ฟ เดล อาเลฮ นโดร ก สโตร ร ซ สเปน Fidel Alejandro Castro Ruz audio 13 ส งหาคม ค ศ 1926 25 พฤศจ กายน ค ศ 2016 เป นน กปฏ ว

ฟิเดล อาเลฮันโดร กัสโตร รุซ (สเปน: Fidel Alejandro Castro Ruz ( audio); 13 สิงหาคม ค.ศ. 1926 — 25 พฤศจิกายน ค.ศ. 2016) เป็นนักปฏิวัติและนักการเมืองคิวบา ซึ่งดำรงตำแหน่งตั้งแต่ ค.ศ. 1959 ถึง 1976 และประธานาธิบดีตั้งแต่ ค.ศ. 1976 ถึง 2008 เขายังดำรงตำแหน่งเลขาธิการใหญ่พรรคคอมมิวนิสต์คิวบานับแต่ก่อตั้งพรรคใน ค.ศ. 1961 กระทั่ง ค.ศ. 2011 เขามีแนวคิดทางการเมืองแบบ ภายใต้การปกครองประเทศของเขา สาธารณรัฐคิวบาได้เปลี่ยนเป็นพรรคการเมืองเดียว โดยยึดอุตสาหกรรมหรือธุรกิจเป็นของรัฐและมีการปฏิรูปสังคมไปปฏิบัติในทุกภาคส่วนของสังคม

ฟิเดล กัสโตร
กัสโตรในวอชิงตัน ค.ศ. 1959


ดำรงตำแหน่ง 24 มิถุนายน ค.ศ. 1961 – 19 เมษายน ค.ศ. 2011
รอง	ราอุล กัสโตร
ถัดไป	ราอุล กัสโตร
ประธานาธิบดี (ประธานสภาแห่งรัฐ) คนที่ 17
ดำรงตำแหน่ง 2 ธันวาคม ค.ศ. 1976 – 19 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2008
รอง	ราอุล กัสโตร
ก่อนหน้า	(เป็นประธานาธิบดี)
ถัดไป	ราอุล กัสโตร
ประธานสภารัฐมนตรีคิวบา
ดำรงตำแหน่ง 2 ธันวาคม ค.ศ. 1976 – 19 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2008
	ราอุล กัสโตร
ก่อนหน้า	ตัวเอง (เป็นนายกรัฐมนตรี)
ถัดไป	ราอุล กัสโตร
นายกรัฐมนตรีคิวบา
ดำรงตำแหน่ง 16 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1959 – 2 ธันวาคม 1976
ประธานาธิบดี	โอสวัลโด ดอร์ติโกส ตอร์ราโด
ก่อนหน้า
ถัดไป	ยุบเลิกตำแหน่ง
เลขาธิการขบวนการไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใดคนที่ 7 และ 23
ดำรงตำแหน่ง 16 กันยายน ค.ศ. 2006 – 24 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2008
ก่อนหน้า	อับดุลลาห์ อาหมัด บาดาวี
ถัดไป	ราอุล กัสโตร
ดำรงตำแหน่ง 10 กันยายน ค.ศ. 1979 – 6 มีนาคม ค.ศ. 1983
ก่อนหน้า
ถัดไป

ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	13 สิงหาคม ค.ศ. 1926(1926-08-13)
เสียชีวิต	25 พฤศจิกายน ค.ศ. 2016(2016-11-25) (90 ปี) อาบานา ประเทศคิวบา
ศาสนา	เทวัสนิยม
พรรคการเมือง	พรรคคอมมิวนิสต์คิวบา
คู่สมรส	(1948–1955) ดาเลีย โซโต เดล บาเย (1980–2016)
ญาติ	(พี่น้อง) ราอุล กัสโตร
ศิษย์เก่า
วิชาชีพ	ทนายความ
รางวัล
ลายมือชื่อ
ยศที่ได้รับการแต่งตั้ง
รับใช้	คิวบา
สังกัด	กองทัพปฏิวัติคิวบา
ประจำการ	1953–1959
ยศ	Comandante
หน่วย	ขบวนการ 26 กรกฎาคม
สงคราม/การสู้รบ	การปฏิวัติคิวบา
รักษาการอำนาจประธานาธิบดีถูกโอนให้ราอุล กัสโตรตั้งแต่วันที่ 31 กรกฎาคม ค.ศ. 2006

ฟิเดลเกิดเป็นบุตรนอกกฎหมายของชาวนาร่ำรวยคนหนึ่ง กัสโตรกลายมาข้องเกี่ยวกับการเมืองต่อต้านจักรวรรดินิยมฝ่ายซ้าย ขณะศึกษากฎหมายที่มหาวิทยาลัยอาบานา และภายหลังนำตัวเองเข้าไปพัวพันกับกบฏติดอาวุธต่อสู้รัฐบาลฝ่ายขวาในสาธารณรัฐโดมินิกันและโคลอมเบีย เขาดำเนินต่อไปกระทั่งล้มประธานาธิบดีคิวบา ฟุลเฮนซิโอ บาติสตา ซึ่งได้รับการหนุนหลังจากสหรัฐอเมริกา และถูกมองอย่างกว้างขวางว่าเป็นผู้เผด็จการ โดยก่อนหน้านั้น เขานำการโจมตีติดอาวุธค่ายทหารมอนคาดาที่ล้มเหลวใน ค.ศ. 1953 ถูกจำคุกหนึ่งปี จากนั้น เขาเดินทางไปยังเม็กซิโก ด้วยความช่วยเหลือของราอุล กัสโตร น้องชาย และเช เกบารา เพื่อน เขารวบรวมกลุ่มนักปฏิวัติชาวคิวบาเป็นขบวนการ 26 กรกฎาคม หลังกลับมายังคิวบาพร้อมกับขบวนการดังกล่าว เขามีบทบาทสำคัญในการปฏิวัติคิวบา โดยนำสงครามกองโจรต่อกองทัพของบาติสตาอย่างได้ผล และบาติสตาเองต้องลี้ภัยออกนอกประเทศใน ค.ศ. 1959

ไม่นานให้นานฟิเดลได้มาเป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุดของกองทัพและนายกรัฐมนตรีตามลำดับ การพัวพันในการล้มบาติสตา เช่นเดียวกับการต้องสงสัยความสัมพันธ์กับผู้นำโซเวียต นิกิตา ครุสชอฟ ทำให้สหรัฐอเมริกาตื่นตระหนก ซีไอเอได้จัดการรุกรานอ่าวหมูใน ค.ศ. 1961 เพื่อล้มรัฐบาลของเขา แต่ล้มเหลว ก่อนเดินหน้าบงการความพยายามลอบสังหารเขาซ้ำอีกและปิดกั้นทางเศรษฐกิจต่อคิวบา เพื่อสนองภัยคุกคามนี้ กัสโตรสร้างพันธมิตรกับสหภาพโซเวียตและอนุญาตให้โซเวียตเก็บอาวุธนิวเคลียร์บนเกาะได้ นำไปสู่เหตุการณ์วิกฤตการณ์ขีปนาวุธคิวบาใน ค.ศ. 1962 โดยรับเอาลัทธิมากซ์-เลนินเป็นอุดมการณ์ชี้นำของเขา ใน ค.ศ. 1961 กัสโตรประกาศลักษณะสังคมนิยมของการปฏิวัติคิวบา และใน ค.ศ. 1965 มาเป็นเลขาธิการใหญ่ของพรรคคอมมิวนิสต์ที่เพิ่งตั้งขึ้น ขณะที่พรรคการเมืองอื่นถูกยุบ จากนั้น เขานำการเปลี่ยนแปลงคิวบาสู่สาธารณรัฐสังคมนิยม ยึดอุตสาหกรรมไปเป็นของรัฐและนำสาธารณสุขถ้วนหน้าและการศึกษาแบบให้เปล่า เช่นเดียวกับปราบปรามการต่อต้านภายใน กัสโตรเป็นผู้สนับสนุนหลักการร่วมมือระหว่างประเทศที่กระตือรือร้น เขาได้ริเริ่มคณะแพทย์คิวบาผู้ซึ่งทำงานทั่วโลกกำลังพัฒนา และช่วยเหลือกลุ่มสังคมนิยมปฏิวัติต่างประเทศหลายกลุ่มด้วยหวังว่าจะโค่นทุนนิยมโลก

ใน ค.ศ. 1976 เขากลายมาเป็นประธานสภาแห่งรัฐ เช่นเดียวกับสภารัฐมนตรี ในเวทีระหว่างประเทศ เขาถือตำแหน่งเลขาธิการใหญ่ขบวนการไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใดนับจาก ค.ศ. 1979 ถึง 1983 หลังการล่มสลายของสหภาพโซเวียตพันธมิตรหลัก ใน ค.ศ. 1991 กัสโตรได้นำคิวบาเข้าสู่ "" ทางเศรษฐกิจ จากนั้นก่อนนำพาคิวบาเข้าสู่พันธมิตรโบลิเวียเพื่ออเมริกาใน ค.ศ. 2006 และสร้างพันธมิตรทางเศรษฐกิจและการเมืองกับชาติอื่นในลาตินอเมริกา ซึ่งเรียกว่า "" ท่ามกลางสุขภาพที่ย่ำแย่ลง ในปีเดียวกัน กัสโตรโอนความรับผิดชอบไปยังรองประธานาธิบดี ราอุล กัสโตร ผู้ได้รับเลือกเป็นประธานาธิบดีเมื่อฟิเดลลงจากตำแหน่งใน ค.ศ. 2008

กัสโตรเป็นบุคคลโลกที่ก่อให้เกิดการโต้แย้งและความเห็นแตกต่างกันอย่างสูง ขณะที่ผู้สนับสนุนเขายกย่องว่าเป็นตัวแทนของการต่อต้านจักรวรรดินิยม มีมนุษยธรรมและอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมและคนยากจนทั่วโลก แต่นักวิจารณ์เขาได้กล่าวหาว่าเป็นผู้เผด็จการซึ่งการปกครองประเทศแบบเอกาธิปไตยได้มีการละเมิดสิทธิมนุษยชนขึ้นหลายครั้ง อย่างไรก็ดี เขาได้มีอิทธิพลอย่างสำคัญต่อการเมืองผู้นำหลายประเทศทั่วโลก ได้แก่ เนลสัน มันเดลา, อูโก ชาเบซ และเอโบ โมราเลส และเขายังได้รับความเลื่อมใสจากพวกนิยมซ้าย นักสังคมนิยมและนักต่อต้านจักรวรรดินิยมจำนวนมากทั่วโลก

อ้างอิง

หมายเหตุ

เชิงอรรถ

Bardach, Ann Louise. "LOVE, FIDEL Letters From Prison: Castro Revealed." The Washington Post. February 23, 2007. Retrieved on October 15, 2011.

นามานุกรม

Azicri, Max (2009). "The Castro-Chávez Alliance". Latin American Perspectives. Vol. 36 no. 1. pp. 99–110. ISSN 1552-678X.
Balfour, Sebastian (1995). Castro (second ed.). London and New York: Longman. ISBN .
(2007). Cuba Confidential: Love and Vengeance in Miami and Havana. New York: Random House. ISBN .
(1986). Fidel: A Biography of Fidel Castro. New York City: Dodd, Mead & Company. ISBN .
Brogan, Patrick (1989). The Fighting Never Stopped: A Comprehensive Guide to World Conflicts Since 1945. New York: Vintage Books. ISBN .
Castro, Fidel (2009). My Life: A Spoken Autobiography. Ramonet, Ignacio (interviewer). New York: Scribner. ISBN .
(2003). The Real Fidel Castro. New Haven and London: Yale University Press. ISBN .
Draper, Theodore (1965). Castroism: Theory and Practice. New York: Praeger. OCLC 485708.
Evenson, Fredric (2010). "A Deeper Shade of Green: The Evolution of Cuban Environmental Law and Policy". Golden Gate University Law Review. Vol. 28 no. 3. pp. 489–525. OCLC 61312828.
(1997). Castro's Daughter, An Exile's Memoir of Cuba. . ISBN .
Franqui, Carlos (1984). Family Portrait with Fidel. New York: Random House First Vintage Books. ISBN .
Gaddis, John Lewis (1997). "We Now Know Rethinking Cold War History". Oxford: Oxford University Press. ISBN .
George, Edward (2004). The Cuban Intervention in Angola, 1965–1991: From Che Guevara to Cuito Cuanavale. London: Routledge. ISBN .
Geyer, Georgie Anne (1991). Guerrilla Prince: The Untold Story of Fidel Castro. New York City: Little, Brown and Company. ISBN .
(2004). Cuba: A New History. New Haven and London: Yale University Press. ISBN .
Guerra, Lillian (2012). Visions of Power in Cuba: Revolution, Redemption, and Resistance, 1959–1971. Chapel Hill: University of North Carolina Press. ISBN .
Hunt, Jim; Risch, Bob (2009). Cuba on My Mind: The Secret Lives of Watergate Burglar Frank Sturgis. Amelia, OH: Baronakers Publications. ISBN .
Kozloff, Nicholas (2008). Revolution!: South America and the Rise of the New Left. New York: Palgrave Macmillan. ISBN .
Lecuona, Rafael A. (1991). "Jose Marti and Fidel Castro". International Journal on World Peace. 8 (1): 45–61. JSTOR 20751650.
; Way, Lucan A. (2010). Competitive Authoritarianism: Hybrid Regimes after the Cold War (ภาษาอังกฤษ). Cambridge University Press. ISBN .
Mallin, Jay (1994). Covering Castro: Rise and Decline of Cuba's Communist Dictator. Piscataway: Transaction Publishers. ISBN .
Marcano, Christina; Barrera Tyszka, Alberto (2007). Hugo Chávez: The Definitive Biography of Venezuela's Controversial President. New York: Random House. ISBN .
(1993). Fidel Castro. New York and London: W.W. Norton & Company. ISBN .
Ros, Enrique (2006). El Clandestinaje y la Lucha Armada Contra Castro. Miami: Ediciones Universal. ISBN .
(1999). . HarperCollins. ISBN .
Sánchez, Juan Reinaldo (2015). The Double Life of Fidel Castro: My 17 Years as Personal Bodyguard to El Lider Maximo (First U.S. ed.). New York: . ISBN .
Skierka, Volka (2006). Fidel Castro: A Biography. Cambridge: Polity. ISBN .
(2010). Evo Morales: The Extraordinary Rise of the First Indigenous President of Bolivia. New York: Palgrave MacMillan. ISBN .
Sondrol, Paul C. (1991). "Totalitarian and Authoritarian Dictators: A Comparison of Fidel Castro and Alfredo Stroessner". Journal of Latin American Studies. 23 (3): 599–620. doi:10.1017/S0022216X00015868. JSTOR 157386. S2CID 144333167.
Tareke, Gebru (2009). The Ethiopian Revolution: War in the Horn of Africa. New Haven: Yale University Press. ISBN .
(2011). Red Heat: Conspiracy, Murder, and the Cold War in the Caribbean. New York City: Henry Holt and Company. ISBN .
Whittle, Daniel; Rey Santos, Orlando (2006). (PDF). Cuban Studies. Vol. 37. pp. 73–103. ISSN 1548-2464. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 19 August 2016. สืบค้นเมื่อ 5 December 2018.
Wickham-Crowley, Timothy P. (1990). Exploring Revolution: Essays on Latin American Insurgency and Revolutionary Theory. Armonk and London: M.E. Sharpe. ISBN .
Wilpert, Gregory (2007). Changing Venezuela by Taking Power: The History and Policies of the Chávez Government. London and New York: Verso. ISBN .

หนังสืออ่านเพิ่ม

Benjamin, Jules R. (1992). The United States and the Origins of the Cuban Revolution: An Empire of Liberty in an Age of National Liberation. Princeton, New Jersey: Princeton University Press. ISBN .
Bohning, Don (2005). The Castro Obsession: U.S. Covert Operations Against Cuba, 1959–1965. Washington, D.C.: Potomac Books, Inc. ISBN .
Roman, Peter (2003). People's Power: Cuba's Experience with Representative Government. Rowman & Littlefield. ISBN .

แหล่งข้อมูลอื่น

ข้อมูลการออกสื่อ บน ซี-สแปน
Fidel Castro's speeches
Fidel Castro History Archive at
ฟิเดล กัสโตร ที่อินเทอร์เน็ตมูวีเดตาเบส
on IMDb
Fidel Castro Records at FBI Records: The Vault
Fidel Castro: A Life in Pictures – slideshow by BBC News
Fidel Castro: From Rebel to El Presidente – timeline by
Fidel Castro – extended biography by (ในภาษาสเปน)
Say Brother; 914; Invitation From Cuba Date N/A, National Records and Archives Administration,

[1] Bardach, Ann Louise. "LOVE, FIDEL Letters From Prison: Castro Revealed." The Washington Post. February 23, 2007. Retrieved on October 15, 2011.