แหล่งโบราณคดีเลลู

เลลู เป็นแหล่งโบราณคดีในยุคก่อนประวัติศาสตร์และยุคประวัติศาสตร์ ครอบคลึมพื้นที่ส่วนที่เหลืออยู่ของเมืองบน ซึ่งอยู่ใกล้เคียงเกาะที่มีขนาดใหญ่กว่าอย่างโกชาเอในสหพันธรัฐไมโครนีเซีย ส่วนที่เหลืออยู่เป็นส่วนหนึ่งของอารยธรรมซึ่งรุ่งเรืองในช่วงระหว่างคริสต์ศตวรรษที่ 14 และ 15 ซึ่งยังมีสภาพที่เห็นได้ในช่วงที่ชาวยุโรปเข้ามาติดต่อในช่วงต้นคริสต์ศตวรรษที่ 19 ผู้ปกครองเลลูได้ขยายอำนาจและรวมเกาะโกชาเอเป็นหนึ่ง โดยปกครองจากเกาะเลลู พวกเขาปกครองเกาะด้วยระบบกษัตริย์ที่นักโบราณคดีเชื่อว่าคล้ายคลึงกับที่เกิดขึ้นในตองงาและฮาวาย เมืองแห่งนี้สร้างด้วยก้อนปะการังและบะซอลต์ โดยประกอบไปด้วยบ้านเรือน ที่ฝังพระศพราชวงศ์ และพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์ ในส่วนของที่อยู่อาศัยมีการแบ่งกลุ่มผู้คนที่อยู่อาศัยตามลำดับต่าง ๆ และใช้วัสดุการสร้างต่างกัน เช่น หากเป็นกษัตริย์หรือขุนนางจะสร้างที่อยู่ ล้อมรอบด้วยกำแพงบะซอลต์ (เหมือนกับในนันมาโตล) เป็นต้น

ซากปรักหักพังเลลู
สถานที่สำคัญทางประวัติศาสตร์ขึ้นทะเบียนแห่งชาติของสหรัฐ
นครใกล้สุด	, สหพันธรัฐไมโครนีเซีย
พื้นที่	173 เอเคอร์ (70 เฮกตาร์)
เลขอ้างอิง NRHP	83004524
ขึ้นทะเบียน NRHP	16 สิงหาคม ค.ศ. 1983

อ้างอิง

1. "National Register Information System". National Register of Historic Places. . 2010-07-09.
2. "National Asian Pacific Heritage Month". . สืบค้นเมื่อ 2014-10-24.

5°19′57″N 163°1′30″E / 5.33250°N 163.02500°E / 5.33250; 163.02500