ดยุกแห่งแคลเรนซ์

ดยุกแห่งแคลเรนซ์ (อังกฤษ: Duke of Clarence) เป็นหนึ่งในบรรดาศักดิ์ดยุกของอังกฤษ โดยพระราชทานให้แก่สมาชิกที่มีอาวุโสน้อยกว่าในพระราชวงศ์ โดยมีการสถาปนาขึ้นมา 5 ครั้ง ครั้งแรกในปี ค.ศ. 1362 สำหรับ พระราชโอรสพระองค์ที่ 3 ในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 3 แห่งอังกฤษ ต่อมาหลังจากพระองค์สิ้นพระชนม์ การสถาปนาในครั้งแรกนี้จึงหมดลง

ดยุกแห่งแคลเรนซ์
ตราอาร์มประจำพระองค์ของเจ้าชายอัลเบิร์ต วิกเตอร์ ดยุกแห่งคลาเรนซ์และเอวอนเดล
เจ้าชายอัลเบิร์ต วิกเตอร์ ดยุกแห่งคลาเรนซ์และเอวอนเดล ดยุกแห่งแคลเรนซ์พระองค์สุดท้าย
สถาปนา	ค.ศ. 1362
สิ้นสุด	14 มกราคม ค.ศ. 1892
องค์แรก
องค์สุดท้าย	เจ้าชายอัลเบิร์ต วิกเตอร์ ดยุกแห่งคลาเรนซ์และเอวอนเดล

ครั้งที่สองในปี ค.ศ. 1412 สำหรับ พระราชโอรสพระองค์ที่ 2 ในสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 4 แห่งอังกฤษ ตำแหน่งสิ้นสุดลงหลังจากที่พระองค์สิ้นพระชนม์เช่นเดียวกัน

ครั้งที่สามในปี ค.ศ. 1461 สำหรับ พระอนุชาในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 4 แห่งอังกฤษ

ครั้งต่อไป (ในตำแหน่งดยุกแห่งแคลเร็นซ์และเซนต์แอนดรูว์) ในปี ค.ศ. 1789 สำหรับเจ้าชายวิลเลียม พระราชโอรสพระองค์ที่ 3 ในสมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 3 แห่งสหราชอาณาจักร ต่อมาหลังจากพระองค์ขึ้นครองราชย์ต่อจากพระเชษฐา สมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 4 แห่งสหราชอาณาจักร ในปี ค.ศ. 1830 ตำแหน่งจึงรวมเป็นส่วนพระมหากษัตริย์

ครั้งสุดท้าย (ในตำแหน่งดยุกแห่งแคลเร็นซ์และอาวอนเดล) ในปี ค.ศ. 1890 สำหรับเจ้าฟ้าชายอัลเบิร์ต วิกเตอร์แห่งเวลส์ พระราชโอรสองค์โตในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 7 แห่งสหราชอาณาจักร ตำแหน่งสิ้นสุดหลังจากพระองค์สิ้นพระชนม์

ดยุกแห่งแคลเร็นซ์ การสถาปนาครั้งที่ 1

• (ค.ศ. 1338 - ค.ศ. 1368)

ดยุกแห่งแคลเร็นซ์ การสถาปนาครั้งที่ 2

• (ค.ศ. 1388 - ค.ศ. 1421)

ดยุกแห่งแคลเร็นซ์ การสถาปนาครั้งที่ 3

• (ค.ศ. 1449 - ค.ศ. 1478)

ดยุกแห่งแคลเร็นซ์และเซนต์แอนดรูว์

• เจ้าชายวิลเลี่ยม ดยุกแห่งแคลเร็นซ์และเซนต์แอนดรูว์ที่ 1 (ค.ศ. 1765 - ค.ศ. 1837)

ดยุกแห่งแคลเร็นซ์และอาวอนเดล

• เจ้าชายอัลเบิร์ต วิกเตอร์ ดยุกแห่งแคลเร็นซ์และอาวอนเดล (ค.ศ. 1862 - ค.ศ. 1892)

ดูเพิ่ม

• รายชื่อตำแหน่งดยุกและขุนนางสืบตระกูลของหมู่เกาะอังกฤษ