บทความน ไม ม การอ างอ งจากแหล งท มาใดกร ณาช วยปร บปร งบทความน โดยเพ มการอ างอ งแหล งท มาท น าเช อถ อ เน อความท ไม ม แหล

ครีบยัน (อังกฤษ: buttress) คือวัสดุหรือส่วนของโครงสร้างที่ใช้พยุง รับน้ำหนัก ยึด วัตถุ สิ่งของ หรือโครงสร้าง ให้มีความแข็งแรง มีเสถียรภาพในการคงอยู่ ไม่ล้ม หรือพังทลาย

ครีบยันที่ใช้ที่ในอังกฤษซึ่งเป็นครีบยันทึกผสมกับครีบยันแบบปีกที่กางออกไปจากตัวสิ่งก่อสร้าง

ครีบยันประเภทต่าง ๆ

ในการก่อสร้างอาคาร ครีบยันจะใช้เป็นเสาชั่วคราวในการรับน้ำหนักของไม้แบบเพื่อการก่อสร้างโครงสร้างส่วนบน ซึ่งมักจะเป็นไม้หรือโลหะ
ในการขุดดินที่มีบริเวณกว้างและมีความลึกมาก ครีบยันจะเป็นส่วนของโครงสร้างชั่วคราว เพื่อใช้เป็นตัวยึดเสาเข็มเหล็กให้มีเสถียรภาพ มั่นคง แข็งแรง ไม่พังทลายจากแรงดันดิน วัสดุที่ใช้มักจะเป็นเหล็ก
ครีบยันในโครงหลังคาเหล็กหรือไม้ ที่เป็นโครงถัก คือชิ้นส่วนที่อยู่ทแยงระหว่างชิ้นส่วนในแนวดิ่งและแนวราบ
สำหรับเรือนไทย ไม้ครีบยันหรือไม้เท้าแขน จะใช้รองรับชายคาที่ยื่นออกมาจากตัวอาคาร ครีบยันสำหรับอาคารทางสถาปัตยกรรมไทย อื่น ๆ เช่น โบสถ์ วัด วิหาร จะเรียกว่า คันทวย
ในด้านการเกษตรกรรมและภูมิสถาปัตยกรรม ไม้ค้ำยันจะใช้พยุงต้นอ่อนของพันธุ์ไม้ต่าง ๆ เพื่อให้พันธุ์ไม้เหล่านั้นตั้งตรง ไม่ล้ม และคงอยู่ได้
ฯลฯ

ดูเพิ่ม

อ้างอิง

ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมศัพท์สถาปัตยกรรมศาสตร์ ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน, 2554, หน้า 25.

บทความนี้ยังเป็น คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

หมายเหตุ: ขอแนะนำให้จัด (ดูเพิ่มที่ )

[1] ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมศัพท์สถาปัตยกรรมศาสตร์ ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน, 2554, หน้า 25.