กระทรวงมหาดไทย (จีนโบราณ)

กระทรวงมหาดไทย หรือ ลี้ปู้ (จีน: 吏部; พินอิน: Lì bù) เป็นหน่วยงานระดับกระทรวงในยุคจีนโบราณ

ประวัติศาสตร์

ราชวงศ์ฮั่นตะวันออกเริ่มจัดตั้ง ลี้เฉา (吏曹) ต่อมาเปลี่ยนชื่อเป็น ซ่างซูฉางซื่อเกา (尚书常侍曹) หลังราชวงศ์เว่ย และราชวงศ์จิ้น มันถูกเรียกว่ากระทรวงมหาดไทย (吏部 "ลี้ปู้") ในสมัยราชวงศ์สุย ราชวงศ์ถัง ยุคห้าราชวงศ์และสิบอาณาจักร เป็นหนึ่งในหกกระทรวงภายใต้สังกัด (尚书省"ซ่างซูเฉิ่ง") ขุนนางที่เป็นหัวหน้าของกระทรวงมหาดไทยถูกเรียกว่าเสนาบดีว่าการกระทรวงมหาดไทย (吏部尚书 "ลี้ปู้ซ่างซู")

กระทรวงมหาดไทยประกอบด้วย 4 กรม ดังนี้ (吏部司"ลี้ปู้ซือ")、(司封司 "ซือเฟิงซือ")、(司勋司 "ซือซุนซือ")、(考功司 "ข่าวกงซือ")

กระทรวงมหาดไทยราชวงศ์หมิง

หลังจากจักรพรรดิหงอู่ยกเลิกตำแหน่งอัครเสนาบดี ทำให้กระทรวงทั้งหกอยู่ภายใต้การควบคุมจักรพรรดิโดยตรง กระทรวงมหาดไทยในราชวงศ์หมิง รับผิดชอบในการประเมิน แต่งตั้ง โยกย้าย ลดเลื่อนตำแหน่ง ถอดถอนข้าราชการ และมีอำนาจแต่งตั้งข้าราชการทหารในสังกัดกระทรวงกลาโหม (兵部 "ปิงปู้") แต่ไม่มีอำนาจแต่งตั้งคณะรัฐบาลต้าเสวียซื่อ (内阁大学士)

ขุนนางในกระทรวงมหาดไทยราชวงศ์หมิง

• เสนาบดีว่าการกระทรวงมหาดไทย (吏部尚书"ลี้ปู้ซ่างซู") จำนวน 1 คน เป็นขุนนางขั้น 2 ชั้นเอก
• เสนาบดีช่วยซ้าย (左侍郎 "จั่วซื่อหลาง"), เสนาบดีช่วยขวา (右侍郎 "โย่วซื่อหลาง") เป็นขุนนางขั้น 3 ชั้นเอก
• ปลัดทูลฉลอง (司务厅"ซืออู้วทิง") จำนวน 2 คน เป็นขุนนางขั้น 9 ชั้นรอง
• จางวางกรม (郎中 "หลางจง") กรมละ 1 คน เป็นขุนนางขั้น 5 ชั้นเอก
• เจ้ากรม (员外郎 "หยวนไว่หลาง") กรมละ 1 คน เป็นขุนนางขั้น 5 ชั้นรอง
• สมุบาญชีย์ (主事 "จู่ซื่อ") กรมละ 1 คน เป็นขุนนางขั้น 6 ชั้นเอก