จักรพรรดิฉีเหวินเสวียน

จักรพรรดิฉีเหวินเซฺวียน ((北)齊文宣帝) (ค.ศ. 526–559), พระนามเดิม เกา หยาง (高洋), พระนามรอง จึจิ้น (子進), พระนามเซียนเปย์ โหวหนีกั้น (侯尼干) เป็นจักรพรรดิผู้ก่อตั้งราชวงศ์ฉีเหนือ พระองค์เป็นบุตรชายคนที่ 2 ของ แม่ทัพใหญ่ของราชวงศ์เว่ย์ตะวันออก หลังจากการเสียชีวิตของ ซึ่งเป็นพระเชษฐาของพระองค์และเป็นผู้สืบทอดตำแหน่งของเกา ฮวน ในปี ค.ศ. 549 พระองค์ก็กลายเป็นผู้สำเร็จราชการของราชวงศ์เว่ย์ตะวันออก ในปี ค.ศ. 550 พระองค์บังคับให้จักรพรรดิเว่ย์เสี้ยวจิงมอบราชบัลลังก์แก่พระองค์ ทำให้ราชวงศ์เว่ย์ตะวันออกสิ้นสุดและเริ่มต้นราชวงศ์ฉีเหนือ

จักรพรรดิฉีเหวินเซฺวียน 北齊文宣帝
จักรพรรดิแห่งราชวงศ์ฉีเหนือ
ครองราชย์	9 มิถุนายน ค.ศ. 550 – 25 พฤศจิกายน ค.ศ. 559
ถัดไป	จักรพรรดิฉีเฝย์
ประสูติ	ค.ศ. 526
สวรรคต	25 พฤศจิกายน ค.ศ. 559
จักรพรรดินี
พระนามเต็ม : เกา (高) : หยาง (洋) รัชศก เทียนเป่า (天保): 9 มิถุนายน ค.ศ. 550 – 12 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 560 พระมรณนาม จักรพรรดิเหวินเซฺวียน (文宣皇帝) ("civil and responsible"), briefly Emperor Jǐngliè (景烈皇帝) ("decisive and achieving") (565–570) วัดประจำรัชกาล Xiǎnzu (顯祖), briefly Wēizōng (威宗) (565–570)
ราชวงศ์	ฉีเหนือ
พระราชบิดา
พระราชมารดา

ในช่วงต้นรัชสมัยของจักรพรรดิฉีเหวินเซฺวียน พระองค์เป็นที่รู้จักในเรื่องความเอาใจใส่ด้านการทหาร และเสริมสร้างความแข็งแกร่งของกองทัพราชวงศ์ฉีเหนืออยู่ในระดับสูงสุด นอกจากนี้พระองค์ยังพยายามทำให้ภาระภาษีเท่ากันและลดการฉ้อรัฐโดยเสนอเงินเดือนให้ข้าราชการอย่างเพียงพอ พระองค์มอบหมายงานของราชสำนักส่วนใหญ่ให้กับซึ่งเป็นผู้ที่มีความสามารถ และในเวลาไม่นานทำให้งานในราชสำนักมีประสิทธิภาพและกองทัพแข็งแกร่ง ในปีต่อ ๆ มา จักรพรรดิฉีเหวินเซฺวียนได้รับความทุกข์ทรมานจากโรคพิษสุราเรื้อรังและอาจถึงขั้นวิกลจริต บันทึกประวัติศาสตร์จีนบันทึกความโกรธบ้าเลือดของพระองค์ อย่างไรก็ตาม ในรัชกาลของพระองค์ด้วยความช่วยเหลือจากที่ปรึกษาชาวจีนสามารถถือได้ว่าเป็นการปกครองที่ดีและมีประสิทธิภาพ

อ้างอิง

1. Chinese-Western Calendar Converter.
2. , vol. 163.
3. , vol. 4.
4. Zizhi Tongjian, vol. 168.
5. Andrew Eisenberg (1 January 2008). Kingship in Early Medieval China. BRILL. p. 99. ISBN .
6. Andrew Eisenberg (1 January 2008). Kingship in Early Medieval China. BRILL. p. 102. ISBN .