นกพูดได้

นกพูดได้ คือนกที่สามารถเลียนเสียงการพูดของมนุษย์ได้ มีการถกเถียงในชุมชนวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับว่านกแก้วบางตัวที่พูดได้นั้นมีความเข้าใจทางด้านภาษาหรือไม่ นกมีความสามารถในการพูดที่แตกต่างกันไป บางตัวเช่นนกในวงศ์กา สามารถเลียนเสียงคำและวลีได้เพียงไม่กี่คำ ขณะที่ นกหงส์หยก บางตัวถูกพบว่ามีคำศัพท์มากถึงเกือบ 2,000 คำ นกขุนทอง ซึ่งเป็นสัตว์เลี้ยงที่พบได้ทั่วไป เป็นที่รู้จักกันดีในด้านความสามารถในการพูด และญาติของมันคือ นกกิ้งโครง ก็มีความสามารถในการเลียนเสียงได้ดีเช่นกัน นก นกกระตั้ว ในป่าของออสเตรเลียถูกพบว่าพูดภาษามนุษย์ได้จากการเรียนรู้ทางวัฒนธรรม โดยนกที่เคยถูกเลี้ยงในกรงและกลับไปใช้ชีวิตในฝูงตามธรรมชาติได้สอนให้นกป่าพูดตาม

วิดีโอของนก ในกรงที่พูดคำว่า "hello" หลังจากได้รับการกระตุ้นจากผู้มาเยี่ยม

นกแก้วในหนังสือ (ปี 1650) พูดคำว่า χαῖρε ("สวัสดี" ใน ภาษากรีกโบราณ)

การกล่าวถึงนกพูดได้ครั้งแรกสุดมาจาก ในศตวรรษที่ 5 ก่อนคริสต์ศักราช นกที่เขาเรียกว่า Bittacus อาจจะเป็น

กระบวนการ

นกวัยอ่อนบางชนิดเรียนรู้การสื่อสารด้วยเสียงผ่านการเรียนรู้ทางสังคม โดยเลียนแบบพ่อแม่ รวมถึงนกที่มีอำนาจในฝูง แม้ว่านกจะไม่มี (vocal cords) แต่เชื่อกันว่านกสร้างเสียงและโทนต่าง ๆ โดยใช้กล้ามเนื้อในลำคอและเยื่อเมือก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง มีข้อจำกัดในการเลียนเสียงที่นกสามารถทำได้ เนื่องจากความแตกต่างในโครงสร้างทางกายวิภาค เช่น การที่นกไม่มีริมฝีปาก

มีข้อเสนอว่า การเลียนเสียงในหมู่นกนั้นพบได้เกือบทั่วไป และมีความเป็นไปได้ว่าในที่สุดทุกสายพันธุ์จะมีความสามารถในการเลียนเสียงต่างชนิดได้บ้าง (แต่ไม่จำเป็นต้องเป็นเสียงมนุษย์เสมอไป) การเลียนเสียงมนุษย์ไม่จำกัดเฉพาะนกที่ถูกขัง นกในป่าของออสเตรเลียเช่น นกแม็กพาย และ ที่มีปฏิสัมพันธ์กับมนุษย์แต่ยังคงใช้ชีวิตในธรรมชาติสามารถเลียนเสียงมนุษย์ได้

และ นกแก้ว เป็นสองกลุ่มนกที่สามารถเรียนรู้และเลียนเสียงมนุษย์ อย่างไรก็ตาม พบว่า นกขุนทอง ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของวงศ์นกกิ้งโครง สามารถถูกฝึกให้เรียนรู้และสร้างเสียงมนุษย์ได้ นกเลี้ยงสามารถถูกสอนให้พูดโดยเจ้าของผ่านการเลียนเสียงของพวกเขา หากนกเลี้ยงเหล่านั้นถูกนำไปปล่อยในธรรมชาติ นกในป่าก็อาจเลียนเสียงใหม่เหล่านี้ได้ ปรากฏการณ์นี้ถูกสังเกตในสวนสาธารณะใน ซิดนีย์ ออสเตรเลีย ซึ่งนกป่าเช่นนกแก้วกล่าวคำว่า "Hello darling!";สวัสดีที่รัก! และ "What's happening?";เกิดอะไรขึ้น!

ประเภท

หน้าที่

มีหลายทฤษฎีที่ถูกเสนอเกี่ยวกับหน้าที่ของการเลียนแบบเสียงที่ได้ยินโดยทั่วไป อย่างไรก็ตาม ทฤษฎีเหล่านี้ไม่ได้เจาะจงถึงเหตุผลที่มนุษย์ถูกเลียนแบบเสียง หลายทฤษฎีจะใช้ได้กับเพียงบางชนิดเท่านั้น เนื่องจากโครงสร้างทางสังคม สภาพแวดล้อม และนิเวศวิทยาทางพฤติกรรม

การเลียนแบบโดยผิดพลาด

มีการเสนอว่าการเลียนแบบเสียงที่ไม่เกี่ยวข้องกับนกนั้นเป็นเพียงความพยายามเลียนแบบเสียงเรียกเฉพาะของชนิดนกนั้น ๆ โดยผิดพลาด

การจำแนกฝูง

ในธรรมชาติ ฝูงนกแก้วพัฒนาภาษาท้องถิ่นที่แตกต่างกัน การวิจัยชี้ให้เห็นว่านกเหล่านี้ใช้ภาษาเหล่านี้เพื่อแยกแยะสมาชิกของฝูงที่คุ้นเคยออกจากนกตัวอื่นที่ไม่คุ้นเคย นกจะตอบสนองต่อเสียงเรียกที่คุ้นเคยกับของฝูงตนเองมากกว่า และพวกมันจะเมินเฉยต่อนกที่เรียกเสียงแตกต่างจากฝูง นกที่เลี้ยงในกรงอาจเลียนเสียงมนุษย์ โดยเฉพาะเสียงของเจ้าของ เพื่อให้ได้รับการยอมรับว่าเป็นสมาชิกของครอบครัว (หรือฝูง) หากนกได้ยินคำหรือวลีซ้ำ ๆ มันอาจตีความว่าเป็นเสียงที่เฉพาะเจาะจงกับฝูงของมัน จากนั้นมันจะพยายามเลียนเสียงนั้นเพื่อรักษาการเป็นสมาชิกของฝูง หากนกแก้วไม่ได้รับการตอบสนองเมื่อมันร้องเรียกเสียงธรรมชาติตามปกติของนกแก้ว แต่ได้รับความสนใจหรืออาหารเมื่อเลียนเสียงพูดของมนุษย์ นกจะมีแรงจูงใจเพิ่มเติมในการเลียนคำและวลีของมนุษย์ซ้ำ

การปกป้องอาณาเขต

เสียงร้องที่ใช้ในการปกป้องอาณาเขตของนกไลเออร์เบิร์ดค่อนข้างเรียบง่ายและแตกต่างอย่างมากจากเสียงที่มันเลียนแบบ รวมถึงเสียงพูดของมนุษย์

การคัดเลือกทางเพศเพื่อเพิ่มจำนวนเสียงในคลัง

หน้าที่หนึ่งที่ถูกเสนอ^[]สำหรับการเลียนแบบโดยทั่วไปคือการที่นกเลียนแบบเสียงได้หลากหลายชนิดนั้นวิวัฒนาการมาเพื่อเพิ่มโอกาสในการสืบพันธุ์ของตน ตัวอย่างเช่น นกไลเออร์เบิร์ดตัวผู้จะเพิ่มความไพเราะให้กับเพลงของมันโดยการเลียนแบบเสียงต่าง ๆ มากมาย ซึ่งมักจะเป็นเสียงร้องของนกชนิดอื่นใกล้เคียง แต่ก็อาจรวมถึงเสียงแตรรถยนต์ เลื่อยยนต์ และเสียงเห่าของสุนัขด้วย

การป้องกันจากผู้ล่า

การเลียนแบบเสียงโดยทั่วไปอาจช่วยให้นกป้องกันตนเองหรือลูกหลานจากการถูกล่าได้ ตัวอย่างเช่น นกแม็กพายในออสเตรเลียเลียนแบบเสียงเรียกของและ ซึ่งเป็นนักล่าที่กินลูกนกแม็กพาย

แผนที่ทางเสียง

นกบางชนิด เช่น นกแม็กพายในออสเตรเลีย เลียนแบบเฉพาะเสียงที่ได้ยินขณะอยู่ในอาณาเขตของตน มีการเสนอว่านกที่มีโครงสร้างทางสังคมที่ซับซ้อนอาจพัฒนาแผนที่ทางเสียงของอาณาเขตตนเองควบคู่กับแผนที่ทางสายตา และการเลียนแบบเสียงช่วยอำนวยความสะดวกในกระบวนการนี้

นกที่พูดได้ที่มีชื่อเสียง

นกแก้วสีเทา มีคลังคำศัพท์ประมาณ 100 คำ ซึ่งน้อยกว่าผู้ครองสถิติโลกหลายราย แต่มันอาจเป็นนกพูดได้ที่มีชื่อเสียงที่สุด เนื่องจากการเผยแพร่ข่าวเกี่ยวกับความสามารถทางสติปัญญาของมัน ในการเรียนรู้ที่จะพูด อเล็กซ์ได้แสดงให้นักวิทยาศาสตร์ เห็นว่าเขาเข้าใจการจำแนกประเภท เช่น "เหมือนและต่าง" และ "ใหญ่กว่าและเล็กกว่า" เขาสามารถระบุวัตถุได้ตามรูปร่าง ("สามเหลี่ยม", "สี่เหลี่ยม", สูงสุดถึง "หกเหลี่ยม") และวัสดุ: เมื่อแสดง หรือบล็อกไม้ เขาสามารถตอบได้อย่างถูกต้องว่า "ขนแกะ" หรือ "ไม้" ประมาณ 80% ของเวลา อเล็กซ์สามารถระบุความแตกต่างระหว่างวัตถุขนาดเดียวกันที่เป็นสีเหลืองและสีเขียวโดยพูดว่า "สี" หรือระบุวัตถุที่ใหญ่กว่าโดยเรียกชื่อสีของมัน หากถามว่าอะไรคือความแตกต่างระหว่างกุญแจสีฟ้า 2 ดอกที่เหมือนกัน อเล็กซ์เรียนรู้ที่จะตอบว่า "ไม่มี" (เขาออกเสียงว่า "น๊ะ") อเล็กซ์เสียชีวิตเมื่อวันที่ 6 กันยายน ค.ศ. 2007

"" เป็นนกแก้วสีเทาแอฟริกันที่ประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกา แอนดรูว์ แจ็กสัน เป็นเจ้าของ มีรายงานว่าพอลถูกสอนให้พูดคำหยาบคายโดยแจ็กสัน และมีเรื่องเล่าว่าพอลถูกนำออกจากพิธีศพของเขาเนื่องจากพูดคำหยาบคายอย่างต่อเนื่อง

"พรูเดิล" ครองสถิติโลกกินเนสส์เป็นเวลาหลายปีในฐานะนกที่มีคำศัพท์มากที่สุด – โดยมีการบันทึกคำศัพท์ไว้ 800 คำ

"" เป็นนกแก้วสีเทาอีกตัวหนึ่งที่มีชื่อเสียงในด้านทักษะการใช้ภาษาอังกฤษและความสามารถอื่น ๆ ณ เดือนมกราคม 2004 เอน'คิสิมีคำศัพท์ที่บันทึกไว้ถึง 950 คำ เชื่อกันว่าเขาเป็นหนึ่งในนกที่มีความสามารถในการใช้ภาษามนุษย์ขั้นสูงที่สุดในโลกของสัตว์

"ไอน์สไตน์" ปรากฏตัวในรายการโทรทัศน์หลายรายการและมีชื่อเสียงในด้านความสามารถในการสร้างเสียงรวมถึงการพูด คลิปวิดีโอแสดงให้เห็นว่าเขาสามารถทำเสียงลำแสงเลเซอร์และหัวเราะแบบเสียงดุร้าย เขาได้รับการฝึกฝนโดยสเตฟานี ไวท์

เป็นนกกาที่ ชาลส์ ดิกคินส์ เลี้ยงไว้เป็นสัตว์เลี้ยง เธอสามารถพูดได้หลายวลี รวมถึง "halloa, old girl","สวัสดีจ้ะหนูน้อย" และเป็นต้นแบบของตัวละครที่มีบทบาทสำคัญในนวนิยายเรื่อง ของดิกเกนส์ มากกว่าหนึ่งครั้งที่คำพูดที่ไม่คาดคิดของกริปส่งผลกระทบต่อเรื่องราว นอกจากนี้ กริปยังเป็นแรงบันดาลใจให้กับบทกวี ของ เอดการ์ แอลลัน โพ

อ้างอิง

1. "Talking Starlings". Starling Talk. สืบค้นเมื่อวันที่ 26 พฤษภาคม 2013.
2. Price, Hannah (15 กันยายน 2011). "Birds of a feather talk together" เก็บถาวร 2011-09-23 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. Australian Geographic.
3. Mancini, Julie Rach (11 ตุลาคม 2006). Why Does My Bird Do That: A Guide to Parrot Behavior. John Wiley & Sons. p. 183. ISBN .
4. Nichols, Andrew (2013). Ctesias: On India. A&C Black. p. 59. ISBN .
5. Lane, Megan (September 16, 2011). "How can birds teach each other to talk?". BBC News Magazine. สืบค้นเมื่อ December 3, 2013.
6. อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ Kaplan
7. "Superb lyrebird". BBC. สืบค้นเมื่อ March 22, 2014.
8. Ginsberg, N. (1963). "Conditioned talking in the mynah bird". Journal of Comparative and Physiological Psychology. 56 (6): 1061–1063. doi:10.1037/h0047774. PMID 14100947.
9. Oremus, W. (2012). "Why parrots parrot". the Slate Company. สืบค้นเมื่อ March 24, 2014.
10. Pepperberg, Irene Maxine (2000). The Alex Studies: Cognitive and Communicative Abilities of Grey Parrots. Harvard University Press. ISBN .
11. Smith, Dinitia (October 9, 1999). "A Thinking Bird or Just Another Birdbrain?". The New York Times.
12. "Researchers explore whether parrot has concept of zero" เก็บถาวร กันยายน 3, 2007 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. World Science. July 2, 2005.
13. Talbot, Margaret Talbot (May 12, 2008). "BIRDBRAIN: The woman behind the world's chattiest parrots". The New Yorker. สืบค้นเมื่อ December 6, 2013.
14. Carey, Benedict (September 10, 2007). "Alex, a Parrot Who Had a Way With Words, Dies". New York Times. สืบค้นเมื่อ December 6, 2013.
15. Ibrahim, Nur (2024-04-26). "Andrew Jackson's Parrot Kicked Out of His Funeral for Swearing?". Snopes (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2024-07-24.
16. "African Grey Parrot Species Profile". Pet Education.com. Retrieved May 26, 2013.
17. (May 1, 2007). "Animal world's communication kings". BBC News.
18. "Einstein the Parrot". TED. Retrieved May 26, 2013.
19. Hawksley, Lucinda (20 August 2015). "The mysterious tale of Charles Dickens's raven". BBC (ภาษาอังกฤษ).
20. "Grip the Raven". Editions.covecollective.org. September 24, 2019. สืบค้นเมื่อ December 9, 2021. {{}}: ข้อความ "COVE" ถูกละเว้น ((help))
21. "Philadelphia Oddities: Grip the Raven". Ushistory.org. สืบค้นเมื่อ December 10, 2021.

อ่านเพิ่มเติม

• Smith, Fran (2008). Friendly Feathers: Life with Pierre, an African Grey Parrot. Frances L. Smith. ISBN 

แหล่งข้อมูลอื่น

• วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ Birds talking
• Recordings of a grey parrot talking