พระเจ้าอีริคที่ 2 แห่งเดนมาร์ก

พระเจ้าอีริคที่ 2 แห่งเดนมาร์ก หรือ อีริค ผู้น่าจดจำ (เดนมาร์ก: Erik II Emune; ราวค.ศ. 1090 – 18 กันยายน ค.ศ. 1137) ทรงเป็นพระมหากษัตริย์แห่งเดนมาร์กในช่วงปีค.ศ. 1134 ถึง 1137 กษัตริย์อีริคที่ 2 เป็นพระโอรสนอกสมรสในพระเจ้าอีริคที่ 1 แห่งเดนมาร์ก ซึ่งครองราชย์ระหว่างปีค.ศ. 1095 ถึงค.ศ. 1103 พระเจ้าอีริคที่ 2 ทรงก่อกบฏต่อต้านพระเจ้านีลส์แห่งเดนมาร์ก ผู้เป็นสมเด็จอา และปราบดาภิเษกขึ้นเป็นพระมหากษัตริย์ในปีค.ศ. 1134 พระองค์ลงโทษศัตรูของพระองค์อย่างโหดร้าย และตอบแทนผู้สนับสนุนด้วยรางวัลอย่างงาม พระองค์ถูกลอบปลงพระชนม์โดยข้าราชบริพารในปีค.ศ. 1137 ราชบัลลังก์ส่งผ่านไปยังพระราชนัดดาคือ พระเจ้าอีริคที่ 3 แห่งเดนมาร์ก

พระเจ้าอีริคที่ 2
พระมหากษัตริย์แห่งเดนมาร์ก
พระมหากษัตริย์แห่งเดนมาร์ก
ครองราชย์	1134 – 1137
ก่อนหน้า	นีลส์
ถัดไป	อีริคที่ 3
ประสูติ	ราว ค.ศ. 1090
สวรรคต	18 กันยายน ค.ศ. 1137(1137-09-18) (47 ปี) , เดนมาร์ก
ฝังพระศพ
คู่อภิเษก	มาล์มเฟรดแห่งเคียฟ
พระราชบุตร	พระเจ้าสเวนที่ 3 แห่งเดนมาร์ก ()
พระนามเต็ม อีริค อีริคเซน แอสตริดเซน
ราชวงศ์
พระราชบิดา	พระเจ้าอีริคที่ 1 แห่งเดนมาร์ก
พระราชมารดา	ไม่ปรากฎนาม
ศาสนา	โรมันคาทอลิก

ช่วงต้นพระชนม์ชีพ

อีริคประสูติราวค.ศ. 1090 เป็นโอรสนอกสมรสของพระเจ้าอีริคที่ 1 แห่งเดนมาร์กกับพระสนมไม่ปรากฏนาม อีริคทรงได้รับสิทธิมรดกสืบทอดจากพระอนุชาต่างมารดาคือ เจ้าชายคนุต ลาวาร์ด ซึ่งทรงเป็นยาร์ลแห่งเกาะเมิน และฟาลสเตอร์ เมื่อเจ้าชายลาวาร์ดถูกปลงพระชนม์ในปีค.ศ. 1131 อีริคทรงร่วมกับพระเชษฐาต่างมารดาอีกองค์หนึ่งคือ ฮารัลด์ เคสจา โดยทำการกบฏต่อพระเจ้านีลส์แห่งเดนมาร์ก ผู้เป็นสมเด็จอา อีริคสถาปนาตนเป็นเดนมาร์กใน เดือนเมษายน ค.ศ. 1131 ซึ่งกระตุ้นให้เคสจา เชษฐาหันไปสนับสนุนกษัตริย์นีลส์เนื่องจากอิจฉาอนุชา

กองทัพของกษัตริย์อีริคพ่ายแพ้ในการรบหลายครั้งต่อกองทัพของกษัตริย์นีลส์และ พระราชโอรสของกษัตริย์นีลส์ ทรงพ่ายแพ้ที่ในคาบสมุทรจัตแลนด์ในปีค.ศ. 1131 และในเกาะเชลลันด์ พระองค์จึงหลบหนีไปยังสคาเนีย การหลบหนีของพระองค์ทำให้ทรงได้รับสมัญญาว่า "แฮร์ฟุต" ซึ่งแปลว่าเท้ากระต่าย หมายถึงทรงหลบหนีรวดเร็วดังกระต่าย กษัตริย์อีริคประสบความล้มเหลวในการเกลี้ยกล่อมจักรพรรดิโลทาร์ที่ 3 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ในการสนับสนุนพระองค์ในฐานะพระมหากษัตริย์ และทรงล้มเหลวในการขอการสนับสนุนจาก พระองค์เสด็จกลับสคาเนียในปีค.ศ. 1134 เมื่ออาร์กบิชอปแห่งลุนด์ได้สนับสนุนพระองค์ และจักรพรรดิโลทาร์ตัดสินใจสนับสนุนพระองค์ในที่สุด ในปีค.ศ. 1134 พระองค์สามารถรบชนะเหนือกองทัพกษัตริย์นีลส์ในในสคาเนีย ด้วยการช่วยเหลือของทหารรับจ้างชาวเยอรมัน และกษัตริย์นีลส์สวรรคตภายในปีนั้น

รัชกาล

ธรรมเนียมพระยศของ สมเด็จพระเจ้าอีริคที่ 2
ตราประจำพระอิสริยยศ
การทูล	Hans Majestæt (ใต้ฝ่าละอองธุลีพระบาท)
การแทนตน	ข้าพระพุทธเจ้า
การขานรับ	Deres Majestæt (พระพุทธเจ้าข้า/เพคะ)

พระเจ้าอีริคที่ 2 สถาปนาพระองค์เป็นพระมหากษัตริย์ที่สคาเนียต่อหน้าสภาขุนนางที่เลอแบ็คชือเงินในคืฟลิงเงอวือเงิน ใกล้เมืองลุนด์ พระองค์ทรงให้เมืองลุนด์เป็นราชธานี ด้วยชัยชนะอันโด่งดังที่ฟอเตอวิค จึงมีการขานสมัญญาของพระองค์ใหม่จาก แฮร์ฟุต เป็น ผู้น่าจดจำ เคสจากลับมายังเดนมาร์กและสถาปนาตนเป็นพระมหากษัตริย์ที่ในชเลสวิช กษัตริย์อีริคทรงตามไล่ล่าฮารัลด์ เคสจาและทรงสังหารพระเชษฐา พร้อมโอรสของพระองค์ มีเพียงที่สามารถหลบหนีการสั่งประหารของสมเด็จอาได้

กษัตริย์อีริคทรงพยายามกระชับอำนาจและสร้างความชอบธรรมในการปกครอง พระองค์ได้พระราชทานตำแหน่งและสิทธิพิเศษแก่ผู้สนับสนุนพระองค์ และทรงแต่งตั้งหลานชายของอาร์กบิชอปอัสเชอร์ คือ (ราวค.ศ. 1100 - 1181) ให้เป็น

พระองค์ทรงริเริ่มกระบวนการเสนอให้พระอนุชาต่างมารดาที่สิ้นพระชนม์ไปแล้วคือ เจ้าชายคนุด ลาวาร์ด ให้ได้รับการประกาศเป็นนักบุญและทรงตั้งอารามที่ซึ่งมีการเก็บเอกสารรายงานถึงปาฏิหาริย์ของหลุมฝังพระศพของเจ้าชายคนุด กษัตริย์อีริคที่ 2 ทรงต้องการสถาปนาเทวสิทธิราชย์ และการทำให้เจ้าชายคนุดได้เป็นนักบุญจะช่วยให้พระองค์มีสิทธิในราชบัลลังก์อย่างกล้าแข็งขึ้น ในที่สุดเจ้าชายคนุดได้รับการสถาปนาเป็นนักบุญในปีค.ศ. 1170

กษัตริย์อีริคทรงเป็นที่จดจำในฐานะกษัตริย์ที่โหดร้ายในสายตาของศัตรู ในฤดูร้อน ปีค.ศ. 1136 กษัตริย์อีริคทรงทำสงครามครูเสดต่อต้านผู้นับถือลัทธิเพแกนบนเกาะในทะเลบอลติกอย่างรือเกิน ซึ่งมีเมืองหลวงอยู่ที่ พระองค์ทรงมีพระบัญชาให้ทหารขุดคลองระหว่างเมืองนี้กับส่วนอื่นๆ ของเกาะ ซึ่งคลองจะเหือดแห้งในช่วงฤดูใบไม้ผลิทำให้เมืองอาร์โคนาขาดแคลนน้ำดื่ม อาร์โคนาจึงต้องยอมจำนน แต่ในปีค.ศ. 1135 ก่อนที่จะประสบความสำเร็จที่อาร์โคนา กษัตริย์อีริคทรงพ่ายแพ้ในการต่อสู้ทางทะเลที่ชายฝั่งเดนมาร์กโดยกองทัพชนเผ่า ชาวสลาฟตะวันตกภายใต้ดัชชีพอเมอเรเนียของ ได้เข้าปล้นเมือง และในปีต่อมาหลังจากสมรภูมิ (ตอนนี้คือเมืองในสวีเดน) ก็ได้ถูกปล้นสะดมเช่นกัน พระองค์ทรงร่วมกับกษัตริย์มักนุสแห่งสวีเดน ในการบุกโจมตีนอร์เวย์ที่ไม่สำเร็จ ซึ่งพระองค์ได้ทำการเผาเมืองออสโล เมื่อพระองค์ทรงทราบว่าเอสคิลพยายามปลุกระดมขุนนางเกาะเชลลันด์ให้ลุกฮือต่อต้านพระองค์ กษัตริย์อีริคทรงยกทัพบุกไปทางเหนือเพื่อปราบปรามกบฏที่แพร่ขยายไปทั่วเกาะฟึนและจัตแลนด์ พระองค์ทรงปรับโทษเอสคิลอย่างหนัก

สวรรคต

พระเจ้าอีริคที่ 2 ถูกลอบปลงพระชนม์ในวันที่ 18 กันยายน ค.ศ. 1137 การสวรรคตของกษัตริย์อีริคมีการเขียนโดยบันทึกประวัติศาสตร์ของ บันทึกว่า พระประมุขผู้โหดร้ายและไม่เป็นที่นิยม กษัตริย์อีริคสวรรคตที่สภาในปีค.ศ. 1137 กษัตริย์อีริคทรงถูกลอบปลงพระชนม์โดยขุนนางท้องถิ่น ซอร์เต พลอฟ ตามตำนานบันทึกว่า ซอร์เต พลอฟขอพระบรมราชานุญาตให้การเข้าใกล้พระมหากษัตริย์ โดยเขาถือหอกไว้ในมือโดยมีท่อนไม้เสียบปิดบังส่วนปลายไว้ เมื่อเขาเห็นว่ากษัตริย์อีริคไม่ได้ทรงสวมเกราะเหล็กใต้ฉลองพระองค์คลุม ซอร์เตจึงเอาท่อนไม้ออกและเสียบหอกเข้าร่างของกษัตริย์ พระนัดดาของกษัตริย์อีริคคือ อีริค โฮกุนเซนพยายามก้าวไปข้างหน้าด้วยดาบในมือ แต่ขุนนางหยุดพระองค์และทูลให้พระองค์ให้ใจเย็นๆ เนื่องจากเห็นว่า อีริค เป็นผู้สืบราชบัลลังก์พระองค์ต่อไป และเป็นทายาทชายเพียงพระองค์เดียวของราชวงศ์ ขุนนางตะโกนว่า "วางกระบองของท่านลงซะ! ท่านอีริคหนุ่ม ตอนนี้ชิ้นเนื้อชุ่มฉ่ำตกอยู่หน้าจานอาหารของท่านแล้ว!" ตามตำนานระบุว่า ซอร์เตหลบหนีไปเพื่อรักษาชีวิต พระบรมศพของกษัตริย์อีริคถูกฝังที่ อีริค โฮกุนสัน ได้ครองราชย์เป็น พระเจ้าอีริคที่ 3 แห่งเดนมาร์ก

ทายาท

ก่อนปีค.ศ. 1130 อีริคได้เสกสมรสกับมาล์มเฟรดแห่งเคียฟ พระธิดาในและเจ้าหญิง มาล์มเฟรดเคยเป็นอดีตสมเด็จพระราชินีแห่งนอร์เวย์ จากการอภิเษกสมรสกับ กษัตริย์อีริคทรงมีพระสนมชื่อ ทุนนา และมีโอรสนอกสมรสชื่อ สเวน ซึ่งต่อมาทรงได้เป็นพระเจ้าสเวนที่ 3 แห่งเดนมาร์ก

อ้างอิง

1. Monarkiet i Danmark – Kongerækken พฤศจิกายน 18, 2009 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน ใน
2. Stefan Pajung, Erik Emune ca. 1090–1137, danmarkshistorien.dk, , 20 January 2010
3. , Dansk Biografisk Lexikon, vol. IV [Clemens – Eynden], 1890, pp.540–542.
4. Palle Birk Hansen, Forside > Jubilæumslogo > Logohistorier > Peder Bodilsen 2011-07-19 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน,
5. Erik 2. Emune at Gyldendals Åbne Encyklopædi
6. "Asser, –1137, Ærkebiskop". Dansk biografisk Lexikon. สืบค้นเมื่อ September 1, 2018.
7. 1050–1250 – Konge og Kirke at Oresundstid.dk
8. "Urnehoved". Den Store Danske, Gyldendal. สืบค้นเมื่อ September 1, 2018.
9. "Eskil". Catholic Encyclopedia (1913). สืบค้นเมื่อ September 1, 2018.
10. "Knud Lavard, ca. 1096-1131". Danmarks Historien. สืบค้นเมื่อ September 1, 2018.
11. Erik Emune [1134–1137 2011-07-19 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน at Mogwai.dk
12. Olga Baranowska, Pomorze Zachodnie, moja mała ojczyzna, Szczecin 2001, wyd. "Ines", K.Kozłowski, J.Podralski Gryfici Książęta Pomorza Zachodniego, KAW Szczecin 1985
13. "Kongemorderen Sorte Plov". kongeaastien.dk. สืบค้นเมื่อ September 1, 2018.

ก่อนหน้า		พระเจ้าอีริคที่ 2 แห่งเดนมาร์ก		ถัดไป
พระเจ้านีลส์		พระมหากษัตริย์แห่งเดนมาร์ก (ค.ศ. 1134 - ค.ศ. 1137)		พระเจ้าอีริคที่ 3