Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
จาง ชุนหฺวา (ค.ศ. 189 – พฤษภาคมหรือมิถุนายน ค.ศ. 247) เป็นกุลสตรีและชนชั้นสูงชาวจีน เป็นภรรยาของสุมาอี้ ขุนศึกและผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์คนสำคัญของรัฐวุยก๊กในยุคสามก๊กของจีน จาง ชุนหฺวาได้รับสมัญญานามว่า จักรพรรดินีเซฺวียนมู่ (เซฺวียนมู่หฺวางโฮ่ว) ในปี ค.ศ. 266 โดยสุมาเอี๋ยนผู้เป็นหลานและเป็นผู้ล้มล้างรัฐวุยก๊กและก่อตั้งราชวงศ์จิ้นในปีเดียวกันนั้น
| จาง ชุนหฺวา 張春華 | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ประสูติ | ค.ศ. 189 อำเภอผิงเกา เมืองโห้ลาย จักรวรรดิฮั่น (ปัจจุบันคือ มณฑลเหอหนาน) | ||||||||
| สวรรคต | พฤษภาคมหรือมิถุนายน ค.ศ. 247 (58 ปี) | ||||||||
| ฝังพระศพ | นครลั่วหยาง มณฑลเหอหนาน | ||||||||
| คู่อภิเษก | สุมาอี้ | ||||||||
| พระราชบุตร (รายละเอียด) | |||||||||
| |||||||||
| ราชวงศ์ | ตระกูลสุมา | ||||||||
| พระราชบิดา | จาง วาง | ||||||||
| พระราชมารดา | ชานชื่อ | ||||||||
ประวัติ
จาง ชุนหฺวาเป็นชาวอำเภอผิงเกา (平臯縣 ผิงเกาเซี่ยน) เมืองโห้ลาย (河內郡 เหอเน่ย์จฺวิ้น) ซึ่งปัจจุบันคือ มณฑลเหอหนาน จาง ชุนหฺวาเกิดช่วงปลายยุคราชวงศ์ฮั่นตะวันออก บิดาชื่อจาง วาง (张汪) รับราชการในตำแหน่งนายอำเภอของอำเภอซู่อี้ (粟邑縣 ซู่อี้เซี่ยน) ในรัฐวุยก๊กในยุคสามก๊ก มารดาของจาง ชุนหฺวามีชื่อสกุลเดิมว่า "ชาน" (山) เป็นหลานสาวของ (山濤) ผู้เป็นหนึ่งใน จาง ชุนหฺวาในวัยเด็กมีชื่อเสียงในด้านความประพฤติอันดีงามและสติปัญญาที่ดีเลิศ
จาง ชุนหฺวาสมรสกับสุมาอี้ และให้กำเนิดบุตรชายสามคน ได้แก่ สุมาสู สุมาเจียว และซือหม่า ก้าน (司馬幹) จาง ชุนหฺวายังให้กำเนิดบุตรสาวหนึ่งคนที่ไม่มีการบันทึกชื่อตัวเอาไว้ในประวัติศาสตร์ แต่รู้จักกันในนามเจ้าหญิงหนานหยาง (南陽公主 หนานหยางกงจู่) ในสมัยราชวงศ์จิ้น เจ้าหญิงหนานหยางเป็นภรรยาของสฺวิน อี้ (荀霬) หลานชายของซุนฮก
ช่วงเวลาหนึ่งก่อน ค.ศ. 208 ขุนศึกโจโฉต้องการเรียกตัวสุมาอี้ให้มารับราชการในราชสำนัก สุมาอี้อ้างว่าตนเป็นอัมพาตและนอนซมอยู่บ้าน วันหนึ่งสุมาอี้นำตำราออกมาผึ่งแดดที่ด้านนอก จู่ ๆ เกิดฝนตกหนัก สุมาอี้จึงรีบวิ่งไปเก็บตำรา หญิงรับใช้คนหนึ่งเห็นเหตุการณ์ จาง ชุนหฺวากังวลว่าหญิงรับใช้คนนั้นจะปล่อยข่าวรั่วไหลว่าสุมาอี้สบายดีและจะทำให้ตระกูลสุมาเจอกับปัญหา จาง ชุนหฺวาจึงสังหารหญิงรับใช้เพื่อปิดปาก จากนั้นจึงเตรียมอาหารให้ตระกูลสุมาด้วยตนเอง สุมาอี้ประทับใจการกระทำของจาง ชุนหฺวาอย่างมาก
ในช่วงบั้นปลาย สุมาอี้ชื่นชอบไป่ฟูเหริน (柏夫人; มารดาของซือหม่า หลุน) ที่เป็นอนุภรรยา และเริ่มเหินห่างกับจาง ชุนหฺวา ครั้งหนึ่งสุมาอี้ล้มป่วย จาง ชุนหฺวาไปเยี่ยมไข้ สุมาอี้พูดกับจาง ชุนหฺวาว่า "สัตว์เฒ่าน่ารังเกียจ เหตุใดจึงมารบกวนข้า" จาง ชุนฺหวาโกรธมากและพยายามอดอาหารจะให้ตาย เหล่าบุตรชายของจาง ชุนหฺวาก็กระทำเช่นเดียวกัน สุมาอี้ตกใจมากจึงรีบขอโทษภรรยาและขอคืนดี ภายหลังสุมาอี้บอกคนผู้หนึ่งเป็นการลับว่า "สัตว์เฒ่านั่นจะเป็นอย่างไรก็ช่าง ข้าก็แค่เป็นห่วงลูก ๆ เท่านั้น"
จาง ชุนหฺวาเสียชีวิตในช่วงระหว่างวันที่ 22 พฤษภาคม ถึง 19 มิถุนายน ค.ศ. 247 ด้วยวัย 59 ปี (ตาม) ศพถูกฝังที่สุสานเกา-ยฺเหวียน (高原陵 เกา-ยฺเหวียนหลิง; ปัจจุบันอยู่ในบริเวณ นครลั่วหยาง มณฑลเหอหนาน) โจฮองจักรพรรดิวุยก๊กพระราชทานสมัญญานามให้เป็น "กว่างผิงเซี่ยนจฺวิน" (廣平縣君) ใน ค.ศ. 264 ในรัชสมัยจักรพรรดิโจฮวน จาง ชุนหฺวาได้รับสมัญญานามเป็น "เซฺวียนมู่เฟย์" (宣穆妃) ในเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 266 สุมาเอี๋ยนผู้เป็นหลานชายของสุมาอี้บังคับให้จักรพรรดิโจฮวนสละราชสมบัติให้ตน และสถาปนาราชวงศ์จิ้นขึ้นมาแทนที่รัฐวุยก๊ก สุมาเอี๋ยนขึ้นเป็นจักรพรรดิและพระราชทานสมัญญานามจาง ชุนหฺวาผู้เป็นพระอัยกีให้เป็น "จักรพรรดินีเซฺวียนมู่" (宣穆皇后 เซฺวียนมู่หฺวางโฮ่ว)
ในวัฒนธรรมประชานิยม
จาง ชุนหฺวาเปิดตัวครั้งแรกในฐานะตัวละครที่เลือกเล่นได้ในภาคที่ 8 ของซีรีส์วิดีโอเกมไดนาสตีวอริเออร์ของ และยังปรากฏตัวในซีรีส์การ์ตูนฮ่องกงหงสาจอมราชันย์โดยหลิว เทารับบทแสดงเป็นจาง ชุนหฺวาในซีรีส์โทรทัศน์จีนในปี พ.ศ. 2560 เรื่องสุมาอี้ นักปราชญ์ยอดขุนพล
ดูเพิ่ม
หมายเหตุ
- จิ้นชู บันทึกว่าจาง ชุนหฺวาเสียชีวิตในเดือน 4 ของศักราชเจิ้งฉื่อปีที่ 8 ในรัชสมัยของโจฮองด้วยอายุ 59 ปี (ตาม) เดือนนี้เทียบได้กับช่วงระหว่างวันที่ 22 พฤษภาคมถึง 19 มิถุนายน ค.ศ. 247 ตามปฏิทินกริกอเรียน เมื่อคำนวณแล้ว ปีเกิดของจาง ชุนหฺวาควรเป็นปี ค.ศ. 189
- ชีวประวัติซุนฮกในจดหมายเหตุสามก๊กบันทึกว่าภรรยาของสฺวิน อี้ผู้เป็นหลานชายของซุนฮกนั้นเป็นน้องสาวของสุมาสูและสุมาเจียว ใน บทยกย่องเจ้าหญิงใหญ่แห่งลำหยง (南阳长公主诔 หนานหยางฉางกงจู่เหล่ย์) โดย (潘岳) พาน เยฺว่กล่าวถึงตระกูลซุน (言告言归，作合于荀。) จึงสามารถอนุมานได้ว่าเจ้าหญิงหนานหยางเป็นภรรยาของสฺวิน อี้
- ชีวประวัติของสุมาอี้ในจิ้นชูระบุว่าโจโฉยังคงดำรงตำแหน่งเป็นขณะเหตุการณ์นี้เกิดขึ้น เนื่องจากโจโฉได้เลื่อนขึ้นเป็นอัครมหาเสนาบดีใน ค.ศ. 208 เหตุการณ์นี้จึงเกิดขึ้นก่อน ค.ศ. 208
- จาง ชุนหฺวาในหงสาจอมราชันย์เปิดตัวในชื่อซันอู๋หลิน (山無陵 ชาน อู๋หลิง) ทายาทของตระกูลซัน (山 ชาน) ซึ่งตามประวัติศาสตร์เป็นตระกูลฝั่งมารดาของจาง ชุนหฺวา
อ้างอิง
- de Crespigny (2007), p. 1039.
- (八年夏四月，夫人張氏薨。) จิ้นชู เล่มที่ 1.
- (魏正始八年崩，時年五十九，) จิ้นชู เล่มที่ 31.
- (宣穆張皇后諱春華，河內平臯人也。父汪，魏粟邑令；母河內山氏，司徒濤之從祖姑也。后少有德行，智識過人，...) จิ้นชู เล่มที่ 31.
- (...生景帝、文帝、平原王幹、南陽公主。) จิ้นชู เล่มที่ 31.
- (霬妻，司马景王、文王之妹也...) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 10.
- (魏武帝為司空，聞而辟之。帝知漢運方微，不欲屈節曹氏，辭以風痺，不能起居。) จิ้นชู เล่มที่ 1.
- (宣帝初辭魏武之命，託以風痹，嘗暴書，遇暴雨，不覺自起收之。家惟有一婢見之，后乃恐事泄致禍，遂手殺之以滅口，而親自執爨。帝由是重之。) จิ้นชู เล่มที่ 31.
- (其後柏夫人有寵，后罕得進見。帝嘗臥疾，后往省病。帝曰：「老物可憎，何煩出也！」后慚恚不食，將自殺，諸子亦不食。帝驚而致謝，后乃止。帝退而謂人曰：「老物不足惜，慮困我好兒耳！」) จิ้นชู เล่มที่ 31.
- (...葬洛陽高原陵，追贈廣平縣君。咸熙元年，追號宣穆妃。及武帝受禪，追尊為皇后。) จิ้นชู เล่มที่ 31.
บรรณานุกรม
- (648). (จิ้นชู).
- de Crespigny, Rafe (2007). A biographical dictionary of Later Han to the Three Kingdoms (23–220 AD). Leiden: Brill. ISBN .
wikipedia, แบบไทย, วิกิพีเดีย, วิกิ หนังสือ, หนังสือ, ห้องสมุด, บทความ, อ่าน, ดาวน์โหลด, ฟรี, ดาวน์โหลดฟรี, mp3, วิดีโอ, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, รูปภาพ, เพลง, เพลง, หนัง, หนังสือ, เกม, เกม, มือถือ, โทรศัพท์, Android, iOS, Apple, โทรศัพท์โมบิล, Samsung, iPhone, Xiomi, Xiaomi, Redmi, Honor, Oppo, Nokia, Sonya, MI, PC, พีซี, web, เว็บ, คอมพิวเตอร์
cang chunh wa kh s 189 phvsphakhmhruxmithunayn kh s 247 epnkulstriaelachnchnsungchawcin epnphrryakhxngsumaxi khunsukaelaphusaercrachkaraethnphraxngkhkhnsakhykhxngrthwuykkinyukhsamkkkhxngcin cang chunh waidrbsmyyanamwa ckrphrrdinies wiynmu es wiynmuh wangohw inpi kh s 266 odysumaexiynphuepnhlanaelaepnphulmlangrthwuykkaelakxtngrachwngscininpiediywknnncang chunh wa 張春華prasutikh s 189 xaephxphingeka emuxngohlay ckrwrrdihn pccubnkhux mnthlehxhnan swrrkhtphvsphakhmhruxmithunayn kh s 247 58 pi fngphrasphnkhrlwhyang mnthlehxhnankhuxphiesksumaxiphrarachbutr raylaexiydsumasusumaeciywsuxhma kanecahyinghnanhyangphranametmchuxskul cang 張 chuxtw chunh wa 春華 phramrnnamckrphrrdies wiynmu 宣穆皇后 es wiynmuh wangohw rachwngstrakulsumaphrarachbidacang wangphrarachmardachanchuxprawticang chunh waepnchawxaephxphingeka 平臯縣 phingekaesiyn emuxngohlay 河內郡 ehxenyc win sungpccubnkhux mnthlehxhnan cang chunh waekidchwngplayyukhrachwngshntawnxxk bidachuxcang wang 张汪 rbrachkarintaaehnngnayxaephxkhxngxaephxsuxi 粟邑縣 suxiesiyn inrthwuykkinyukhsamkk mardakhxngcang chunh wamichuxskuledimwa chan 山 epnhlansawkhxng 山濤 phuepnhnungin cang chunh wainwyedkmichuxesiyngindankhwampraphvtixndingamaelastipyyathidielis cang chunh wasmrskbsumaxi aelaihkaenidbutrchaysamkhn idaek sumasu sumaeciyw aelasuxhma kan 司馬幹 cang chunh wayngihkaenidbutrsawhnungkhnthiimmikarbnthukchuxtwexaiwinprawtisastr aetruckkninnamecahyinghnanhyang 南陽公主 hnanhyangkngcu insmyrachwngscin ecahyinghnanhyangepnphrryakhxngs win xi 荀霬 hlanchaykhxngsunhk chwngewlahnungkxn kh s 208 khunsukocochtxngkareriyktwsumaxiihmarbrachkarinrachsank sumaxixangwatnepnxmphataelanxnsmxyuban wnhnungsumaxinataraxxkmaphungaeddthidannxk cu ekidfntkhnk sumaxicungribwingipekbtara hyingrbichkhnhnungehnehtukarn cang chunh wakngwlwahyingrbichkhnnncaplxykhawrwihlwasumaxisbaydiaelacathaihtrakulsumaecxkbpyha cang chunh wacungsngharhyingrbichephuxpidpak caknncungetriymxaharihtrakulsumadwytnexng sumaxiprathbickarkrathakhxngcang chunh waxyangmak inchwngbnplay sumaxichunchxbipfuehrin 柏夫人 mardakhxngsuxhma hlun thiepnxnuphrrya aelaerimehinhangkbcang chunh wa khrnghnungsumaxilmpwy cang chunh waipeyiymikh sumaxiphudkbcang chunh wawa stwethanarngekiyc ehtuidcungmarbkwnkha cang chun hwaokrthmakaelaphyayamxdxaharcaihtay ehlabutrchaykhxngcang chunh wakkrathaechnediywkn sumaxitkicmakcungribkhxothsphrryaaelakhxkhundi phayhlngsumaxibxkkhnphuhnungepnkarlbwa stwethanncaepnxyangirkchang khakaekhepnhwngluk ethann cang chunh waesiychiwitinchwngrahwangwnthi 22 phvsphakhm thung 19 mithunayn kh s 247 dwywy 59 pi tam sphthukfngthisusaneka y ehwiyn 高原陵 eka y ehwiynhling pccubnxyuinbriewn nkhrlwhyang mnthlehxhnan ochxngckrphrrdiwuykkphrarachthansmyyanamihepn kwangphingesiync win 廣平縣君 in kh s 264 inrchsmyckrphrrdiochwn cang chunh waidrbsmyyanamepn es wiynmuefy 宣穆妃 ineduxnkumphaphnth kh s 266 sumaexiynphuepnhlanchaykhxngsumaxibngkhbihckrphrrdiochwnslarachsmbtiihtn aelasthapnarachwngscinkhunmaaethnthirthwuykk sumaexiynkhunepnckrphrrdiaelaphrarachthansmyyanamcang chunh waphuepnphraxykiihepn ckrphrrdinies wiynmu 宣穆皇后 es wiynmuh wangohw inwthnthrrmprachaniymcang chunh waepidtwkhrngaerkinthanatwlakhrthieluxkelnidinphakhthi 8 khxngsiriswidioxekmidnastiwxriexxrkhxng aelayngprakttwinsiriskartunhxngknghngsacxmrachnyodyhliw etharbbthaesdngepncang chunh wainsirisothrthsncininpi ph s 2560 eruxngsumaxi nkprachyyxdkhunphlduephimraychuxbukhkhlinyukhsamkkhmayehtucinchu bnthukwacang chunh waesiychiwitineduxn 4 khxngskrachecingchuxpithi 8 inrchsmykhxngochxngdwyxayu 59 pi tam eduxnniethiybidkbchwngrahwangwnthi 22 phvsphakhmthung 19 mithunayn kh s 247 tamptithinkrikxeriyn emuxkhanwnaelw piekidkhxngcang chunh wakhwrepnpi kh s 189 chiwprawtisunhkincdhmayehtusamkkbnthukwaphrryakhxngs win xiphuepnhlanchaykhxngsunhknnepnnxngsawkhxngsumasuaelasumaeciyw in bthykyxngecahyingihyaehnglahyng 南阳长公主诔 hnanhyangchangkngcuehly ody 潘岳 phan ey wklawthungtrakulsun 言告言归 作合于荀 cungsamarthxnumanidwaecahyinghnanhyangepnphrryakhxngs win xi chiwprawtikhxngsumaxiincinchurabuwaocochyngkhngdarngtaaehnngepnkhnaehtukarnniekidkhun enuxngcakocochideluxnkhunepnxkhrmhaesnabdiin kh s 208 ehtukarnnicungekidkhunkxn kh s 208 cang chunh wainhngsacxmrachnyepidtwinchuxsnxuhlin 山無陵 chan xuhling thayathkhxngtrakulsn 山 chan sungtamprawtisastrepntrakulfngmardakhxngcang chunh waxangxingde Crespigny 2007 p 1039 八年夏四月 夫人張氏薨 cinchu elmthi 1 魏正始八年崩 時年五十九 cinchu elmthi 31 宣穆張皇后諱春華 河內平臯人也 父汪 魏粟邑令 母河內山氏 司徒濤之從祖姑也 后少有德行 智識過人 cinchu elmthi 31 生景帝 文帝 平原王幹 南陽公主 cinchu elmthi 31 霬妻 司马景王 文王之妹也 cdhmayehtusamkk elmthi 10 魏武帝為司空 聞而辟之 帝知漢運方微 不欲屈節曹氏 辭以風痺 不能起居 cinchu elmthi 1 宣帝初辭魏武之命 託以風痹 嘗暴書 遇暴雨 不覺自起收之 家惟有一婢見之 后乃恐事泄致禍 遂手殺之以滅口 而親自執爨 帝由是重之 cinchu elmthi 31 其後柏夫人有寵 后罕得進見 帝嘗臥疾 后往省病 帝曰 老物可憎 何煩出也 后慚恚不食 將自殺 諸子亦不食 帝驚而致謝 后乃止 帝退而謂人曰 老物不足惜 慮困我好兒耳 cinchu elmthi 31 葬洛陽高原陵 追贈廣平縣君 咸熙元年 追號宣穆妃 及武帝受禪 追尊為皇后 cinchu elmthi 31 brrnanukrm 648 cinchu de Crespigny Rafe 2007 A biographical dictionary of Later Han to the Three Kingdoms 23 220 AD Leiden Brill ISBN 978 90 04 15605 0