โดมปรมาณู

อนุสรณ์สันติภาพฮิโรชิมะ (ญี่ปุ่น: 広島平和記念碑; โรมาจิ: Hiroshimaheiwakinenhi; อังกฤษ: Hiroshima Peace Memorial) หรือที่รู้จักกันในชื่อว่า โดมปรมาณู (ญี่ปุ่น: 原爆ドーム; โรมาจิ: Gembakudōmu; อังกฤษ: Atomic Bomb Dome) ตั้งอยู่ในนครฮิโรชิมะ ประเทศญี่ปุ่น ในอาณาเขตของได้รับการก่อตั้งเป็นอนุสรณ์ใน พ.ศ. 2539 และขึ้นทะเบียนเป็นแหล่งมรดกโลกในปีเดียวกัน

อนุสรณ์สันติภาพ ฮิโรชิมะ (โดมปรมาณู) *
แหล่งมรดกโลกโดยยูเนสโก
อนุสรณ์สันติภาพฮิโรชิมะมองจากสวนสันติภาพตรงข้ามฝั่งแม่น้ำ
พิกัด	34°23′N 132°27′E / 34.383°N 132.450°E / 34.383; 132.450
(ประเทศ)	จังหวัดฮิโรชิมะ  ญี่ปุ่น
ประเภท	มรดกทางวัฒนธรรม
(เกณฑ์พิจารณา)	(vi)
อ้างอิง	775
ประวัติการขึ้นทะเบียน
ขึ้นทะเบียน	2539 (คณะกรรมการสมัยที่ 20)
พื้นที่	0.4 ha (0.99 เอเคอร์)
พื้นที่กันชน	42.7 ha (106 เอเคอร์)
ที่ตั้งของอนุสรณ์สันติภาพฮิโรชิมะ ในประเทศญี่ปุ่น
* ชื่อตามที่ได้ขึ้นทะเบียนในบัญชีแหล่งมรดกโลก ** ภูมิภาคที่จัดแบ่งโดยยูเนสโก

อนุสรณ์สันติภาพฮิโรชิมะเป็นอาคารที่อยู่ใกล้จุดศูนย์กลางการระเบิดมากที่สุดในบรรดาอาคารที่ยังตั้งทนต่อแรงระเบิด ตัวอาคารได้รับการอนุรักษ์ให้อยู่ในสภาพหลังจากถูกระเบิด ปัจจุบันได้กลายเป็นอนุสรณ์เตือนให้ระลึกถึงพลังทำลายล้างของระเบิดปรมาณู และเป็นสัญลักษณ์แห่งความหวังในสันติภาพและการต่อต้านการใช้อาวุธปรมาณู

ประวัติ

การก่อสร้าง

ศูนย์จัดแสดงสินค้าแห่งฮิโรชิมะ

โดมปรมาณูเดิมก่อสร้างเป็น ศูนย์การประชุมพาณิชยกรรมแห่งฮิโรชิมะ (ญี่ปุ่น: 広島県物産陳列館) เพื่อพัฒนาการตลาดของผลิตภัณฑ์ของ ซึ่งเป็นเมืองที่ขยายตัวอย่างรวดเร็วในฐานะเมืองสงคราม เพราะเป็นที่ตั้งของศูนย์บัญชาการในสมัยสงครามจีน-ญี่ปุ่นครั้งที่หนึ่ง

จังหวัดฮิโรชิมะอนุมัติการก่อสร้างใน พ.ศ. 2453 และเริ่มก่อสร้างตั้งแต่ พ.ศ. 2457 ตัวอาคารเดิมออกแบบโดยสถาปนิกชาวเช็กชื่อว่า สร้างเสร็จสมบูรณ์เมื่อเดือนเมษายน พ.ศ. 2458 เปิดใช้งานในเดือนสิงหาคมปีเดียวกัน ในปี พ.ศ. 2464 ได้เปลี่ยนชื่อเป็น ศูนย์จัดแสดงสินค้าแห่งฮิโรชิมะ (ญี่ปุ่น: 広島県商品陳列所) และในปี พ.ศ. 2476 เปลี่ยนชื่ออีกครั้งเป็น ศูนย์ประชาสัมพันธ์เชิงอุตสาหกรรมแห่งฮิโรชิมะ (ญี่ปุ่น: 広島県産業奨励館) ภายในศูนย์แห่งนี้มีการแสดงและวางขายสินค้าที่ผลิตในฮิโรชิมะ รวมทั้งแสดงงานศิลปะต่าง ๆ แต่เมื่อสงครามเริ่มทวีความรุนแรง การแสดงสินค้าก็ลดลงจนเลิกไปเมื่อวันที่ 31 มีนาคม พ.ศ. 2487

ระเบิดปรมาณู

ในวันที่ 6 สิงหาคม พ.ศ. 2488 เวลา 8 นาฬิกา 15 นาทีระเบิดปรมาณูลิตเติลบอยระเบิดห่างจากโดมปรมาณูทางทิศตะวันออก 150 เมตร และสูงเหนือพื้นดิน 580 เมตร สันนิษฐานว่า 1 วินาทีหลังจากที่ลิตเติลบอยระเบิดอาคารก็พังทลาย แม้ว่าส่วนอาคารทั้ง 3 ชั้นจะพังทลายเกือบทั้งหมด แต่ส่วนโดมตรงกลางและกำแพงโดยรอบกลับรอดมาได้ เพราะแรงระเบิดนั้นเกิดขึ้นเหนืออาคารพอดี คาดว่าเจ้าหน้าที่ประมาณ 30 คนที่อยู่ในอาคารเสียชีวิตทั้งหมด

การอนุรักษ์

อนุสรณ์สันติภาพฮิโรชิมะเมื่อ พ.ศ. 2488

การฟื้นฟูฮิโรชิมะเริ่มขึ้นจากการสร้างอาคารชั่วคราวบนพื้นดินที่ราบเป็นหน้ากลอง ในระหว่างนั้น ซากโครงเหล็กรูปโดมของศูนย์ประชาสัมพันธ์เชิงอุตสาหกรรมก็เป็นที่เห็นเด่นชัดจนชาวเมืองพากันเรียกว่าโดมปรมาณู จนติดปาก

โดมปรมาณูกลายเป็นที่รู้จักในฐานะของสัญลักษณ์ความโหดร้ายของระเบิดปรมาณู แต่ชาวเมืองกลับอยากให้ทำลายทิ้ง เพราะเป็นสิ่งที่ทำให้นึกถึงความโหดร้ายของการทิ้งระเบิด จึงทำให้มีการถกเถียงกันว่าควรจะอนุรักษ์หรือทำลาย เทศบาลเมืองฮิโรชิมะในขณะนั้นไม่เห็นด้วยกับการอนุรักษ์ด้วยสาเหตุที่ว่าการอนุรักษ์ทำให้เกิดภาระทางการเงินมาก และต้องการใช้ทรัพยากรที่จำกัดไปในการฟื้นฟูเมืองมากกว่า แต่เมื่ออิจิโร คาวาโมโตะ นักต่อสู้เพื่อสันติภาพ ได้อ่านข้อความว่า "ศูนย์ประชาสัมพันธ์เชิงอุตสาหกรรมที่น่าสงสารนั้นคงจะประกาศให้ชนรุ่นหลังได้รับรู้ถึงความน่าสะพรึงกลัวของระเบิดปรมาณูตลอดไป" ในอนุทินของฮิโรโกะ คาจิยามะ เด็กสาวซึ่งเสียชีวิตใน พ.ศ. 2503 ด้วยโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาว เขาจึงเริ่มการรณรงค์ให้อนุรักษ์โดมประมาณูไว้ จนในพ.ศ. 2509 สภาเทศบาลเมืองฮิโรชิมะก็ลงความเห็นให้อนุรักษ์โดมปรมาณูไว้ตลอดไป ในการระดมทุนสำหรับการก่อสร้างเพื่อเก็บรักษาโดมปรมาณู สามารถรวบรวมเงินจากชาวญี่ปุ่นทั่วประเทศและชาวต่างชาติทั่วโลกได้ถึง 66 ล้านเยน การซ่อมแซมครั้งแรกเริ่มต้นขึ้นในวันที่ 10 เมษายน พ.ศ. 2510 และเสร็จสิ้นในวันที่ 5 สิงหาคม ในปีเดียวกัน

20 ปีหลังจากการซ่อมแซมครั้งแรก เริ่มมีรอยร้าวบนกำแพงและการกัดกร่อนของโครงเหล็ก จึงต้องมีการซ่อมแซมอีกครั้งในปี พ.ศ. 2532 ในครั้งนี้ได้รับเงินบริจาคถึงกว่า 395 ล้านเยน ซึ่งมากกว่าเป้าที่ตั้งไว้เกือบ 4 เท่า เงินส่วนที่เหลือจากการซ่อมแซมนำมาตั้งเป็นกองทุนเพื่อการอนุรักษ์โดมปรมาณู และมีการตรวจความแข็งแรงทุก ๆ 3 ปี

ขึ้นทะเบียนมรดกโลก

อนุสรณ์สันติภาพฮิโรชิมะได้รับการเสนอชื่อให้เป็นแหล่งมรดกโลกใน พ.ศ. 2539 ในการประชุมคณะกรรมการมรดกโลก ตัวแทนจากจีนตั้งข้อสงสัยในการรับรองให้อนุสรณ์แห่งนี้เป็นมรดกโลก เพราะจีนเห็นว่ามีความเป็นไปได้ที่อนุสรณ์แห่งนี้อาจถูกนำไปใช้บิดเบือนประวัติศาสตร์เพื่อกล่าวร้ายศัตรูของญี่ปุ่น และตัวแทนจากสหรัฐอเมริกาแสดงความไม่เห็นด้วยกับการขึ้นทะเบียนอนุสรณ์สันติภาพฮิโรชิมะเป็นมรดกโลก เพราะยังขาดมุมมองทางประวัติศาสตร์ แต่คณะกรรมการมรดกโลกก็ตัดสินให้อนุสรณ์สันติภาพฮิโรชิมะผ่านหลักเกณฑ์ทางวัฒนธรรม ข้อที่ว่า มีความคิดหรือความเชื่อที่เกี่ยวข้องโดยตรงกับเหตุการณ์ หรือมีความโดดเด่นยิ่งในประวัติศาสตร์ และได้ขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกตั้งแต่ พ.ศ. 2539

ตัวอาคาร

ศูนย์การประชุมพาณิชยกรรมแห่งฮิโรชิมะได้รับการอนุมัติให้ก่อสร้างในปี พ.ศ. 2453 โดยสร้างบริเวณฝั่งตะวันออกของแม่น้ำโมโตยาซุ ตัวอาคารเป็นแบบตะวันตก มีสามชั้น เป็นอิฐเสริมโครงเหล็กบางส่วน ด้านหน้าตรงกลางมีห้าชั้น มีโดมทองแดงอยู่ด้านบน และมีชั้นใต้ดินหนึ่งชั้น ประตูทางเข้าทำด้วยหิน มีทั้งสวนแบบตะวันตกและสวนแบบญี่ปุ่น

เมื่อถูกระเบิดทำลายในวันที่ 6 สิงหาคม ตัวอาคารโดนทำลายเกือบทั้งหมด เหลือเพียงบริเวณโครงของโดมตรงกลางและกำแพงโดยรอบ จึงเป็นที่มาของชื่อโดมปรมาณู มีการสร้างโครงเหล็กเพื่อยึดจากด้านใน ให้โดมปรมาณูคงอยู่ในสภาพซากหลังจากถูกทำลาย

ภาพมุมกว้าง

ภาพในมุมกว้าง 180° โดมปรมาณูอยู่ประมาณกึ่งกลางของภาพ ส่วนที่เป้าหมายของการทิ้งระเบิดอยู่บริเวณทางซ้ายมือของภาพ

ภาพ

• อนุสรณ์สันติภาพฮิโรชิมะ มองจากสวนสันติภาพ
• ด้านข้างของอนุสรณ์สันติภาพฮิโรชิมะ
• ภาพระยะใกล้ของโดม
• แผ่นจารึกหน้าโดม
• โดมแห่งสันติภาพ เมื่อวันวานและวันนี้

อ้างอิง

1. "Hiroshima Peace Memorial (Genbaku Dome)". UNESCO. สืบค้นเมื่อ 2009-03-29.
2. "War and Peace". The Japan Times Online. 2007-06-08. สืบค้นเมื่อ 2009-03-30.
3. . Peace Memorial Museum. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-03-06. สืบค้นเมื่อ 2009-03-29.
4. . Hiroshima City. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-04-13. สืบค้นเมื่อ 2009-03-30.
5. . Peace Memorial Museum. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-06-07. สืบค้นเมื่อ 2009-03-29.
6. . Hiroshima City. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-06-10. สืบค้นเมื่อ 2009-04-01.
7. . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-09-17. สืบค้นเมื่อ 2009-03-29.
8. Yosuke Sakurai. . Daily Yomiuri Online: Lens on Japan. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-09-10. สืบค้นเมื่อ 2009-03-30.
9. จำนวนผู้เสียชีวิตในอาคารได้จากการประมาณโดยใช้รายชื่อเจ้าหน้าที่ที่ทำงานอยู่ในเวลาทิ้งระเบิด ดังนั้น จำนวนผู้เสียชีวิตในอาคารจริง ๆ อาจมากกว่า 30 คน เพราะมีผู้เสียชีวิตอื่น ๆ เช่นชาวเมืองที่มาใช้บริการในเวลานั้นด้วย
10. . 広島平和記念資料館WEBSITE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-09-27. สืบค้นเมื่อ 2009-03-30.
11. . The Chugoku Shimbun Online. 2007-04-30. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-10-15. สืบค้นเมื่อ 2009-03-31.
12. "Atomic Bomb Dome". สืบค้นเมื่อ 2009-03-30.
13. "原爆ドーム　平和願う国内外の支え". Yomiuri Online. สืบค้นเมื่อ 2009-03-31.^[]
14. . NHK. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-10-10. สืบค้นเมื่อ 2009-04-01.
15. "Knowing What the War Was Like". NHK. สืบค้นเมื่อ 2009-04-01.^[]
16. "STATEMENTS BY CHINA AND THE UNITED STATES OF AMERICA DURING THE INSCRIPTION OF THE HIROSHIMA PEACE MEMORIAL (GENBAKU DOME)". สืบค้นเมื่อ 2009-04-01.
17. "Hiroshima Peace Memorial (Genbaku Dome)". UNESCO. สืบค้นเมื่อ 2009-04-01.
18. . Cultural Heritage Online. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-11-13. สืบค้นเมื่อ 2009-04-04.

วฟย

แหล่งข้อมูลอื่น

• Official page
• Trade Promotion Hall
• Picture of the building before the bombing 2005-12-03 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
• A personal commentary and a film of the Hiroshima Peace Menorial Park

34°23′45″N 132°27′12″E / 34.39583°N 132.45333°E / 34.39583; 132.45333{{#coordinates:}}: ไม่สามารถมีป้ายกำกับหลักมากกว่าหนึ่งป้ายต่อหน้าได้