กองทัพรบนอกประเทศภาคพื้นตะวันออกไกลฝรั่งเศส

กองทัพรบนอกประเทศภาคพื้นตะวันออกไกลฝรั่งเศส (ฝรั่งเศส: Corps Expéditionnaire Français en Extrême-Orient, CEFEO) เป็นหน่วยรบนอกประเทศในอาณานิคมของกองทัพสหภาพฝรั่งเศส ซึ่งถูกส่งออกไปปฏิบัติหน้าที่ในอินโดจีนฝรั่งเศสตั้งแต่ ค.ศ. 1945 ระหว่างสงครามมหาสมุทรแปซิฟิก เป็นหน่วยทหารที่มีบทบาทในสงครามโลกครั้งที่สอง สงครามอินโดจีนครั้งที่หนึ่ง จนกระทั่งหน่วยถูกยุบในปี ค.ศ. 1956 เนื่องจากฝรั่งเศสถอนตัวออกจากลาว กัมพูชาและเวียดนาม

กองทัพรบนอกประเทศภาคพื้นตะวันออกไกลฝรั่งเศส
เครื่องหมายของ CEFEO ที่มีสัญลักษณ์สมอเรือของอยู่ในเครื่องหมาย
ประจำการ	ค.ศ. 1945 – 26 เมษายน ค.ศ. 1956
ประเทศ	ฝรั่งเศส
ขึ้นต่อ	กองทัพฝรั่งเศส
รูปแบบ	กำลังรบนอกประเทศ
กำลังรบ	115,000 นาย (1947)
ยุทธภัณฑ์	ฝรั่งเศส, อังกฤษ, อเมริกัน
ปฏิบัติการสำคัญ	สงครามอินโดจีนครั้งที่หนึ่ง
ผู้บังคับบัญชา
ผบ. สำคัญ	ฌ็อง เดอ ลัทร์ เดอ ตาซีญี

ประวัติ

สงครามมหาสมุทรแปซิฟิก (1945)

CEFEO ได้รับการก่อตั้งขึ้นในปี ค.ศ. 1945 แทนที่กองกำลังรบนอกประเทศฝรั่งเศสภาคพื้นตะวันออกไกล (Forces Expéditionnaires Françaises d'Extrême-Orient, FEFEO) มีจุดประสงค์เพื่อสนับสนุนนายพลกิลเบ ซาบัตเต ผู้บัญชาการกองพลอาณานิคม "กองกำลังฝรั่งเศสอินโดจีน" (Forces Françaises d'Indochine) ซึ่งมีฐานปฏิบัติการอยู่ในไซ่ง่อน และกลุ่มต่อต้านของฝรั่งเศสเสรีกลุ่มเล็ก ๆ คอร์ปเลเดอเดอีนเตอเวนซียง ซึ่งได้ต่อสู้กับกลุ่มกองทัพรบนอกประเทศทางใต้ญี่ปุ่น ระหว่างการทัพอินโดจีนฝรั่งเศสที่สอง หลังจากการปลดปล่อยฝรั่งเศสและการล่มสลายของนาซีเยอรมนีในยุโรป ทางการฝรั่งเศสต้องการ "ปลดปล่อย" กองทัพฝ่ายอักษะชุดสุดท้ายที่ยังยึดครองดินแดนในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ซึ่งรวมไปถึงจักรวรรดิเวียดนาม ซึ่งเพิ่งจะถูกก่อตั้งใหม่เป็นอาณานิคมญี่ปุ่น เมื่อวันที่ 7 มิถุนายน ค.ศ. 1945 เลอแลกได้รับเสนอชื่อเป็นผู้บัญชาการของ CEFEO เมื่อวันที่ 22 มิถุนายน เลอแลกได้ย้ายอำนาจบัญชาการกองพลยานเกราะที่ 2 หน่วยทหารที่มีชื่อเสียงผู้ซึ่งปลดปล่อยกรุงปารีสในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 1944 ให้แก่พันเอกดีโอ เลอแลกได้รับอำนาจบัญชาการกองกำลังฝรั่งเศสตะวันออกไกล (Forces Françaises en Extrême-Orient) เมื่อวันที่ 15 สิงหาคม

สงครามอินโดจีนครั้งที่หนึ่ง (1946–1954)

พลร่มอาณานิคมในพื้นที่สามเหลี่ยมเวียดนามเหนือ (1952)

ในปี ค.ศ. 1946 กลุ่มชาตินิยม และในเวลาต่อมา ขบวนการเคลื่อนไหวกบฏประชาชนคอมมิวนิสต์ได้เคลื่อนไหวต่อต้านการปกครองอาณานิคมในอินโดจีนฝรั่งเศส จากนั้นได้ขยายวงกว้างไปจนถึงราชอาณาจักรลาว ราชอาณาจักรกัมพูชา ตังเกี๋ย (เวียดนามเหนือ) (เวียดนามกลาง) และโคชินจีน (เวียดนามใต้) รัฐทั้งหมดเป็นรัฐในอารักขายกเว้นโคชินจีนซึ่งเป็นอาณานิคมอันมีไซ่ง่อนเป็นเมืองหลวง ในปี ค.ศ. 1946 รัฐเหล่านี้จะกลายมาเป็นสหรัฐภายในสหภาพฝรั่งเศส และภายในปี ค.ศ. 1949 ตังเกี๋ย อันนัมและสาธารณรัฐโคชินจีนจะถูกรวมเข้าด้วยกันเป็นรัฐเวียดนาม กองกำลังเวียดมินห์ นำโดย โฮจิมินห์ ได้ครอบงำขบวนการเคลื่อนไหวชาตินิยมอื่น ๆ และจัดรูปแบบตนเองเป็นกองทัพปฏิวัติโดยใช้สงครามกองโจร จากนั้นในช่วงคริสต์ทศวรรษ 1950 เนื่องจากได้รับความสนับสนุนอย่างมากจากจีน เวียดมินห์ได้เปลี่ยนมาเป็นสงครามตามแบบแทน ตามการนับเวลาอย่างเป็นทางการ สงครามอินโดจีนครั้งที่หนึ่งเริ่มตั้งแต่วันที่ 20 พฤศจิกายน ค.ศ. 1946 จนกระทั่งวันที่ 20 กรกฎาคม ค.ศ. 1954 ภายหลังการตกลงกันในสนธิสัญญาสันติภาพเจนีวา

การยุบ (1956)

หลังจากการถอนกำลังชุดสุดท้ายของ CEFEO ออกจากเวียดนาม ลาวและกัมพูชาในปี ค.ศ. 1956 กองทัพดังกล่าวได้ถูกยุบโดยนายพลปีแอร์ ฌากโก

อ้างอิง

1. Windrow, Martin (1998). The French Indochina War 1946-1954. Osprey Publishing. p. 11.
2. Martin Thomas (1997). "Journal of Southeast Asian Studies, Vol. 28, 1997". สืบค้นเมื่อ 2010.01.02. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= ((help))

แหล่งข้อมูลอื่น

• CEFEO uniforms 2011-07-13 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
• Indochina Order of Battle, 1 February 1942
• (ในภาษาฝรั่งเศส) FEFO French resistance in Indochina (1943-1945)
• (ในภาษาฝรั่งเศส)
• (ในภาษาฝรั่งเศส)
• (ในภาษาฝรั่งเศส) CEFEO train 2007-09-28 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน