กอเซม โซเลย์มอนี

พลโท กอเซม โซเลย์มอนี (เปอร์เซีย: قاسم سلیمانی‎; 11 มีนาคม พ.ศ. 2500 – 3 มกราคม พ.ศ. 2563) เป็นนายพลในกองพิทักษ์ปฏิวัติอิสลามของอิหร่าน และตั้งแต่ พ.ศ. 2541 จนกระทั่งถูกสังหาร เป็นผู้บัญชาการกองกำลังโกดส์ซึ่งเป็นหน่วยหนึ่งของกองพิทักษ์ฯ ที่มีหน้าที่รับผิดชอบหลักด้านปฏิบัติการทางทหารและปฏิบัติการลับนอกประเทศ

กอเซม โซเลย์มอนี
โซเลย์มอนีในเครื่องแบบทหารประดับ ใน พ.ศ. 2562
ชื่อเล่น	"ฮัจญีกอเซม" (ในหมู่ผู้สนับสนุน) "ผู้บัญชาการเงา" (ในโลกตะวันตก)
เกิด	11 มีนาคม พ.ศ. 2500 เคร์มอน รัฐจักรพรรดิแห่งอิหร่าน
เสียชีวิต	3 มกราคม พ.ศ. 2563 (62 ปี) ใกล้ท่าอากาศยานนานาชาติแบกแดด แบกแดด อิรัก
รับใช้	อิหร่าน
แผนก/สังกัด	กองพิทักษ์ปฏิวัติอิสลาม
ประจำการ	พ.ศ. 2522–2563
ชั้นยศ	พลตรี พลโท (บำเหน็จหลังเสียชีวิต)
หน่วย	กองกำลังโกดส์
บังคับบัญชา	กองกำลังโกดส์
การยุทธ์	สงครามอิรัก–อิหร่าน (พ.ศ. 2523–2531) สงครามในอัฟกานิสถาน^[] สงครามเลบานอน พ.ศ. 2549 สงครามอิรัก สงครามกลางเมืองซีเรีย สงครามกลางเมืองอิรัก (พ.ศ. 2557–2560)
บำเหน็จ	(1) (3)

โซเลย์มอนีเริ่มต้นอาชีพทหารในช่วงต้นสงครามอิรัก–อิหร่านในคริสต์ทศวรรษ 1980 ซึ่งในระหว่างนั้นเขาบัญชาการกองพลที่ 41 จากนั้นเขาก็เข้าไปมีส่วนเกี่ยวข้องในปฏิบัตินอกประเทศโดยให้ความช่วยเหลือทางทหารแก่กลุ่มชีอะฮ์และกลุ่มชาวเคิร์ดที่ต่อต้านซัดดัมในอิรัก และต่อมาแก่ฮิซบุลลอฮ์ในเลบานอนและฮะมาสในดินแดนปาเลสไตน์ ใน พ.ศ. 2555 โซเลย์มอนีช่วยหนุนรัฐบาลซีเรีย (ซึ่งเป็นพันธมิตรสำคัญของอิหร่าน) ในช่วงสงครามกลางเมืองซีเรีย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการปฏิบัติการต่อต้านรัฐอิสลามอิรักและซีเรีย (ไอซิส) และองค์กรสาขา นอกจากนี้ เขายังช่วยบังคับบัญชาซึ่งเป็นกองกำลังนักรบชีอะฮ์ในอิรักเพื่อรุกคืบโจมตีกองกำลังรัฐอิสลามอิรักและลิแวนต์ (ไอซิล) ระหว่าง พ.ศ. 2557–2558

โซเลย์มอนีถูกสังหารระหว่างการโจมตีทางอากาศของสหรัฐเมื่อวันที่ 3 มกราคม พ.ศ. 2563 ในกรุงแบกแดดของอิรัก สมาชิกอีกหลายคนก็ถูกสังหารในการโจมตีครั้งนี้ด้วย โซเลย์มอนีได้รับการเลื่อนยศเป็นพลโทหลังเสียชีวิต และพลจัตวา ได้รับการแต่งตั้งเป็นผู้บัญชาการกองกำลังโกดส์สืบต่อจากเขา

อ้างอิง

1. Dexter Filkins (30 กันยายน 2013). . The New Yorker. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 31 มีนาคม 2015. สืบค้นเมื่อ 31 มีนาคม 2015.
2. . Reuters. 3 มกราคม 2020. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 มกราคม 2020. สืบค้นเมื่อ 3 มกราคม 2020.
3. . defamoghaddas.ir. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 กุมภาพันธ์ 2017. สืบค้นเมื่อ 22 สิงหาคม 2016.
4. "El iraní Qasem Soleimani, "el hombre más poderoso en Irak"". Terra. จากแหล่งเดิมเมื่อ 15 ตุลาคม 2014. สืบค้นเมื่อ 11 ตุลาคม 2014.
5. soleimani reveals details role he played 2006 israel hezbollah war 24 ตุลาคม 2019 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน aawsat.com
6. Shadowy Iran commander Qassem Soleimani gives rare interview on 2006 Israel-Hezbollah war 24 ตุลาคม 2019 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน thenational.ae
7. . . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 มีนาคม 2019. สืบค้นเมื่อ 11 มีนาคม 2019.
8. عکس/ مدال های فرمانده نیروی قدس سپاه. สืบค้นเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2015.
9. Solomon, Jay; Gorman, Siobhan (6 เมษายน 2012). . Wall Street Journal. New York City: . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 ตุลาคม 2014. สืบค้นเมื่อ 14 มีนาคม 2017.
10. . The Daily Star. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 เมษายน 2015. สืบค้นเมื่อ 31 มีนาคม 2015.
11. "Airstrike kills top Iran general Qassim Suleimani at Baghdad airport, Iraqi TV reports". Euronews. สืบค้นเมื่อ 3 มกราคม 2020.
12. . Farsnews. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 มกราคม 2020. สืบค้นเมื่อ 3 มกราคม 2020.
13. "Soleimani's Deputy Esmail Ghaani Named Iran's Quds Force Chief". Bloomberg. 3 มกราคม 2020. สืบค้นเมื่อ 3 มกราคม 2020.