บาร บ ค นเอสเตท อ งกฤษ Barbican Estate เป นช ดอาคารท อย อาศ ยท ประกอบด วยแฟลท เมซงเนท maisonettes และบ านราว 2000 หน วย

บาร์บิคันเอสเตท (อังกฤษ: Barbican Estate) เป็นชุดอาคารที่อยู่อาศัยที่ประกอบด้วยแฟลท, เมซงเนท (maisonettes) และบ้านราว 2000 หน่วย ตั้งอยู่ในนครหลวงลอนดอนในภูมิภาค ที่ตั้งของเอสเตทในอดีตเป็นจุดที่ถูกทำลายอย่างหนักระหว่างและเคยเต็มไปด้วยสถาบันทางการเงินมาก่อน แรกเริ่มเดิมที บาร์บิคันเอสเตทสร้างขึ้นเพื่อเป็นที่อยู่อาศัยสำหรับเช่าให้กับผู้มีวิชาชีพชนชั้นกลางและกลางตอนบน และในปัจจุบันยังคงสถานะเป็นชุดที่อยู่อาศัยสำหรับตลาดบน บริเวฯชณภายในและรอบข้างประกอบด้วยศูนย์ศิลปะบาร์บิคัน, , , หอสมุดสาธารณะบาร์บิคัน, และอดีตศูนย์วายเอ็มซีเอ ทั้งหมดเรียกรวมกันเป็น บาร์บิคุนคอมเพลกซ์ (Barbican Complex)

บาร์บิคันเอสเตท
บาร์บิคันทาวเวอส์

ข้อมูลทั่วไป
ประเภท
สถาปัตยกรรม	บรูทัลลิสท์/ฟอร์เทรส
เมือง	ลอนดอน
ประเทศ	อังกฤษ
การออกแบบและการก่อสร้าง
บริษัทออกแบบ
วิศวกรโครงสร้าง
วิศวกรโยธา
กำหนดให้เป็น	ขึ้นทะเบียน เกรด II
เว็บไซต์
เว็บทางการของรัฐบาล

บาร์บิคันคอมเพลกซ์เป็นตัวอย่างชิ้นเอกของสถาปัตยกรรมบรูทัลลิสต์แบบอังกฤษ และได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นอาคารเกรด II

ผู้อยู่อาศัยที่มีชื่อเสียง

คณะรัฐมนตรีพรรคอนุรักษนิยม - อยู่อาศัยในบ้านหลังหนึ่งในฝั่งวอลล์ไซด์ (Wallside) กับภรรยาจนกระทั่งเหตุการณ์ 1984
หัวหน้าพรรคเลเบอร์ - อาศัยในครอมเวลล์ทาวเวอร์ (Cromwell Tower) กับครอบครัวกระทั่งเสียชีวิตในปี 1994
อดีตผู้นำ
อดีตนายกรัฐมนตรีประเทศปากีสถาน
เอิรล์ที่ 11 แห่งเอลกิน^[]
นักเขียนและผู้ประกาศข่าว ที่ซึ่งนวนิยายปี 1987 ของเขาเรื่อง The Remake มีฉากหลังที่นี่เป็นหลัก
ผู้กำกับภาพยนตร์และละครเวที
นักฟุตบอล จอร์จ เบสท์
นักให้คำปรึกษาด้านการลงทุน
นักให้คำปรึกษาด้านการเมือง
นักเขียนและนักข่าว
ตุลาการอาวุโสและ และภรรยา คนแรกที่เป็นสตรี
ซิลปิน เซอร์
นักเขียนการ์ตูนหนังสือพิมพ์
นักข่าวและนักเคลื่อนไหวทางการเมือง
นักเขียนอนุรักษนิยม อาศัยที่วิลโลบายเฮาส์ (Willoughby House) ถึงปี 1977

ระเบียงภาพ

ดูเพิ่ม

บาร์บิคันเซนเตอร์

อ้างอิง

. Islington Gazette. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-02-04. สืบค้นเมื่อ 2 February 2012.
. "Details from listed building database (1352667)". . สืบค้นเมื่อ 12 June 2011.
"Meet the Barbican's original residents". สืบค้นเมื่อ 24 April 2020.
Robert Humphreys, The Rough Guide to London (London: Rough Guides, 2003) ISBN
"The sound of money", Pearson Phillips, The Times, 29 April 1987, p. 14.
"Barbican comes of age", Jon Stock, The Times, 23 February 1991, p. 17.
"Sir Michael Craig-Martin on creativity under coronavirus lockdown: 'Art doesn't have parameters'". inews.co.uk. สืบค้นเมื่อ 30 June 2020.
"What is Michael Craig-Martin, the godfather of Brit Art, doing at Chatsworth House?". The Daily Telegraph. สืบค้นเมื่อ 30 June 2020.
"Frank Dickens, creator of Bristow comic strip – obituary". The Daily Telegraph. สืบค้นเมื่อ 6 September 2020.
"S.W. Alexander in the Spectator". สืบค้นเมื่อ 13 October 2020.
"Robert Aickman's cult horror books are being resurrected for the centenary of his birth". The Independent. 7 April 2014.
"Jean Richardson. "Memories of a Friend", Afterword to Robert Aickman, Cold Hand in Mine, London: Faber, 2014, pp. 346–47.

แหล่งข้อมูลอื่น

Barbican Life magazine
"Secret bits of the Barbican", Londonist

51°31′09″N 0°05′38″W / 51.51917°N 0.09389°W / 51.51917; -0.09389

[1] . Islington Gazette. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-02-04. สืบค้นเมื่อ 2 February 2012.

[2] . "Details from listed building database (1352667)". . สืบค้นเมื่อ 12 June 2011.

[ftmeet-3] "Meet the Barbican's original residents". สืบค้นเมื่อ 24 April 2020.

[4] Robert Humphreys, The Rough Guide to London (London: Rough Guides, 2003) ISBN

[5] "The sound of money", Pearson Phillips, The Times, 29 April 1987, p. 14.

[comesofage-6] "Barbican comes of age", Jon Stock, The Times, 23 February 1991, p. 17.

[7] "Sir Michael Craig-Martin on creativity under coronavirus lockdown: 'Art doesn't have parameters'". inews.co.uk. สืบค้นเมื่อ 30 June 2020.

[8] "What is Michael Craig-Martin, the godfather of Brit Art, doing at Chatsworth House?". The Daily Telegraph. สืบค้นเมื่อ 30 June 2020.

[9] "Frank Dickens, creator of Bristow comic strip – obituary". The Daily Telegraph. สืบค้นเมื่อ 6 September 2020.

[10] "S.W. Alexander in the Spectator". สืบค้นเมื่อ 13 October 2020.

[11] "Robert Aickman's cult horror books are being resurrected for the centenary of his birth". The Independent. 7 April 2014.

[12] "Jean Richardson. "Memories of a Friend", Afterword to Robert Aickman, Cold Hand in Mine, London: Faber, 2014, pp. 346–47.