สายอีสต์ลอนดอน

สายอีสต์ลอนดอน (อังกฤษ: East London line) ในอดีตเคยเป็นสายหนึ่งใน 12 สายของรถไฟใต้ดินลอนดอน ซึ่งมีสีส้มในแผนที่ มันวิ่งผ่านจากเหนือจรดใต้ผ่าน และ บริเวณ ทั้งหมดใน แต่แล้วก็ปิดให้บริการลงในวันที่ 22 ธันวาคม พ.ศ. 2550 สำหรับงานก่อสร้างและรถเมล์ให้บริการแทนชั่วคราว

สายอีสต์ลอนดอน
ข้อมูลทั่วไป
สถานะ	เปิดให้บริการ
เจ้าของ	การคมนาคมลอนดอน
ที่ตั้ง	นครลอนดอนและปริมณฑล
ปลายทาง	Highbury & Islington Dalston Junction New Cross Clapham Junction Crystal Palace West Croydon
จำนวนสถานี	23
การดำเนินงาน
รูปแบบ	รถไฟฟ้าชานเมือง
ระบบ	รถไฟเหนือดินลอนดอน
เส้นทาง	3
ผู้ดำเนินงาน	รถไฟเหนือดินลอนดอน
ศูนย์ซ่อมบำรุง	New Cross Gate
ขบวนรถ
ประวัติ
เปิดเมื่อ	27 เมษายน ค.ศ. 2010 23 พฤษภาคม ค.ศ. 2010 (เต็มรูปแบบ)
ข้อมูลทางเทคนิค
จำนวนทางวิ่ง	2
รางกว้าง	1,435 mm (4 ft 8 ^1⁄2 in) สแตนดาร์ดเกจ
ระบบจ่ายไฟ	750 โวลต์ จ่ายไฟฟ้ารางที่สาม

สายอีสต์ลอนดอนกำลังถูกขยายและเปลี่ยนแปลงสำหรับการใช้งานในฐานะ อีสต์ลอนดอนเรลเวย์ (อังกฤษ: East London Railway) และจากปี พ.ศ. 2553 จะเป็นส่วนหนึ่งของเครือข่ายรถไฟเหนือดินลอนดอนขององค์การคมนาคมสำหรับลอนดอน อังกฤษ: Transport for London/TfL) สายนี้จะเปลี่ยนจากสายสั้น ๆ เป็นเส้นทางสำคัญในการคมนาคม เนื่องจากสายจะถูกเปลี่ยนเป็นรถไฟที่เชื่อมต่อชานเมืองลอนดอน

อ้างอิง

1. . Transport for London. 23 May 2010. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-07-05. สืบค้นเมื่อ 23 May 2010.
2. "East London Line officially opened by Boris Johnson". BBC News Online. London. 27 April 2010. สืบค้นเมื่อ 27 April 2010.
3. Clarke, Megan (21 April 2010). . London Evening Standard. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-04-23. สืบค้นเมื่อ 23 April 2010.
4. Even though this would more correctly be 2 for the ELL and a further 2 for the North London Line
5. (PDF). รถไฟใต้ดินลอนดอน. 2006-11-27. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (pdf)เมื่อ 2007-09-28. สืบค้นเมื่อ 2006-12-24.