Blues rock

บลูส์ร็อก (อังกฤษ: blues rock) เป็นแนวเพลงผสมผสานระหว่างการแสดงแบบบลูส์ บนคอร์ดแบบ และการแจมแบบกับสไตล์ร็อกแอนด์โรล โดยแกนหลักของบลูส์-ร็อก คือเครื่องดนตรีกีตาร์ไฟฟ้า กีตาร์เบสและกลองชุด ซึ่งกีตาร์ไฟฟ้าจะขยายผ่านตู้แอมไฟฟ้า ให้มีลักษณะรุนแรงมากขึ้น

บลูส์ร็อก
แหล่งกำเนิดทางรูปแบบ	, , ร็อกแอนด์โรล
แหล่งกำเนิดทางวัฒนธรรม	ต้นถึงกลางคริสต์ทศวรรษ 1960 ใน สหราชอาณาจักร และ สหรัฐอเมริกา
เครื่องบรรเลงสามัญ	กีตาร์ไฟฟ้า, กีตาร์เบส, กลองชุด, เสียงร้อง, ,
รูปแบบอนุพันธุ์	เฮฟวีเมทัล - ฮาร์ดร็อก -
แนวประสาน

แนวเพลงนี้เริ่มพัฒนาในช่วงกลางคริสต์ทศวรรษ 1960 ในประเทศอังกฤษและสหรัฐอเมริกา ที่ปิเอโร สการัฟฟีเรียกว่า "เป็นแนวเพลงริทึมแอนด์บลูส์ที่เล่นโดยนักดนตรีขาวชาวยุโรป" วงดนตรีอังกฤษอย่างเช่น เดอะฮู, , เลดเซปเพลิน, ดิแอนนิมอลส์, ครีม และเดอะโรลลิงสโตนส์ ได้ทดลองดนตรีดังกล่าวจากศิลปินบลูส์ชาวอเมริกัน อย่าง ฮาวลิน วูล์ฟ, โรเบิร์ต จอห์นสัน, จิมมี ลีดและ ขณะที่วงบลูส์ร็อกยุคแรก "จะพยายามเล่นเพลงแจ๊ซยาว ๆ ที่มีลักษณะคีตปฏิภาณ อย่างเห็นได้ชัด" โดยคริสต์ทศวรรษ 1970 บลูส์ร็อกเริ่มหนักขึ้นกับเน้นท่อนริฟฟ์ และในช่วงต้นคริสต์ทศวรรษ 1970 เส้นแบ่งระหว่างบลูส์ร็อกและฮาร์ดร็อกเกือบจะไม่เห็น วงแนวนี้บันทึกเสียงอัลบั้มแนวร็อก และในคริสต์ทศวรรษ 1980 และ 1990 ก็เริ่มกลับมาที่รากบลูส์เดิม และมีศิลปินอย่าง "เฟบูลัสธันเดอร์เบิร์ดสและสตีวี เรย์ วอห์น สร้างชื่อเสียงวงการร็อกขึ้น"

อ้างอิง

1. Weinstein, Deena. Heavy Metal: The Music and its Culture. DaCapo, 2000. , pg. 14.
2. Christe, Ian. Sound of the Beast. Allison & Busby. p. 1. ISBN .
3. P. Scaruffi, "A History of Rock and Dance Music", http://www.scaruffi.com/history/cpt22.html, accessed 23/06/09.
4. "Blues-rock," Allmusic.com (Accessed September 29 2006), <http://www.allmusic.com/explore/style/blues-rock-d50 2010-11-09 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน>