ปารณศวร IAST Parṇaśabarī ส นสกฤต पर णशबर หร ออาจสะกดตามร ปภาษาไทยได ว า บรรณศวร เทพ ผ น งห มใบไม เป นพระโพธ ส ตว เทพ ในค

ปารณศวรี (IAST: Parṇaśabarī, สันสกฤต: पर्णशबरी) หรืออาจสะกดตามรูปภาษาไทยได้ว่า บรรณศวรี (เทพีผู้นุ่งห่มใบไม้),เป็นพระโพธิสัตว์เทพีในคติศาสนาพุทธแบบมหายานและวัชรยาน ได้รับการยกย่องว่าทรงคุ้มครองและอุปถัมป์การขจัดโรคระบาด และทุกข์จากโรคภัยไข้เจ็บ

พระแม่ปารณศวรีโพธิสัตว์
เทวรูปพระแม่ปารณศวรีโพธิสัตว์ ศิลปะแบบประเพณีจีนในปัจจุบัน ณ วัดเจดีย์ขาว(妙應寺) ปักกิ่ง ประเทศจีน
สันสกฤต	पर्णशबरी Parṇaśabarī
จีน	叶衣菩萨 (Pinyin: Yè yī Púsà)
ไทย	พระปารณศวรีโพธิสัตว์
ทิเบต	རི་ཁྲོད་ལོ་མ་གྱོན་མ།
เวียดนาม	Parṇaśabarī Bồ Tát
ข้อมูล
นับถือใน	มหายาน วัชรยาน ตันตระ
พระลักษณะ	ทรงพัสตราภรณ์ด้วยใบไม้
ศักติ	พระไภษัชยคุรุ

เทวรูปปฏิมากรของนางยังปรากฏในธากา ประเทศบังกลาเทศ ซึ่งหลงเหลือผ่านมาตั้งแต่สมัยจักรวรรดิปาละ ซึ่งที่มาเดิมอาจเป็นพระแม่ศีตลาและบริวารของนางคือ ซึ่งเป็นเทพเจ้าฮินดูที่เกี่ยวข้องและอุปถัมป์การขจัดโรคระบาด และทุกข์จากโรคภัยไข้เจ็บด้วยเช่นกัน ในประวัติศาสตร์อินเดีย มีเทวรูปปฏิมาของนางอันมีชื่อเสียงขจรขจายจากชุดหมู่ปฏิมากรรมสัมฤทธิ์แห่งกุรกิหารซึ่งอยู่อายุราวพุทธศตวรรษที่สิบห้าถึงสิบแปด

ในคติศาสนาพุทธแบบวัชรยานนับถือว่านางเป็นเทพีบริวารของเจ้าแม่ตาราโพธิสัตว์เทพี นักวิชาการบางท่านกล่าวว่านางอาจมีที่มาจากเทพีพื้นเมืองท้องถิ่นของ เนื่องจากนางมีลักษณะและความเชื่อมโยงความสัมพันธ์กับชนพื้นเมืองที่อาศัยอยู่บริเวณนี้

ที่มา

ในทางประวัติศาสตร์ นางนั้นอาจพัฒนามาจากเทวีท้องถิ่นของอินเดีย เนื่องจากมีการขนามนามของนางว่า “ปีศาจี” ในภาษาสันสกฤตซึ่งหมายถึงปิศาจ คำนี้ยังปรากฏในมนต์ของนางด้วย ปิศาจมีความหมายถึงพลังของธรรมชาติที่อาจให้คุณหรือโทษก็ได้ตามขนบการบูชาของชาวบ้าน เช่นเดียวกับคำว่าฑากินี ยักษิณี ฯลฯ ซึ่งถูกลดคุณค่าความสำคัญลงโดยวัฒนธรรมพราหมณ์ ฮินดูทางการ แต่พุทธศาสนา วัชรยานรับไปพัฒนาต่อ และประติมานวิทยาเทพปฏิมาของนาง สอดคล้องกับรูปลักษณ์ที่นุ่งใบไม้เหมือนชาวป่าที่แสดงถึงความเป็นพื้นเมืองอย่างชัดเจน ซึ่งแสดงร่องรอยว่านางอาจเป็นเทวีพื้นบ้านที่ถูกนำมารวมเข้าในพุทธศาสนาแล้วจัดให้อยู่ในกลุ่มพระแม่ตารา

เช่นเดียวกับที่ศาสนาฮินดูนำเอาเทวีแห่งโรคระบาดพื้นบ้านอย่างจ้าวแม่มาริอัมมาหรือเจ้าแม่ศีตลาเข้ามาเป็นหนึ่งในเทวดาในศาสนาฮินดูซึ่งทั้งพระปารณศวรีและเจ้าแม่ศีตลาของพราหมณ์ ฮินดูน่าจะมีความเกี่ยวข้องเชื่อมโยงกัน

อ้างอิง

Reflections on the Tantras. S̄udhakar Chattopadhyaya. 1978. p. 76. ISBN .
The social function of art by Radhakamal Mukerjee. Philosophical Library. 1954. p. 151. ISBN .
Bhattacharyya, Benoytosh (1958). The Indian Buddhist Iconography art. p. 520. ISBN .
Studies in Hindu and Buddhist art. By P. K. Mishra. 1999. p. 107. ISBN .
History of the tantric religion: a historical, ritualistic, and philosophical study. Narendra Nath Bhattacharyya. 1982. p. 394. ISBN .
https://www.matichonweekly.com/religion/article_424791

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ พระแม่ปารณศวรีโพธิสัตว์

ดูเพิ่ม

อ้างอิง

[a-1] Reflections on the Tantras. S̄udhakar Chattopadhyaya. 1978. p. 76. ISBN .

[c-2] The social function of art by Radhakamal Mukerjee. Philosophical Library. 1954. p. 151. ISBN .

[3] Bhattacharyya, Benoytosh (1958). The Indian Buddhist Iconography art. p. 520. ISBN .

[b-4] Studies in Hindu and Buddhist art. By P. K. Mishra. 1999. p. 107. ISBN .

[z-5] History of the tantric religion: a historical, ritualistic, and philosophical study. Narendra Nath Bhattacharyya. 1982. p. 394. ISBN .

[6] ttps://www.matichonweekly.com/religion/article_424791