รัฐบาลเปลี่ยนผ่านเอธิโอเปีย

รัฐบาลเปลี่ยนผ่านเอธิโอเปีย ( TGE ) เป็นรัฐบาลที่จัดตั้งขึ้นทันทีหลังจากที่ แนวร่วมประชาธิปไตยประชาชนปฏิวัติเอธิโอเปีย (EPRDF) ยึดอำนาจจาก สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนเอธิโอเปีย (PDRE) ในปี 1991 ในช่วงเปลี่ยนผ่าน เมเลส เซนาวี ดำรงตำแหน่งประธานรัฐบาลในขณะที่ ทามรัต เลน เป็นนายกรัฐมนตรี ท่ามกลางการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญอื่น ๆ ในสถาบันทางการเมืองของประเทศ มันอยู่ภายใต้อำนาจของรัฐบาลเปลี่ยนผ่านที่มีการปรับแนวเขตแดนตามอัตลักษณ์ทางภาษาชาติพันธุ์ รัฐบาลนี้อยู่ในอำนาจจนถึงปี 1995 เมื่อเปลี่ยนผ่านเป็น สหพันธ์สาธารณรัฐประชาธิปไตยเอธิโอเปีย ที่ก่อตั้งขึ้นใหม่ซึ่งยังคงอยู่ในปัจจุบัน

เอธิโอเปีย ኢትዮጵያ Ītyōṗṗyā
1991–1995
ธงชาติ ตราแผ่นดิน
เพลงชาติ:  "อิทโยปิยา อิทโยปิยา อิทโยปิยา เคดามิ" (1991–1992) "วอเดฟิตเกซเกชิ วิดด์อินนาตอิทโยปิยา" (1992–1995)
อาณาเขตของเอธิโอเปียก่อนปี 1993
เมืองหลวง	อาดดิสอาบาบา
ภาษาทั่วไป	ภาษาอามารา
การปกครอง	รัฐเดี่ยว สาธารณรัฐระบบรัฐสภา
• 1991–1995	เมเลส เซนาวี
• 1991–1995
สภานิติบัญญัติ
ยุคประวัติศาสตร์	หลังสงครามเย็น
•	28 พฤษภาคม 1991
• การลงประชามติเป็นเอกราชของเอริเทรีย	23–25 เมษายน 1993
• การแยกตัวของเอริเทรีย	24 พฤษภาคม 1993
•	5 มิถุนายน 1994
•	พฤษภาคม-มิถุนายน 1995
•	21 สิงหาคม 1995
พื้นที่
1991	1,221,900 ตารางกิโลเมตร (471,800 ตารางไมล์)
1993	1,127,127 ตารางกิโลเมตร (435,186 ตารางไมล์)
1995	1,127,127 ตารางกิโลเมตร (435,186 ตารางไมล์)
ประชากร
• 1991	53,191,127
• 1993	53,278,446
• 1995	55,979,018
สกุลเงิน	(ETB)
รหัสโทรศัพท์	251
ก่อนหน้า ถัดไป สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนเอธิโอเปีย เอธิโอเปีย เอริเทรีย
ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของ	เอริเทรีย เอธิโอเปีย

ประวัติศาสตร์และภูมิหลัง

ในเดือนพฤษภาคม 1991 สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนเอธิโอเปีย (PDRE) ถูกโค่นล้มโดยกองกำลังที่ประกอบด้วย TPLF และ EPRFF ที่ควบคุมโดย TPLF โดยมีคำมั่นสัญญาว่าการยอมรับสิทธิมนุษยชน ประชาธิปไตย การเปิดเสรีภาคเศรษฐกิจ และการฟื้นฟูทางการเมืองจะเกิดขึ้นในไม่ช้า สาธารณรัฐประชาธิปฃตยเอธิโอเปียซึ่งเป็นระบอบพลเรือนใหม่ล่าสุดของประเทศ ถูกครอบงำโดยผู้นำของ เดร์ก (1974-1987) ซึ่งเป็นรัฐบาลทหารที่นำโดย เมินกึสทู ฮัยเลอ มารียัม ซึ่งยึดอำนาจโดยการโค่นล้มจักรพรรดิ ฮายิเล เซลาสซี ที่ปกครองมายาวนานถึงปี 1974 เดร์ก ( หมายถึง "คณะกรรมการ" หรือ "สภา") และผู้นำเป็นที่รู้จักจากการปรับโครงสร้างสถาบันทางการเมืองและเศรษฐกิจของประเทศอย่างมาก บ่อยครั้งผ่านการปราบปรามและความหวาดกลัว ในขณะเดียวกันก็เปลี่ยนบทบาทของรัฐบาลกลางในกิจการภายในประเทศ โครงการต่างๆ เช่น โครงการหมู่บ้านขนาดใหญ่ที่ดำเนินการในส่วนต่าง ๆ ของประเทศ เป็นเครื่องยืนยันถึงความมุ่งมั่นของรัฐบาลพม่าที่มีต่อมาตรการปฏิรูปอย่างสุดโต่ง

เมื่ออยู่ในอำนาจ ผู้นำของคอมมิสวนิสต์เอธิโอเปียยังคงดำเนินตามเป้าหมายในฐานะอดีตผู้นำเดร์ก เช่น การกลับมาดำเนินโครงการตั้งถิ่นฐานใหม่ที่ถูกบังคับ ซึ่งหลายคนมองว่าไม่สามารถปฏิบัติได้ และท้ายที่สุดก็พบกับเสียงวิจารณ์จากนานาชาติจำนวนมาก นักวิชาการตั้งข้อสังเกตว่าการล่มสลายของสาธารณรัฐประชาธิปไตยเอธิโอเปียส่วนใหญ่เกิดขึ้นได้จากการสูญเสียการสนับสนุนทั้งทางการเงินและการทหารจากสหภาพโซเวียตที่ลดน้อยถอยลง ซึ่งก่อนหน้านี้เคยสนับสนุนกลุ่มเดร์ก หลังจากการยึดอำนาจในปี 1974 แนวร่วมปลดปล่อยใช้ประโยชน์จากรัฐที่อ่อนแอของสาธารณรัฐประชาธิปไตยเอธิโอเปียที่มีการจัดการที่ผิดพลาดและความไม่เป็นที่นิยมโดยทั่วไปเมื่อกองกำลังกบฏเข้ายึดอำนาจอย่างเป็นทางการจากรัฐบาลในเดือนพฤษภาคม 1991

ไม่นานหลังจากที่แนวร่วมปลดปล่อยยึดเมืองหลวงของประเทศได้ ก็มีการเรียก "การประชุมระดับชาติว่าด้วยสันติภาพและการปรองดอง" ที่เมืองแอดดิสอาบาบา การประชุมนี้จัดขึ้นในเดือนกรกฎาคม 1991 โดยมีจุดมุ่งหมายเพื่อร่างกรอบการเปลี่ยนแปลงสำหรับช่วงเวลาหลังการเปลี่ยนแปลงระบอบการปกครองครั้งล่าสุด 7  การเคลื่อนไหวทางการเมืองที่มีพื้นฐานจากชาติพันธุ์ที่โดดเด่นบางกลุ่มที่มีอยู่ ได้แก่ แนวร่วมปลดปล่อยโอโรโม แนวร่วมปลดปล่อยห่างไกล และ แนวร่วมปลดปล่อยโซมาเลียตะวันตก องค์กรทางการเมืองใด ๆ ที่ต้องการเข้าร่วมจะต้องเน้นที่อัตลักษณ์ทางชาติพันธุ์ ด้วยเหตุนี้ องค์กรหลายแห่งจึงถูกสร้างขึ้นอย่างรวดเร็วเพื่อจุดประสงค์นั้น ส่งผลให้เกิดการพัฒนาอย่างรวดเร็วของขบวนการเคลื่อนไหวทางชาติพันธุ์ที่นำโดยชนชั้นสูงในเมือง 45  บุคคลหรือองค์กรทางการเมืองใดๆ ที่เกี่ยวข้องกับพรรคแรงงานของของเมินกิสตูของเอธิโอเปียก็ไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าร่วมเช่นกัน

อ้างอิง

1. "Ethiopia (1975-1992)". nationalanthems.info. March 21, 1975. สืบค้นเมื่อ 2014-03-05.
2. "Ethiopia". Nationalanthems.info. สืบค้นเมื่อ 2014-03-05.
3. "Full text of "The 1991 CIA World Factbook"". สืบค้นเมื่อ 2014-03-05.
4. "Full text of "The 1993 CIA World Factbook"". สืบค้นเมื่อ 2014-03-05.
5. "Full text of "The 1995 CIA World Factbook"". สืบค้นเมื่อ 2014-03-05.
6. Tuso, Hamdesa (1997). "ETHIOPIA: NEW POLITICAL ORDER. ETHNIC CONFLICT IN THE POST COLD WAR ERA". Istituto Italiano per l'Africa e l'Orient. 52 (3): 343–364 – โดยทาง JSTOR.
7. Young, John (1996).
8. Cohen, John M. (1995). "'Ethnic Federalism' in Ethiopia". Michigan State University Press. 2 (2): 157–188.
10. Abbink, J. (July 1995). "Breaking and making the state: The dynamics of ethnic democracy in Ethiopia". Journal of Contemporary African Studies (ภาษาอังกฤษ). 13 (2): 149–163. doi:10.1080/02589009508729570. ISSN 0258-9001.