ยุทธศาสตร์การป้องกันของสหราชอาณาจักรจึงขึ้นอยู่กับสมมติฐานสองประการ อย่างแรกคือจะต้องมีการเตือนภัยแต่เนิ่นๆ ในเวลาที่เพียงพอที่จะให้มีการระดมกำลังเสริมของกองทัพสหราชอาณาจักรได้ อย่างที่สองคือทางสหรัฐอเมริกาจะให้ความช่วยเหลือในกรณีที่เกิดการโจมตีขึ้น แต่เมื่อถึงปลาย ค.ศ. 1941 ก็เป็นที่แน่ชัดแล้วว่าสมมติฐานทั้งสองประการนี้ไม่มีทางที่จะเป็นจริงได้

ในช่วงที่เริ่มสงครามโลกครั้งที่ 2 การจัดสรรกำลังพลและทรัพยากรได้เน้นความสำคัญไปที่เมืองแม่ของสหราชอาณาจักรและตะวันออกกลางในระดับสูงยิ่ง ความต้องการกำลังอากาศยานจำนวน 300-500 ของกองทัพอากาศมลายาไม่เคยได้รับการตอบสนอง เมื่อกองทัพญี่ปุ่นทำการบุก ฝ่ายญี่ปุ่นมีกำลังรบเป็นรถถังจำนวน 200 กว่าคัน ประกอบด้วยรถถัง "ไทป์ 95 ฮะ-โงะ", "ไทป์ 97 ชิ-ฮะ", "ไทป์ 89 อิ-โงะ" และ "ไทป์ 97 เตะ-เกะ" ส่วนกำลังรบของฝ่ายวงไพบูลย์ร่วมของสหราชอาณาจักร (Commonwealth) ประกอบด้วยรถหุ้มเกราะ แลนเชสเตอร์ 6x4 (Lanchester 6x4 Armoured Car), รถหุ้มเกราะ มาร์มอน-เฮอร์ริงตัน (Marmon-Herrington Armoured Car), Universal Carrier และรถถังเบา MK-VI (Light Tank Mk VI) อีกเพียงจำนวนเล็กน้อย ซึ่งไม่เพียงพอจะใช้ในการทำ (armoured warfare) ได้ กองทัพสหราชอาณาจักรมีแผนที่จะชิงทำการบุกภาคใต้ของประเทศไทยก่อนฝ่ายญี่ปุ่นภายใต้ชื่อ เพื่อยับยั้งการยกพลขึ้นบกของกองทัพญี่ปุ่น แต่ได้ระงับการดำเนินแผนการไป^[]

การรุกของฝ่ายอักษะ

สงครามทางอากาศ

รุกคืบลงใต้สู่คาบสมุทรมลายา

การป้องกันเมืองยะโฮร์

ถอนทัพจากสิงคโปร์

สะพานข้ามทางน้ำในสิงคโปร์ถูกระเบิดทิ้งหลังจากการถอนทัพของฝ่ายสัมพันธมิตร

รายชือยุทธการ

ดูเพิ่ม

• การบุกครองไทยของญี่ปุ่น

อ้างอิง

1. Frank Owen (2001). The Fall of Singapore. England: Penguin Books. ISBN .
2. Altogether Allied forces lost 7,500 killed, 10,000 wounded and about 120,000 captured for the entire Malayan Campaign
3. Smith, Colin (2006). Singapore Burning. . p. 547. ISBN .
4. , (21 September 2009). . Generals At War. Singapore. 60 นาที. National Geographic Channel. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-09-26. สืบค้นเมื่อ 2010-09-20.
5. Bayly/Harper, p. 107
6. Bayly/Harper, p. 110
7. Klemen, L. . The Netherlands East Indies 1941–1942. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-12-04. สืบค้นเมื่อ 2012-09-26.

บรรณานุกรม

• Bayly, Christopher / Harper, Tim: Forgotten Armies. Britain's Asian Empire and the War with Japan. Penguin Books, London, 2005
• Bose, Romen, "Secrets of the Battlebox: The Role and history of Britain's Command HQ during the Malayan Campaign", Marshall Cavendish, Singapore, 2005
• Burton, John (2006). Fortnight of Infamy: The Collapse of Allied Airpower West of Pearl Harbor. US Naval Institute Press. ISBN .
• Corfield, Justin & Robin (2012). The Fall of Singapore. Singapore: Talisman Books. ISBN .
• Cull, Brian (2004). Hurricanes Over Singapore: RAF, RNZAF and NEI Fighters in Action Against the Japanese over the Island and the Netherlands East Indies, 1942. London: Grub Street. ISBN .
• Cull, Brian (2008). Buffaloes over Singapore: RAF, RAAF, RNZAF and Dutch Brewster Fighters in Action Over Malaya and the East Indies 1941–1942. London: Grub Street. ISBN .
• Dixon, Norman F, , London, 1976
• Falk, Stanley L. (1975). Seventy days to Singapore: The Malayan Campaign, 1941–1942. London: Hale. ISBN .
• Kelly, Terence (2008). Hurricanes Versus Zeros: Air Battles over Singapore, Sumatra and Java. Barnsley: Pen and Sword. ISBN .
• L., Klemen (1999–2000). "Forgotten Campaign: The Dutch East Indies Campaign 1941–1942". จากแหล่งเดิมเมื่อ 26 July 2011.
• Seki, Eiji. (2006). Mrs. Ferguson's Tea-Set, Japan and the Second World War: The Global Consequences Following Germany's Sinking of the SS Automedon in 1940. London: . ISBN  (cloth) [reprinted by , Honolulu, 2007 – previously announced as Sinking of the SS Automedon and the Role of the Japanese Navy: A New Interpretation.
• Shores, Christopher F; Cull, Brian; Izawa, Yasuho. Bloody Shambles, The First Comprehensive Account of the Air Operations over South-East Asia December 1941 – April 1942 Volume One: Drift to War to the Fall of Singapore. London: Grub Street Press. (1992) ISBN 
• Smith, Colin, Singapore Burning: Heroism and Surrender in World War II, London, 2005.
• Smyth, John George Smyth, Percival and the Tragedy of Singapore, MacDonald and Company, 1971.
• Thompson, Peter, The Battle for Singapore, London, 2005, ISBN  (HB)
• Warren, Alan, Singapore: Britain's Greatest Defeat, Singapore, 2002.
• Wigmore, Lionel (1957). "Chapter 8: Invasion of Malaya". Part II: South–East Asia Conquered. The Japanese Thrust. Australia in the War of 1939–1945. Series 1 – Army. Vol. IV (online, 1st ed.). Canberra, ACT: . pp. 137–152. OCLC 464084033. RCDIG1070203. สืบค้นเมื่อ 3 November 2016.
• Gurcharn Singh Sandhu, The Indian cavalry: history of the Indian Armoured Corps, Volume 2, Vision Books, 1978 ISBN 

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ การทัพมาลายา

• COFEPOW – The Armed Forced – The Campaign in Malaya
• : Royal Engineers Museum