ความช วยเหล อด านมน ษยธรรม อ งกฤษ Humanitarian aid ค อความช วยเหล อด านส งของและสำหร บผ ท ต องการความช วยเหล อ ซ งม กจะเ

ความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรม (อังกฤษ: Humanitarian aid) คือความช่วยเหลือด้านสิ่งของและสำหรับผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือ ซึ่งมักจะเป็นความช่วยเหลือระยะสั้นจนกว่ารัฐบาลและสถาบันอื่น ๆ จะเข้ามาช่วยเหลือในระยะยาว ในบรรดาคนที่ต้องการความช่วยเหลือ ได้แก่ ผู้ไร้ที่อยู่, ผู้ลี้ภัย และผู้ประสบภัยจากภัยธรรมชาติ, สงคราม และความอดอยาก ความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมคือความช่วยเหลือด้านสิ่งของหรือด้านลอจิสติกส์เพื่อวัตถุประสงค์ด้าน โดยทั่วไปในการตอบสนองต่อความพยายามด้านมนุษยธรรมรวมถึงภัยธรรมชาติและ วัตถุประสงค์หลักของการช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมคือการช่วยชีวิต, บรรเทา และรักษา ดังนั้นจึงอาจแตกต่างจาก ซึ่งพยายามที่จะแก้ไขปัจจัยทางที่อาจนำไปสู่วิกฤตหรือภาวะฉุกเฉิน มีการอภิปรายในเรื่องการเชื่อมโยงความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมและความพยายามในการพัฒนา ซึ่งได้รับการสนับสนุนจากใน ค.ศ. 2016 อย่างไรก็ตาม แนวทางดังกล่าวถูกมองในเชิงวิพากษ์โดยผู้ปฏิบัติงาน

กองทุนเพื่อเด็กแห่งสหประชาชาติกำลังแจกจ่ายในระหว่างสถานการณ์ฉุกเฉินที่โกมา สาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก เมื่อ ค.ศ. 2008

เด็กหญิงชาวอัฟกานิสถานคนหนึ่งกอดหมีเท็ดดี้ของเธอซึ่งเธอได้รับที่คลินิกการแพทย์ที่ค่ายคลาร์คในจังหวัดโคสต์

การบรรยายของเทอา ฮิลฮ็อสท์ (มหาวิทยาลัยเอรัสมุส) เรื่องความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรม

ความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมมีวัตถุประสงค์เพื่อบรรเทาทุกข์ในระยะสั้นให้กับผู้ประสบภัยจนกว่ารัฐบาลและสถาบันอื่น ๆ จะสามารถบรรเทาทุกข์ได้ในระยะยาว ความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมถือว่า "เป็นการแสดงออกพื้นฐานของคุณค่าสากลของความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันระหว่างผู้คนและความจำเป็นทางศีลธรรม" ซึ่งความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมมาจากชุมชนในหรือต่างประเทศก็ได้ ในการเข้าถึงชุมชนระหว่างประเทศ (OCHA) ของสหประชาชาติ (UN) มีหน้าที่รับผิดชอบในการประสานงานการตอบสนองต่อเหตุฉุกเฉิน โดยให้ข้อมูลต่อสมาชิกหลายคนของ ซึ่งสมาชิกมีหน้าที่ในการบรรเทาทุกข์ในกรณีฉุกเฉิน หน่วยงานของสหประชาชาติ 4 แห่งที่มีบทบาทหลักในการให้ความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรม ได้แก่ โครงการพัฒนาแห่งสหประชาชาติ (UNDP), สำนักงานข้าหลวงใหญ่ผู้ลี้ภัยแห่งสหประชาชาติ (UNHCR), กองทุนเพื่อเด็กแห่งสหประชาชาติ (UNICEF) และโครงการอาหารโลก (WFP)

อ้างอิงจาก ซึ่งเป็นสถาบันการวิจัยในลอนดอน ที่ผลการวิจัยได้รับการเผยแพร่ในเดือนเมษายน ค.ศ. 2009 ในเอกสาร "การให้ความช่วยเหลือในสภาพแวดล้อมที่ไม่ปลอดภัย: อัปเดต ค.ศ. 2009" ปีที่อันตรายที่สุดสำหรับผู้ให้ความช่วยเหลือในประวัติศาสตร์ของมนุษยธรรมนิยมคือ ค.ศ. 2008 ซึ่งพนักงานช่วยเหลือ 122 คนถูกสังหารและ 260 คนถูกทำร้ายร่างกาย ส่วนประเทศที่ถือว่าปลอดภัยน้อยที่สุดคือโซมาเลียและอัฟกานิสถาน ใน ค.ศ. 2014 กลุ่มวิจัยการดำเนินงานช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมรายงานว่าประเทศที่เกิดเหตุการณ์สูงสุด ได้แก่ อัฟกานิสถาน, สาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก, สาธารณรัฐแอฟริกากลาง, เซาท์ซูดาน, ซูดาน, ซีเรีย, ปากีสถาน, โซมาเลีย, เยเมน และเคนยา

ประวัติ

ต้นกำเนิด

จุดเริ่มต้นของการจัดระเบียบความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมระหว่างประเทศสามารถสืบย้อนไปถึงปลายคริสต์ศตวรรษที่ 19 เรื่องราวต้นกำเนิดที่รู้จักกันดีที่สุดของความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมที่เป็นทางการคืออ็องรี ดูว์น็อง นักธุรกิจชาวสวิสและนักเคลื่อนไหวทางสังคม ซึ่งเมื่อเห็นการทำลายล้างและการละทิ้งทหารที่บาดเจ็บอย่างไร้มนุษยธรรมจากในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 1859 ซึ่งได้ยกเลิกแผนการของเขา และเริ่มต้นการตอบสนองบรรเทา

ความพยายามด้านมนุษยธรรมที่มีมาก่อนงานของอ็องรี ดูว์น็อง ได้แก่ การช่วยเหลือของอังกฤษแก่ประชากรที่มีปัญหาในทวีปและในประเทศสวีเดนช่วงสงครามนโปเลียน และการรณรงค์บรรเทาทุกข์ระหว่างประเทศช่วงทุพภิกขภัยครั้งใหญ่ในไอร์แลนด์ในคริสต์ทศวรรษ 1840 ส่วนใน ค.ศ. 1854 เมื่อสงครามไครเมียเริ่มต้นขึ้นฟลอเรนซ์ ไนติงเกล และทีมพยาบาล 38 คนของเธอได้มาถึงโรงพยาบาลค่ายทหารแห่งสคูทารีซึ่งมีทหารป่วยและบาดเจ็บหลายพันคน ไนติงเกลและทีมของเธอเฝ้าดูโรงพยาบาลทหารที่ขาดแคลน ซึ่งได้พยายามรักษาสุขอนามัยและตอบสนองความต้องการของผู้ป่วย โดยทหารเสียชีวิตด้วยโรคร้ายมากกว่าบาดแผลจากการสู้รบถึงสิบเท่า ไข้รากสาดใหญ่, ไข้รากสาดน้อย, อหิวาตกโรค และโรคบิดพบได้บ่อยในโรงพยาบาลทหาร ไนติงเกลและทีมของเธอได้จัดตั้งห้องครัว, ห้องซักรีด และสุขอนามัยที่เพิ่มขึ้น ซึ่งต่อมา มีพยาบาลเข้ามาช่วยเหลือมากขึ้น และโรงพยาบาลทั่วไปที่สคูทารีสามารถดูแลผู้ป่วยได้ 6,000 คน

การช่วยเหลือของไนติงเกลยังคงมีอิทธิพลต่อความพยายามช่วยเหลือด้านมนุษยธรรม โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องการใช้สถิติ รวมถึงการวัดการตายและการเจ็บป่วยของไนติงเกล ไนติงเกลได้ใช้หลักการของวิทยาศาสตร์และสถิติใหม่เพื่อวัดความก้าวหน้าและวางแผนสำหรับโรงพยาบาลของเธอ เธอเก็บบันทึกจำนวนและสาเหตุการตายเพื่อปรับปรุงสภาพในโรงพยาบาลอย่างต่อเนื่อง การค้นพบของเธอคือในทหารทุก ๆ 1,000 นาย มี 600 นายเสียชีวิตจากโรคติดต่อและโรคติดเชื้อ เธอทำงานเพื่อปรับปรุงสุขอนามัย, โภชนาการ และน้ำสะอาด และลดอัตราการเสียชีวิตจาก 60 เปอร์เซ็นต์ เป็น 42 เปอร์เซ็นต์ และเป็น 2.2 เปอร์เซ็นต์ การปรับปรุงทั้งหมดเหล่านี้เป็นเสาหลักของการแทรกแซงด้านมนุษยธรรมสมัยใหม่ เมื่อเธอกลับมายังบริเตนใหญ่ เธอได้รณรงค์ให้ก่อตั้งคณะกรรมาธิการด้านสุขภาพของกองทัพบก เธอสนับสนุนให้ใช้สถิติและคอกซ์คอมบ์เพื่อแสดงความต้องการของผู้ที่อยู่ในลักษณะความขัดแย้ง ส่วนกรณีของอ็องรี ดูว์น็อง แม้จะมีประสบการณ์เพียงเล็กน้อยหรือไม่มีเลยในฐานะแพทย์ แต่เขาก็ทำงานร่วมกับอาสาสมัครในท้องที่เพื่อช่วยเหลือทหารที่ได้รับบาดเจ็บจากทุกฝ่ายในสงคราม รวมทั้งผู้เสียชีวิตจากออสเตรีย, อิตาลี และฝรั่งเศส ในทุกวิถีทางที่เขาสามารถทำได้ รวมทั้งการจัดหาอาหาร, น้ำ และเวชภัณฑ์ เรื่องราวที่เด่นชัดของเขาเกี่ยวกับความทุกข์ทรมานอันใหญ่หลวงที่เขาพบเห็น ซึ่งเขียนไว้ในหนังสือของเขาเรื่อง “" ได้กลายเป็นตำราพื้นฐานสำหรับมนุษยธรรมสมัยใหม่

ความทรงจำเรื่องที่ซอลเฟรีโนของดูว์น็องได้เปลี่ยนแปลงโลกในลักษณะที่ไม่มีใครคาดไม่ถึงหรือชื่นชมจริง ๆ ในเวลานั้น ในการเริ่มต้น ดูว์น็องสามารถปลุกเร้าอารมณ์ผู้อ่านของเขาอย่างลึกซึ้งได้โดยนำการต่อสู้และความทุกข์ทรมานเข้ามาในเหย้าเรือนของพวกเขา โดยให้พวกเขาเข้าใจถึงสภาพสงครามป่าเถื่อนในปัจจุบัน และการรักษาทหารหลังจากที่พวกเขาได้รับบาดเจ็บหรือเสียชีวิต นับว่าเรื่องราวเหล่านี้ได้ผันแปรเส้นทางของประวัติศาสตร์ นอกเหนือจากนี้ ในประสบการณ์สองสัปดาห์ของเขาในการดูแลทหารที่ได้รับบาดเจ็บจากทุกเชื้อชาติ ดูว์น็องได้กำหนดเสาหลักทางแนวคิดที่สำคัญโดยไม่ได้ตั้งใจ ซึ่งต่อมาได้กลายเป็นคณะกรรมการกาชาดระหว่างประเทศ และกฎหมายมนุษยธรรมระหว่างประเทศ: โดยความเสมอภาคและความเป็นกลาง ดูว์น็องใช้ความคิดเหล่านี้และได้แนวคิดที่แยบยลอีกสองแนวคิดที่จะเปลี่ยนแปลงการปฏิบัติของสงครามอย่างลึกซึ้ง ประการแรก ดูว์น็องจินตนาการถึงการสร้างสมาคมสงเคราะห์อาสาสมัครถาวร เหมือนกับกลุ่มบรรเทาทุกข์เฉพาะกิจที่เขาประสานงานในซอลเฟรีโนเพื่อช่วยเหลือทหารที่ได้รับบาดเจ็บ ประการต่อไป ดูว์น็องเริ่มพยายามที่จะเรียกร้องให้มีการทำสนธิสัญญาที่จะรับประกันการคุ้มครองทหารที่ได้รับบาดเจ็บรวมถึงทุกคนที่พยายามจะมาช่วยพวกเขา

หลังจากเผยแพร่ข้อความพื้นฐานของเขาใน ค.ศ. 1862 ความก้าวหน้าได้เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วสำหรับดูว์น็อง รวมถึงความพยายามของเขาในการสร้างสังคมสงเคราะห์อย่างถาวรและกฎหมายมนุษยธรรมระหว่างประเทศ การก่อตัวในขั้นต้นของคณะกรรมการกาชาดระหว่างประเทศเริ่มเป็นรูปเป็นร่างใน ค.ศ. 1863 เมื่อสมาคมสงเคราะห์สาธารณะแห่งเจนีวาได้จัดตั้งคณะอนุกรรมการถาวรที่เรียกว่า "คณะกรรมการระหว่างประเทศเพื่อการให้ความช่วยเหลือผู้บาดเจ็บในสถานการณ์สงคราม" ซึ่งประกอบด้วยพลเมืองเจนีวาห้าคน คณะกรรมการชุดนี้รับรองวิสัยทัศน์ของดูว์น็องในการทำให้บุคลากรทางการแพทย์เป็นกลางโดยนิตินัยในการตอบสนองต่อทหารที่ได้รับบาดเจ็บ การประชุมที่เป็นส่วนประกอบของคณะกรรมการชุดนี้ในเดือนตุลาคม ค.ศ. 1863 ได้สร้างรากฐานตามกฎหมายของคณะกรรมการกาชาดระหว่างประเทศตามมติเกี่ยวกับสังคมระดับชาติ, การดูแลผู้บาดเจ็บ ส่วนเครื่องแสดงของพวกเขา และที่สำคัญที่สุดคือความเป็นกลางที่ขาดไม่ได้ของรถพยาบาล, โรงพยาบาล, บุคลากรทางการแพทย์ และผู้บาดเจ็บเอง นอกเหนือจากนี้ เพื่อเสริมสร้างการปฏิบัติด้านมนุษยธรรม สมาคมสงเคราะห์สาธารณะแห่งเจนีวาได้จัดการประชุมขึ้นระหว่างวันที่ 8 ถึง 22 สิงหาคม ค.ศ. 1864 ที่สำนักงานเทศบาลเมือง โดยมี 16 รัฐที่มีความหลากหลาย รวมทั้งรัฐบาลหลายแห่งของยุโรป, จักรวรรดิออตโตมัน, สหรัฐอเมริกา (USA), บราซิล และเม็กซิโก การประชุมทางการฑูตครั้งนี้มีความพิเศษ ไม่ได้เกิดจากจำนวนหรือสถานะของผู้เข้าร่วม แต่เป็นเพราะความมุ่งหมายของการประชุม วัตถุประสงค์ของการประชุมครั้งนี้ไม่เหมือนกับการประชุมทางการฑูตหลายครั้งก่อนหน้า โดยจุดประสงค์ของการประชุมครั้งนี้ไม่ใช่เพื่อบรรลุข้อตกลงหลังจากความขัดแย้งหรือเพื่อไกล่เกลี่ยระหว่างผลประโยชน์ที่เป็นปฏิปักษ์ ซึ่งแท้จริงการประชุมครั้งนี้เป็นการวางกฎเกณฑ์สำหรับอนาคตของความขัดแย้งโดยมีจุดมุ่งหมายเพื่อปกป้องบริการทางการแพทย์และผู้บาดเจ็บในการสู้รบ

อนุสัญญาเจนีวาที่มีชื่อเสียงครั้งแรกได้ลงนามเมื่อวันที่ 22 สิงหาคม ค.ศ. 1864 ซึ่งไม่เคยมีมาก่อนในประวัติศาสตร์ที่มีสนธิสัญญาส่งผลกระทบอย่างมากต่อการที่ฝ่ายที่ทำสงครามมีส่วนร่วมกับอีกฝ่ายหนึ่ง ผู้อยู่อาศัยของอนุสัญญาดังกล่าวระบุถึงความเป็นกลางของบริการทางการแพทย์ ซึ่งรวมถึงโรงพยาบาล, รถพยาบาล และบุคลากรที่เกี่ยวข้อง ตลอดจนข้อกำหนดในการดูแลและปกป้องผู้ป่วยและผู้บาดเจ็บในระหว่างความขัดแย้ง และบางสิ่งที่มีความสำคัญเชิงสัญลักษณ์โดยเฉพาะต่อคณะกรรมการกาชาดระหว่างประเทศ ซึ่งคือเครื่องหมายกาชาด โดยเป็นครั้งแรกในสมัยปัจจุบัน ที่ได้รับการยอมรับจากการเลือกรัฐที่เป็นตัวแทนของสงคราม ว่าสงครามมีขอบเขต ส่วนความสำคัญได้เพิ่มขึ้นตามเวลาในการแก้ไขและดัดแปลงอนุสัญญาเจนีวาใน ค.ศ. 1906, 1929 และ 1949 นอกจากนี้ สนธิสัญญาเพิ่มเติมยังได้ให้ความคุ้มครองแก่เรือพยาบาล, เชลยศึก และที่สำคัญที่สุดต่อพลเรือนในช่วงสงคราม

ทั้งนี้ คณะกรรมการกาชาดระหว่างประเทศดำรงอยู่มาจนถึงทุกวันนี้ในฐานะผู้พิทักษ์กฎหมายมนุษยธรรมระหว่างประเทศ และเป็นหนึ่งในผู้ให้บริการความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมที่ใหญ่ที่สุดในโลก

ภาพพิมพ์ร่วมสมัยแสดงการแบ่งเบาบรรเทาทุกข์ใน จากนิตยสาร (ค.ศ. 1877)

ตัวอย่างอีกตัวอย่างหนึ่งได้เกิดขึ้นเพื่อตอบสนองต่อ ซึ่งเกิดจากภัยแล้งที่เริ่มขึ้นในภาคเหนือของจีนใน ค.ศ. 1875 และนำไปสู่ความล้มเหลวในการเพาะปลูกในปีต่อ ๆ ไป โดยมีผู้เสียชีวิตมากถึง 10 ล้านคนจากทุพภิกขภัยดังกล่าว ซึ่ง มิชชันนารีชาวอังกฤษ ได้เรียกร้องความสนใจจากนานาชาติถึงทุพภิกขภัยในมณฑลชานตงในฤดูร้อน ค.ศ. 1876 และเรียกร้องเงินจากชุมชนต่างชาติในเซี่ยงไฮ้เพื่อช่วยเหลือผู้ประสบภัย ในไม่ช้า คณะกรรมการบรรเทาทุพภิกขภัยของมณฑลชานตงก็ได้รับการจัดตั้งขึ้นด้วยการมีส่วนร่วมของนักการทูต, นักธุรกิจ, คณะมิชชันนารีนิกายโปรเตสแตนต์ และนิกายโรมันคาทอลิก เพื่อต่อสู้กับทุพภิกขภัย โดยมีการจัดตั้งเครือข่ายระหว่างประเทศขึ้นเพื่อขอรับเงินบริจาค ความพยายามเหล่านี้นำมาซึ่งเงิน 204,000 ซึ่งเทียบเท่ากับ 7–10 ดอลลาร์ในราคาเงิน ค.ศ. 2012

ดูเพิ่ม

กฎหมายมนุษยธรรมระหว่างประเทศ

อ้างอิง

Sid Johann Peruvemba, (31 May 2018). "Why the nexus is dangerous". . สืบค้นเมื่อ 13 August 2018.
"The State of Art of Humanitarian Action, (PDF). EUHAP" (PDF). euhap.eu. (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 15 February 2017. สืบค้นเมื่อ 28 April 2018.
"OCHA". www.unocha.org. จากแหล่งเดิมเมื่อ 19 March 2018. สืบค้นเมื่อ 28 April 2018.
"Deliver Humanitarian Aid". www.un.org. 7 December 2014. จากแหล่งเดิมเมื่อ 19 March 2018. สืบค้นเมื่อ 28 April 2018.
"Archived copy" (PDF). (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 19 September 2011. สืบค้นเมื่อ 2010-12-13.{{}}: CS1 maint: archived copy as title ()
"Highest incident contexts (2012–2018)". . Humanitarian Outcomes. จากแหล่งเดิมเมื่อ 7 September 2015. สืบค้นเมื่อ 11 December 2015.
Haug, Hans. "The Fundamental Principles of the International Red Cross and Red Crescent Movement" (PDF). สืบค้นเมื่อ 2019-11-01.
Götz, Norbert (2014). "Rationales of Humanitarianism: The Case of British Relief to Germany, 1805–1815". Journal of Modern European History. 12 (2): 186–199. doi:10.17104/1611-8944_2014_2_186. S2CID 143227029.
Götz, Norbert (2014). "The Good Plumpuddings' Belief: British Voluntary Aid to Sweden During the Napoleonic Wars". International History Review. 37 (3): 519–539. doi:10.1080/07075332.2014.918559.
Kinealy, Christine (2013). Charity and the Great Hunger in Ireland: The Kindness of Strangers. London: Bloomsbury.
Götz, Norbert; Brewis, Georgina; Werther, Steffen (2020). Humanitarianism in the Modern World: The Moral Economy of Famine Relief. Cambridge: Cambridge University Press. doi:10.1017/9781108655903. ISBN .
Hosein Karimi, Negin Masoudi Alavi. Florence Nightingale: The Mother of Nursing. Nurs Midwifery Stud. 2015 Jun;4(2)
Joseph H. Choate. What Florence Nightingale Did for Mankind. Am J Nurs. 1911 Feb;11(5):346–57.
Elizabeth Fee, Mary E. Garofalo. Florence Nightingale and the Crimean War.
Understanding Uncertainty. Florence Nightingale and the Crimean War.
Hosein Karimi, Negin Masoudi Alavi. Florence Nightingale: The Mother of Nursing. Nurs Midwifery Stud. 2015 Jun;4(2).
Forsythe, David. The Humanitarians: The International Committee of the Red Cross. (New York: Cambridge University Press, 2005), 15.
Barnett, Michael, and Weiss, Thomas. Humanitarianism in Question: Politics, Power, Ethics. (New York: Cornell University Press, 2008), 101.
Bugnion, Francois. "Birth of an Idea: The Founding of the International Committee of the Red Cross and of the International Red Cross and Red Crescent Movement: From Solferino to the Original Geneva Convention (1859–1864)." International Review of the Red Cross 94 (2013): 1306.
Bugnion, Francois. "Birth of an Idea: The Founding of the International Committee of the Red Cross and of the International Red Cross and Red Crescent Movement: From Solferino to the Original Geneva Convention (1859–1864)." International Review of the Red Cross 94 (2013): 1303
ugnion, Francois. "Birth of an Idea: The Founding of the International Committee of the Red Cross and of the International Red Cross and Red Crescent Movement: From Solferino to the Original Geneva Convention (1859–1864)." International Review of the Red Cross 94 (2013): 1300
Forsythe, David. The Humanitarians: The International Committee of the Red Cross. (New York: Cambridge University Press, 2005), 17.
Bugnion, Francois. "Birth of an Idea: The Founding of the International Committee of the Red Cross and of the International Red Cross and Red Crescent Movement: From Solferino to the Original Geneva Convention (1859–1864)." International Review of the Red Cross 94 (2013): 1311
Bugnion, Francois. "Birth of an Idea: The Founding of the International Committee of the Red Cross and of the International Red Cross and Red Crescent Movement: From Solferino to the Original Geneva Convention (1859–1864)." International Review of the Red Cross 94 (2013): 1320.
Bugnion, Francois. "Birth of an Idea: The Founding of the International Committee of the Red Cross and of the International Red Cross and Red Crescent Movement: From Solferino to the Original Geneva Convention (1859–1864)." International Review of the Red Cross 94 (2013): 1323.
Bugnion, Francois. "Birth of an Idea: The Founding of the International Committee of the Red Cross and of the International Red Cross and Red Crescent Movement: From Solferino to the Original Geneva Convention (1859–1864)." International Review of the Red Cross 94 (2013): 1324
Bugnion, Francois. "Birth of an Idea: The Founding of the International Committee of the Red Cross and of the International Red Cross and Red Crescent Movement: From Solferino to the Original Geneva Convention (1859–1864)." International Review of the Red Cross 94 (2013): 1325
Bugnion, Francois. "Birth of an Idea: The Founding of the International Committee of the Red Cross and of the International Red Cross and Red Crescent Movement: From Solferino to the Original Geneva Convention (1859–1864)." International Review of the Red Cross 94 (2013):1325
Bugnion, Francois. "Birth of an Idea: The Founding of the International Committee of the Red Cross and of the International Red Cross and Red Crescent Movement: From Solferino to the Original Geneva Convention (1859–1864)." International Review of the Red Cross 94 (2013):1326
"Who we are". International Committee of the Red Cross (ภาษาอังกฤษ). 2014-07-28. สืบค้นเมื่อ 2020-01-27.
Edgerton-Tarpley, Kathryn, "Pictures to Draw Tears from Iron" "Archived copy" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 18 May 2016. สืบค้นเมื่อ 2013-12-25.{{}}: CS1 maint: archived copy as title (), accessed 25 December 2013
Janku, Andrea (2001) "The North-China Famine of 1876–1879: Performance and Impact of a Non-Event." In: Measuring Historical Heat: Event, Performance, and Impact in China and the West. Symposium in Honour of Rudolf G. Wagner on His 60th Birthday. Heidelberg, 3–4 November, pp. 127–134
China Famine Relief Fund. Shanghai Committee (1879). The great famine : [Report of the Committee of the China Famine Relief Fund]. Cornell University Library. Shanghai : American Presbyterian Mission Press.

บรรณานุกรม

James, Eric (2008). Managing Humanitarian Relief: An Operational Guide for NGOs. Rugby: Practical Action.
Minear, Larry (2002). The Humanitarian Enterprise: Dilemmas and Discoveries. West Hartford, CT: Kumarian Press. ISBN .
Waters, Tony (2001). Bureaucratizing the Good Samaritan: The Limitations of Humanitarian Relief Operations. Boulder: Westview Press.

แหล่งข้อมูลอื่น

"Active Learning Network for Accountability and Performance". alnap.org.
"AlertNet". alertnet.org.
"APCN (Africa Partner Country Network)". apan.org.
. cedat.be. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-08-15. สืบค้นเมื่อ 2020-08-16.
"Centre for Safety and Development". centreforsafety.org.
"The Code of Conduct: humanitarian principles in practice". International Committee of the Red Cross.
"Doctors of the World". medecinsdumonde.org.
"EM-DAT: The International Disaster Database". emdat.be.
"The New Humanitarian". thenewhumanitarian.org.{{}}: CS1 maint: url-status ()
"Protection work during armed conflict and other situations of violence: professional standards". International Committee of the Red Cross.
"The Center for Disaster and Humanitarian Assistance Medicine". CDHAM.org.
. odi.org.uk. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2006-02-08. สืบค้นเมื่อ 2020-08-16.
"UN ReliefWeb". reliefweb.int.

บทวิจารณ์ความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรม

Greenaway, Sean. "Post-Modern Conflict and Humanitarian Action: Questioning the Paradigm". Journal of Humanitarian Assistance.
; Myers, Joanne J. . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 March 2007.

[1] Sid Johann Peruvemba, (31 May 2018). "Why the nexus is dangerous". . สืบค้นเมื่อ 13 August 2018.

[2] "The State of Art of Humanitarian Action, (PDF). EUHAP" (PDF). euhap.eu. (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 15 February 2017. สืบค้นเมื่อ 28 April 2018.

[3] "OCHA". www.unocha.org. จากแหล่งเดิมเมื่อ 19 March 2018. สืบค้นเมื่อ 28 April 2018.

[4] "Deliver Humanitarian Aid". www.un.org. 7 December 2014. จากแหล่งเดิมเมื่อ 19 March 2018. สืบค้นเมื่อ 28 April 2018.

[5] "Archived copy" (PDF). (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 19 September 2011. สืบค้นเมื่อ 2010-12-13.{{}}: CS1 maint: archived copy as title ()

[6] "Highest incident contexts (2012–2018)". . Humanitarian Outcomes. จากแหล่งเดิมเมื่อ 7 September 2015. สืบค้นเมื่อ 11 December 2015.

[7] Haug, Hans. "The Fundamental Principles of the International Red Cross and Red Crescent Movement" (PDF). สืบค้นเมื่อ 2019-11-01.

[8] Götz, Norbert (2014). "Rationales of Humanitarianism: The Case of British Relief to Germany, 1805–1815". Journal of Modern European History. 12 (2): 186–199. doi:10.17104/1611-8944_2014_2_186. S2CID 143227029.

[9] Götz, Norbert (2014). "The Good Plumpuddings' Belief: British Voluntary Aid to Sweden During the Napoleonic Wars". International History Review. 37 (3): 519–539. doi:10.1080/07075332.2014.918559.

[10] Kinealy, Christine (2013). Charity and the Great Hunger in Ireland: The Kindness of Strangers. London: Bloomsbury.

[11] Götz, Norbert; Brewis, Georgina; Werther, Steffen (2020). Humanitarianism in the Modern World: The Moral Economy of Famine Relief. Cambridge: Cambridge University Press. doi:10.1017/9781108655903. ISBN .

[ReferenceA-12] Hosein Karimi, Negin Masoudi Alavi. Florence Nightingale: The Mother of Nursing. Nurs Midwifery Stud. 2015 Jun;4(2)

[ReferenceB-13] Joseph H. Choate. What Florence Nightingale Did for Mankind. Am J Nurs. 1911 Feb;11(5):346–57.

[ReferenceC-14] Elizabeth Fee, Mary E. Garofalo. Florence Nightingale and the Crimean War.

[ReferenceD-15] Understanding Uncertainty. Florence Nightingale and the Crimean War.

[ReferenceE-16] Hosein Karimi, Negin Masoudi Alavi. Florence Nightingale: The Mother of Nursing. Nurs Midwifery Stud. 2015 Jun;4(2).

[17] Forsythe, David. The Humanitarians: The International Committee of the Red Cross. (New York: Cambridge University Press, 2005), 15.

[18] Barnett, Michael, and Weiss, Thomas. Humanitarianism in Question: Politics, Power, Ethics. (New York: Cornell University Press, 2008), 101.

[19] Bugnion, Francois. "Birth of an Idea: The Founding of the International Committee of the Red Cross and of the International Red Cross and Red Crescent Movement: From Solferino to the Original Geneva Convention (1859–1864)." International Review of the Red Cross 94 (2013): 1306.

[20] Bugnion, Francois. "Birth of an Idea: The Founding of the International Committee of the Red Cross and of the International Red Cross and Red Crescent Movement: From Solferino to the Original Geneva Convention (1859–1864)." International Review of the Red Cross 94 (2013): 1303

[21] ugnion, Francois. "Birth of an Idea: The Founding of the International Committee of the Red Cross and of the International Red Cross and Red Crescent Movement: From Solferino to the Original Geneva Convention (1859–1864)." International Review of the Red Cross 94 (2013): 1300

[22] Forsythe, David. The Humanitarians: The International Committee of the Red Cross. (New York: Cambridge University Press, 2005), 17.

[23] Bugnion, Francois. "Birth of an Idea: The Founding of the International Committee of the Red Cross and of the International Red Cross and Red Crescent Movement: From Solferino to the Original Geneva Convention (1859–1864)." International Review of the Red Cross 94 (2013): 1311

[24] Bugnion, Francois. "Birth of an Idea: The Founding of the International Committee of the Red Cross and of the International Red Cross and Red Crescent Movement: From Solferino to the Original Geneva Convention (1859–1864)." International Review of the Red Cross 94 (2013): 1320.

[25] Bugnion, Francois. "Birth of an Idea: The Founding of the International Committee of the Red Cross and of the International Red Cross and Red Crescent Movement: From Solferino to the Original Geneva Convention (1859–1864)." International Review of the Red Cross 94 (2013): 1323.

[26] Bugnion, Francois. "Birth of an Idea: The Founding of the International Committee of the Red Cross and of the International Red Cross and Red Crescent Movement: From Solferino to the Original Geneva Convention (1859–1864)." International Review of the Red Cross 94 (2013): 1324

[27] Bugnion, Francois. "Birth of an Idea: The Founding of the International Committee of the Red Cross and of the International Red Cross and Red Crescent Movement: From Solferino to the Original Geneva Convention (1859–1864)." International Review of the Red Cross 94 (2013): 1325

[28] Bugnion, Francois. "Birth of an Idea: The Founding of the International Committee of the Red Cross and of the International Red Cross and Red Crescent Movement: From Solferino to the Original Geneva Convention (1859–1864)." International Review of the Red Cross 94 (2013):1325

[29] Bugnion, Francois. "Birth of an Idea: The Founding of the International Committee of the Red Cross and of the International Red Cross and Red Crescent Movement: From Solferino to the Original Geneva Convention (1859–1864)." International Review of the Red Cross 94 (2013):1326

[30] "Who we are". International Committee of the Red Cross (ภาษาอังกฤษ). 2014-07-28. สืบค้นเมื่อ 2020-01-27.

[31] Edgerton-Tarpley, Kathryn, "Pictures to Draw Tears from Iron" "Archived copy" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 18 May 2016. สืบค้นเมื่อ 2013-12-25.{{}}: CS1 maint: archived copy as title (), accessed 25 December 2013

[32] Janku, Andrea (2001) "The North-China Famine of 1876–1879: Performance and Impact of a Non-Event." In: Measuring Historical Heat: Event, Performance, and Impact in China and the West. Symposium in Honour of Rudolf G. Wagner on His 60th Birthday. Heidelberg, 3–4 November, pp. 127–134

[33] China Famine Relief Fund. Shanghai Committee (1879). The great famine : [Report of the Committee of the China Famine Relief Fund]. Cornell University Library. Shanghai : American Presbyterian Mission Press.