เพรียง

เพรียง อาจหมายถึง

• , ส่วนร่างกายที่นูนอยู่หลังหู
• (barnacle), (เพรียงหิน, เพรียงคอห่าน, เพรียงตีนเต่า), ชื่อสัตว์ทะเลไม่มีกระดูกสันหลังประเภทสัตว์ขาปล้อง มีหลายชนิดในอันดับ Thoracica เปลือกหุ้มตัวมีหกแผ่นเรียงซ้อนกัน รูปร่างของเปลือกมีหลายแบบ เช่น รูปกรวยคว่ำ มีปากเปิดด้านบน เปลือกบริเวณปากบางและคม เกาะอยู่ตามหินและวัสดุอื่น ๆ ที่น้ำท่วมถึง เช่น ชนิด Balanus amphitrite ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางที่ฐานประมาณหนึ่งเซนติเมตร
• ชื่อตัวอ่อนของแมลงชีปะขาวที่ฝังตัวเข้าไปในไม้ที่แช่อยู่ในน้ำเพื่อใช้เป็นแหล่งอาศัยในการดักจับสิ่งมีชีวิตในน้ำเป็นอาหาร
• (shipworm), (เพรียงเจาะไม้, เพรียงเรือ) ชื่อหอยทะเลกาบคู่ในวงศ์ Teredinidae ลำตัวยาวอ่อนนุ่ม เปลือกเล็กมากคลุมเฉพาะด้านหัว เจาะกินเนื้อไม้ มีหลายชนิด เช่น ชนิด Lyrodus pedicellatus
• (Tunicate, sea squirte), (เพรียงลอย, เพรียงสาย, เพรียงหัวหอม) ชื่อสัตว์ทะเลในไฟลัมย่อยยูโรคอร์ดาตา สัตว์มีแกนสันหลังไม่มีกะโหลกศีรษะไม่มีขากรรไกร มักแตกหน่อแล้วอยู่รวมกันเป็นกลุ่ม โดยเพรียงหัวหอมเมื่อโตเต็มวัยจะไม่มีโครงสร้างของกระดูกสันหลังเหลืออยู่
• (Polychaete), (ไส้เดือนทะเล) ชื่อสัตว์พวกหนอนปล้องมีลำตัวเรียวยาวค่อนข้างแบนเป็นปล้องจำนวนมาก ด้านหน้ามีลักษณะคล้ายหัวโดยมีปากและเขี้ยว 1 คู่ มีอวัยวะรับสัมผัสคล้ายหนวด มีระยางค์เป็นคู่ช่วยในการวายน้ำ อาศัยอยู่ตามพื้นป่าชายเลน
• เรียกผิวหนังที่ขรุขระอย่างหน้าออกฝีว่า มีลักษณะเป็นเพรียง
• พร้อม, มักใช้เป็นคำซ้อนว่า พร้อมเพรียง

ดูเพิ่ม

• ตำบลของอำเภอแก่งกระจาน จังหวัดเพชรบุรี