Ukrainian Armed Forces

กองทัพยูเครน (ยูเครน: Збро́йні си́ли Украї́ни) หรือที่เรียกอย่างย่อว่า แซแซอู (ЗСУ) เป็นกำลังทหารของยูเครน กองกำลังทหารและความมั่นคงทั้งหมด รวมทั้งกองกำลังติดอาวุธ และอยู่ภายใต้บังคับบัญชาของและอยู่ภายใต้การกำกับดูแลของคณะกรรมการรัฐสภา (สภาสูงสุดแห่งยูเครน) อย่างถาวร

กองทัพยูเครน
Збройні сили України
ตราสัญลักษณ์กองทัพยูเครน
ธงประจำกองทัพยูเครน
ก่อตั้ง	ค.ศ. 1917
รูปแบบปัจจุบัน	6 ธันวาคม ค.ศ. 1991
เหล่า
กองบัญชาการ	, จัตุรัส Povitroflotskyi, เคียฟ
ผู้บังคับบัญชา
ผู้บัญชาการทหารสูงสุด	วอลอดือมือร์ แซแลนสกึย
กำลังพล
อายุเริ่มบรรจุ	18 ปี
การเกณฑ์	12 เดือน (กองทัพบก, กองทัพอากาศ) 18 เดือน (กองทัพเรือ)
ประชากร วัยบรรจุ	11,149,646, อายุ 16–49 (2015)
ประชากร ฉกรรจ์	6,970,035, อายุ 16–49 (2015)
ประชากรวัยถึงขั้น ประจำการทุกปี	470,406 (2021) (2015)
ยอดประจำการ	255,000 (2021)
ยอดสำรอง	900,000(2021)
ยอดกำลังนอกประเทศ	60,000
รายจ่าย
งบประมาณ	136 พันล้านฮริฟเนีย (6 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ)(2020)
ร้อยละต่อจีดีพี	3% (2020)
อุตสาหกรรม
แหล่งผลิตในประเทศ	(อุตสาหกรรมป้องกันประเทศยูเครน)
แหล่งผลิตนอกประเทศ	สหรัฐ  สหราชอาณาจักร  ฝรั่งเศส  ออสเตรเลีย  แคนาดา  บัลแกเรีย  อิสราเอล  โปแลนด์  เช็กเกีย  ตุรกี  ลิทัวเนีย  จีน  ญี่ปุ่น  จอร์เจีย  อุซเบกิสถาน  อาเซอร์ไบจาน  เยอรมนี  สเปน  เนเธอร์แลนด์  อิตาลี อดีต:  รัสเซีย
บทความที่เกี่ยวข้อง
ประวัติ	วิกฤตไครเมีย ค.ศ. 1992–94 สงครามอิรัก สงครามรัสเซีย–ยูเครน ความขัดแย้งนิยมรัสเซียในประเทศยูเครน การผนวกไครเมีย สงครามในดอนบัส การรุกรานยูเครนโดยรัสเซีย
ยศ	ยศทหารยูเครน

กองทัพยูเครนประกอบไปด้วย และ กองทัพเรือยูเครนเองจะประกอบไปด้วยและเช่นเดียวกัน กองกำลังป้องกันดินแดนจะทำหน้าที่เป็นและในกรณีสงคราม สามารถระดมมวลชนจากอาสาสมัครพลเรือนเพื่อทำหน้าที่ในการป้องกันท้องถิ่นเป็นหน่วยยามฝั่งของยูเครน แต่เป็นส่วนหนึ่งของและไม่อยู่ใต้บังคับบัญชาของกองทัพเรือ เป็นสาขาที่มีหน้าที่รับผิดชอบในการสงครามต่อต้านอากาศยานตั้งแต่ ค.ศ. 1991 จนกระทั่งถูกรวมเข้ากับกองทัพอากาศใน ค.ศ. 2004

เนื่องจากการแทรกแซงทางทหารของรัสเซียในยูเครนใน ค.ศ. 2014 ประธานาธิบดีได้มอบหมายแก่ผู้ว่าราชการแห่งให้สร้างหน่วยอาสาสมัครภายใต้ของรัฐบาล ในช่วงแรก หน่วยทหารเหล่านี้ได้รับทุนเพียงเล็กน้อยจากงบประมาณของส่วนภูมิภาคและส่วนใหญ่อาศัยอยู่ที่เงินบริจาค ในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 2014 ส่วนใหญ่ถูกรวมเข้ากับกองทัพบกยูเครน ได้ทำหน้าที่เป็นส่วนเสริมกำลังสำรองของกองกำลังกึ่งทหารของกองทัพยูเครน

ภายหลังจากการสู้รบกับรัสเซียใน ค.ศ. 2014 ยูเครนได้เพิ่มขนาดกองกำลังติดอาวุธด้วยทหาร 204,000 นาย (ข้าราชการพลเรือน +46,000 นาย) ไม่นับกองกำลังที่ถูกเพิ่มเติม เช่น หน่วยยามชายแดน (53,000 นาย) หน่วยพิทักษ์ชาติยูเครนที่เพิ่งถูกจัดตั้งขึ้นมาใหม่ (60,000 นาย) หรือหน่วยความมั่นคง ใน ค.ศ. 2021 ขนาดของกองทัพยูเครนซึ่งประกอบไปด้วยจำนวน 246,445 นาย (บุคคลากรทางทหาร 195,626 นาย) ทำให้มีขนาดใหญ่เป็นอันดับสองในภูมิภาครองจากกองทัพรัสเซีย

หน่วยทหารของประเทศอื่น ๆ ได้เข้าร่วมแบบประจำในการฝึกซ้อมทางทหารข้ามชาติกับกองกำลังยูเครนในยูเครน การฝึกซ้อมมากมายเหล่านี้ถูกจัดขึ้นภายใต้ โครงการความร่วมมือของเนโท

ประวัติ

โครงสร้าง

งบประมาณ

บุคลากร

กำลังพลประจำการ

กำลังพลสำรอง

การศึกษา

ยุทธภัณฑ์

อาวุธประจำกาย

อาวุธประจำหน่วย

Ukrainian Su-25UB

เครื่องแบบ

ศาลทหาร

ความสัมพันธ์ทางทหาร

อ้างอิง

1. "Про Збройні Сили України - від 6 December 1991 № 1934-XII". zakon1.rada.gov.ua. จากแหล่งเดิมเมื่อ 30 มีนาคม 2012. สืบค้นเมื่อ 1 มิถุนายน 2012.
2. Special Operations Forces, what will the new branch be like? 2015-09-21 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. ESPRESO. 22 April 2015
3. Ukrainian Lawmakers Approve Reznikov As New Defense Minister, (4 November 2021)
4. https://en.interfax.com.ua/news/general/758177.html Valeriy Zaluzhny appointed as Commander-in-Chief of Ukraine's Armed Forces instead of Khomchak – Zelensky's press secretary
5. Zelensky appoints Khomchak Chief Commander of Armed Forces, Korniychuk Chief of General Staff, (28 March 2020)
6. "Стаття 15. Призовний вік. Призов громадян України на строкову військову службу. На строкову військову службу в мирний час призиваються придатні для цього за станом здоров'я громадяни України чоловічої статі, яким до дня відправлення у військові частини виповнилося 18 років"
   Закон № 2232-XII від 25 March 1992 "Про військовий обов'язок і військову службу" (ред. від 15 January 2015)
7. "Міністерством оборони визначено основні пріоритети фінансування на 2019 рік".
8. https://www.globalfirepower.com/country-military-strength-detail.php?country_id=ukraine
9. "Порошенко: В зоне АТО находятся 60 тысяч украинских военнослужащих". UNIAN. จากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-06-27. สืบค้นเมื่อ 2015-06-26.
10. CIA World Factbook, Military of Ukraine
11. https://www.pravda.com.ua/news/2019/10/8/7228477/
12. Ponomarenko, Illia (2022-01-07). "Who can and can't join Ukraine's Territorial Defense Force". The Kyiv Independent (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 2022-03-28.
13. . Deutsche Welle. 12 December 2014. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 February 2016. สืบค้นเมื่อ 9 February 2016.
14. "Чисельність ЗСУ і витрати на утримання в 2021 році".
15. . . 18 May 2010. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 February 2016. สืบค้นเมื่อ 9 February 2016.

อ่านเพิ่ม

• Andrew Bowen, "Ukrainian Armed Forces," Congressional Research Service 2021-11-30 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, June 23, 2021
• Melanie Bright, The Jane's Interview: Yevhen Marchuk, Ukraine's Minister of Defence, Jane's Defence Weekly, 7 January 2004
• John Jaworsky, "Ukraine's Armed Forces and Military Policy," Harvard Ukrainian Studies Vol. 20, UKRAINE IN THE WORLD: Studies in the International Relations and Security Structure of a Newly Independent State (1996), pp. 223–247
• Kuzio, T., "Ukrainian Armed Forces in Crisis," , 1995, Vol. 7; No. 7, page 305
• Kuzio, T., "The organization of Ukraine's forces," , June 1996, Vol. 8; No. 6, pages 254-258
• Ben Lombardia, "Ukrainian armed forces: Defence expenditure and military reform," , Volume 14, Issue 3, 2001, pages 31–68
• Mychajlyszyn, Natalie (2002). "Civil-Military Relations in Post-Soviet Ukraine: Implciations for Domestic and Regional Stability". Armed Forces & Society. Interuniversity Seminar on Armed Forces and Society. 28 (3): 455–479. doi:10.1177/0095327x0202800306. S2CID 145268260.
• Walter Parchomenko, "Prospects for Genuine Reform in Ukraine's Security Forces," Armed Forces & Society, 2002, Vol. 28, No. 2
• Brigitte Sauerwein, "Rich in Arms, Poor in Tradition," International Defence Review, No. 4, April 1993, 317–318.
• J Sherr, "Ukraine: The Pursuit of Defence Reform in an Unfavourable Context," 2004, Defence Academy of the United Kingdom
• J Sherr, "Into Reverse?: The Dismissal of Ukraine's Minister of Defence," 2004,
• James Sherr, 'Ukraine's Defence Reform: An Update', , 2002
• Sharon L. Wolchik, Ukraine: The Search for a National Identity. Rowman & Littlefield Publishers, 2000
• Steven J Zaloga, "Armed Forces in Ukraine," Jane's Intelligence Review, March 1992, p. 135
• , September 1993, re Crimea
• Woff, Richard, Armed Forces of the Former Soviet Union: Evolution, Structure and Personalities. London: Brassey's, c. 1996.

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ กองทัพยูเครน

• Official Website of the Ukrainian Ministry of Defense: in English and in Ukrainian (ในภาษาอังกฤษและยูเครน)
• – Ministry of Defense' Army of Ukraine magazine (ในภาษายูเครน)
• Ukraine Defence White Book: 2007 2013 2014 2015 2016
• "Defense-Express" specialized news agency (a project of Ukrainian "Center for Army Conversion and Disarmament Studies" NGO; subscription needed for most of the material)
• (including info on insignia and military museums)
• Polyakov, Leonid. "Corruption Obstructs Reforms in the Ukrainian Armed Forces". isn.ethz.ch. สืบค้นเมื่อ 2016-02-09. was a former deputy defence minister. In this 2013 work, Polyakov said corruption was compromising the performance of Ukraine's defense forces. The author identifies corruption within and outside of the defense agencies and said this corruption has impacted the professionalization of the army, its human resource management, procurement, peacekeeping activities and fiscal management. Unlawful use of military infrastructure through provision of business services for illegal reward became a widespread phenomenon.
• "London, UK-based Institute for Strategic Studies appraises Ukrainian Armed Forces' personnel as 295,500-strong". Ukrinform. 2003-10-25. Information on Ukrainian military human and weapons resources.