การส งหารหม ท หม ลาย อ งกฤษ My Lai Massacre เว ยดนาม Thảm sát Mỹ Lai เป นการส งหารหม พลเร อนไม ม อาว ธในสงครามเว ยดนาม เ

การสังหารหมู่ที่หมีลาย (อังกฤษ: My Lai Massacre, เวียดนาม: Thảm sát Mỹ Lai) เป็นการสังหารหมู่พลเรือนไม่มีอาวุธในสงครามเวียดนาม เมื่อวันที่ 16 มีนาคม พ.ศ. 2511 มีผู้เสียชีวิตระหว่าง 347 ถึง 504 ศพ ในประเทศเวียดนามใต้ โดยทหารอเมริกันสังกัดกองร้อย "ชาร์ลี" แห่งกองพันที่ 1 กรมทหารราบที่ 20 กองพลน้อยที่ 11 แห่งกองพลทหารราบที่ 26 ผู้ถูกสังหารส่วนใหญ่เป็นหญิง เด็ก (รวมทั้งทารก) และคนชรา ภายหลังพบว่าบางศพถูกตัดแขนขาออก ทหารสหรัฐ 26 นายถูกกล่าวหาว่ามีความผิดอาญาสำหรับพฤติการณ์ที่หมีลาย ทว่ามีเพียงร้อยตรี (William Calley) ผู้นำหมวดในกองร้อยชาร์ลี เท่านั้นที่ถูกตัดสินว่าผิดจริงในการสังหารชาวบ้าน 22 คน เดิมเขาต้องคำพิพากษาจากศาลทหารให้จำคุกและใช้แรงงานหนักตลอดชีวิต แต่กลับรับโทษกักขังในบ้านเพียงสามปีครึ่ง

การสังหารหมู่ที่หมีลาย Thảm sát Mỹ Lai
ภาพถ่ายโดย ช่างภาพของกองทัพบกสหรัฐ เมื่อวันที่ 16 มีนาคม ค.ศ. 1968 แสดงสภาพหลังการสังหารหมู่ที่หมีลาย ในภาพมีศพหญิงและเด็กเป็นส่วนใหญ่
การสังหารหมู่ที่หมีลาย (ประเทศเวียดนาม)
สถานที่	หมีเซิน (หมู่บ้าน), , ประเทศเวียดนามใต้
พิกัด	15°10′42″N 108°52′10″E / 15.17833°N 108.86944°E / 15.17833; 108.86944
วันที่	16 มีนาคม ค.ศ.1968
เป้าหมาย	หมู่บ้านขนาดเล็กในหมีลายกับหมีเคอทั้งสี่แห่ง
ประเภท	การสังหารหมู่
ตาย	347 คน รายงานจากกองทัพบกสหรัฐ (ไม่รวมการฆ่าที่หมีเคอ), รายงานอื่นกล่าวว่ามีผู้เสียชีวิตมากกว่า 400 คน และไม่ทราบจำนวนผู้บาดเจ็บ, ทางเวียดนามกล่าวว่ามีคนถูกฆ่า 504 คนทั้งในหมีลายและหมีเคอ
ผู้ก่อเหตุ	กองร้อยซี กองพันที่ 1 กรมทหารราบที่ 20, และกองร้อยบี กองพันที่ 4 กรมทหารราบที่ 3 ใน

การสังหารหมู่เกิดขึ้นในหมีลายและหมีแคซึ่งเป็นหมู่บ้านขนาดเล็ก (hamlet) สังกัดหมู่บ้านเซินหมี เหตุการณ์ดังกล่าวรู้จักกันในชื่ออื่นว่า การสังหารหมู่เซินหมี (เวียดนาม: thảm sát Sơn Mỹ) หรือบางครั้งว่า การสังหารหมู่ซ็องหมี ชื่อรหัสทางทหารของสหรัฐสำหรับ "ฐานเวียดกง" คือ "พิงก์วิลล์"

เมื่อสาธารณะรับทราบเหตุการณ์ดังกล่าวอย่างแพร่หลายใน พ.ศ. 2512 ก็ได้เกิดความโกรธรุนแรงเป็นวงกว้างทั่วโลก การสังหารหมู่นี้ยังเพิ่มการคัดค้านในประเทศเรื่องความเกี่ยวข้องของสหรัฐในสงครามเวียดนามด้วย ทหารช่างสหรัฐสามนายผู้พยายามหยุดการสังหารหมู่และปกป้องผู้ได้รับบาดเจ็บภายหลังถูกสมาชิกวุฒิสภาสหรัฐหลายคนติเตียน พวกเขาได้รับจดหมายขู่และพบสัตว์ถูกตัดแขนขาหน้าประตูบ้าน อีก 30 ปีให้หลัง พวกเขาจึงได้รับการยกย่องสำหรับความพยายามนั้น

อ้างอิง

"Murder in the name of war—My Lai". BBC. July 20, 1998.
Summary report from the report of General Peers 2000-01-25 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน.
Department of the Army. Report of the Department of the Army Review of the Preliminary Investigations into the My Lai Incident (The Peers Report 2008-11-15 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน), Volumes I-III (1970).
"The My Lai Massacre: Seymour Hersh's Complete and Unabridged Reporting for the St. Louis Post Dispatch, November 1969 /Candide's Notebooks". Pierretristam.com. สืบค้นเมื่อ 2011-06-18.
(PDF). USNA Lecture. 2003. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2012-03-24. สืบค้นเมื่อ 2012-03-16.
http://www.npr.org/templates/story/story.php?storyId=5133444

แหล่งข้อมูลอื่น

The My Lai Courts-Martial 1970
Into the Dark: The My Lai Massacre 2008-05-11 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน

15°10′42″N 108°52′10″E / 15.17833°N 108.86944°E / 15.17833; 108.86944{{#coordinates:}}: ไม่สามารถมีป้ายกำกับหลักมากกว่าหนึ่งป้ายต่อหน้าได้

[BBC-1998-1] "Murder in the name of war—My Lai". BBC. July 20, 1998.

[summaryreport-2] Summary report from the report of General Peers 2000-01-25 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน.

[peersreport-3] Department of the Army. Report of the Department of the Army Review of the Preliminary Investigations into the My Lai Incident (The Peers Report 2008-11-15 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน), Volumes I-III (1970).

[4] "The My Lai Massacre: Seymour Hersh's Complete and Unabridged Reporting for the St. Louis Post Dispatch, November 1969 /Candide's Notebooks". Pierretristam.com. สืบค้นเมื่อ 2011-06-18.

[5] (PDF). USNA Lecture. 2003. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2012-03-24. สืบค้นเมื่อ 2012-03-16.

[6] ttp://www.npr.org/templates/story/story.php?storyId=5133444