โทษต้องห้าม

โทษต้องห้าม (อังกฤษ: interdict) ในนิกายโรมันคาทอลิกหมายถึงโดยคริสตจักร โทษต้องห้ามอาจจะประกาศต่อ อาณาจักร ท้องถิ่น หรือ ต่อบุคคล บทประกาศโทษต่อบุคคลจะลงโทษผู้หนึ่งผู้ใดโดยการระบุชื่อ

การประกาศโทษต้องห้ามต่ออาณาจักรหรือท้องถิ่นจะเป็นการห้ามเข้าร่วมพิธีศีลศักดิ์สิทธิ์ในคริสตจักรคือจากดินแดนหรืออาณาจักรที่ถูกบังคับโดยบทประกาศ โทษต้องห้ามท้องถิ่นต่ออาณาจักรเทียบเท่ากับการตัดขาดจากศาสนาที่ทำต่อบุคคล ที่จะเป็นการปิดทุกโบสถ์ในดินแดนดังกล่าว และไม่อนุญาตให้มีพิธีศีลศักดิ์สิทธิ์ใด ๆ ที่รวมทั้งการแต่งงาน การสารภาพบาป และการโปรดศีลมหาสนิท ที่ยกเว้นก็จะมีการอนุญาตให้ทำพิธีรับศีลล้างบาปได้ และ การเจิมผู้ป่วย และ การทำศาสนพิธีเนื่องในวันศักดิ์สิทธิ์ทางศาสนา

การออกบทประกาศโทษเป็นเครื่องมือที่ใช้โดยพระสันตะปาปาในยุคกลางในการแสดงอิทธิพลต่อประมุขในยุโรป เช่นในกรณีที่ ทรงออกประกาศโทษต้องห้ามเป็นเวลาห้าปีต่อราชอาณาจักรอังกฤษ ระหว่างปี ค.ศ. 1208 จนถึงปี ค.ศ. 1213 หลังจากที่พระเจ้าจอห์นแห่งอังกฤษทรงปฏิเสธการแต่งตั้งสตีเฟน แลงทันเป็นอาร์ชบิชอปแห่งแคนเทอร์เบอรีโดยพระสันตะปาปา หรือในกรณีที่ ทรงออกประกาศโทษต่อเมือง ฟลอเรนซ์ในเดือนมีนาคมปี ค.ศ. 1376 ระหว่าง ขณะที่ทรงประกาศโทษต้องห้ามต่อเมืองสาธารณรัฐเวนิสในปี ค.ศ. 1606 หลังจากที่เจ้าหน้าที่ไปทำการคุมขังบาทหลวงสององค์ โรมเองก็ตกอยู่ภายใต้โทษต้องห้ามโดย หลังจากที่เกิดการปฏิวัติที่นำโดย

การประกาศโทษต้องห้ามอาจจะเป็นการลงโทษต่อบุคคลผู้หนึ่งผู้ใด หรือกลุ่มบุคคลก็ได้ เทียบเท่ากับการตัดขาดจากศาสนาตรงที่ผู้ที่ถูกลงโทษจะถูกห้ามมิให้เข้าร่วมในศีลศักดิ์สิทธิ์ใด ๆ หรือเข้าร่วมในพิธีสักการะของสาธารณชนแต่มิได้ห้ามผู้ถูกลงโทษจากการดำเนินการดำรงตำแหน่งทางศาสนาต่อไป

บิชอปในคริสตจักรแองกลิคันคอมมิวเนียนตามทฤษฎีแล้วยังคงมีอำนาจในการประกาศโทษต้องห้าม แต่ก็มิได้มีการปฏิบัติกันมาตั้งแต่

อ้างอิง

1. ประมวลกฎหมายพระศาสนจักรปี 1983, มาตรา 1332
2. American International Encyclopedia, J.J. Little Co., New York 1954, Vol VIII
3. Seattle Catholic - The Venetian Interdict of 1606-1607

ดูเพิ่ม

• คริสต์ศาสนพิธี

แหล่งข้อมูลอื่น

• . . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2006-06-21. สืบค้นเมื่อ 2010-05-12.